Zoek
Het lijkt wel of de duivel er mee gemoeid is, maar terugkeren van de zee is blijkbaar altijd goed voor een blogverhaal, al kon mske zich het naar huis komen van die keer naar Knokke niet goed meer herinneren en heeft ze het via ons zoekfunctie hier links terug moeten zoeken.
Gisteren waren ze aan zee. Amke, Ella, Slow en mske. Daarover vertellen we later wel meer, als Slow het filmke klaar heeft dat we mogelijk niet zullen publiceren of met wachtwoord. Dat valt nog af te wachten.
De trein terug dus. Om allerlei redenen zoals zere voeten namen ze een trein vroeger dan voorzien zodat ze toch nog rond zevenen zouden terug zijn. Met grote, maar dan enorm grote verbazing keken ze naar de trein die het station van Blankenberge binnenreed. Na het rijdend kiekekot van vorig jaar november zou je denken dat het niet erger meer kon, maar … een ganse trein van drie wagons lang. Drie!? Waar die normaal vijf of zes wagons lang is om daarna in Brugge nog gekoppeld te worden aan de trein uit Knokke die normaal ook nog uit vijf of zes wagons bestaat en dan soms nog dubbeldekkers.
Die miniatuuruitvoering van de trein Blankenberge-Genk/Liège zat en stond in Blankenberge dus al barstensvol.
Slow en mske gaan meestal aan de linkerkant zitten omdat rechtse tegemoetkomende treinen hen altijd zo laten schrikken. Dat deden ze dus ook. Dat wil zeggen dat ze met vier in een compartimentje van zes zaten.
In Brugge nam Slow Ella op schoot, want naast de oudere heer die naast hem zat stond de oudere dame recht. Zo kon zij er ook nog bij. Slow had wel gehoord dat ze maar tot Gent St. Pieters moesten, anders zou hij Ella niet op schoot hebben genomen. Ella is nu geen zwaargewicht maar toch … om haar twee uur op je knieën te hebben …
In Brugge kraakte de luidspreker en een vriendelijke stem vroeg of alle reizigers die tijd hadden wilden afstappen en de trein naar Eupen wilden nemen, die kwam ook in Brussel. De trein naar Eupen komt dan wel in Brussel maar niet in Landen. Slow en mske konden dan wel afstappen en nog een uurtje Brugge doen, maar ze zaten met die zere voeten en bovendien, de kindjes zagen er echt wel moe uit, dus bleven ze zitten.
In Gent St. Pieters stapten vele mensen uit. Amke zuchtte terwijl ze zei dat de trein nu niet meer zo bomvol zat, maar mske had de mensenzee op het perron gezien terwijl de trein het station binnenschoof. Amke trok grote ogen toen ze zag dat de trein daarna nog even vol, misschien zelfs nog voller was als er voor.
Amke kreeg de slappe lach toen mske zei: “die trein is een rijdend sardienenblik”.
In Brussel-Zuid beterde het er niet op. mske vroeg aan het meisje naast haar hoeveel wagons die trein uiteindelijk had want ze kreeg zo een lichtbruin vermoeden … “Drie” zei het meisje en bevestigde daardoor dat die uit Knokke verstek had laten gaan.
Toen excuseerde de NMBS zich voor de aangepaste samenstelling van de trein. Dat deden ze daarna in elk station. De mensen die naar Luik moesten, moesten er in Landen af om over te stappen. Dat zegden ze ook in elk station. Maar na Brussel enkel in het Nederlands. Nu is mske ook een Vlaming in hart en nieren maar er zijn dingen die niet kunnen. Zo is enkel in het Vlaams zeggen dat de verbinding naar Luik in Landen op spoor 4 toekomt er één van.
Uitleg van deze aangepaste trein? Blijkbaar hadden ze in Hasselt met een defect te maken gekregen aan de reguliere trein en was dit het enige rollend materiaal geweest dat ze direct konden inzetten. Wat mske zich nu afvraagt? Bij een defect, zijn de wagons dan ook onbruikbaar?
