Wablief? Awel merci! Er is 100.000 liter verdund zwavelzuur “ontsnapt”. En ze waren bang voor het dichtbij gelegen waterzuiveringsstation, maar het kon geen kwaad want het was genoeg verdund!

En meneer de burgemeester kwam vertellen dat het niet de eerste keer was dat er problemen waren bij dat bedrijf, maar dat het bedrijf al zo veel had geïnvesteerd in milieu, dat ze met Milieu eens gaan nakijken wat ze nog meer kunnen doen.

Hun ogen open doen tiens! Als er hier ene emmer water overloopt hebben dat hier twee mensen en vier katten on-mid-del-lijk in het snotje. En weet je, ik kan tellen, 100.000 liter dat zijn tienduusd emmerkes zenne! Ze kunnen er verdorie gans de stad mee schuren!

En wat te denken van de brave werknemer van het bedrijf die kwam vertellen dat er wel een veiligheidsplan bestaat maar dat nog nooit met de werknemers besproken werd?
 
En wat te denken van de brave brandweerman die kwam vertellen dat er mogelijk ontploffingsgevaar bestaat als een stekske bij een rioolputteke gehouden wordt waarin dat zwavelzuur “ontsnapt” is?

En aangezien de rijkswacht toch een grote rol gespeeld heeft in mskes leven en aangezien dat die toch niet meer bestaat gaan we nu wat geheimen vertellen.

Indertijd hadden rijkswachters af en toe planton, wat inhield dat ze de ganse rijkswachters moesten kunnen optrommelen in geval van nood. En hoe werd dat geval van nood dan medegedeeld? Wel met een zender. Die zender had een elektrische draad die veel te kort was ofwel waren de rijkswachthuizen uitgerust met te weinig stopcontacten, maar in ieder stak die stekker in het stopcontact op de overloop en was die draad te kort om op de kamer van de rijkswachter te staan. Wat inhield dat in mskes geval, de ganse familie planton had.

Op een avond echter, nog voor slapenstijd, was er een dikkop die eens mee op verkenning mocht met een helikopter. En die kerel kon zijn tetteraar niet houden en zat zich daar zo idioot belangrijk te voelen en sprak dan ook zo in die radio. Tot het moment dat die helikopter over het Albertkanaal ging. En dan kreeg je op die zender een relaas als volgt:

En we vliegen over het Albertkanaal en we zien een boot op het Albertkanaal. Er staan verschillende auto’s geparkeerd op de kaaien, want we vliegen over het Albertkanaal.”

En het was om horendul van te worden. En dat is er ene geworden, want opeens kwam de reactie op de zender: “Valt er dan met uw kloten in hé gedomme!”

En dat, dat kan niks anders geweest zijn dan een rijkswachter.

mske is boos … op mske!

Wat haar lastig maakt is, dat het dit soort leven is dat zij wil en dat het allemaal schoon gepland is maar dat ze het niet in de werkelijkheid kan omzetten.

Ze wil ’s morgens werken! En lap! Ze kan beginnen met verzekeringen, Vlaamse gewesten, banken die hun werk niet doen. Daarna is het hel moeilijk om in gang te schieten.

Ze kan op dat ogenblik ook haar normale werktempo niet opstarten, want ze begint dan te dwalen. Dan overloopt ze wat er gezegd is, of ergert ze zich omdat ze gaan terugbellen en het niet doen. En dan ergert ze zich omdat ze ’s avonds moet werken om de planning af te krijgen.

En die planning houdt eigenlijk in dat ze een aantal uur per dag goed moet doorwerken en niet meer.

Dus kan mske met zichzelf in de knoop liggen omdat ze niet goed doorgewerkt heeft. Maar ze krijgt wel al die ellende die bij een ander niet voorvalt!

mske betaalt bij iedere factuur onmiddellijk haar verzekering, maar krijgt wel in twee weken tijd 6 aangetekende schrijvens van die zelfde verzekering, die nog 42 euro meer willen maar als mske hen opbelt wel zeggen dat ze al te veel betaalde!?!

