Ik las het artikel enkele weken geleden -denk ik toch- en dacht: “dat wil ik ook eens proberen”. Het gaat er om dat je een gedicht schrijft dat je van voor naar achter maar ook van achter naar voor kan lezen¹⁺².

Ik kribbelde wat en ik krabbelde wat. Een gedicht? Ik zou het zo niet noemen. Een gedicht moet volgens mij toch iets meer schwung hebben.

Maar goed. Ik vroeg me af of het wel kon -maar moeilijk gaat ook- kreeg twee keer vijf lijntjes bij elkaar en al vind ik het niet echt goed, een mens moet wat zetten op het blog. Vandaar …

Een omgekeerd gedicht
Wat bereik je ermee?
Je moet in een bepaalde vorm gaan schrijven
Ik kan dat niet
Ik ben voor de uitdaging gezwicht
[© ms – maart 2019]

en

Ik kijk een film en denk
Het is ook niet alles
Eens onder de mensen komen?
Een snauw, een grauw
Wat zijn de mensen echt vervelend
[© ms – 19 maart 2019]

Misschien probeer ik het ooit nog wel eens -of iets anders- als ik eens niet weet wat eerst beginnen omdat ik niks te doen heb. Wie zich geroepen voelt … Ik ben er zeker van dat er bloggers zijn die het beter kunnen.