Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Roek

Over raven en roeken

Het is iets meer dan twee jaar geleden dat ik de vogel zag, nog voor de dag helemaal aangebroken was zat hij in de boom achter ons huisje in de Eifel en ik nam een foto waarop Obsidentify1 zich baseerde en vertelde dat het een roek was.

Nu kreeg ik de voorbije week een artikel te lezen waarin stond dat de raaf meer en meer te vinden is in onze streken. En wat blijkt volgens dat artikel? De roek zou kleiner zijn dan een kraai maar een raaf is de enige kraaiachtige die groter is2.

En ineens stel ik me wel degelijk vragen bij die roek van toen. De afstand van die boom in acht genomen en de grootte van de vogel? Dat was een raaf. Ben ik daar zeker van? Toch voor een hoger percent dan dat van Obsidentify toen.

Meer nog, ik ga dat log wel laten staan maar de foto gaat wél een andere benaming krijgen. Ik zal hem wel “kraaiachtigen3” noemen.


pske van mske:

    Aangezien ik apps nooit de toegang geef tot mijn exacte locatie, wist Obsidentify dan ook niet dat we in de Eifel waren en kan ik hen niet kwalijk nemen dat ze het een roek noemden aangezien de raaf nu pas terug in onze contreien op blijkt te duiken, voor zover het al een raaf was natuulijk.

____________________
1 Obsidentify
2 Het Nieuwsblad
3 Kraaiachtigen

Ochtendvisite

Ik voelde me bespioneerd en keek met een ruk naar buiten. Daar zat hij, gewoon mysterieus te wezen. Het was nog niet volledig dag en mijn eerste zjat koffie stond nog gloeiend heet te zijn.

Waarom hij me intrigeerde weet ik eigenlijk niet, ik vond hem wel iets hebben van een kraai maar daar was hij eigenlijk te groot voor.

Dus vond ik het de moeite waard om een foto te nemen en ik dacht dat Obsidentify hem zo niet zou herkennen, zo enkel een schaduw in een schaduwspel.

Dat deed die app wel. Op voldoende overtuigende wijze -voor zo’n 75% zekerheid- beweerde hij dat het een roek was.

En daar kan ik mee leven. Al had ik die liever in kleur -zelfs al is hij zwart- gezien.

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén