Op de vrijdag dat we naar Lucs zus wilden vertrekken, bij het instappen, liep er een man te drentelen, die zei: “geen post voor jullie”.

Het autootje van bpost stond iets verder in de straat, maar de man droeg geen postuniform. Een nieuwe postbode die zich aan het inwerken was? Het was ons al opgevallen dat we al enkele dagen geen post hadden ontvangen, wat op zich ook al bizar was.

Op zondag, net voor het vertrek naar de evenementen, controleerde Luc -zoals hij altijd doet- voor alle zekerheid nog eens de brievenbus en vond de twee brieven. “Geen post voor jullie” zei hij rologend.

We krijgen de laatste tijd echt wel veel fout geleverde post en dus verontrusten die postloze dagen me echt wel een beetje, zeker dat de trend zich voortzet en de post er maar met mondjesmaat doorkomt.

Ik denk niet genoeg na als ik iets koop. Dat is weer eens klaar en duidelijk. Voor de tweede keer in elf jaar tijd heb ik kerstkaarten gekocht die niet in het keurslijf van Bpost passen. Jammer maar helaas kan me dat eigenlijk ook niet schelen. Mijn wensen stuur ik zoals ik vind dat ik ze moet sturen. Als Bpost daar een probleem mee heeft …

… zal Luc wel even gaan informeren hoeveel de verzending van die kaarten dan wel moet kosten. Hij wil namelijk het risico niet lopen dat ze niet op hun bestemming geraken. Er moeten twee zegels op de wensen die in België terecht moeten komen en drie op die naar Nederland.

Volgens de mensen van Bpost moeten we dat niet doen, die drie zegels op een kaartje naar Nederland want, nog steeds volgens Bpost, komen die dan niet aan. We moeten daar speciale zegels op kleven, internationale. Nochtans hebben wij alle voorgaande jaren gewone Belgische zegels gebruikt voor post naar Nederland.

Hoeveel Luc voor die postzegels betaald heeft weet ik niet. Mij gaat het nog altijd om de kerstwensen.

Ik wil zelfs de mensen van Bpost een prettig kerstfeest wensen … maar ook een beetje meer inzicht zodat ze ook het licht zouden zien en weten waarom steeds minder mensen geschreven kaartjes verzenden.

Bij ons kan niets van de eerste keer goed gaan, blijkbaar hebben wij niet alleen dat probleem maar dat is nu niet aan de orde.

Het begon met de aanschaf van die telefoon, daar kreeg ik gratis een extra laadplaat bij, alleen was die laadplaat niet in voorraad. Die zou nageleverd worden en vermits we een week naar Sunparks waren zou die vorige dinsdag met Bpost aankomen.

Dinsdag kwam Bpost, maar zonder laadplaat. Luc belde op. Er was iets fout gegaan. Ze gingen dat rechtzetten en woensdag laten leveren. Dat gebeurde dan ook. Alleen viel daarmee onze zwembeurt in het water.

Toen we in juni met die kapotte decoder te maken kregen, had het meisje aan de telefoon me gezegd dat we nog een oud model hadden, dat we bij de omwisseling een nieuwer zouden krijgen. Niets was minder waar. Het arrogant heerschap in de winkel in Hasselt had nogal kortaf gevraagd: “en wat is mis met dit model?”

Eens thuis ging die decoder opnemen en bleef opnemen, dagenlang nam die aan één programma op. Luc belde. Hij moest gewoon even het stopcontact uittrekken. Sindsdien hebben we meer dat stopcontact uitgetrokken dan ooit tevoren.

“Die decoder is stuk” zei de man in de Oostendse winkel, aan wie we het verhaal hadden gedaan. Dus belde Luc nog maar eens terug.

Wat blijkt? Dat is een slecht model. Ze brengen morgen (zelf) een andere.

Ik vraag me af waar ze al die grote lichten halen die in die Belgacom Proximus winkels werken, enkele uitzonderingen te na gesproken.

Nog wat. Sedert Belgacom Proximus werd kon ik niet meer op mijn e-services. Terwijl we dan aan het bellen waren, kon alles maar in één keer door. Want zie je, sommige mensen konden problemen krijgen bij die omschakeling. Sommige? Oh, daar zijn wij gegarandeerd bij.

Ze zouden dat voor me regelen. Maar dat ging niet. Er was iets raars, iets fout. Ze moesten mijn inlog bij e-services wissen en ik moest een nieuwe aanmaken. Dat lukte niet. Ik belde terug. Er was iets compleet fout. Dat was een bug. En daar moesten ze een nota voor de technische dienst voor maken en dat zou een paar dagen duren, wat zij zelf niet zo prettig vonden … voor mij dan.

Hij maakte een andere inlog, met een ander email account, de meeste van de Proximussers zijn echt wel goed, en we waren weer vertrokken …

tot gisteravond ineens Norton wegviel op Lucs tablet. Hij belde Proximus. Natuurlijk was dat net om twintig na zes zodat ze hem maar de technische dienst doorverbonden. Ergens begrijpelijk, iedereen wil ’s avonds naar huis.

Hij belde vanmorgen terug, kreeg daar een opmerking dat hij op het verkeerde knopje in het menu had gedrukt. “Laat maar zitten mevrouw” zei Luc en belde terug. Je weet niet welk onderdeel je juist moet kiezen want een Norton knopje hebben ze niet. Hij kwam verkeerd terecht, maar deze keer waren ze wel zo vriendelijk om hem door te verbinden.

Er is iets fout gegaan bij de omschakeling van abonnement. Ze hebben namelijk onze Nortons gewist. Het is enkel bizar dat die op deze laptop en op de grote nog wel gaat.

Ik vraag me echt wel af waar de bugs zitten … niet dus!

mske is niet van het soort dat gaat benijden wat een ander heeft. Als ze dan al eens vindt dat iets of wat niet eerlijk loopt of niet eerlijk verdeeld is, dan relativeert ze dat rap want dan gaat ze bewust zitten peizen aan wat zij wel heeft.

Maar laatst, toen ze nog eens met Broer telefoneerde en als naar gewoonte vroeg hoe Broer en Schoonzusje het stelden en Broer als naar gewoonte antwoordde dat alles in orde was, dan bedacht mske toch efkes dat dat toch straf was, want hier gaat wel altijd wat fout.

En dan relativeert ze dat met te denken dat ons blog daardoor dan ook zoveel te vertellen heeft.

Het was weer zover. Niet alleen die brief kwam terug, ook de betaling voor de lening deed dat. Ware het niet om te janken, het zou om te lachen zijn. En dat zo net voor dat weekske vakantie waar ze hier zo naar hadden uitgekeken. Dat moest in orde voor hun vertrek.

De bank had mske vergeten te melden dat ze, sedert de overname, niet meer rechtstreeks kon storten.

En dan waren er nog enkele andere zaken, maar daar zit zo geen direct gevaar in. Er was het ding dat beschreven staat maar toch niet is, de stunt van Bpost met 2€ en de carnavalsgroep die op zaterdag om half acht ’s avonds kwam aanbellen. Allemaal dingen waarover we niet verder gaan uitweiden. We gaan nu ook niet alles vertellen.

Dat ging na hun weekske vakantie gewoon door. Er was de brief van de belastingen, een rappel terwijl ze hier het origineel nog niet ontvingen, waar we nog een berichtje gaan aan weiden. Er was de brief waar we helemaal niet konden om lachen, nog niet trouwens. Daarover ook eerstdaags meer. En dan blijft er het ding dat beschreven staat maar toch niet is. Dat vergde nog een telefoontje waarbij er werd beloofd dat het deze week zou opgelost zijn.

Nu niet dat we Broer dat toewensen maar Broer heeft zulke zaken dus nooit voor.

mske is tegen: “op de poef” dus hadden ze hier geen kredietkaart. Maar na al die miserie met die bankrekening in Nederland zat er eigenlijk niet veel anders op.

Maar toen vond mske de MasterCard van Bpost. Dat is een echte MasterCard maar geen kredietkaart. Je moet er eerst geld opladen eer je ze kan gebruiken. En dat was al meer wat mske wou.

Sedertdien liep alles van een leien dakje. Tot in Utrecht. Of beter tot voor Utrecht, want het geboekte hotel had een bedrag gereserveerd op die kaart.

Eens daar beweerde het hotel dat ze geen bedrag konden reserveren. Ze bekeken mske zo een beetje als een poefer precies. Ze moest dat bedrag nog eens op een andere manier betalen. En voor dat geld dat vastzat? Daarvoor moest ze BPost maar contacteren en hen vragen dat ze het hotel eens zouden opbellen.

Maar mske zag dat gereserveerd bedrag staan, maar dat interesseerde het hotel niet om dat eens te bekijken. En dat bedrag kon zij natuurlijk ondertussen niet gebruiken. Het stond daar al vast van 31 januari 2014 om 22.01u. Maar, wisten ze haar in het hotel te vertellen, een gereserveerd bedrag dat niet wordt opgenomen, wordt automatisch na 30 dagen terug vrij gegeven”. Precies of mske dààr blij om was.

Toen ze in het hotel haar mail opende zag ze een mail van Booking.com, ook met de vermelding dat ze even de kaartmaatschappij moest contacteren want dat het hotel hen had verwittigd. mske werd licht gepikeerd. Wie stuurt nu een mail enkele uren voor iemand gaat inchecken? Net of iedereen met zo een aanwas aan de hand loopt om op ieder ogenblik bereikbaar te zijn

Ze mailde BPost, die de fout bij het aan het hotel legde maar vertikte om het hotel te contacteren. Toen ze terug thuis waren stuurde BPost een tevredenheidsenquête. Over lef gesproken!

mske heeft hen alle drie een bericht gestuurd. Geen reactie van het hotel, geen reactie van BPost. Booking.com stuurde iets dat ze eventueel als excuses zou kunnen aanzien.

Op 2 maart, zondagochtend nota bene, was de kaart weer vrij van gereserveerde bedragen en kon mske haar eigen centjes weer besteden zoals mske dat wou. Geen van de drie partijen heeft dus ook maar iets ondernomen, ze hebben de termijn gewoon laten verlopen.

mske heeft een Visakaart aangevraagd. Ze hoeft ze niet te gebruiken als het niet echt nodig is. De meeste hotels vragen enkel het kaartnummer als waarborg.

Weet je wat mske het meest ergert? Je voelt je gegeneerd als je het voorhebt, maar eigenlijk moest je zo boos worden en zo arrogant dat zij gegeneerd achter hun comptoirke zouden zitten. Maar neen! mske wordt pas boos als ze het zaakske grondig uitgevlooid heeft.

Het hotel in Utrecht? Nou … De kaart van BPost? Die kan misschien later nog eens van pas komen en veel plaats neemt ze ook niet. Booking.com? Trivago is er ook nog hé.

Wat Luc zich afvraagt? Wel, hoe oplichters het voor elkaar krijgen.

Ik weet niet of ge het weet, ik wist het ook niet, maar nu weet ik wel. Als je in het buitenland bent, of zelfs niet altijd, werkt de uitgaande skynetmail niet. Dan moet je de uitgaande mailserver aanpassen of je moet maar met gmail gaan mailen.

Dat is dus niet echt een probleem.

Phising, dat kennen we allemaal ondertussen, zou ik zo denken. Het verbaast me dan ook dat er nog mensen zich laten vangen.

Maar toch keek mske efkes raar op, de laatste keer dat ze in Nederland haar laptop opende, want daar vond ze volgende mail:

Uw mailbox is tijdelijk gedeactiveerd

*Dit is een automatisch gegenereerde e-mail*

Beste Skynet gebruiker,

U heeft uw mailbox quota overschreden! Op dit moment heeft u 95% van uw quota in gebruik. Uit voorzorgsmaatregelen is uw mailbox tijdelijk gedeactiveerd.

Klik op de onderstaande activatielink om uw mailbox te heractiveren.

Activatielink

Let op: Het niet heractiveren van uw mailbox kan tot permanente deactivatie leiden.

Bedankt voor uw medewerking.

Met vriendelijke groet,
Skynet Postmaster

 
mske dacht dan wel direct: “jaja, dat zal wel” ze heeft toch efkes het mailadres van de afzender bekeken.

Diezelfde afzender heeft haar de dagen daarop verwittigd dat ook haar Bpost-rekening en haar BNP Paris Bas rekening geblokkeerd werden. Dat valt toch op zoiets? Het verbaasde haar dan ook dat die phisers maar blijven proberen.

Misschien kan ik nog wat voortborduren op de reacties uit het vorige berichtje, meer bepaald over de vraag waarom de ene wél en de andere geen personeel kan vinden dat vriendelijk en behulpzaam, doch niet betuttelend is.

Die vraag deed mske denken dat het mogelijk ook met de collega’s te maken heeft want kijk, neem nu de NMBS. Die werven hun personeel toch allemaal aan volgens de zelfde vereisten?

Aan het loket van ons treinstation zitten altijd de vriendelijkste en behulpzaamste mensen die je je kan indenken. In Tienen … ach! Niet dat ze onvriendelijk zijn, behalve die ene keer die onderstationschef, maar het zijn zulke stuntels.  Dat zijn het! Stuntels.

Hier gaat het aan het loket vlot vooruit. In Tienen moet je minstens 20 minuten per klant rekenen.  Slow en mske hebben al twee keer net hun bus gehaald, nadat ze aan dat loket een uur hadden staan koekeloeren.  Eén keer, ’t is waar, ging het over een betaling via het postpunt. En de bediende beweerde dat ze daar nog niet lang werkte en het nog niet goed kende. Dat kan zijn ware het niet dat vele maanden geleden, nog voor ze -Slow en mske dus- een busabonnement hadden, mske er gewoon een buskaart van 8€ was gaan kopen waarbij dezelfde bediende ook keek alsof ze ’t in Keulen hoorde donderen en dat Slow pas drie maanden geleden een mannelijke bediende nét zo had zien kijken toen hij daar ook had gestaan met zijn betaling.

Nu kan men zeggen dat een treinloket bpost niet is of de NMBS De Lijn niet, maar ze bieden het nu eenmaal aan, dus mogen klanten er gebruik van maken. Bovendien heeft mske ook al het gezucht gehoord van de mensen die daar efkes hun treinabonnement gaan vernieuwen.  Van op afstand gezien, liefst vanaf de houten banken op de zijkanten, is dat daar een echte klucht.

Toeval bestaat. Mogelijk werken die diensten daar uitmuntend en uitstekend als mske en Slow pottekijker daar niet zijn.

Als iemand dan aangeworven wordt in een winkel waar ene arrogantia de plak zwaait en de klanten onbeschoft behandelt en bovendien ook gemeen doet tegen de nieuweling kan het natuurlijk zijn dat de nieuweling dat gedrag gaat nadoen en de mensen onheus gaat behandelen.

Zie maar met dat pestgedrag dat onlangs in het nieuws kwam. Ter verontschuldiging werd aangevoerd dat het in die firma altijd had bestaan, ook bij de vorige generatie werknemers. Als een golf uit het verleden.

Dat is de kuddegeest. Ze vinden zichzelf dan wel uniek maar zijn het niet.