Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: PC-letsels

De tennisser

Vorige zaterdag stond ik op en bij het ontbijt had Luc een mededeling. “Ik heb een tenniselleboog” zei hij terwijl hij nooit tennist. Dit laatste vermeld ik maar ten overvloede, iedereen zal dat al wel vermoed hebben.

Hij wreef met een pijnlijk gezicht -jaja Luc en de pijntjes- over die elleboog en zei dat hij het al helemaal had opgezocht. Op de plaats waar hij pijn heeft is het een tenniselleboog, aan de onderzijde zou het een golfelleboog geweest zijn.

We hebben beiden dan wel gemeen dat we gaan googelen als er iets of wat van een mogelijk kwaaltje opsteekt, het verschil is wat we ermee doen. Ik zoek oplossingen, Luc zoekt uitleg.

We zijn na het ontbijt in de auto gesprongen en zijn een speciaal steunverband gaan halen.

Toen Luc vorige dinsdag aangaf dat hij voor gisteren een afspraak bij de dokter gemaakt had was ik niet verbaasd. Dat is ook een verschil. Ooit jaren geleden heb ik mijn muispols zo laten genezen en heb toen tijdelijk links gemuisd.

Dat doet Luc niet. Op de vierde dag niet genezen … dat wordt dokter. Eigenlijk heeft hij gelijk maar ik ben niet echt doktersgezind, maar de computermuis, ja, die had hij wel al links gezet. Hij was daar nogal repetitief mee bezig geweest tijdens het platen controleren.

Gisteren dokter dus.

En ja, het is een tenniselleboog. Er komen ontstekingsremmers aan te pas en zalf. En als het zo niet betert, mogelijk ook nog kine.

Uitgelichte afbeelding:

    Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).



Auw!

Het begon ergens in de winter. Iets hinderde en haakte in mijn mouw ter hoogte van mijn elleboog.

Bekijken van dichtbij -met een spiegel natuurlijk- leerde me dat ik waarschijnlijk te vaak op die elleboog op de tafel steunde bij het laptop-krantenlezen. Ik heb altijd al een pezzevelleke gehad en soms uit dat zich in rare dingen.

Ik scrubde wat, wreef er een paar keer een vettere crème aan en nam me voor bewust minder die elleboog te gebruiken.

Maar hoe gaat dat al te dikwijls met voornemens? Men vergeet. Ik dus ook tot de dag dat ik bij het steunen de pijn voelde, een rare plaatselijke pijn. En ik voelde zo al dat het daar weeral prijs was. Ik herhaalde de behandeling van de winter maar helaas het bracht geen soelaas. Het verharde vel verdween wel, maar de pijn bleef.

Toen ik het -weeral met spiegel- van dichterbij wou bestuderen zag die elleboog rood. Meer nog, het leek wel of die verbrand was.

Nu moest ik écht wel een deugdelijke oplossing zoeken en dacht aan het kussentje. Van oorsprong is het kussentje een auto-accessoire, met één kant in zachte stof en de andere zijde in een soort imitatie van zeemvel. Ik had het ooit al gebruikt ter ondersteuning van een toenmalige muispols.

Wat een mens nog allemaal moet meemaken … een verbrande elleboog en dat zonder met de ellebogen te werken.

Polsen naar de pols

Ik weet het, ik beschreef het hier al enkele keren als een muispols. Maar dat is niet echt. Het is iets anders, mogelijk uitgelokt door de muis. Iets dat ik ooit voor het eerst kreeg toen ik een tiener was. Mijn moeder heeft me toen de polsband, vervaardigd uit een soort leder met twee gespjes, gegeven en gezegd dat zij daar ook last van had gehad in haar jonge jaren en dat ik daar moest over groeien.

Toen ik dan, in 2005 na zoveel jaren zonder problemen, ineens weer last kreeg, ging ik ervan uit dat het door het gebruik van de muis kwam. Sindsdien ben ik linkshandig wat de muis betreft. Maar toch stak het weer de kop op, zelfs nadat ik de zaak wat had afgebouwd.

Enkele weken geleden begon het opnieuw. Ik heb er een nieuwe polsband voor gekocht. Die lederen vertoonde sporen van ouderdom en van gebruik.

Waar het mee te maken heeft? Heel waarschijnlijk zit ik in een omgekeerde puberteit.

Muispols

Zo anderhalf jaar geleden kreeg mske last in haar rechter pols. Dat kwam door het gebruik van de muis. Toen verhuisde de muis naar de linkerkant van het buro en liet mske haar rechter pols in orde zetten. Die muis keerde nooit nog naar rechts terug.

Met wat staat mske vanmorgen op? Met last in haar linker pols, maar dan tot boven haar elleboog. Ze zegt dat ze wat meer “handjes draaien, koekebakkevlaaien” zal moeten doen.

Peeceepols

Toen mske vorige zomer iets in haar rechter pols kreeg dat maar niet genas, hevelde ze de pc-muis van rechts over naar links. In het begin was dat moeilijk. Maar eigenaardig genoeg, na het cortisonespuitje in haar rechter pols is die pc-muis links blijven staan.

Gisteren huppelde mske lichtvoetig als een dartele hinde uit bed, naar beneden en toen ze aan de pc zat te werken sloop het gevoel als uit haar stoel naar haar linker schouderblad en bleef daar zitten. Het leek net of het te moeilijk was om in de woordenboeken te kijken, of de pc-muis te zwaar was en mske dacht: “ik zal die terug naar rechts moeten zetten”.

Nu vanmorgen is het zo goed als weg en mske denkt wel dat het met het vertalen te maken heeft. Zodoende wordt hier verder links ge-pc-muisd.

Muiselleboog

mske heeft een probleem! De morgen nadat Amke geboren is stond ze op met een arm die woog als lood! “Mislegen” dacht ze!

Nu is Amke drie weken oud en die arm doet nog moeilijk!

mske had zelf al wel de beweging gevonden die het mééste stoorde en Zoneke beweerde dat dat waarschijnlijk een tenniselleboog was terwijl Slow eerder ging voor een peesontsteking.

En mske zocht een dokter, ging daar naartoe … en de winnaar is …
 
roffelroffelroffelroffelroffelroffelroffelroffelroffelroffelroffelroffelroffelroffel
(= spannend tromgeroffel)

Slow met de peesontsteking

De beweging, waar het over gaat, is de muismanipulatie bij het gebruik van de pc! Mogelijke oplossingen, volgens de dokter, zijn: minder met de muis werken, linkshandig met de muis werken, een kussen onder die arm leggen, maar die muis staat op 5cm van de rand.

Oef! Zie je mske hier al met een muiselleboog rondlopen!

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén