Boeken – Wizzewasjes

Tag: Boeken (Page 1 of 3)

Het stickerboek

By ms

On 1 juni 2025

We kregen een zevental boeken van Bollie, ze waren niet van haar, maar ze waren haar gegeven, voor ons, voor de boekenmarkt.

En ik toog aan het werk: boeken nakijken of ze in orde zijn, kijken of er minpunten aan zitten en vooral … stickers verwijderen.

En daar krijg ik de kouw seskes van, want dat snap ik niet. Het hangt er wel een beetje vanaf wélke sticker. Je heb die die je gewoon bij een kantje vastneemt en er zo afhaalt maar je hebt de halstarrige, vastgelijmd als leek het voor de eeuwigheid zo bestemd.

Dan krijg je die bovenlaag er af maar blijft er een lijmrestant over waar je mee aan de slag kan.

En dàt vind ik niet kunnen. Je koopt een boek, je betaalt het relatief duur en dan zit daar nog zo’n stinksticker op om reclame te maken voor de verkoper?

Er zat er één bij en dan begint het: wie zal het halen … ik of de sticker. Als je maar weet dat ik nooit opgeef.

Erotische boeken

By ms

On 17 mei 2025

In Za za, ze & zo

Uit verveling liet ik, zo tegen inpakken aan, mijn kraam op de rommelmarkt in de steek en ging kijken of er niks koopbaar meer te vinden was bij anderen.

En ik zag de doos met boeken en vroeg de prijs voor de boeken van een mij onbekende schrijfster. De prijs was de normale gangbare tweedehandsprijs, maar … ik kon de hele doos kopen voor een prijske. En écht, dat was een prijske.

Ik zag zo, op het eerste zicht al een roman van een bekende feelgoodschrijfster en dacht: “Ik zie wel wat er in zit”. Negen boeken voor minder dan de helft van de gangbare prijs en wat me niet zou interesseren kon ik zélf ook nog wel verkopen.

Dan kom ik er mee thuis en zitten daar drie écht specifiek als erotisch beschreven boeken bij. En een paar andere van een paar feelgoodschrijfsters en een tweetal voor jongvolwassenen. Nu ben ik niet echt preuts, maar bij het lezen of TV-kijken is het niet echt aan mij besteed.

De volgende gedachte was een vraag: “Wat doe ik er mee?” Verkopen? Zoals ze vroeger deden? Stiekem onder de tafel? Maar eigenlijk worden zulke scenes ook door de feelgoodschrijfsters beschreven zonder het expliciet erotisch te noemen.

Toen las ik dat op het Songfestival veel liedjes seksueel getint waren. Toen ik dat aan Luc vertelde zei hij: “En jij zou er niet over bloggen”. Wist hij veel dat het concept al in de steigers stond.

pske van mske:

En astemblieft! Over het Songfestival wil ik het al helemaal niet hebben. Nog minder minder dan over erotiek in boeken.

De boekenverkopen

By ms

On 20 maart 2025

In Za za, ze & zo

Waar je vroeger goed moest opletten zodat je geen boekenverkoop zou missen en nadat je gemerkt had dat bibliotheken enkel hun bibliotheekboeken verkochten, krijg je nu het tegenovergestelde.

Nu struikelen we zowat over de boekenverkopen en als we het al zouden willen konden we haast wekelijks, soms zelfs twee keer op één week naar een boekenverkoop.

En waar het vroeger interessant was om te neuzen en je bijna geen kunstboeken vond, geven ze die nu de volle aandacht … meer nog, men gebruikt ze als extra publiciteit.

Het is dus extra uitkijken en opletten geblazen, want soms kom ik wel in de verleiding voor een boek dat ik niet heb en dan dub ik en twijfel ik en denk tweemaal na om uiteindelijk te beslissen.

Wat eigenlijk ook te stom voor woorden is, want als ik écht iets zie dat ik écht zou willen, dan gaat mijn tikker een slag overslaan.

Voorlopig staat er nog één boekenverkoop op de agenda, maar daar bekijk ik enkel de romans. Daar vind ik soms nog wel eens dat het lezen waard is en beperken de andere boeken zich meestal op die welke je overal al kan vinden.

En daarna mag het even stoppen. Ik denk dat ik aan een boekenverkopenpauze toe ben

Bij teveel vondsten ineens zouden ze devalueren en bederf je het plezier dat je er aan beleeft.

Nieuw zoals ongebruikt

By ms

On 28 februari 2025

In Za za, ze & zo

Ooit had ik mijn vader horen zeggen: “Ons Maria, dat is een rare”. Het was vriendelijk bedoeld, dat wel. Hij had het dan over het feit dat, als ik een verrassing kreeg, als versteend en bewonderend kon blijven staan, terwijl mijn broer, als het hem overkwam, er als door een wesp gestoken op af vloog.

Ik heb dat nog altijd een beetje, zoiets moet doordringen.

Een andere eigenaardigheid, waarvan ik me pas later bewust werd, was dat ik, als ik iets nieuw kreeg, dat liever niet ging gebruiken of aantrekken. En al wist ik indertijd niet waarom, nu weet ik dat wel. Eens je iets gaat gebruiken is het slijtproces ingezet. En als kind kreeg, wàt ik kreeg, direct de status van een schat.

Eigenlijk heb ik het niet zo begrepen op feelgood romans of hun schrijvers, maar die ene -die ik hier niet ga noemen- vind ik best doenlijk als ik zo een beetje tijd te passeren heb. Of was dat nu ook aan die Lipitor te wijten?

In elk geval, er ontbrak me nog één roman uit die reeks en deze week, met die ellendige hoest, heb ik die bij Standaard Boekhandel besteld. Sinds de dag dat die roman in huis was, lag die hier naast mij. En ik bekeek hem en had plezier voor als ik hem zou gaan lezen. Wat deed ik niet? Hem gaan lezen.

En daar herken ik dan dat rare uit mijn kindertijd. Het plezier dat ik beleef aan een belofte, ongelooflijk.

Ik ben er in begonnen, terwijl Luc, voor de tweede keer op twee dagen tijd, wat tijd ging passeren bij de dokter. De oppepper zal nodig geweest zijn, zeker.

En nu, nu ik er in begonnen ben, ga ik natuurlijk verder lezen. Tja, nu is er geen stoppen meer aan.

Boekmishandeling

By ms

On 5 januari 2025

In Za za, ze & zo

Ik houd van boeken. En ik heb dus een grondige hekel aan ezelsoren, gekraakte ruggen en gekrabbel in de kantlijn. Met een naam of aanverwante op de voorpagina kan ik nog leven maar al het andere is effenaf crimineel.

Dus vraag ik me af waarom iemand, die een boek in handen heeft, het interessant genoeg vind om er de, voor hem of haar belangrijkste dingen, in te onderlijnen, het daarna aan de Kringwinkel bezorgt.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Twee zussen

By ms

On 28 december 2024

In Za za, ze & zo

Waar de ene kleindochter geïnteresseerd is in boeken en kerstmarkten moesten we toch efkes zoeken waarmee we de andere kleindochter konden plezieren.

Uiteindelijk was het Luc die met een grapje tot de kern van de zaak doordrong.

We zijn met haar gaan shoppen … in Wijnegem Shopping Center (dat nu blijkbaar “Wijnegem – Shop Eat Enjoy¹” heet).

____________________
¹ Wijnegem – Shop Eat Enjoy

Ik weet het niet

By ms

On 9 december 2024

In Boeken en schrijvers

Zoals gezegd, zijn er dingen die ik van mezelf niet snap. Onlangs was er nog zo een voorval.

Bij het blog zit een e-mail adres. Dat is niet echt bedoeld om te gebruiken. Ik bekijk dat dan ook enkel sporadisch een keer. Bij één van die keren zag ik een binnengekomen e-mail waarin men het had over een log van lang geleden waarin sprake was van een oud boek dat ik had.

De persoon vroeg of ik het wou verkopen voor zijn verzameling. Ik wist zo eerst even niet waar dat boek zat, mogelijk wel in de dozen van de boekenmarkt.