De makelaar gaat dat volledig uitpluizen en vraagt om een lijst met alle betalingen. Slow zoekt dat op en bizar bizar, bij de tweede bank, staat er op de uittreksels enkel: “betaald aan Verzekering op rekeningnr. 000-1234567-89 via pc banking”. Geen vermelding!

De makelaar vraagt om eens naar die bank te bellen om dat na te zien. Het kantoor hier beweert dat zij dat kunnen zien en dat mske dus naar de helpdesk moet bellen.

mske belt de helpdesk, die zegt dat het kantoor hier ter plaatse, dat bij hen op mskes rekening moeten aanvinken want dat ze anders de standaard versie uittreksels krijgt zonder gegevens! Maar het agentschap van hier moet niet naar de klantenhelpdesk bellen maar wel naar de agentschapshelpdesk.

Altijd goedwillige mske belt naar de bank, legt dat uit en vraagt om die mededelingen op te zoeken. Die mensen zijn vriendelijk maar bellen wel later terug om te zeggen dat die agentschapshelpdesk niet weet waar ze ’t over hebben en vragen dus dat mske haar uittreksels eens gaat laten zien.

En zo blijft dat duren!

En dan krijgt mske een hekel aan zichzelf omdat ze haar werk niet af heeft en zo draait dat door!

mske denkt dat er morgen iemand niet goed gaat van zijn!

Ze zijn terug! Slow moest vanmorgen vóór 9 u in de kliniek zijn voor een onderzoek. En mske ging mee want daar kwam een lichte verdoving aan te pas.
 
Eerst natuurlijk wachtzaal situaties … De associalen der aarde, de mensen dus, zaten zó dat er op een rij van drie stoelekes een koppel zat en op een rij van vier stoelekes een koppel en een madam alleen. Slow en mske zijn dan maar aan de gans andere kant van die overloop gaan zitten. Want méér dan een overloop vóór de liften was dat niet. Op zich is dat natuurlijk niet erg maar in die klinieken zijn er precies professionele over-en-weer-dragers. Mensenlief, wat een traffic en allemaal met één papierke of één klein dooske. En iedere keer zei dat ding “ping”!
 
Daar zat iemand zo bleek als nen dooie “ping”, zijn vrouw met haar polleke aan ’t wuiven in zijn gezicht “ping”, is die mens nog een pozeke op de grond gaan liggen “ping”. Toen mske daar iets over zei, zei Slow dat hij zo ook al nerveus was en begon mske over het huis, de verhuizing, de voetbal “ping”. Toen kwamen ze de vrouw van dat ander koppel halen “ping”. Toen die terugkwam zag die ook zo wit als een lijk “ping”. Toen heeft mske Slow’s aandacht maar afgeleid door te beginnen over onbenulligheden “ping” zoals lusters, kookpotten en de vraag of ze een poetsvrouw zouden nemen of niet “ping”. En blijkbaar lukte dat wel “ping” want hij had niet door dat die vrouw er óók zo belabberd uit zag “ping”. En toen was het aan hem “ping “ping” “ping”. En toen hij terugkwam moest hij daar ook nog wachten want de dokter wou hem nog even spreken “ping”.
 
Die laatste “ping” was een patiënt die een andere kwam patiënt bezoeken “ping” en die vroeg aan Slow: “Kan U zeggen waar Elias ligt?” “Ping” Waarop Slow zei dat hij daar ook voor de eerste maal was “ping”. Nadat die man weg was zei hij dat die man nu ging denken dat hij dom was want natuurlijk kon hij zeggen: “waar Elias ligt”. Na 40 minuten kwam de dokter vragen “hoe” het ging “ping”, toen Slow zei “goed” mocht hij doorgaan “ping”. Daarvoor zit je daar dan je tijd te verdoen! “Ping” was dan hun liftbeurt. Gelukkig zei de lift in de ondergrondse parking “pingping”.
 
En al diegenen die het nu op hun systeem gekregen hebben van al die “ping”s, kunnen zich dan nu een beeld vormen van de staat waarin mske die parking uit gereden is. Toen ze thuis kwam stond haar pinnekeshaar nog omhoog.