Antwerpen – Wizzewasjes

De herinnering is erg oud. Ik was vier jaar oud (of nog niet helemaal) toen wij uit Antwerpen verhuisden.

Maar toen wij er woonden was er die dag dag ik samen met mijn vader bij ons de straat uitliep en links afsloeg en in een gebouw binnenging waar mijn vader mij aanmaande dat ik daar muisstil moest zijn.

Het was imposant en het plafond was er hoger dan bij ons thuis. Het gaf me een erg raar gevoel, zo raar dat ik geen kik zou gegeven hebben, zelfs al had mijn vader mij dat niet gezegd.

Later heb ik meerdere malen naar die kerk uitgekeken, maar ik zag ze niet. In mijn geheugen had die een toren … of had ik die erbij gezet toen ik begon te beseffen dat ik daar voor de eerste keer in mijn leven in een kerk was binnen gestapt.

Die kerk staat er en wel zoals ik me herinnerde, die straat uit en links. Maar ze heeft geen toren die ik als bijna-vierjarige zou gezien hebben.

Toen we vorige week te vroeg waren bij het museum -er mochten maar een beperkt aantal bezoekers samen binnen- gingen we even de innerlijke mens versterken en stonden we voor rood vóór die kerk.

(Lees verder onder de foto)

Vermits ik toch moest wachten heb ik er dan maar een foto van genomen … maar wie heeft die lantaarnpaal daar in de weg gezet?

Eigenlijk wou ik het niet meer over verkeersperikelen hebben, maar toen ik donderdagavond las:

Daar zal avondspits allicht zelfs voor de middag beginnen”: al drie dagen op rij enorm veel files op onze wegen¹

waren wij al thuis en wisten er het nodige van en dacht ik: “we doen het onszelf toch aan”.

Toen Luc een poos geleden vertelde dat er in het KMSKA een tijdelijke tentoonstelling kwam -Het Prentenkabinet- en ik zag dat de Nottebohmzaal in de Bibliotheek Hendrik Conscience opnieuw open was voor het publiek, aarzelden we niet en ik zette ze -liefst nog voor de aanvang van de schoolvakantie- op de agenda, op donderdag dus.

Woensdag las ik dat het wegdek van de de A12 in Wolvertem omhoog was gekomen en dat men opriep de E19 te nemen². Op donderdag morgen, voor ons vertrek, las Luc, dat dat op de Ring rond Brussel, in Zaventem, ook van dat was³.

En tóch gingen we … over Kampenhout en Muizen dan maar weer, met alle werken onderweg aan die steenweg.

Beklagen we ons dat? Neen, bijlange niet, we hadden een prachtige dag in Antwerpen, waarbij alle verkeershinder in het niets viel.

We waren te vroeg, gingen naar een Twice as Nice waar ik nog iets -een kleinigheid- wou gaan halen, aten een stukje op de Groenplaats, wandelden naar de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience waar we gereserveerd hadden voor 13u.

We waren er in december 2022 al en wilden nog eens terug omdat er toen zoveel volk was geweest en we niet echt goed hadden kunnen rondkijken.

Dat was nu anders. We waren er als eersten binnen en er kwam helemaal geen overrompeling.

Bij gebrek aan fototoestel -dat ~~was ik vergeten~~ had ik thuis laten liggen- moest het dan maar met de telefoon.

We dronken een Americano en iets fris op een terrasje en wandelden daarna terug naar de tram.

Het “Prentenkabinet” was maar een kleine tentoonstelling, maar ze mocht er zijn. En zoals zo vaak gebeurt bij ons, denken wij achteraf: “We gaan nog eens terug”, want wij hebben steeds na een eerste indruk van iets, het gevoel dat een eerste impressie niet alles zegt.