Vlaamse Expressionisten

Een beetje bizar is het toch wel dat ik overtuigd ben dat ik niks met Brueghel heb, dat ik twee boeken over Brueghel heb en dat de Dulle Griet toch wel één van mijn favoriete kunstwerken kan genoemd worden en dat ik denk: “Daar wil ik naartoe” als ik, tijdens het lezen van een artikel over wat er te doen is tijdens de kerstvakantie¹ (of daarna) een een Bruegheltentoonstelling in ‘s-Hertogenbosch tegenkom … en ook nog wat in Aken.

Verkeerdelijk dacht Luc dat we nog tot in april tijd zouden hebben, maar dat was niet zo. Dat gold enkel voor die tentoonstelling over de Flämische Malerei in Aken². In het Noordbrabants Museum³ moesten we deze week al gepasseerd zijn.

Waren we dat? Ik wilde me deze keer niet beklagen dat het er niet van gekomen was, zoals die keer met die Vlaamse Expressionisten in Den Haag. Dat kan ik me bij momenten nog steeds beklagen.

En al waren er dezelfde bezwaren, dezelfde afstand, dezelfde overdenkingen, dezelfde … ik zou het idee niet meer -zoals toen-, op kousenvoeten, stilletjes de aftocht laten blazen. Ik zette het gewoon de voorbije week àlle dagen op de agenda. Als we gingen kon ik me achteraf -in het slechtste geval- enkel nog beklagen dat we wél waren gegaan.

En dan kregen we te maken met een tijdsslot waardoor we pas om 16.30u in het museum werden verwacht. Ik boekte toch.

En dan kregen we te maken met wateroverlast ten allen kanten, ook in Nederland en zag ik gisterenmorgen, net voor we vertrokken, het weerbericht voor Noord-Brabant, Gelderland en Limburg⁴ en ik nam contact op met de gemeente van ‘s-Hertogenbosch -het museum is zo vroeg nog niet geopend- waar men mij verzekerde dat er geen problemen waren.

We gingen. We zouden er een namiddagje ‘s-Hertogenbosch van maken om af te sluiten met de Bruegheldynastie.

Het regende. Maar daar is ook wel een mouw aan te passen in een stad die gekend is om haar …

(Lees verder onder de foto)

Bossche bol⁵.

Voor Aken hebben we, zoals gezegd, nog tijd. Die heb ik toch maar tijdig op de agenda gezet … die kousenvoeten zitten me heel erg dwars.

____________________
¹ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/12/21/tips-voor-tentoonstellingen/
² Suermondt-Ludwig-Museum
³ Het Noordbrabants Museum
⁴ rtlnieuws
⁵ Bossche bollen
____________________

De eerste keer dat ik het merkte en dacht: “Huh?” was toen we overwogen om Gent eens aan te doen om eens komaf te maken van al wat we willen bekijken maar waar het nooit past met iets anders.

Ik dacht: “We gaan naar het Gravensteen”, niet omdat ik dat absoluut wil zien, maar de binnenkant van kastelen … je weet wel. Neen, ik wou er op! Helemaal naar boven om een panoramafoto van Gent te nemen en daar wou ik wel inkom voor betalen, want het Gravensteen is niet te bezichtigen met de museumpas.

Ik bekeek de inkomprijzen … herbekeek … en keek nog eens. Een hele resem opsommingen voor wie gratis of aan verminderd tarief binnen mag, maar geen korting voor 65-plussers. En een ticket kost 12€.

Niet dat dat me te veel lijkt maar dat is me gewoon te veel om een foto te mogen nemen. Zoals Bart Cannaerts² ooit in één van zijn shows zei: “Ik geloof foto’s”.

En dan las ik bij VRT NWS over een tentoonstelling van Vlaamse Expressionisten in het Kunstmuseum van Den Haag³. Of Luc daarheen wilde? Een onbestemd gebrom kwam me van de overkant toegewaaid en ik nam dan maar aan dat het instemmend was.

Ik ging googelen. Twee uur en tweeënveertig minuten rijden, 227km … twee keer. Misschien konden we er overnachten en nog de stad eens bezoeken? Het gebrom klonk nog niks positiever.

Ik zocht verder. Ik googelde en bekeek de inkomprijzen … herbekeek … en keek nog eens. Een hele resem opsommingen voor wie gratis of aan verminderd tarief binnen mag, maar geen korting voor 65-plussers. En een ticket kost 16€. Dat is zoveel als twee 65-plussers samen in de musea waar we aan verminderd tarief binnen mogen.

Doen we het? Of doen we het niet? Dat zal van het gebrom van de overkant afhangen.