Zoek
Half zes op … drie zjatten koffie en een boterham … auto in en weg … sanitaire stop in Waarloos … aankomst 8 uur … auto uitladen … tafels zetten … boeken uitpakken … op klanten wachten … geld ontvangen … babbelkes doen … nog babbelkes doen … veel babbelkes doen … vijf uur … boeken inpakken … tafels ineenklappen … auto laden … drup … flits … onweer … geen hand voor ogen zien… thuis … auto uitladen … eten … lui … lam … moe … en meurreg …
Auteur: ms (Page 10 of 427)
Als de politie je opbelt en je vraagt of je geld of een kluis in huis hebt en ook als die wil weten of je een camera hangen hebt, ben je gerechtigd die gewoon te antwoorden dat hij de bomen in kan … al zou ik het wel wat mooier verwoorden.
Want weet je, in Zoersel waarschuwt de échte politie voor een valse agent die die vragen stelt. Ze zeggen er wel bij dat de politie je dat nooit zou vragen.
Gelukkig zetten ze er bij dat geen van de gecontacteerde personen op de vraag ingegaan is.
Dus moet je altijd checken of je wel écht de politie aan de lijn hebt …
____________________VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/08/19/politie-zoersel-waarschuwt-voor-valse-agent-die-in-zoersel-telef/
Sedert we hier iets meer dan 20 jaar geleden kwamen wonen hebben we al op verschillende plaatsen ons brood gehaald. De enige bakker die er toen al was en er nog is had bij ons eerste contact het vriendelijke antwoord klaar dat hun klanten voorrang hadden. Wij hebben die klanten hun voorrang gelaten.
Zo af en toe kwam er wel eens een nieuwe bakker maar die verdween ook alweer even snel.
In tussentijden, zonder bakker, brachten we dan brood mee van elders onderweg uit een broodautomaat of gewoon van bij Colruyt of we bakten zelf.
En toen, iets voor Corona kwam er een bakker van een kleine keten en wij waren opgetogen en blij. Die had heel lekker volkorenbrood en wij waren klant, mét klantenkaart.
De bakkerij ging werken met herbruikbare boodschappentassen. De bedoeling was dat je er twee kocht en telkens de lege inruilde voor de gevulde bij een bestelling.
Na een poos vond Luc dat het prijsverschil tussen het wit brood en het Zweeds -ook wit- brood van Colruyt toch wel een testje waard was, waarna ik nog enkel mijn volkorenbrood bij de bakker haalde. Maar voor dat ene brood deden wij geen voorafgaande bestelling meer, maar gingen gewoon een volkorenbrood kopen met dus steeds dezelfde boodschappentas.
En toen kwamen er verschillende voorvallen zo heel erg kort na elkaar:
- Alles ging goed tot de dag dat ik in de winkel stond en die tas had vergeten. Maar, zo zei ik, ze konden me gewoon de andere meegeven. Toen bleek dat die er niet meer was. Ze hadden dat systeem afgevoerd. En ergens voelde ik me bedot. We hadden die tas betaald.Niet dat het niet opgelost werd, ik kreeg een andere evenwaardige tas. Maar de manier waarop ik het te weten kwam vond ik niet zo prettig. Net of ik er om gevraagd had.
- Ik had wel al meermaals nagekeken en opgezocht hoe het kwam dat volkorenbrood soms bruin was en soms heel donkerbruin. Dan blijkt dat dat donker brood donkerder wordt gemaakt met met gebrande mout of met gekarameliseerde suiker.
- De bakker ging tijdelijk dicht. De bakkerij zou nog wel bakken maar in de winkels kwam een gerant.
- Bij mijn bloedonderzoek vertelde de dokter mij dat ik wat moest oppassen met suiker. Ik had een lichte verhoging van het suikergehalte in mijn bloed.
Op zoek naar een volkorenbrood liep ik dus maar eens bij de eerstgenoemde bakkerij binnen maar daar hadden ze -maar weer- geen brood voor mij en ik stapte dan maar de Delhaize binnen en kocht een brood. Dat is nu eens een winkel waar ik niet graag kom, maar ach hij was toch in de buurt.
Dat volkorenbrood viel nogal mee, dat van Colruyt smaakt me niet. Dat van Lidl vond gratie in mijn ogen.
Dus heb ik nu een paar maanden Lidl brood gegeten. Moet ik nog vertellen dat we na de heropening van de bakkerswinkel niet terug zijn gegaan?
Ik eet nu ook geen Lidl brood meer. Na een poosje ging dat ook tegensteken.
Toen ik las dat speltbrood beter was om een buikje tegen te gaan, dacht ik wel dat speltbrood momenteel wel een hype bleek te zijn, maar probeerde het toch … en probeer nog verder …
Er was een tijd dat we in onze kindertijd uitgenodigd werden als grootmoeder -en later tante- “kermis hield”. Dat betekende dat de familie uitgenodigd werd voor een etentje, waarbij de volwassenen praatten en bleven praten en wij, als kind, op hete kolen zaten om naar die kermis te gaan.
En als het dan eindelijk zo ver was, dan liepen we een rondje over die kermis en dan werd het al donker en moesten we naar het station, want we moesten de trein naar huis halen.
Later heb ik nooit geen plezier meer beleefd aan kermissen.
Maar het gaat me nu vooral over de belofte aan iets plezant, waarbij je je éérst door een oeverloze saaiheid moest wroeten.
Het is niet hetzelfde, maar Luc doet een ietwat in dezelfde zin. We gaan op uitstap. We gaan een prettige uitstap maken. Echt wel. Ik kijk er naar uit.
En dan, zo op het moment van vertrek, of pas in de auto, of ergens als ik er niet meer op bedacht ben zegt hij: “Eigenlijk zouden we in de Colruyt moeten binnenspringen voor dit of dat”. En je kan niet geloven hoeveel Colruyten je zo onderweg kan tegenkomen.
Over Luc en de Colruyt had ik het ook al meer, maar op sommige momenten doet dat me echt wel aan die kermissen van vroeger denken.
Vele jaren geleden deden wij wel eens iets in familie-verband en toen ik voorstelde om de Lesse af te varen was iedereen akkoord … tot het volledig op poten stond. Toen kwam er hier wat tussen, was er daar een tegenargument en het kwam er niet van. Het kwam er nooit van.
Het is dus dààr aan de Lesse ook van dat. Iedereen is daar. Iedereen wil de Lesse afvaren. En wat eens als een avontuurlijk iets werd bezien is nu een file op het water.
In het artikel in “Het Nieuwsblad1 lezen we dan ook wat we al langer wisten/dachten nl. de reden waarom zoveel mensen op dezelfde plaats willen zijn. Iets wat één of andere op sociale media toont is dus de moeite waard om ook eens te doen, zo ook de Lesse.
Nu zou ik de Lesse niet meer willen afvaren. Als ik de foto’s zo bekijk, kan ik misschien beter de Ring rond Brussel eens proberen. Avontuur gegarandeerd.
Maar het avontuurlijke van zélf iets te ontdekken zit er bij de sociale media toeristen blijkbaar niet in.
Het zal alleen maar erger worden.
En wat denk ik dan bij het lezen van artikels in de media die het hebben over de minder bezochte alternatieven en die aanraden om dààr eens een kijkje te gaan nemen?
Zwijg!____________________
1 Het Nieuwsblad
In een onuitgesproken overeenkomst met Baskuul, besloot ik ooit dat ik met het binnenhuisveloke ging rijden. En dat ging goed, Baskuul was een vriendelijk medewerker.
Dus rijd ik alle dagen, zo ergens in de voormiddag, een verloren halfuur met de fiets en rijd ik, zo ergens in de namiddag, een verloren halfuur met de fiets.
Gisteren, we hadden boodschappen gedaan, het voormiddag-halfuur was er bij ingeschoten en Luc opperde van dan maar iets later te eten. Maar de zeer aan mijn goesting vond dat geen goed idee. Dus aten we op ons gewone uur.
Maar in de namiddag sloeg mijn geweten toe en besloot ik van het halfuur maar een uur te maken. En dat ging goed: ik maakte de Zweedse puzzel, het kruiswoordraadsel, de blokpuzzel en Tentje Boompje mini en de zeeslag mini en begon alvast aan de Sudoku, alvorens een blik te werpen op mijn chrono.
Na die Sudoku besloot ik dan nog maar een Sudoku te maken die ik op internet ga zoeken en het uur was om vóór die klaar was.
En ik was blij want ik voelde me nog steeds zo fit als een hoentje al gaf de meter, tot mijn spijt, aan dat ik echt niet de zelfde afstand had gefietst dan met twee keer een half uur. Daar was ik niet zo blij om. Er zit dus verval op. Het verschil is niet zo enorm groot, maar het is er.
Zodoende heb ik besloten dat ik in de toekomst steeds een heel uur met die fiets ga rijden. Hopelijk krijg ik geen tegengoesting van al die puzzels. Want wat ik dan op die fiets moet zitten doen, ik zou het niet weten.
Zaterdag hing ik op de zetel, wat te lanterfanten, met één oog naar de Vuelta te kijken, wat luisteren wat er te horen viel.
Tot opeens een mededeling door het beeld scrolde die vertelde dat ondertiteling -nu- op Sporza automatisch gegenereerd kon worden.
Luc heeft dat eens even in orde gebracht en wat was dat een verademing, echt een geweldige verrassing.
Voor de azijnpissers zal ik er maar direct bij zeggen dat je niet teveel belang mag hechten aan leestekens en dat het gewoon, onderaan het beeld, aan één stuk door doorschuift en dat er verbeteringen worden aangebracht waar je bij zit.
Eén keer heb ik gegrinnikt omdat een uitdrukking een beetje te letterlijk was uitgetypt, een tweede keer omwille van een rennersnaam.
Met mijn TV-connector versta en begrijp ik eigenlijk het meeste. Het is maar als me een woord ontsnapt dat ik snel eens naar beneden moet kijken om de pedalen -om in stijl te blijven- niet te verliezen.
Dit jaar heb ik om die reden niet naar “Vive le Vélo” gekeken. Naar “Paris by Night” trouwens ook niet.
Gisteren las Luc het artikel, vertelde er over, had het over de vraag om feedback en stuurde het me door. Die feedback vond ik ineens het dringendste van het dringende en die vertrok al snel daarna.
Sporza experimenteert dus tijdens de Vuelta met ondertiteling aan de hand van artificiële intelligentie (AI)1.
Eindelijk is er nu eens een functie van die artificiële slimmerik waar ik volledig achter kan staan.
____________________1 VRT NWS – url: https://sporza.be/nl/2024/08/15/de-vuelta-met-automatische-ondertiteling-bekijken-dat-kan-hier~1723710778222/
Op dinsdag 6 augustus doe ik een bestelling bij een webwinkel uit het Mechelse en verkies de fysieke winkel in Sint-Truiden als afhaalpunt. Op de bevestiging lees ik dat het een drietal dagen kan duren.
Ik ben niet gepresseerd.
Op dinsdag 6 augustus doe ik een bestelling via een online platform bij een webwinkel uit Ierland en verkies mijn eigen brievenbus als afhaalpunt. Op de bevestiging lees ik dat ik het pakje tussen 12 en 22 augustus kan verwachten.
Ook hier ben ik niet gepresseerd.
Op dinsdag 13 augustus krijg ik bericht dat mijn pakje uit het Mechelse in de winkel in Sint-Truiden af te halen is. We rijden er onmiddellijk om.
Op woensdag 14 augustus rijden we terug naar de winkel in Sint-Truiden om iets om te wisselen -om eerlijk te zijn, door een onwetendheid van mij en dus mijn schuld- en als we terug thuis komen ligt het pakje uit Ierland in de brievenbus.
Op vrijdag 16 augustus, om 09.50u doe ik een bestelling via een online platform bij een verkoper uit de U.K. en kies de pakjesautomaat in Landen als afhaalpunt. Op de bevestiging lees ik dat ik het pakje op 17 augustus geleverd zal worden.
