Het nadeel van hippo’s is dat die rechtdoor rijden. Het nadeel van huizen is dat die muren hebben. Soms zelfs kasten. Het nadeel van Amke is dat ze nog niet doorheeft hoe dat ze dat ding moet draaien.
Dus … rechtdoor tot tegen de muur of de kast en dan wachten tot papa komt.
Toen Slow en mske bij Bollie aankwamen waren Zus en Zoneke naar een mogelijke auto voor Zus gaan kijken en sliep Amke nog. En Bollie en mske besloten met de uitpak van de hippo te wachten tot Zoneke terug was. Dus stopten ze de doos achter de zetel.
Even later werd Amke wakker. En toen mske wat later terug kwam van een bezoekske aan ’t klein buroke stond Amke met glundere oogjes bij de doos. Bollie had zich in een andere zetel gezet omdat de zon in haar ogen scheen en Amke was haar gevolgd. Tja, jammer voor Zoneke.
De hippo kan dus op twee manieren gebruikt worden. Ofwel klap je het zitje néér en kan je er op zitten en er mee rondhossen, ofwel klap je het zitje op en dan het je een duwwagentje. Amke had wel interesse voor de hippo maar even goed voor wat er “in” die blokjes zat, boterhammekes, worteltjes, pizza, broccoli, cornflakes. En terwijl Amke met de blokjes rammelde om te zien of ze die niet openkreeg, duwde Bollie de hippo rond.
Toen Zoneke kwam klapte die het zitje neer, zette Amke er op en hoste met haar door de living. Terwijl mske pannekoeken bakte, liepen Zus en Amke met de hippo van de keuken naar de living.
’s Avonds, toen Amke al sliep, nam Bollie de hippo en zei: “ik ga die gebruiken om op te ruimen” en reed al de lego blokken binnen.
In het naar huis rijden zei Slow: “die hippo is blijkbaar geaccepteerd”. Over een understatement gesproken.
Ze zijn dus naar een speelgoedwinkel geweest om iets te halen voor Amke. Een vervanger voor Jolly Jumper. En ze hebben er één gevonden. En wat voor één!
En is het dan al geen paard, het is toch een nijlpaard. Beter … een blokjesetend nijlpaard van Fisher Price dat heet: Hap and Go Hippo.
Natuurlijk stond er eentje uitgepakt. Natuurlijk moest Slow dat uitproberen, maar de blokjes lagen er niet bij, dus probeerde hij met de sleutels, dat ging niet. Die waren te zwaar. Dus probeerde hij met mskes brillendooske en dat ging wel. Dus de beslissing was genomen.
Maar ze gingen toch nog wat verder rondkijken en plots zag Nichtje van die loopfietskes en crosste daarmee even door de gangen. En ze zei: “daar had ik al zin in van toen ik bij de crèche werkte, maar daar mocht ik dat niet”. En Slow ging even een gangske om.
En mske dacht: “lap, en hier was ons imago nog niet naar de knoppen!
“Klap eens in je handjes blij blij blij” is een leuk liedje, “neuzeneuzeneuze” doe je uit overtuiging maar met je volledige hoofd en Jolly Jumper is een leuk beest, maar veel te oud om op te zitten.
De groene ring van een ringenset is de underdog en krijgt constant uitbranders.
De stofvod waarmee Jolly Jumper werd afgekuist is ook een leuk ding want uiteindelijk kan je een paard niet genoeg afwrijven. Ze moet ook maar één keer iets zien.
Het zoontje van Bollie’s broer werd op 24 december geboren. En zijn ouders vinden dat dat kind niet de tegenslag moet hebben dat dat samen met kerst gevierd zou worden. Dus doen ze de 24ste een verjaardagsfeestje. Op kerstdag ’s middags is het bij de bobonne te doen en ’s avonds bij mamaBollie. Die kleine heeft dus feest genoeg.
Nu is het kindje van Zoneke en Bollie voorzien op Zonekes verjaardag en mske hoopt van niet. mskes vader en Broerke verjaarden ook op de zelfde dag, op 1 april dan nog. En één van beiden staat altijd in de schaduw van de andere.
Er zijn mensen die een gans jaar ziek zijn en als er te feesten valt zijn ze op hun best. Hier gaat dat gewoonlijk omgekeerd. Het ganse jaar 100 man sterk en als er iets te doen is … lap! Die maag. Nu weer. Slow is al snel een fles cola gaan halen.
mske belt naar Zoneke en daar is het al net zo! Amke de nacht van dinsdag op woensdag een overgang gehad. Bollie gisteren en Zoneke zit er nu mee. Net nu Zoneke er op gestaan had kerstavond bij hen door te brengen in het nieuwe huis.
Kerststemming! Kerstmis moest in de zomer vallen! Kleurig versierde tafels buiten onder een zomertent! Ganse rijen koud buffet. Een barbecuetje ernaast voor diegenen die hun pensen graag gebakken hebben. En een tuinhaard om ’s avonds de kilte uit je lijf te houden.
Zeg dat wij het gezegd hebben.
Toch willen we iedereen een fijne kerst toewensen. Maar wees asjeblief voorzichtig op de baan.
Toen Zus en Zoneke klein waren en vielen, zei mske: “wees toch wat voorzichtiger” en ze was blij als Zus en Zoneke ouder werden en beter uit hun doppen keken.
Deze week heeft mske zeker 20 keer tegen Amke gezegd: “zie dat je niet valt” en ze kwam naar huis en dacht dat het leuk was om op bezoek te gaan maar dat zo ganse dagen uit je doppen kijgen toch erg vermoeiend moeten zijn.
Slow is met zijn knie tegen de schuif gelopen en mske zei: “wees toch wat voorzichtiger” en ze mompelde erna: “nu zijn mijn kinderen groot, nu moet ik het nog tegen die van een ander zeggen”.
Slow is al met zijn hoofd tegen de deurlijst van de keuken gelopen en over de stoel gestrompeld en nog zo wat van alles.
Iedere keer krijgt mske een hartattaque van schrik want Slow mag niets overkomen en mske wordt zó moe van op die kleine te letten.
En gisteren was ik drie maal iets beginnen posten maar ik mocht het er niet op zetten van mske. Ik wou iets op het blog zetten over de menopauze maar mske vond dat niet goed, dus smeet ik het er terug af.
En mske zat wat in de put en ik wou dat zeggen en ze zei dat klagen ook geen aarde aan de dijk brengt en ik mocht het ook niet zetten.
En dan wou ik nog iets vertellen over Amke. Snoezig! Maar mske dacht dat iedereen dan ging denken dat we over niks anders meer kunnen klappen. En toen vond ze die musical en was ze er ineens weer wat bovenop en zei: “Sloef, vertel morgen dat van Amke maar!”
Wel, diegenen die geen verhaaltjes over Amke meer willen horen, die kunnen nu best even de flair gaan lezen.
Het huis van mamaBollie is een rijhuis en in de eetplaats kwamen ze niet. Omdat ze met vier, eigenlijk met vijf, in dat wat krappe huis woonden stonden er in de eetplaats ook dozen huisraad van Bollie en Zoneke gestapeld.
Zodoende had Amke nooit het verkeer gezien. Maar nu zijn er twee ramen tot op de grond. Ze wonen er nog geen week en die ene venster staat vol met kleine kinderpollekes.
Dan gaat ze daar voor staan, kijkt naar de auto’s en wuift!
“Het verhaal van de salontafel(s)” of “de geschiedenis herhaalt zich”.
Toen Ex en mske trouwden kochten ze een salontafel. Een mooi ding, op een mooie zwarte poot, de zijkanten in beslagen metaal en ingelegd met een zwart materiaal. Mooi, heel mooi.
Zoneke werd geboren, leerde kruipen, leerde lopen, geen probleem. Zus werd geboren, leerde kruipen, leerde lopen, zonder problemen. Doch op een dag draaide ze zich om om weg te lopen en viel met haar gezicht op de hoek van de salontafel. Winkelhaakwonde net boven haar neus.
Diezelfde avond al stond de salontafel bij Broerke en zette mske een ongevaarlijk log houten ding.
Toen Bollie en Zoneke trouwden kochten ze een salontafel. Een mooi ding, op een mooie zwarte poot, de zijkanten open en belegd met een dik glazen blad. Mooi, heel mooi.
Amke werd geboren, leerde kruipen, leert lopen, en is al twee maal met haar kin op die tafel gevallen. De eerste keer haar tandjes door haar tong. Gisteren enkel veel lawaai.
Zoneke wil de salontafel buiten.
Lego quatro dient blijkbaar toch niet om te gooien. Je kan wel leuk afbreken wat papa maakt en een huis noemt al vond mske het meer op een ruimte-observatorium gelijken. Met de grond gelijk! En dan proberen zelf de spullen op mekaar te krijgen.
Ze kunnen niet zeggen dat ze niet op mske lijkt. De manier waarop Amke haar telefoon hanteert is identiek aan die waarop mske met de pc-muis omgaat.
Powered by WordPress & Theme by Anders Norén
Zoek
