Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Sinterklaas

De kerstboom

De kerstboom hadden we vorige zondag al geplaatst omdat ik -gegrond- vreesde dat ik vandaag geen zin zou hebben.

De voorbije week waren we van maandag tot gisteren in de Eifel en konden we hem niet zetten, die traditioneel aangewezen dag na Sinterklaas.

Morgen is er de boekenmarkt. Die staat ook al voorbereid.

Maar om nu, de enige dag ertussen, die kerstboom te gaan zetten, kan echt niet. Dat komt door mijn ingebouwde planning die zegt dat ik, de dag na een vakantie, mijn foto’s moet sorteren en mijn indrukken in concepten gieten. Het komt er eigenlijk op neer dat ik dat een prettige manier vind om de vakantie een beetje te rekken.

Zodoende stond de kerstboom ons gisteren bij thuiskomst op te wachten en moesten we enkel nog de lichtjes aansteken.

Dat hadden we ook wel kunnen plannen met een slimme schakelaar, maar zo zot ben zelfs ik nog niet.

Oh my darling Clementine

Dan opent Luc de deur van de woonplaats terwijl hij al halfweg de vraag is die hij al meermaals stelde.

Dan wil hij weten welk fruit wij meebrachten Sinterklaas heeft gebracht. Zijn dat nu mandarinnekes of clementinnekes.

Voor de zoveelste keer ga ik op googelzoektocht en voor de zoveelste keer zeg ik: “Dat zijn clementines” en voor de zoveelste keer vraagt Luc: “Waarom staat er dan mandarijnen op de rekening?”

Omdat clementines een soort van mandarijnen is en dat de zogenaamde mandarijnen eigenlijk satsuma’s zijn en dat is ook een soort van mandarijnen.

Ik wil nu niet zeggen dat ik dat allemaal wist, maar ik heb het wel zelf op google1 gevonden. En door die tags kan ik het nu in de toekomst op het blog opzoeken. Want die vraag komt terug. Daar ben ik nu al zeker van.

____________________
1 Mandarinneke of Clementinneke

Gelukkige verjaardag Nicolaas

Dat Sint heb ik maar weggelaten. Sedert ik niet meer geloof in heiligen en sinten is het dus een beetje idioot om een oude traditie in ere te houden. Al zou ik beter op mijn woorden moeten letten als het over oude tradities gaat.

Weet je nog de tijd, Nicolaas, toen je, in je beginjaren, stiekem de nacht van je verjaardag, in je eentje de kinderen een extraatje bracht. Ik las zelfs dat kinderen van minderbedeelden dan eens een ei kregen voor bij het ontbijt. Hoe je langskwam, te paard of te voet, door de schouw of gewoon door de houten deur, niemand wist het.

Wanneer heb je beslist dat je een paard nodig had? Wanneer vond je dat je best een helper zou kunnen gebruiken? Dat weet ik niet. Dat was ook van voor mijn tijd. Maar het is begrijpelijk. Je wordt ook stilaan wat ouder.

De grootste vraag is echter wanneer je hebt beslist om uit de anonimiteit treden. Dat was geen slimme zet, beste Nicolaas. Bepaalde, op winst beluste wezens, sprongen op je kar of in je zakken, zo je wil. En jij deed vrolijk mee. Ik weet niet of je het weet mijn beste, maar je wordt gebruikt!

En een kind dat blij is met een ei bij het ontbijt? Dat is er ook al niet meer. Neen, nu zeggen ze op voorhand wat ze willen, bekijken het, een dankjewel kan er niet vanaf, want ze denken al aan de Kerstman. Nog zo ene die zich voor de kar van het grote geld heeft laten spannen.

Stop ermee Nicolaas. Zeg dat je terug wil naar je anonimiteit, in je eentje. Want je helper brengt ook niks anders dan miserie mee. Voor mensen, die ooit kinderen waren, is die nu namelijk een reden om op elkaars bakkes te slaan1. Vind je dat lelijk gezegd? Ja? Ik vind het lelijker dat ze het doen.

Ach ja, Nicolaas, je hebt je nooit veel aan mij gelegen laten liggen. Waarom zou je mijn brieven dan au sérieux nemen?

Al hoop ik wel dat je die Antwerpse knullen ondertussen een jeansbroek2 hebt gebracht.

____________________
1 Het Nieuwsblad
2 Het Laatste Nieuws

Zwarte Piet

Ze waren mskes vrienden niet toen mske kind was, maar hier volgt zo een beetje wat mske er van weet en wat ze er over denkt. Een beetje zoals zij het ziet dus, opgemaakt uit alles wat er vroeger verteld of net niet verteld werd of wat ze las en haar eigen conclusies trok, of ze nu juist waren of niet.

Ooit lang geleden leefde die bisschop, die omwille van een aan hem toegeschreven wonder, ineens de kinderheilige werd.

De mensen waren arm en daarom bracht hij alle kinderen, op zijn verjaardag, een geschenk. In den beginne zal dat niet veel geweest zijn. Een extraatje voor bij de boterham of zo.

Het personage was mysterieus en onzichtbaar en kwam ’s nachts … door de schoorsteen.

Naargelang de mensen minder arm werden, werden de giftjes natuurlijk ook groter. Er kwam al eens een stukske chocolat of een stukske speelgoed aan te pas. En toen, zoals met alles, ging de commercie er zich mee bemoeien. Groter, duurder, meer en liefst met een verlanglijstje.

En toen kwam mske, in die tijd dat Sinterklaas al in de Priba kwam of op het jaarlijkse feest van de rijkswacht. Ze heeft nooit anders geweten of de man naast sinterklaas was zwart. Ze heeft nooit anders geweten dan dat dat een blanke man was die zwart was van door de schouw te kruipen. Zwarte Piet kroop door de schouw omdat hij lenig was wat een oude man als Sinterklaas helemaal niet meer kon aangezien de huizen hoger werden en de schouwen smaller.

Heeft iemand haar dat woordelijk gezegd? Ze weet het niet. Ze weet wel, maar toen was ze al iets groter, dat ze het niet abnormaal vond dat Piet achter zijn oren helemaal niet zwart was, gewoon omdat je niet zwart wordt achter je oren als je zo een muts op hebt.

Hoe meer de jaren vorderden, hoe meer die twee mske gingen ergeren. Niet op zich, maar door wat de mensen er van maakten.

Eerst liep hij zomaar over straat naar de Priba. Later liepen ze met meerderen door dezelfde straat naar de Sarma en de Priba en de Innovation en … Het werd belachelijk. mske zwoer dat ze daar niet aan mee zou doen. Als zij ooit kinderen had, zou ze het terug mysterieuzer maken.

Dat was buiten de schoonmama gerekend, die niet kon zeggen dat ze iets niet wist en die maar uit haar nek zat te kletsen dat ze hem had ontmoet en dat hij weet ik veel wat had staan vertellen.

mskes kinderen werden groot. mskes kleinkinderen … nu ja.

Jaar na jaar duikt die discussie weer op. En ze blijven doof voor de meest logische uitleg. Die willen ze niet horen. Integendeel, dit jaar gaan zelfs de VN er zich mee bemoeien.

Hebben we daar iets op tegen? Natuurlijk niet, het is nu eenmaal de belangrijke taak van de VN. Maar of het belangrijker is dan voodoo en heksenjachten in andere continenten? Dat weet mske nog zo niet. Daar kunnen doden bij vallen en Zwarte Piet? Die lijkt enkel een paar mensen aan hun ego te kwetsen. Maar door hun roeren in het jaarlijkse kinderfeest vestigen ze er nu precies nog harder de aandacht op.

Momenteel staan de kranten er vol van, het ene bericht al belachelijker dan het andere.

En dan kan Bart Peeters zich toch ook niet meer onbetuigd laten. Dat was te verwachten. Zwarte Piet is namelijk een stuk van die man zijn inkomen.

Nu gaat ook Jozef De Witte vertellen dat er “Debat” nodig is bij oude volksgebruiken. Hoe over het (witte) paard getild. Net zoals ze indertijd de film “Tootsie” aan travestieten gingen linken, haalt hij er racisme bij omwille van een zwart geverfde man (of vrouw blijkbaar). Zou het goed geweest zijn mocht zwarte Piet zich niet zo zwart maken? Zou er dan geen gemor komen over uitsluiting van anderen?

Misschien ware het te wensen, of toch niet, dat er inderdaad een verbod komt op Sinterklaas. Dat zou enkel impact hebben op de televisie-uitzendingen en de publieke optredens in allerhande winkels. Ze kunnen dat namelijk wel verbieden maar niemand kan verhinderen dat Sinterklaas op 6 december rondrijdt en wat dan ook door de schouw laat glijden, of het nu een man of speelgoed is.

De flikken zullen nogal werk krijgen om die twee bij hun schabbernak te vatten!

Dat denkt mske er van.

Piet en Klaas en de chocolademannekes

“Weet je wat” zei Piet tot Klaas “dit jaar voorzien we de chocolade vroeg genoeg” al had Piet wel nog herinneringen aan vorig jaar toen de chocoladevoorraad  met ongeziene spoed diende gecamoufleerd te worden omwille van een onverwacht bezoek van allesziende oogjes die niet mochten zien.

Bij het eerste verschijnen van de chocoladeventjes hadden Piet en Klaas er ruim genoeg in hun zak geladen en hadden de voorraad deze keer voorzichtigheidshalve maar in een doos gestopt en die op een plaats gezet waar ook onverwacht bezoek niet zou kijken.

Zo waren Piet en Klaas toch al een tweetal weken gerust tot er vorige week ineens iets fout ging. Van pure errezze zei Piet tot Klaas: “ik wil een opkikkertje, wil jij een ook chocoladeventje”. Zo aten Piet en Klaas met enkele chocoladepostuurkes hun humeur weer de hoogte in.

Klaas heeft natuurlijk bij zijn volgende tocht de voorraad terug aangevuld.  Maar ja, onheil is als een wolk, dat blijft hangen. Dus hebben Piet en Klaas nog maar eens een greep naar de chocolademannekes gedaan.

Niet dat Piet en Klaas snoepers zijn want Piet en Klaas hebben nooit snoep in huis. Ze kopen dat niet, niet omdat ze er anders niet kunnen afblijven maar gewoon, omdat ze er niet aan denken. Het lijkt dan ook meer op een periodiek op peil brengen van hun suikergehalte, getuige de overgebleven chocolade creaturen die nu al anderhalve week ongestoord in die doos zitten.

Ondertussen is de chocoladedag eigenlijk voorbij maar het bezoek  wordt volgende zondag verwacht en zal dan zien dat het maar mager gesteld is met de chocolatteriederije.  “Niks erg!” zei Klaas tot Piet “we nemen gewoon een zak droge nicnaskes, dat lusten zij graag”. En een zak lievevrouwkes” zei Piet “maar die mag je pas één uur voor hun komst gaan halen”.

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén