Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Kerstboom

De kerstboom staat al meer dan een week

Ergens rond Halloween vroeg ik me af …

Hoe zat het nu juist? Vorig jaar, toen we de kerstboom gingen weghalen? Ons boomke was hier gekomen als een tweedehandsje van een rommelmarkt en had nog 15 jaren goeie dienst gedaan. Maar het ging niet goed meer, we konden niet meer verstoppen dat zijn takken aan de achterkant wat schraal leken. We zouden hem wegdoen.

Maar hadden we dat nu gedaan, of zouden we dat nog doen? We hadden hem weggebracht, wist Luc.

Op Halloween kwam het besef: we hadden geen kerstboom meer, al hadden we toen wel gedacht dat we in de nasleep wel ergens een ander tweedehandsexemplaar op de kop zouden kunnen tikken. Maar dat hadden we niet gedaan. En nu hadden we nog geen kerstboom



Onze kerstboom staat hier nu een dikke week, een beetje in de weg in de eetplaats. Volgende maand pas, op 7 december zoals gangbaar is, gaan we de rest van het kerstgerief van de zolder halen en hem aankleden.

Oh Denneboom in de zomer

Waarschijnlijk ben ik niet de enige die al gemerkt heeft dat op bepaalde huizen de kerstversiering blijft hangen. Ze wordt dan wel niet aangestoken maar ze is er.

Nu las ik de voorbije week over een kantoor waar de kerstboom het hele jaar door blijft staan, met aangepaste versiering per seizoen1, wel te verstaan.

En dan denk ik aan mijn eigen gedachten daaromtrent rond die periode. Vóór de kerstboom van de zolder komt, neem ik een foto van de hoek waar hij komt, want ik vind het een gezellig hoekske.

Als ik, na die dagen, de kerstboom heb opgeruimd, vind ik het hoekske eerder leeg ogen. De kerstboom komt hoe dan hoger dan de tafellamp.

Zou ik de kerstboom laten staan met telkens andere versierselen? Ik denk het niet. Er komen wel de veranderlijke en aangepaste attributen per seizoen en de kerstboom hoort daar -volgens mij- bij de winter bij.

____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/06/18/linda-zet-heel-jaar-kerstboom-op-kantoor-in-aangepast-thema/

Wij in de sneeuw

Zoals gezegd, nodigde het weer ons tot een wandelingetje in de sneeuw. Het zicht daarbuiten zag er al van bij het ochtendgloren verlokkelijk uit.

(Lees verder onder de foto)

Veel valt daar niet over te vertellen behalve misschien dat we op het pad, waar we hadden gedacht ons als pioniers te voelen, merkten dat er al meerdere wandelaars waren door gestapt.

We kwamen ook nog een paar andere liefhebbers tegen, allemaal jeugd van vroeger.

Ook noodde de sneeuw uit tot een praatje. De man alleen, die we al meer op onze wandelingen en zijn joggingtocht ontmoetten, vertelde wat we ook al wisten: hoe we dat hadden gemist, hoe erg genieten het wel was, dat er jongere mensen waren die het nog nooit hadden meegemaakt, …

Om bij onze thuiskomst van een voorbijgangster te horen hoe goed gedaan het was dat we een doorgang op onze trottoir hadden gemaakt.

En dat was nu precies de oorzaak dat ik minder foto’s in de mist heb dan ik gewenst had. Een mens kan niet alles tegelijkertijd.

pske van mske:

    Wie meer foto’s wil zien, kan ze op “In Beeld” bekijken.



De kerstboom

De kerstboom hadden we vorige zondag al geplaatst omdat ik -gegrond- vreesde dat ik vandaag geen zin zou hebben.

De voorbije week waren we van maandag tot gisteren in de Eifel en konden we hem niet zetten, die traditioneel aangewezen dag na Sinterklaas.

Morgen is er de boekenmarkt. Die staat ook al voorbereid.

Maar om nu, de enige dag ertussen, die kerstboom te gaan zetten, kan echt niet. Dat komt door mijn ingebouwde planning die zegt dat ik, de dag na een vakantie, mijn foto’s moet sorteren en mijn indrukken in concepten gieten. Het komt er eigenlijk op neer dat ik dat een prettige manier vind om de vakantie een beetje te rekken.

Zodoende stond de kerstboom ons gisteren bij thuiskomst op te wachten en moesten we enkel nog de lichtjes aansteken.

Dat hadden we ook wel kunnen plannen met een slimme schakelaar, maar zo zot ben zelfs ik nog niet.

De komende elf

Hij is weg. Zijn gevolg en aanhang ook.

Als ik dan denk aan de tijd tussen het begin van zijn tijdelijk verblijf en het einde ervan vraag ik me af of het allemaal de moeite loonde alhoewel …

De tijd tussen 7 december en 7 januari is juist geteld één maand. Een maand is een twaalfde deel van een jaar.

Zo bekeken is één twaalfde niet te verwaarlozen, wordt het voorheen vermelde gevoel veroorzaakt door het gevoel van een steeds sneller vliedende tijd en kan ik deze bedenking beter bewaren tot binnen elf maanden als ik me weer ga afvragen of … en dat irritante gepeins van wel of niet over een kerstboom en drie bananendozen naast me neerleggen.

We zijn er weer van af en deze keer had ik een foto genomen zodat ik me weer niet moest lopen afvragen wat er in ’s hemelsnaam op de leeggekomen plaats had gestaan.

Gesprekske van gisteren

Vraag ik:

Hoe komt het dat de kerstboom vandaag niet gebrand heeft?

Antwoordt Luc:

Omdat de paasklokken voor de deur staan.

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén