Tja, ze hadden hier ten huize beslist dat ze eens meer op stap zouden gaan. Dat deden ze. Ze hadden beslist dat ze meer van de dossiers zouden uitbesteden. Dat deden ze.

Nu zijn ze een ganse tijd haast dagelijks op stap geweest en nu lijkt het wel of er dagelijks wat te doen is.

Het zijn geen grote uitstappen, dat niet. Gisteren was het bloed geven. Ze zijn maar te voet die berg over gewandeld, dat zijn dan twee vliegen in één stap.

Vandaag zijn ze naar de tandarts, wat je ook geen plezant uitje kan noemen.

En morgen gaan ze met de fiets naar de begrafenis van iemands moeder, waardoor het eerste kaartje op de schouw weeral een doodsprentje zal zijn.

Slow en mske willen beiden hun dagelijkse wandeling en mske wil haar wekelijkse zwemmen terug en de fiets mag ook terug meer van stal worden gehaald, maar dan liefst voor andere dingen.

Met al die perikelen van allerlei soort was het er al een hele poos niet meer van gekomen. Ze vroegen zich zelfs af of de geplande afspraak niet in het gedrang zou komen.

Hoog tijd dus om er wat aan te doen. Gisteren zijn Slow en mske een heel eind gaan stappen, zo een 10 km toch, en dat ging zo zonder problemen. Niet zomaar gaan stappen, ze hebben nog een paar zaken aangehaald die ze nodig hadden ook.

Vandaag gaan ze een dikke 30 km fietsen. Waar naartoe? Ik weet dat eigenlijk niet. Dat was een van die zaken die ze aangehaald hadden en mske heeft dat direct in haar rugzak gestopt.

Ik vraag me af of ze nu morgen nog gaan zwemmen ook, als ze toch bezig zijn met hun sportieve prestaties weer wat op te vijzelen, al denk ik van niet. Slow is niet zo pro zwemmen en mske zit nog met dat garendraad aan haar tanden.

De trein trok zich langzaam in gang en reed de brouwerij van Haacht voorbij. Slow grinnikte. Hij zei: “de drie profiteurs” terwijl hij naar de spoelpoel van de brouwerij wees. Drie zwanen stonden van op de oever van het spoelwater te sloeberen.

De volgende dag trok de trein zich langzaam in gang en Slow merkte op: “ha, daar heb je de sloeberaars terug”. De drie zwanen sloeberden dat het een lieve lust was.

De drie zwanen stonden daar elke dag van die week hun best te doen. Slow noemde hen dan ook de vaste stamgasten.

Zwanen? Dat denken ze toch. Waarom ze nu niet 100% zeker zijn dat het zwanen zijn? Een zwemmende zwaan is sierlijk. Een zwaan op zijn poten die halvelings zat uit een spoelpoel staat te sloeberen vertoont al enigzins overeenkomsten met een gans.

En Slow maar spijt hebben dat hij ze op die afstand door de treinruit niet kon fotograferen.

Telkens Slow en mske terug gaan zwemmen, gebeurt er iets om dat te saboteren.

Eerst had mske last van dat ding daar in 2004. Daarna kreeg Slow het in zijn ene schouder. Daarna kreeg Slow het in zijn andere schouder. Toen is mske een pooske alleen geweest, maar toen moest zij bij de dokter voor een klein ingreepke en mocht ze een poos niet zwemmen, waarna ze niet meer herbegon.

Nu zijn ze terug in gang aan het waggelen. Wat las Slow vorige week? Dat ze mogelijk het zwembad gaan vernieuwen één van de komende jaren. Awel, daar zitten ze hier nu écht niet op te wachten sé.

Gaan zwemmen is nog altijd goed om stress te verzuipen. En erna nog een donkere gaan drinken met je lief maakt je zelfs vrolijk.

En dan over vrolijk gesproken, als je dan nog efkes voortzoekt op youtube op die Sons of Maxwell en je vindt dit liedje dan komt er zelfs geen einde aan al die vrolijkheid.

Het liedje is niet echt van hen is, het is een Iers kinderliedje blijkbaar, maar hun versie is dan wel de beste.

En heeft die Maxwell nu geen sjaans zeg? Met twee zo een zonen.