Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Zwemmen (Page 12 of 23)

Vertrouwen is een goed slot

Slow en mske gaan met de fiets naar de winkel. Dat is geen probleem.

Soms gaan Slow en mske eerst naar de ZjeeBee en daarna naar de Colruyt. Dat is geen probleem.

Aanvankelijk gaven Slow en mske nog tekst en uitleg vóór ze de Colruyt zelf binnen gingen en dan mochten ze hun tassen daar aan de kassa zetten. Maar die tassen staan daar zomaar in het zicht van iedereen.

Dus besloot mske: “als zij mij niet vertrouwen, moet ik hen ook niet vertrouwen” en ze lieten hun tassen niet meer achter, maar namen ze mee. Ze zorgden er wel voor dat ze telkens hun rekening van de andere winkels bij hadden.

Ergens eind vorige week, na het zwemmen, gingen Slow en mske naar de ZjeeBee. Daar hing een papier aan de deur dat rugzakken en tassen aan kassa 1 moeten afgegeven worden. mske begrijpt dat. Ze begrijpt dat winkels iets moeten doen tegen diefstal. Maar kassa 1? Daar staan die tassen onbewaakt.

mske zei: “als zij mij niet vertrouwen, moet ik hen ook niet vertrouwen” en bleef bij de fietsen, terwijl Slow snel de inkopen ging doen.

Gisteren gingen ze naar de ZjeeBee, zonder tas. Enkel Amke had haar fietstas bij waar de twee regenponcho’s in zaten. Ze heeft die gewoon mee binnen genomen.

Een gewone locker kan dit probleem oplossen of een balie waar je tenminste een bewijs krijgt dat je je tas hebt afgegeven offe …

L147/3

Gisteren gingen ze niet zwemmen, ze lastten een rustdag in. Waarom? Omdat ze vandaag naar St. Truiden wilden gaan zwemmen tiens!

mske nam enkele zaken die ze nog had willen doen, maar buiten was het zulk mooi weer en de dingen die ze nog had willen doen, kan ze ’s avonds ook, bedacht ze.

Nog voor ze wat kon zeggen, vroeg Slow of ze geen zin in een fietstochtje had. Ze konden langs het containerpark vertrekken en van daar uit verder naar Racour.

En in Racour reden ze gewoon verder, de RAVeL richting Namen en Gembloux. Die heet dus officieel L147/3. Zo staat hij toch op de wegwijzerplaatjes.

Ze kwamen aan de grote steenweg richting Hannut. Eerst wou mske die even nemen omdat ze dacht dat daar misschien wat verder de andere RAVeL, de L127 overstak, zodat ze een toerke konden maken. Maar aangezien ze dat niet zeker wist, wou Slow liever rechtdoor.

Ze reden nog een heel eindeke en toen draaiden ze gewoon terug. Het paadje was er mooi genoeg voor. Slow wil nog eens terug, naar Hannut trouwens ook, hij wil al die oude stationnetjes op film vastleggen. Ze zijn nu allemaal gerestaureerd, maar je kan ze wel nog vinden op internet.

Tot waar zijn ze gereden? Wel, niet helemaal tot op het eind en mske vond het jammer dat ze niet tot het volgende dorp waren gefietst, dat was qua afstand ongeveer hetzelfde als naar Hannut. Maar ja, dat zijn dingen die gebeuren als je zo op de wilde boef vertrekt hé.

Vakantiebestemmingen

Door het plotse overlijden van de buurman, kwam het besluit om toch maar op vakantie te gaan, in een stroomversnelling te zitten.

Met in acht name van de eerder vermelde beperkingen en mskes zin om nog eens naar de Wadden te trekken, waren de grote lijnen gezet.

Maar toen waren er enkele mensen die het geen al te best plan vonden om zomaar op één van de Waddeneilanden te gaan logeren. Ze beweerden dat je zo een eiland op één dag gezien had en dat je er dan de ganse week vast zat. Dus bleven Slow en mske maar op het vasteland … in Harlingen.

Toch staken ze de Waddenzee over om eens een toerke te gaan fietsen op Terschelling. En tijdens dat fietsen zei Slow: “ik zou me hier best een ganse week kunnen amuseren hoor”. Tja, Slow en mske zijn niet moeilijk, als ze kunnen zwemmen, kunnen fietsen en kunnen wandelen zijn ze al lang content.

Dus bestaat de mogelijkheid dat ze ooit nog eens een volledige week op zo een Waddeneiland gaan vakantie houden.

Maar dat zal volgend jaar niet zijn, mske heeft andere plannen en Slow gaat akkoord al komt er deze keer wel degelijk varen en/of vliegen aan te pas.

Dat was daar e spel!

“Drie keer per week” zegden we toch? Dat is de bedoeling … nà de vakantie, maar tijdens de vakantie? Alle dagen natuurlijk, behalve als ze op vakantie zijn.

Daar gingen ze, zoals gezegd, die zondag naar Leeuwarden en ze zouden, om de week te breken, op woensdag naar Franeker fietsen om te gaan zwemmen.

Dat plan viel in het water, al is dat in dit geval verkeerd uitgedrukt. Op dinsdag was er veel wind geweest, zo een 5 Beaufort en op woensdag gaven ze 4 Beaufort, wat toch al een stevig windje is om tegen op te boksen.

Slow en mske besloten maar met de trein te gaan. mske bekeek nog even de website om de exacte openingsuren te noteren. En zodoende stapten ze die woensdag goedgemutst, Slow mét muts, mske zonder, op die trein en daarna naar dat zwembad.

Daar vielen ze bijna achterover! Daar hing een papier op die deur: “Uitzonderlijk op 31 juli gesloten”. Ze bekeken elkaar. Dat had op die website niet gestaan. Maar ze konden daar voor die deur staan zeggen wat ze wilden, die ging niet open. Slow wou toch iemand spreken en stapte dan maar de receptie van het grote geheel binnen, dat is daar een sportcentrum en camping … allee een allegaartje van een beetje van alles.

De receptioniste wist van niets, ah ja, die had met dat zwembad niets te zien en die zei dat het haar die ochtend ook had verwonderd … maar ze stak mske wel een papier onder de neus dat ze net van die website had afgeprint waar het wél op stond. Net of ze dat daar niet kunnen op gooien tussen 23.00u en 10u ’s morgens.

Ze vond het erg, maar ja, in Franeker is zoveel te beleven. Zo was er dus op 31 juli de PC! Het had wat met kaatsen te zien en misschien konden Slow en mske dààr eens gaan naar kijken. Ze zei dit op een toon net of zij daar het kaatsen hadden uitgevonden. Misschien is dat wel zo, maar in elk geval heeft mske al weet van kaatsen van toen ze nog een petiete mske was, want haar grootvader ging ook naar het kaatsen kijken en dan niet in Franeker maar in zijn eigen dorp.

Hierna hadden Slow en mske echt geen zin meer in Franeker en al hadden ze oorspronkelijk gedacht om, na het zwemmen, het stadje te bezoeken en er een hapje te gaan eten, stapten ze toch maar terug richting trein.

Uit die trein kwam een massa volk! Allemaal voor die PC! mske was blij dat ze niet gebleven waren.

Terug in hun pension hebben ze de website geopend en ja … ziedet?

Nah ja! Slow en mske waren op vakantie en gingen hun plezier niet laten vergallen.

Aangezien ze voor die ganse dag regen gegeven hadden en het er wat bewolkt uitzag zijn ze dan maar het Hannemahuis binnen gestapt, al zijn ze niet echt museumbezoekers.

Die avond zei mske, terwijl ze laptopte en het dan ook mailde: “het zou regenen en we hebben geen druppel gezien”.

Slow wou nog even Harlingen in het donker filmen. Maar wat was die snel terug! Het regende namelijk.