Ik keek alle dozen na en vond wel een andere versie maar niet het échte werk. Tot ik plots met een inval, naar boven liep, in de zelfgemaakte boekenkast, bij mijn jeugdboeken, keek en het daar vond.

Ik heb het boek niet verkocht. Ik kon het niet. De geïnteresseerde verzamelaar had het dan wel over een gepaste prijs, maar er is geen gepaste prijs. En weet je wat? Ik kan er geen reden voor geven.

En toen ik dacht: “Waarom niet?” dacht ik aan “Echo van de Eenzaamheid” van Judith McNaught dat ik in een moment van zinsbegoocheling in een doos voor een goed doel had gestopt. En weet je nog wat? Ik heb “Echo van de Eenzaamheid” opnieuw gekocht. Het voelde als een opluchting. En waarom? Ik weet het niet.

En zo bij tijd en wijle ruim ik die boekenkasten wel eens op en doe boeken weg. Zo denk ik er nu aan om mijn hele reeks van Arnaldur Indriðason mee te nemen naar de boekenmarkt.

Maar dan denk ik aan Val McDermid. Die heb ik óók allemaal ineens meegenomen en heb ze, zo goed als in één keer, allemaal verkocht. Ondertussen heb ik er daarvan ook alweer twee opnieuw gekocht omwille van een aflevering op TV. De andere hoef ik niet. Waarom? Ik weet het niet.

Gelukkig zijn er die waarvan ik zeker weet dat ze weg mogen. Die zijn zelfs al mee geweest. Verkocht? Ik weet het niet. Het was nogal druk op de vorige boekenmarkt.

Weten wat je wil is een verademing. Weten wat je niet wil is ook een verademing. Niet weten waarom je iets wil of niet wil is geen probleem. Het is gewoon een raadsel.

pske van mske:

Er was een tijd, heel lang geleden, dat ik op een forum zei dat “ms” stond voor Mysterious Specimen. Ik zal het zelf nog zelf moeten gaan geloven.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

L’histoire du livre

By ms

On 24 november 2024

In Za za, ze & zo

We keken vorige week op een avond naar Henk Rijckaerts show “Maker¹” en ergens daarin vertelt hij dat hij ooit op 2^dehands een oventje kocht waar hij plastic mee wou smelten en hij vond het -zo leek me- wat zielig dat hij de herinnering van de verkoopster niet op die manier gebruikte die ze zou kunnen verwacht hebben.

Het deed me denken aan een bepaald voorvalleke op een boekenmarkt. Zo van tijd tot tijd foefelde ik eens een paar van de gekregen Franse boeken van vele jaren geleden tussen ons assortiment. Ik ken die boeken niet. Ik las ze niet want de letterkes zijn te klein en ze zijn te bombastisch van taal. Ze zaten in een doos met velen samen vergeeld -en verbruind- te zijn. En ja, zo sporadisch verkochten we er wel ene.

Wat hadden ze wél? Ze zagen er allemaal oud, authentiek en een beetje antiek uit. Hun omslag leek wel leder, maar was het niet. Het was vintage maar toch nep.

Het meisje kwam en wou een boek kopen. Dat vonden wij geen probleem, daar zijn ze voor. Maar, zo vertelde ze, ze zou het boek niet lezen, maar ze zou het verwerken tot iets anders, iets waarbij ze het boekblok niet nodig had, enkel de kaft, want dat zocht ze: mooie kaften.

Dat vonden wij nog altijd geen probleem, we hadden geen binding met die ouwe boeken, verre van zelfs.

Waarom vertelde ze dat dan? Wel, ze had dat ooit terloops, bij het aankopen van zo een boek, ook verteld en die keer ging die verkoop daarom niet door.

Waarom vertelde ze dat dan? Dat vroeg en vraag ik me nog steeds af. Want eens gekocht is het ding, of het nu een boek of een oventje is, toch van de koper en kan die daarmee toch doen wat hij wil? Daar moet je toch niet telkens de reden opgeven waarom je het koopt?

Stel dat je dat bij elke aankoop zou moeten doen.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

____________________
¹ Henk Rijckaert MAKER

Een feelgoodsjakosj

By ms

On 10 november 2024

In Za za, ze & zo

Het is nu toch al een poosje geleden dat ik merkte dat ik eigenlijk meer dan genoeg had van thrillers. Het gegeven is vaak hetzelfde en telkens wanneer ik een boek opende en er was een meisje verdwenen, sloeg ik het boek met een zucht dicht en dacht: “Niet wéér”.

Ik las een zogenaamde “Feel Good” roman en ik voelde me daar rustiger bij worden. Ik had zelfs minder nachtmerries.

Al snel ondervond ik dat ik niet alleen was. Een andere kraamhoudster op de boekenmarkt kocht dat soort boeken bij ons en ik bij haar. Eigenlijk hadden we ze gewoon kunnen ruilen ook. Feit is dat ze dezelfde redenen opgaf om ze te lezen. Voor de rust in haar hoofd.

Er zijn nog wel een paar kramen waar ik boeken naar mijn gading vind, maar is de verkoper er niet op uit om ze zelf te kopen.

En wat lees ik nu weer in de krant? Dat soort boeken wordt meer en meer gevraagd¹. Al zijn de boeken die in het artikel genoemd worden noch bij ons kraam noch bij het andere te vinden. Maar het genre komt wel overeen.

En daarna las ik iets, iets dat echt niet aansluit op het voorgaande maar dat enkel en alleen maar ook over boeken gaat.

Alhoewel? Over boeken? Met een titel als “Als boek en tas voor elkaar gemaakt lijken” kan je al vermoeden dat het maar wéér een artikel is om de aankoop van sjakosjen te promoten: “onze redacteurs tippen zeven boeken mét bijpassende handtas”.

Van alle redenen die ze vinden om de mensen te verleiden om een nieuwe sjakosj te kopen, is dit toch wel de zotste.

____________________
¹ Het Nieuwsblad
² Het Nieuwsblad

Naar huis

By ms

On 7 november 2024

In Za za, ze & zo

… wij wilden nog niet naar huis.

Dus stelde ik voor om over Diest naar huis te rijden i.p.v. langs binnendoor. Dan moest ik de gps niet opzetten en in de Kringwinkel van Diest hebben ze veel boeken …

Dat viel tegen. Die vele boeken waren gereduceerd tot één rek waar ook weeral hetzelfde van overal te vinden was. We liepen zonder iets naar buiten.

Dus stelde Luc voor om van Diest via het Gouden Kruispunt te rijden. De Kringwinkel van Tielt-Winge heeft wel veel boeken.

Dat viel tegen. Er waren veel maar waar ook weeral hetzelfde van overal te vinden was. Ik vond er wel een houten ampersand voor een prijsje. Met een plankske onder zijn Q kan die mee de dienst uitmaken van de twee andere ampersand-boekensteunen die ik al heb.

Naar huis? Dat dacht je maar. In Tienen nam Luc niet de afslag naar huis maar wel naar de kringwinkel. De Kringwinkel van Tienen heeft ook veel boeken …

En terwijl ik, zoals al eerder vermeld, sneller als kan tellen, een boek had gepakt dat ik wou -al moest Luc dat wel doen, het stond op de bovenste plank en het trapke was in gebruik- en de achterflap las en op mijn telefoon mijn lijstje nakeek om zeker te zijn dat ik het nog niet had …

… stond Luc wat verder met een ander boek te flapperen. Dit boek:

(Lees verder onder de foto)

Hoe lang zat ik daar al op te wachten, niet bepaald op dit boek maar op een boek over Léon Spilliaert.

In Tienen heb ik wel al meer kunstboeken gevonden o.a. “Van Ensor tot Permeke“, in Sint-Truiden trouwens ook. In Tienen zijn ze wel wat prijziger -de Kringwinkels van het Hageland hé- maar je doet er wel telkens nog een goeie zaak aan.

Daarna zijn we wel naar huis gereden. De dag was compleet.