Trein – Wizzewasjes

In het eerste leerjaar van de school waar ik ging, kreeg je een geschenkje als je bij de eerste drie van de klas was.
- Toen ik dat was, was het afgeschaft.

Op vakantie in Zwitserland met de CM kreeg je een koeiebel als herinnering.
- Toen ik ging, was dat afgeschaft.

Toen ik ging trouwen, betaalden we een notaris voor een huwelijkscontract omwille van een bepaalde bescherming.
- Toen we pas getrouwd waren, werd die bescherming bij wet bepaald.

We betaalden alle kosten voor onze schoolgaande kinderen.
- Toen ze de middelbare door waren, vielen bepaalde kosten weg.
  Hoe het juist zat en waarover het precies ging, herinner ik me -helaas- niet meer.

Toen Luc en ik gingen samenwonen, lieten we een samenlevingscontract opmaken, omwille van een bepaalde bescherming.
- Toen we pas samen woonden, werd die bescherming bij wet bepaald.

Identiteitskaarten moesten elke vijf jaar hernieuwd worden.
- Toen wij de onze pas hadden werd dat 10 jaar.
  Pas vanaf de volgende, natuurlijk.

Gepensioneerden kregen kortingen in musea.
- Nu wij gepensioneerd zijn, geldt dat niet meer.
  Gelukkig is er de museumpas, maar die telt jammer genoeg niet overal en ook niet in de buurlanden.

Gepensioneerden kregen kortingen op de trein.
- Nu wij gepensioneerd zijn, ….
  NMBS werkt aan nieuwe tarieven, ouderenorganisaties uiten kritiek¹.

Echt storen doen die prijswijzigingen van de trein me niet. We namen de trein niet zo vaak, enkel als we een bestemming hadden dicht bij een station of in een grote stad met een gemakkelijk openbaar vervoersnet.

Maar we overwogen wel om uitstappen naar de kust ook met de trein te gaan doen. Er is nog dat probleem met het Viaduct van Vilvoorde dat zó mooi omzeild was geweest.

Het zal niet zijn. De ouderenorganisaties hebben gelijk. Deze ouderen zullen hun auto wel van stal halen. Liever dat dan veel te gaan betalen voor een vaak falende dienst. Voor iets meer dan die vooropgestelde 26,16€ (maal twee) kunnen we wel ergens een overnachting boeken ook.

____________________
¹ Het Nieuwsblad

We weten wel allemaal dat mske graag met de trein rijdt. Het zal dan ook niemand verwonderen dat mske graag op de trein van Utrecht naar Maastricht zit.

Waarom? Omdat dat traject twee uur duurt en dat zonder overstappen natuurlijk. Puur genieten.

Een hele poos geleden, toen mske op die trein zat zong ineens een stem: “koffie, thee, warme chocolade …” na ja, de juiste volgorde weet ik ook niet. De stem zong en mske moest lachen, maar ze kocht helemaal niets.

Volgens Slow wist één van de andere passagiers te vertellen dat dat Snelle Jelle was, maar dat heeft mske dan niet gehoord.

De laatste keer op die trein, mske had ’s morgens geen koffie gehad, opende Snelle Jelle de deur en zong zijn lied en mske besloot hem te stoppen en een koffie te nemen.

Dat was Starbucks koffie en neen, mske had dat nog niet gedronken want mske doet niet mee aan hypes.

Maar was dat nu eens lekkere koffie en dan was het nog oploskoffie geweest. Het eerstvolgende station, de eerstvolgende Starbucks en mske gaat daar een koffie drinken. Gegarandeerd.

Snelle Jelle, of hoe je ook mag heten, tot de volgende keer op de trein van Utrecht naar Maastricht … of omgekeerd! Dat denk ik in mske haar plaats hé. Ik ga die trein niet nemen.