Léon Spilliaert – Wizzewasjes

… wij wilden nog niet naar huis.

Dus stelde ik voor om over Diest naar huis te rijden i.p.v. langs binnendoor. Dan moest ik de gps niet opzetten en in de Kringwinkel van Diest hebben ze veel boeken …

Dat viel tegen. Die vele boeken waren gereduceerd tot één rek waar ook weeral hetzelfde van overal te vinden was. We liepen zonder iets naar buiten.

Dus stelde Luc voor om van Diest via het Gouden Kruispunt te rijden. De Kringwinkel van Tielt-Winge heeft wel veel boeken.

Dat viel tegen. Er waren veel maar waar ook weeral hetzelfde van overal te vinden was. Ik vond er wel een houten ampersand voor een prijsje. Met een plankske onder zijn Q kan die mee de dienst uitmaken van de twee andere ampersand-boekensteunen die ik al heb.

Naar huis? Dat dacht je maar. In Tienen nam Luc niet de afslag naar huis maar wel naar de kringwinkel. De Kringwinkel van Tienen heeft ook veel boeken …

En terwijl ik, zoals al eerder vermeld, sneller als kan tellen, een boek had gepakt dat ik wou -al moest Luc dat wel doen, het stond op de bovenste plank en het trapke was in gebruik- en de achterflap las en op mijn telefoon mijn lijstje nakeek om zeker te zijn dat ik het nog niet had …

… stond Luc wat verder met een ander boek te flapperen. Dit boek:

(Lees verder onder de foto)

Hoe lang zat ik daar al op te wachten, niet bepaald op dit boek maar op een boek over Léon Spilliaert.

In Tienen heb ik wel al meer kunstboeken gevonden o.a. “Van Ensor tot Permeke“, in Sint-Truiden trouwens ook. In Tienen zijn ze wel wat prijziger -de Kringwinkels van het Hageland hé- maar je doet er wel telkens nog een goeie zaak aan.

Daarna zijn we wel naar huis gereden. De dag was compleet.

Vorige week woensdag wilden we naar de kust, de geplande musea aldaar eens bekijken. Het James Ensorhuis¹ stond al langer op de planning en toen ik zag dat er een Spilliaert Huis² is ook wilden we daar ook heen, maar dat is tijdelijk gesloten omdat het te onveilig was om dure kunst uit te hangen³.

Maar toen vond Luc dat een groot gedeelte van de Spilliaertcollectie tentoon gesteld wordt bij het Mu.ZEE⁴, dus ja …

Verder wilde ik er nog naar een sportwinkel, de laatste hoop op een lichte fleece, waarvan ik ooit slechts één exemplaar in Schotland kocht en het me achteraf bekloeg dat ik er niet meer meebracht.

Uiteindelijk gingen we niet omwille van het slechte weer van vorige week woensdag. We zouden dan maar vorige dinsdag gaan.

Eigenlijk wou ik liefst met de trein, maar met de trein mag je met een kaartje voor gepensioneerden pas om 9u opstappen. Dat was al een probleem: hoe laat kom je dàn aan? Een gewoon kaartje nemen? Neen, toch maar liever de auto dan.

Maandag lazen we dat de spoorwegen dinsdag gingen staken, met mogelijk uitbreiding op woensdag en donderdag.

Wat te doen? Want waarschijnlijk zou zo’n spoorstaking ook wel meer verkeer teweeg brengen en dat op de ring rond Brussel?

Weer uitstellen? Neen!

Maar, het werd toch uitstellen, want bij beide musea moest ik een tijdsslot reserveren en voor dinsdag kon dat om één of andere reden niet.

We gingen gisteren. Nevel en/of mist, file en aanschuiven, drie uur heen, bijna even veel uren terug …

Was het dat allemaal waard? Ja, dat was het!