Ergens in oktober viel ik al googelend op een kalender van de Lotto Zesdaagse 2022 in ’t Kuipke¹ van Gent.

Luc kijkt wel meer naar het baanwielrennen op TV; soms kijk ik mee maar -eerlijk gezegd- snapte ik er de hond zijn voeten van.

Omwille van de interesse van Luc en ook omwille van een paar gedeelde jeugdherinneringen zei ik er wat van. Ik vroeg of hij niet geïnteresseerd was om eens een kijkje te gaan nemen. Na een beetje onbestemd gebrom zijnentwege werd er niet verder op ingegaan en werd het gewoon vergeten.

Tot ik ineens, zo’n twee weken geleden, “Pistemeeting Gent” op de agenda zag staan, niet in ’t Kuipke maar in het “Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx²” (International Trackmeeting Belgium³).

“Op zaterdag valt er het meest te zien” vertelde Luc en zodoende waren we vorige zaterdag onderweg en gingen we nog meer jeugdherinneringen ophalen. Want ja, in mijn kindertijd had ik het wel gezien op TV. Eigenaardig eigenlijk, als het ik het zo bedenk, dat in de jaren van de zwart/wit TV er meer baanwielrennen te zien was geweest.

“Broer en ik gingen dat nadoen” zei ik. “We gingen ook surplacen”. “Surplacen mag nu niet meer” zei Luc, al verbeterde hij onmiddellijk dat het wel nog mag, maar niet te lang omdat het vooruit moet gaan.

Met wat spijt in het hart dacht ik aan die onbeweeglijk stilstaande coureurs daarboven op die scheve bocht, terwijl Broer en ik in spanning zaten af te wachten tot hun vertrek.

En daarna speelden we dat na, maar dan zonder scheve bocht en, eerlijk gezegd, met veel valsspelen.

Derny’s⁴ had ik de laatste tijd ook niet al te vaak meer gezien op TV, maar die zijn er wel nog, volgens Luc. Maar stayeren was wel nog iets anders geweest … en daar was ik niet meer mee. Dat herinnerde ik me niet.

De proef heette nu “Keirin⁵” maar de traag trappende motorrijder vond ik nog altijd even hilarisch als indertijd toen ik kind was, of misschien precies daarom.

Veel meer valt er niet te vertellen. Het duurde een hele dag, er was inderdaad heel veel te zien en het werd laat. Maar in de auto, onderweg naar huis, besefte ik ineens dat ik het blijkbaar wel snapte. Het is al zo onoverzichtelijk op een piste en als ze dan op televisie ook nog herhalingen inlassen, wordt het gewoon chaotisch.

En wat zei Luc in de auto? Die begon over de Lotto Zesdaagse⁶ in ’t Kuipke van Gent op ’t eind van ’t jaar, wat ik heb beantwoord met wat onbestemd gebrom.

Foto’s nemen viel niet mee. Anders gezegd, ik vond het resultaat niet bepaald geslaagd. Hieronder gewoon een paar actiefoto’s om het af te maken.