Ik geloof er niks van. Een pakje uit de U.K.? En dat in een verlengd weekend? En dat terwijl de postkantoren op 16 augustus gesloten waren? Ik geloof er dus écht niks van.
En al ben ik niet echt gepresseerd, ben ik dat in dit geval wel een klein beetje. Een beetje een futiliteit dat niet echt belangrijk is maar toch een oplossing is.
Op vrijdag 16 augustus ’s avonds krijg ik bericht van Bpost dat ze mijn pakje in ontvangst gaan nemen en dat ik het dan op zaterdag in de pakjesautomaat in Landen zal kunnen afhalen.
Op zaterdag 17 augustus, om 09.30u kwam de melding dat het pakje beschikbaar is.
Op zaterdag 17 augustus zijn wij om 10u al terug thuis, pakje inbegrepen.
Sedert ik het had over de anticlimax na de diefstal van de wolf van Banksy, heb ik alle dagen de berichten gelezen over maar wéér een nieuwe Banksy die hier of daar in London verscheen, want ja, hij zette de reeks voort.
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik, ondanks dat ik zijn dieren wel plezant vind, zijn rebelse werk beter vond.
Tot Banksy de reeks van dieren bij de dierentuin beëindigde, heb ik alle dagen het betreffend artikel opgeslagen …
… maar wat koop ik er voor …
…Wat me ook opvalt is dat een woord -of uitdrukking- dat -of die- nooit word gebruikt en mogelijk niet bestaat, maar dat als ik dat -of die- ineens ergens ga gebruiken, achteraf overal blijkt op te duiken.
Ik kan zo’n voorbeeld of drie aanhalen, maar ik heb geen zin in welles/nietes spellekes dus laat ik het maar zo, meestal trek ik het me niet aan. Maar nu voel ik weer de nood om een woord in mijn blog te gaan veranderen, echt wel.
Zou ik niet, telkens ik zo’n woord ineen flans, moeten gaan opzoeken of één of andere het al niet gebruikte? Zo niet, zou ik er dan niet beter een patent op nemen …
… maar wat koop ik er voor …
…Zo heb ik een paar jaar geleden ons huisspook herdoopt. Hij heet nu Kulleprul. Ik heb toen grondig onderzocht of die naam al niet bestond. Dat deed die niet.
Gisteren heb ik opnieuw op de naam gegoogeld, om eens te kijken … Gelukkig bestaat hij enkel en alleen nog maar op dit blog …
… maar wat koop ik er voor …
“Ze” hebben het ook al gezien.
Verkoop alcoholvrije bieren neemt sterk toe: “Goed voor onze gezondheid, (…)1“
“Ze” lieten er hun gedacht al eens over gaan.
“Ze” linken het succes van deze alcoholvrije bieren aan Tournée Minerale.
“Ze” vonden al een “maar”.
“(…) maar drempelverlagend voor jongeren1“
“Ze” hebben ook al een verbod. De brouwerijen die ook hetzelfde bier verkopen mét alcohol mogen er geen publiciteit rond maken1.
Zijn de verkopers van energie- en frisdrank in een kramp geschoten of zouden “Ze” ook niet daar eens naar kijken.
In bepaalde fastfoodrestaurants -bijvoorbeeld- kan je frisdrank bijvullen zoveel je wil en kan je wel een pils mét alcohol bestellen. Maar alcoholvrije? Ho maar!
Al zitten deze laatste toch ook al in het vizier2, waar ik ook al niet mee kan lachen. Dat vind ik gewoon verregaande betutteling.
Ik zou hier een droge reactie kunnen zetten over het zware ongeval dat de gemoederen verhit, ik vind de zaak echter te delicaat om het te doen. Maar het draait toch weer om -een teveel aan- alcohol3.
pske van mske:Ik weet dat het volledige artikel van “Het Laatste Nieuws” niet te lezen is, maar de titel zegt al genoeg.
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/08/13/verkoop-alcoholvrije-bieren-neemt-sterk-toe/
2 Het Laatste Nieuws
3 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/08/11/ongeluk-ruddervoorde-e403/
