Stoomtrein – Wizzewasjes

Op 9 augustus kreeg ik een e-mail van Luc. Dat gebeurt wel meer. Soms stuur ik ook een e-mail nààr Luc. Dat gebeurt wanneer één van ons iets ziet of leest waarvan we denken dat we het misschien wel alle twee interessant of plezant zouden vinden en de ander niet in de buurt is.

Die mail van Luc nu, had het over een Stoomfestival in de buurt van Mariembourg¹ en mijn interesse was gewekt. Ik zag me al begeesterd foto’s maken van al die locomotieven tot ik de extra vermelding van Luc in die e-mail zag, die benadrukte: 30€ p.p.

Mja, een beetje lezen leerde me dat in die 30€ p.p. dan ook het onbeperkt reizen met één van die treinen is inbegrepen.

Maar die dagen vielen ook al niet op de meeste geschikte data. Ik had het wel al meer over een té volgepropte agenda.

Dus stelde ik voor dat we zouden voorzien om op de 22ste september een kijkje te gaan nemen en een toegangsticket -zonder treinreis- ter plaatse te kopen. Op die manier zat je niet met een ticket op een -mogelijke- regendag.

“Dan rijden we niet met die trein?” vroeg Luc en hij keek er wat ongelukkig bij. “Wil jij met die trein mee?” vroeg ik wat ongelovig. “Ja” zei Luc wat schoorvoetend. “Na al die jaren dat we vroeger als kind met die oude treinen reisden?” vroeg ik nog ongeloviger. “Hoezo?” vroeg Luc. En keek hij nu niet een beetje zielig? Wat sip?

Het begon me te dagen. “Heb je dan als kind nooit met een stoomtrein gereisd?” vroeg ik. “Neen” zei Luc. “Geen tsjoeke tsjoeke, geen geschok, geen houten banken, geen brute stoppen?” vervolgde ik. Neen, hij had als kind zelfs nooit met de trein gereisd.

Dat merkbare gemis vond ik eigenlijk wel een goeie reden om wél met die trein te gaan meerijden, mààr maar … die prijs en de mogelijkheid dat het zou regenen leken mij wel een goede reden om te twijfelen.

Ineens, vorige week zondag, bedacht ik iets. Had ik nu niet ooit ergens iets gelezen over meerijden met een stoomtrein? Even googelen en ik kwam op de website van “Stoomtrein Dendermonde-Puurs²“, hield Luc mijn telefoon voor en vroeg:”Interesse?”

Op maandag waren de tickets besteld en gisteren zondag waren we er.

“Als het de 22ste niet regent, kunnen we nog naar Mariembourg” stelde ik voor. “Dat hoeft niet” zei Luc.

pske van mske:

We reisden thuis altijd met de trein. Pas op mijn 14^de kwam er een auto. Ik heb herinneringen aan treinreizen van toen ik nog heel klein was tot de tijd dat broer en ik uitkeken om te zien of er een stoomtrein of een moderner exemplaar aankwam, wat uiteindelijk het begin van het einde betekende voor de stoomtreinen.

____________________
¹ Stoomfestival
² Stoomtrein Dendermonde-Puurs

We reden van Dover naar Schotland en om de reis zo aangenaam mogelijk te maken deelden we ze op in etappes. Dat houdt in dat we bij elke stopplaats wel één of ander wilden bekijken, of precies omgekeerd, dat we de stopplaats inlasten waar er iets te bekijken viel.

Zo had ik een poos terug een foto gezien op internet. Wat ik zocht weet ik niet meer, ik weet alleen dat ik die foto zag en zei: “dat wil ik in het echt zien”. Het kwam al mooi uit dat we er niet moesten voor omrijden.

Toeristisch? Helemaal niet! Maar het was enorm impressionant. Toen we daar waren, waren we echt blij dat we ertoe hadden besloten.

Er waren nog een paar geïnteresseerden, maar die waren, volgens ons, op leeruitstap. Verder waren er twee landmeters iets aan het opmeten en een vrouw met kind die de hond uitlieten. Net wat mij het meest bevalt. Dat doe ik liever dan met honderden -of meer- te staan gapen op San Marco en niet welkom te zijn.

Of we hier dan welkom waren? Ik zou denken van wel. In het bijhorende stationnetje -jawel, de lijn is nog in gebruik- raakte ik in een babbel met twee dames die daar op vrijwillige basis voor informatie zorgden. En ze waren begeesterd. Ze zouden zelfs gaan opzoeken wanneer de stoomtrein, die daar af en toe nog langskomt, er over zou rijden.

Daar hebben we niet op gewacht. We hadden er toch een aantal uurtjes rond gelopen en wilden verder … na eerst nog wat warms gedronken te hebben in de lokale herberg. De zon scheen niet echt, daarboven in de Dales.

En nog in gebruik? Jawel hoor!

Later vond ik, op een Schotse tienponder, een afbeelding van het Glenfinnan Viaduct bij Lochaber, maar dat zal voor een andere keer zijn, ooit misschien of misschien niet.