Arme Amke heeft nog steeds haar sinterklaas niet gekregen van Slow en mske aangezien Zoneke en Bollie toen nét aan het verhuizen waren.

Ze zitten nu definitief in hun huis en woensdag gaan Slow en mske tot daar. Zoneke en Bollie hebben deze week vakantie genomen om alles in orde te zetten alhoewel Zoneke vandaag moest werken en Bollie morgen.

En Zoneke is nogal in affaire want zijn telefoon is al in orde en nu heeft hij nog voor internet gezorgd ook.

Het zal verdorie gaan tijd worden …

Zoneke en mske waren aan het afspreken geweest voor sinterklaas en Zoneke zou liefst hebben dat mske duplo blokken neemt. Zowel mske als Zoneke zijn nogal conservatief en willen geen prulspeelgoed maar educatief plezant.

Volgens de brochure is ze daar nog te jong voor, maar omdat ze toch al een toren kan bouwen met van die potjes -je weet wel, 12 potjes ineen en als je die omdraait kan je een toren maken- vindt Zoneke dat het best te doen is.

Hij vertelde wel dat ze zich aan die toren vasthoudt als die hoger begint te worden, met alle instortgevolgen van dien.

En misschien vliegen die blokken nog wat door het huis, maar dat is dan goed voor de ambiance.

Nu was hij net even hier, hij moest toch zijn jeep aan mske tonen. Zij waren vorige zaterdag op sintenjacht geweest.

Deze morgen komt mske binnen en Slow zegt: “Zoneke heeft gebeld om te zeggen dat Amke weg was met het paard.” En toen mske neiging vertoonde om Zoneke terug te bellen zei hij verder: “ik dacht eerst dat hij echt bedoelde dat Amke weg was”. Slow had Zoneke niet goed verstaan.

Voor diegenen die nu ook denken dat Amazone Amke er met haar houten paard van door was, even uitleggen dat “weg zijn met iets” een uitdrukking is die betekent dat je het kan.

En aangezien Zoneke deze week nog aan mske had verteld dat Amke kon schommelen met het paard, maar op de verkeerde manier, was deze aankondiging groot nieuws.

Het paard is in gezinsverband opgenomen.

On-mid-del-lijk!

“Ju” is sedert heden een erkend woord in de woordenschat.

Er uit komen is alleen maar goed om te eten! De buik gaat altijd voor, dàt zal ze wel van haar vader hebben.

Alleen lijkt het een rodeopaard want je moet minstens één arm in de lucht gooien en “Heeeeeey!” roepen; als het enigszins kan je twee armen. Zwaaien met je slabbetje wordt ook nog getolereerd.

Ondertussen moet je dan proberen dat paard in beweging te krijgen. Dat is moeilijker want je kent de beweging zelf nog niet goed. Dus buig je voor- en achterover en dan volgt die knol wel.

Toen mske voor Amke’s Pasen iets kocht zag het het schommelpaardje, zo eentje om in te zitten en ze dacht: “dàt koop ik voor Amke’s eerste verjaardag”.

Om te verhinderen dat Amke twee keer hetzelfde zou krijgen vertelde mske aan Zoneke en Bollie wat ze zinnens was.

Toen ze daar echter eens deftig over nadacht dacht ze er aan hoe ellendig ze zichzelf gevoeld had toen zij zelf in het paardje van grootmoeder niet meer kon want … daar groeien die kindjes toch zo snel uit.

mske besloot dus om maar een gewoon hobbelpaard te kopen om op te zitten.

Toen ze dat aan Zoneke zei antwoordde hij: “Jamaar mama die gaat daar wél op willen klefferen hé”, waarop mske antwoordde: “dat is natúúrlijk de bedoeling hé Zoon!”

Daar zijn Slow en mske gisteren boven op geweest!
 
Veel trappen, altijd maar ronddraaien.
 
Het was daar goed voor de bloempotten want er lag veel duivenmest.
 
Zus zei: “zet Amke haar kap op, straks kakt er een duif op hare kop”.

Amke is nu bijna acht maand en vertoont nog niet de minste intentie om tandjes te krijgen. Maar vorige week, toen ze bij mske op schoot zat en schattig haar hoofdje schuin hield, zei mske: “Wat een lieve Amke” en toen hoorde mske Amke klaar en duidelijk: “Ambke” zeggen. Ze schrok en keek naar Bollie, die zei dat Amke heel waarschijnlijk klanken nabootst, want dat ze soms ook “papa” zei.

Even later wist Amke wel degelijk het gesprek op “papa” te brengen, al klonk de “p” ook licht als een kruising tussen een “p” en een “b”. En Bollie zei: “ze zal de link nog niet leggen”.

In de loop van de avond had Amke het nog verschillende malen over “Ambke” en “papa”.

Toen ze weg gingen en Amke op de arm van Bollie zat, zwaaide mske naar haar en Amke zei: “dada” en Bollie zei: “ze kan dat nog niet weten” maar het ongeloof klonk door in haar stem.

Wat te doen voor pasen voor een kindje van nog net geen 6 maanden? En mske keek overal en overal … en plots zag ze een houten schommelpaardje, nog zo van het model waar je het kindje moet in zetten. En ze dacht: “dat is het!”

Maar ze dacht Amke nog niet stevig genoeg zit om gevaarloos in dat paardje te zitten en dus gaat ze dat in gedachten houden voor Amke’s eerste verjaardag. Alhoewel … stel dat, met het gewone percentage tegenslag in mskes leven, ze op dat moment dat paardje niet meer vindt?

Zou je het niet gaan halen mske?

mske zal haar kinderliedjes eens terug moeten opfrissen. Toen Amke hier was, vertelde Zoneke dat ze gek was op “hop hop hop paardje”. Nadien begon mske met “scheepjes varen” en dat kende Zoneke niet meer. En Amke lachte zo zalig met dit nieuwe spelleke.

En mske denkt dat ze nog wat klein is voor “zagezage wiedewiedewage”; daarvoor zal ze nog iets steviger moeten zijn.