Wilden wij eens naar De Blankaart in Woumen om naar die twee zeearenden te kijken, zouden we dat nu moeten aanpassen en zeggen dat we eens naar De Blankaart willen om naar die drie zeearenden te kijken … en mogelijk was er nog eentje op komst. Dat vertelde VRT NWS ons de voorbije week¹.

Ondertussen, tussen oorspronkelijk concept en nu zou er een tweede jong uit het ei zijn gekomen².

Het zal nu ook het goede moment niet zijn om er een kijkje te gaan nemen, nu alle vogelaars daar verzamelen om toch maar als eerste een glimp van de borelingen op te vangen.

Ondertussen had Luc zijn licht al eens opgestoken op de website van Natuurpunt en wist me te vertellen dat die volledig vernieuwd was. Dus moest ik daar ook een kijkje gaan nemen³.

En wat me opviel was niet de berichtgeving over de zeearend, maar wél een verwijzing naar de komende verkiezingen, met “hulp” om op de juiste partij te stemmen.

En daar werd ik niet blij van, net zomin ik blij werd van de paar e-mails die ik van hen reeds mocht ontvangen over dat onderwerp.

Oh ja, ik begrijp hun zorgen en ja, natuur vind ik ook erg belangrijk. Maar anderzijds begrijp ik ook de zorgen van de boeren en dat vind ik ook erg belangrijk. En ik begrijp ook andere knelpunten en die vind ik ook belangrijk. Waarmee ik wil zeggen dat ik niet de geschikte persoon ben om de overweging tot een voor iedereen passende oplossing te krijgen.

En las ik in het verleden al niet een artikel over Natuurpunt? Over hoe machtig ze werden en dat ze dé grootgrondbezitter in Vlaanderen waren? Ook daar kan ik geen oordeel over vellen⁴.

Maar waarover dan wel? Simpel gezegd, ik houd er niet van dat iemand, wie dan ook, me politiek wil gaan beïnvloeden.

Politiek is voor mij een som maken van wat ik de voorbije jaren zag en las en op basis daarvan zal ik zélf wel afwegen wat ik wél of niet belangrijk vind en in functie daarvan mijn stem uitbrengen, wel wetend dat ze nà de verkiezingen toch gaan lobbyen en ik het een beetje jammer zal vinden van de tijd die ik het stemmen heb gestoken.

Er zit voor mij een diepe kloof tussen een vogeltje dat uit een ei kwam en ruziënde mensen rond een vierkante tafel.