“De mensen van hier zijn nogal op zich” wist de wijkagent, nu bijna twee jaar geleden, te zeggen. “De bevolking van hier hangt nogal samen” zei de politieker. Ondertussen heeft mske al gemerkt dat het wel en toch niet zo is. Het hangt er van af. Zo is er Buurboer een vriendelijk mens, een praatje af en toe, net genoeg om het leuk te houden.
De twee vrouwen op de belbus, die plots benieuwd waren omdat de chauffeur hen had gezegd dat er nog iemand van dit dorpke ging opstappen en waarvan één declameerde:

Rumsdorp schotelvod
Neerlanden duivenkot
 
Attenhoven scheef geboren
zonder kerk en zonder toren
 
Landen hoge moed
Zonder geld en zonder goed.

Nu gaan Slow en mske alle dagen zwemmen, alle dagen zien ze twee redders, alle dagen knikken Slow en mske daar een goedendag tegen. Dat is alles!

Gisteren wandelen ze dus in het andere dorpke en net bij het voorlaatste huis staat de redster van het zwembad. En weer enkel een knikske.

Vanmorgen in het zwembad, vraagt ze: “goed gewandeld gisteren?” En jà, Slow en mske weten weer heel wat meer over de streek!

Het grote vermageroffensief is aangebroken. Sedert “het Ding” in de hoek gedrongen is voelt mske zich van dag tot dag beter. Elke morgen gaan ze zwemmen en elke avond gaan ze stappen.

Bovendien heeft mske de eetgewoonten hier ten huize grondig overhoop gehaald. Dat wil zeggen dat ze de porties boterhammekes afzonderlijk ingevroren heeft en niet een gans brood. Hoeveel? Dat zeggen we niet, want telkens mske iets beslist over hoe en wat ze willen eten, komen er van die nepdiëtisten zeggen hoe en waarom dat verkeerd is en dat hebben ze hier niet meer nodig. Als mske raad vroeg, wisten ze het niet, dus moeten ze het nu ook niet meer weten.

En bovendien worden de porties patatten met groenten en vlees ook op een bord klaar gemaakt zodat er niet bij kan opgeschept worden.

En het gewicht … wel dat gaat dus wel degelijk in dalende lijn.

Vanmorgen was er meer volk in het zwembad dan gisteren. Gisteren was mske alleen, helemaal alleen, geen kindjes in het ploeterbadje, geen volk in het grote bad. Enkel zij en twee redders. Voor dat gevoel alleen al zou mske stinkend rijk willen zijn en een verwarmd bad voor persoonlijk gebruik hebben.

Vanmorgen waren er meer. En was Slow er eindelijk ook bij. Dat van dat zwemmen van Slow is een verhaal op zich en mske is ferm boos geweest.

Wat was er gebeurd? Wel de specialist in de kliniek had gezegd dat Slow, drie dagen niet in bad mocht en op het einde van de week, dat is dus vorige vrijdag, de draadjes mocht laten uithalen. En bovendien dat hij op de eerste mocht gaan zwemmen. Maar op vrijdag zit die huisdokter op afspraak en besliste die dat Slow maar moest wachten tot maandag, dat was veiliger. Maar met draadjes gaan zwemmen, dat vond mske nu ook niet bepaald je dat en dus ging ze wachten tot maandag om te zwemmen.

Slow ging gisteren naar de huisdokter en komt terug met een pleister alsof ze zijn gans binnenwerk uitgehaald hadden én hij mocht weer drie dagen niet in bad en zeker drie weken niet zwemmen omwille van zijn spieren.

mske ontploft zowat en ze belde naar de kliniek, die dat allemaal heel erg raar vonden. Maar ja, uitsluitsel konden die mensen niet geven en dus mocht mske terugbellen na tien uur, als de andere specialist er was.

Maar mske wou niet wachten tot na tien uur want om 12 uur is dat zwembad al terug dicht, ze heeft haar zwemzak gepakt en heeft met alle deuren geslagen. Jaja, als mske niet eens af en toe serieus aan de bel trekt zou ze al een gans leven aan het wachten zijn.

Toen Slow dan belde wist de specialist te zeggen dat er ab-so-luut geen probleem was met zwemmen, dat hij natuurlijk niet te veel ineens moest doen. Precies of Slow de marathon zou zwemmen! Maar ja die man kon die huisdokter niet afvallen hé.

En dus is mske woest! Op die hond met een hoed op van achter het hoekske, die je wel naar een specialist stuurt maar daarna net doet of hij het beter weet. En die heeft dat al meer gedaan. Eerst met die vraag over die antidepressiva. Toen ze “het ding” oplosten, wist hij het opeens ook beter, alhoewel hij het meer dan 8 maanden laten aanslepen heeft. En nu zegt mske dat ze een andere huisdokter gaan nemen.

Om die miskleun van die dokter op te ruimen, besloot mske om in de vakantie alle dagen te gaan zwemmen en ook om de zaak wat breder te bekijken en dingen aan te nemen die niet louter administratief zijn, waardoor ze meer beweging heeft.

Slow moet de draadjes nog laten uithalen. De specialist zegt dat dat kan op het einde van de week. Volgens mske is dat einde van de week vandaag. Toen ze over het zwemmen begon zei de specialist dat Slow vandaag kon gaan zwemmen, maar zwemmen met draadjes vond mske nu ook niet bepaald het-van-het. Dus besloten ze te wachten met zwemmen tot maandag.

En wat zegt de huisdokter? “Eén week is wat weinig, kom maandag!” Ze sturen je naar een specialist en weten het altijd beter. Maar maandagochtend om 08.00u staat mske met Slow voor die kerel zijn deur en dat hij maar niet probeert van niet daar te zijn!

Dit is een klein samenraapsel van ziektes in mskes leven van een mske dat bijna nooit ziek was.

• Klein mske zei: “Ik heb hoofdpijn” en de reactie was: “Je hebt zeker geen zin om huiswerk te maken?
• Klein mske kon nooit alleen griep krijgen, als ze ziek werd, was Broer gemakkelijkheidshalve ook ziek. Maar er werden wél mopkes verteld en grapjes uitgehaald en als ze dierf lachen zegden ze: “als je ziek bent kan je niet lachen”.
• De auto moest wekelijks gewassen en wie was daarvoor de aangewezen persoon? Yep! Geen warm water, geen water uit de kraan, dat was te duur. Water van het bronneke achter de hoek. In de winter. Het vroor dat het kraakte. Zieke mske bed in en ze trokken boze ogen. Diagnose: de maandstonden konden niet doorkomen wegens onderkoeling.
• Een zware hoest teisterde mske, maar ze mocht niet naar de dokter, het was herhaling in de school en de examens kwamen er aan en het was niet het moment om haar aan te stellen. Tót de dag in de vakantie dat mske helemaal niet meer kón ademen en dus moest blijven staan onderweg en bijna stikte. Diagnose: infectie tot halfweg de luchtwegen, een half jaar niet sporten en niet zwemmen.
• mske kreeg een zware griep en moest van de dokter in bed blijven. Reactie van Ex: “maar ze moet opstaan of anders is vanavond de stoof uit”.
• Barstende hoofdpijn en lastverkopende maag en mske was zelfstandige en bleef in bed. Telefoon van iemand van Ex’ werk, want de firma verhuisde die dag en Ex was niet bereikbaar maar hij had gezegd dat ze de boodschappen aan mske mochten doorbellen.
• Vorige week donderdag was mske zo mottig als iets en zat hier zo bleek als een doek. Reactie: “zou je niet beter in bed gaan?” Samen met mske ging hij naar boven want als ze viel bij het duizelen … Hij stopte haar in. En later, toen ze sliep kwam hij heel stil kijken of alles in orde was maar toch schrok mske en hij zei: “als je dan toch wakker bent, heb je geen dorst?” en hij haalde haar pint en de fles cola te voorschijn.

Als we niks plezant kunnen zetten, zetten we niks meer! Want wat kunnen we nu zeggen?

Slow gaat niet naar de les, hij voelt zich niet goed. En een niet-zo-goede Slow alleen thuis, dat is natuurlijk uitermate nadelig voor mskes zwemmen, want, vooropgesteld dat ze al zin heeft om te gaan, gaat ze dan haar programma kunnen afwerken?

Wat is er nog?

Dat je ene mag doodstampen en dat er dan een proces komt maar dat je voor 4 eurocent een boete krijgt en dat je voor een fout van je pc-banking ook een boete krijgt.

Dat er door een fout van een plaatselijke elektriciteitsmaatschappij de kabel vorig jaar niet werd gefactureerd en dat je die nu 2x in ene keer mag betalen.

Dat er, door het openzetten van de energiemarkt een tijdstekort was bij de maatschappijen waardoor je nu anderhalf jaar ineens mag betalen.

Dat meneer de advocaat een brief schrijft zeggende dat tegenpartij niks van zich laat horen en dat hij dus veronderstelt dat ze er mee stoppen, maar mag hij astemblieft zijn provisie van 750€ ontvangen? Huh? Provisie, op voorhand betaald, in een zaak die gedaan is? Waarom moet die vent nu nog geld hebben?

Zeg nu zelf, daar kan je nu toch geen postje op een blog aan wijden hé?

Er was een kardinaal in het zwembad. Hij trok een sereen gezicht en had een kardinaalsmauve badmuts op.

Waarschijnlijk aan zijn imago aan het werken met het oog op de komende pausverkiezingen.

Slow is in levensgevaar. Nu niet door een angina, waar hij momenteel mee opgescheept zit, maar door een gepikeerde mske, die de deegrol weet liggen.

Na al de moeite die mske zich getroost heeft om Slow te leren slapen na zijn nogal bizarre vroegere leven, is die wieten vanmorgen toch zeker om 4.30u op gestaan. De redenen die hij opgeeft zijn geen geldige redenen voor mske.

1. Zijn neus liep. “Telt niet mee” zegt mske “dat is op te lossen met het halen van een zakdoek”.
2. Zijn been jeukte. “Telt niet mee” zegt mske “dat komt van een droge huid door de winter en je kon daar makkelijk lotion aan doen”.

mske vergeet de helft van de tijd ook die lotion aan te doen na het zwemmen en dat is nu echt niet bevorderlijk voor de huid, maar ja, mske staat niet om 4.30u op.

Er waren geen banen meer afgespannen in het zwembad. Enkel zoiets na mskes 20ste baantje werd er één afgespannen, maar dat was voor een groep. Die groep deed op zich wel bizarre dingen maar we gaan enkel maar gelukkig zijn dat wij niet in die baan moesten zwemmen.

En toen kwam er nog een groep binnen en hoewel die niet onder dezelfde noemer vielen als die eerste groep waren ze ook bizar te noemen. Allemaal hadden ze tattoos, niet de gewone tattoo zoals nu mode is maar voor écht. Die ene had zelfs zijn legerrugzak en zijn combatshoes naast het zwembad gezet. Dat waren dus militaire troepsoldaten. En er werd nog een baan afgespannen.

En Slow en mske schoven telkens wat op maar uiteindelijk brak er een zonneke door en dat scheen dan net op het water aan de goeie kant maar mske heeft toch maar vier lengtes te weinig gedaan om zeker te zijn dat ze vóór die groepen onder de douche stond.