Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Porta Potti

Factcheckers

Factcheckers is een programma van de Vlaamse Televisie1, gepresenteerd door Britt2, Jan3 en Thomas4. Zij brengen telkens elk een stelling naar voor die ze willen uitzoeken.

Gisteren, in de namiddag, keken we naar de uitzending die pas ’s avonds zou uitgezonden worden. Dat kan omdat we niet meer met de decoder kijken maar met de VRT MAX app.

Waarom ik het er nooit eerder over had? Meestal kijk ik daar wel met plezier naar, maar gisteren was ik echt in shock.

Aflevering vier van seizoen 45 handelde over zwerfvuil, over de invloed van de lakkleur van je auto op de binnentemperatuur en over de job van kinderverzorgers in de praktijk. Het eindresultaat:

  • “Zwerfvuil opruimen is dweilen met de kraan open” is waar;
  • “Een witte auto wordt even warm als een zwarte auto” is niet waar;
  • “Negen kinderen voor een begeleider is te veel” is waar.

Wie nu denkt dat ik dat zó ook had kunnen weten heeft gelijk. Ik zou daar nooit aan getwijfeld hebben, behalve aan die autokleur misschien. Maar dat doet minder ter zake, we hebben toch een witte.

Maar wat het zo schokkend maakte waren die beelden van sluikstorters die gewoon verder sluikstorten terwijl zij er bij staan en met allerlei smoezen op de proppen komen als er om uitleg gevraagd wordt.

Al moet niet altijd het ergste gevreesd worden als iemand op een parking zijn koffer opent. Weet ge nog? Wij hebben daar nog altijd onze porta potti in staan.

Over die situatie in een crèche wil ik het niet eens hebben. Diegene die die regel heeft gestemd is een heeft een kemel van groot formaat geschoten6.

Uitgelichte afbeelding: ____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtmax/a-z/factcheckers/
2 Britt Van Marsenille
3 Jan Van Looveren
4 Thomas Vanderveken
5 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtmax/a-z/factcheckers/4/factcheckers-s4a4/
6 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/11/28/factcheckers-kinderopvang/
____________________

In tijd van hoge nood

Alles stijgt in prijs, zo ook de prijs van een WC-bezoek langs de autostrade. Daar mag je nu al op 80eurocent rekenen. En ja, wij hebben nog steeds onze porta potti mee in de auto, maar dat is niet met alle kleding even handig. Dus gaan we voor een beetje gemak en een beetje luxe niet zitten foefelen en sukkelen.

Ook elders gaan we gebruik maken van de sanitaire voorzieningen ter plaatse. Bij musea is dat inbegrepen. Bij sommige winkels moet je de sleutel vragen maar dat vind ik al minder, zo wat betuttelend. Soms moet je 50 eurocent betalen.

MAAR! 50 eurocent vragen en dan geen wc-papier. Dat is erover!

Vroeger had ik altijd een pakje papieren zakdoeken bij. Sedert enkele jaren gebruik ik echter terug katoenen zakdoeken maar zat/zit wel altijd een pakje papieren in de nabijheid. Om één of andere reden heb ik tijdens en na corona nooit nog papieren zakdoekjes in mijn sjakosj gehad. Hun plaats werd ingepalmd door handgel en andere coronagerelateerde benodigdheden.

Maar met een pakje papieren zakdoekjes in het zijvak van de auto ben je niets als je op een WC zit zonder wc-papier.

La navette

Ergens, op onze bestemming aangekomen, auto netjes geparkeerd zodat ik ongestoord in de koffer zou kunnen stappen -de porta potti staat daar, weet je wel- komt er een man, die net van het openbaar vervoer is gestapt, kijkt rond en stapt resoluut onze richting uit.

Ik denk: “Dat kan nu toch niet wààr zijn zeker?”

Het is wel waar.

Hij moet ergens naartoe en er zou een navette ingelegd worden. Weten wij daar iets van?

Wij zeggen dat, als er een navette moet komen, hij toch nog even moet wachten, de navette zou namelijk pas een uur later voorzien zijn, volgens zijn zeggen.

De man gelooft ons niet. Hij blijft staan. Ik trek de achterdeur van de auto open en haal mijn gerief er uit.

Zijn ogen rollen uit hun kassen. Hij vraagt of dat onze auto is.

Natuurlijk is dat onze auto. Maar oh … hij dacht dat dat de navette was. Maar hij blijft wel staan.

“Ik ga kijken of de sanitairen open zijn” zeg ik wat gepikeerd tegen Luc.

Maar er is niks open, zelfs het etablissement nog niet.

Nu stap ík resoluut op onze auto af, negeer Lucs vragende ogen en zeg: “Meneer, kan u wat verder gaan staan, ik wil gebruik maken van mijn eigen sanitaire voorzieningen in mijn eigen koffer”.

Achteraf vroeg ik me af of ik het niet te bruut had gezegd en ben hem even gaan bedanken

Oh, wat haat ik die “I” op mijn voorhoofd.

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén