Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Mist

Het Schulensmeer met -broek

Wij wandelen graag op niet te drukbezochte wandelpaden. Enige hulp van internet heb ik wel altijd handig gevonden om onze wandelingen op te zoeken.

Zo waren we in 2018 al twee keer aan het Schulensmeer. En twee keer moesten we op onze stappen terugkeren omwille van het broedseizoen.

Zoals ik al meer zei heeft de coronaperiode een gaping in mijn geheugen veroorzaakt en dacht ik niet meer aan het Schulensmeer. Tot ik het een goeie week geleden aangeprezen in het Nieuwsblad1 zag staan. Ze hadden het over drie wandelingen: 2,6km, 8,5km en 10km. Meer informatie vonden we ook op de website zelf2.

En ik dacht dat we dat nog gemakkelijk eens konden doen. Het is nu toch geen broedseizoen.

De wandeling kwam op de agenda voor vrijdag. Maar toen hadden we donderdagavond die Urban Run & Walk gedaan.

De wandeling verhuisde naar zondag. Maar toen kreeg ik een e-mail van Natuurpunt en die lieten me weten dat ze zondag de 10de november een gegidste wandeling organiseerden aan … ja warempel, het Schulensmeer. En ik dacht dat we dan, om eventuele gegidste wandelingen te vermijden, beter op maandag konden gaan.

Op maandag was de mist zo dik dat we hem in plakjes konden snijden. Maar na de middag zou hij optrekken. Wie niet optrok was de mist.

Zo verschoof de wandeling nog maar eens naar gisteren, dinsdag. Maar toen wist Luc te vertellen dat er mààr tot 14u zon zou zijn. Dus zijn we maar per direct in ons schoenen gesprongen terwijl we ook onze vesten hebben aangetrokken.

We vorderden traag. Er was dan ook veel te zien en veel te beleven en veel te fotograferen. Eenmaal in het Schulensbroek ging het een ietsje sneller.

Toen we na de wandeling in de auto stapten en vertrokken zag de hemel al grijs. En wij wilden nog niet naar huis …

____________________
1 Het Nieuwsblad
2 Het Schulensmeer

Op een vroege donk’re morgen

Wat reden we onverdroten
Onder een dik deken van mist
Maar waren wel wat verschoten

Hoeveel obstakels en valkuilen en omleidingen en wegversperringen ze daarin konden verbergen voor een argeloze automobilist.

[© ms – 5 oktober 2024]

Een log …

over irritante voorvallen die spoken uit het verleden wekken die je in je dromen confronteren met koeien in een oude gracht …

en tegen de ochtend verdwijnen met de noorderzon en enkel de mist een hele dag rond je hoofd laten hangen, terwijl die, zo goed als de hele dag, zachtjes uitviel en miezerde …

om ’s avonds over te gaan in een lucht, groen van nijd, met een wolkbreuk die de grachten vulde en liet overlopen als gevolg …



Nog nodig te zeggen dat gisteren niet bepaald een prettige dag was?

Wij in de sneeuw

Zoals gezegd, nodigde het weer ons tot een wandelingetje in de sneeuw. Het zicht daarbuiten zag er al van bij het ochtendgloren verlokkelijk uit.

(Lees verder onder de foto)

Veel valt daar niet over te vertellen behalve misschien dat we op het pad, waar we hadden gedacht ons als pioniers te voelen, merkten dat er al meerdere wandelaars waren door gestapt.

We kwamen ook nog een paar andere liefhebbers tegen, allemaal jeugd van vroeger.

Ook noodde de sneeuw uit tot een praatje. De man alleen, die we al meer op onze wandelingen en zijn joggingtocht ontmoetten, vertelde wat we ook al wisten: hoe we dat hadden gemist, hoe erg genieten het wel was, dat er jongere mensen waren die het nog nooit hadden meegemaakt, …

Om bij onze thuiskomst van een voorbijgangster te horen hoe goed gedaan het was dat we een doorgang op onze trottoir hadden gemaakt.

En dat was nu precies de oorzaak dat ik minder foto’s in de mist heb dan ik gewenst had. Een mens kan niet alles tegelijkertijd.

pske van mske:

    Wie meer foto’s wil zien, kan ze op “In Beeld” bekijken.



Powered by WordPress & Theme by Anders Norén