(Lees verder onder de foto)

Toen ze thuis kwamen vonden ze nog twee redenen waarom ze blij waren dat ze niet naar dat kaatsen waren gaan kijken:

  • Slow vond een bericht waarin stond dat de inkomprijs 10€ per persoon bedroeg. Jawadde!
  • mske vond een bericht waarin stond dat een Vlaamse blote vent het spel daar had verstoord.

En wat wij over blote venten denken, dat zegden we vorig jaar al.

Slik! Maar dan niet letterlijk …

Amaai ség! mske wou eens gaan zwemmen in Nederland! mske keek haar ogen uit. Ze zei: “zwemmen in Nederland, dat is voor rijke mensen zelle!”

Een zwembeurt voor een volwassene kost in Landen 2€. Slow en mske hebben een 25-beurten kaart. Die heeft hen 40€ gekost.

In Nederland betaal je tussen 3,50€ en 4,90€.

“Helaba!” zei Slow “in de Wezenberg in Antwerpen betaal je ook 4€”. “Mja” dacht mske “dat van Landen is maar een oud 25 m-bad met een ploeterbadje er naast, het zou kunnen”.

Dus zocht ze dat van St. Truiden op. En ja …

Maar mske wou niet recreatief, die wou alleen maar zwemmen. Tel die prijzen maar eens aan een minimum van 3 beurten per week.

In elk geval, als ze wou gaan zwemmen, dan moest ze betalen. Dat deden ze dus. Ze togen naar het zwembad van Leeuwarden. mske was verkocht! Het 25m bad was een zaligheid omdat het een volledig diep bad was en er zodoende niet aan de kant kon gestaan worden om te keuvelen. Het recreatiebad? Er waren bubbelbaden ook en je kon er naar buiten.

Ze besloot dan maar dat van St. Truiden ook eens een bezoekje te brengen. Dat deden ze gisteren. Ze betaalden 1,5€, dat is niet de normale prijs hoor, maar de grote schuifaf was kapot en daarom …

Het is natuurlijk niet hetzelfde als dat van Leeuwarden … maar het heeft wel iets, vooral openingsuren op de middag tijdens het schooljaar, wat je in Landen niet hebt. Daar kan je in de winter, na schooltijd, in het donker en de kou nog met je fiets naar het zwembad, want zo laat rijdt er geen belbus.

Brand!

Hier in de buurt woont een plezante die zo bij tijd en wijle één en ander in brand steekt. Meestal is dat ’s nachts.

Nu mogen ze dat weten, nu mogen ze nog honderden keren zeggen: “het is die pyromaan weer!”, ze kunnen hier toch niet anders dan de boel eens te gaan nakijken.

Deze week, met die hitte, was het ook van dat. Allee nu!

Maar niet alleen hier hoor. Toen Slow en mske terugkwamen van het zwemmen, kwam er ineens donkerzwarte rook uit de schouw van een huis.

Hadden die het koud? Waren ze de bewijzen van een misdaad aan het verwijderen? Enkele papieren opstoken geeft zo een zwarte rook niet. Raar toch!

Sabotage

Nu kunnen Slow en mske elke voormiddag gaan zwemmen. Nu willen Slow en mske elke voormiddag gaan zwemmen.

Nu wordt toch voormiddag na voormiddag gesaboteerd zeker. Oftewel moeten ze hier blijven voor een bestelling die geleverd kan worden en die ze niet elders konden laten leveren oftewel moeten ze naar de kapper. En daarvoor is mske boos op mske … dat ze niet aan dat zwemmen gedacht heeft toen ze de afspraak maakte. Dat is wel al een pooske geleden. Toen had die kapper geen tijd.

Afzeggen is geen optie want haar haar hangt al in haar ogen en het is ook te warm.

Zomertijd

Natuurlijk zijn we blij met de zomer. Slow en mske nemen het ervan. Momenteel is het vakantie thuis. Alle dagen zwemmen, zalige slaatjes eten, wat rondhangen, TdF kijken, slaapkes doen.

Slaapkes doe ik trouwens ook, lekker uitgestrekt op mijn palier, zalig in het zonneke dat door het venster kijkt.

Er stonden ook wat dingen op de planning. Ze fatsoeneren het koerke. Slow heeft al enkele deuren in huis bijgewerkt, in een oud huis als dit zijn er wel meer kleinigheden die even aandacht nodig hebben.

Maar de kamers verven? Daar begint mske niet aan met dit weer. Dat is door de zomer gewoon opzij geschoven. mske zit er niet mee Ze zegt dat ze al genoeg binnen zitten en dat ze daarvoor wel op minder mooie dagen zal wachten.

Plons!

Dinsdag gingen we zwemmen. Ik zwom voor de eerste keer naar het diep en ineens durfde ik ook in het diep springen.

Slow was banger dan ik want hij trok mij de eerste keer al naar boven voor ik beneden was.

Gisteren heb ik mijn zwembrevet van 25 m gezwommen en Amke dat van 100 m.

Het weekend van vier kilometer

En Slow en mske hadden al gezegd dat ze terug meer moesten gaan stappen, de dagen dat ze thuis zijn. Een kwestie van de kilometers in de benen niet te verliezen.

Donderdag moest mske naar de kapper. Slow ging mee, even wat inkopen doen ondertussen. Ze bekeken het weer en besloten te voet te gaan. Vier kilometer naar Landen. Vier kilometer terug van Landen.

Vrijdag gingen ze Amke en Ella halen. Ze gingen de bus nemen in het dorpke over de berg. Ze vertrokken goed op tijd en wandelden al keuvelend over de berg. Maar ze wandelden wat te veel en ze keuvelden wat te veel. Want ineens zagen ze op de kerktoren dat ze maar vijf minuten meer hadden voor die bus er aan kwam. Ze zetten er stevig de pas in.

En wat deed de bus? Die deed wat bussen durven doen als Slow en mske geen kwartier te vroeg aan de halte staan. Die kwam te vroeg. Twee hele minuten! Vier kilometer naar Landen.

Die vrijdagavond stapten Amke en Ella en Slow en mske van de trein. De bus was al weg. Amke zag het niet zitten om een uur op de volgende bus te wachten. Zeker dat ze na die bus nog 1.4 km over die berg moesten. Slow stelde voor om even een frietje te gaan eten.

Maar dat liep ook al verkeerd. Er stond maar één man in voor het opnemen van de bestellingen en het bakken en het bedienen. Zodoende stond er, telkens het haast aan Slow was, iemand anders recht die al zittend zijn toer had afgewacht.

Als mske dat zo bekeek zouden ze die frietjes moeten binnen schrokken om ook de volgende bus niet te missen. Ze zouden tot aan de volgende halte wandelen en daar de bus opwachten. Maar ze hadden honger en wilden naar huis. Ook moesten ze na die bus nog die 1.4 km over die berg. Vier kilometer terug van Landen.

Zaterdag gingen ze zwemmen. Met de fiets? Het regende niet maar het zou regenen. Dat hadden ze toch in het weerbericht gezegd. De kindjes wilden niet met de fiets in de regen en te voet konden ze nog eens langs het geheime paadje. Vier kilometer naar Landen.

De bus terug nemen? Dan moesten ze eerst naar het station. Ze zouden eigenlijk de bus terug nemen maar dat is al zoals langs Parijs naar Brussel rijden. Ook moesten ze na die bus nog die 1.4 km over die berg. Vier kilometer terug van Landen.

Zondag belden ze de belbus. Want toen was het nat en om redenen die Amke, Ella, Slow en mske wel kennen was het niet aan te raden om naar Landen te gaan stappen.

Die avond, de kindjes waren terug bij Bollie. Slow en mske waren 40 minuten te vroeg voor de bus. Ze hadden in Leuven al een hapje gaan eten. Ze waren in Leuven al een koffietje gaan drinken. En als ze dat in Landen nog eens deden en ze moesten sowieso die 1.4 km nog te voet …

mske zei: “het was niet gepland maar hier staan wachten is ook zo zot. Zeker dat we na die bus nog 1.4 km over die berg moeten”. Vier kilometer terug van Landen.

En dan zeggen ze dat ze meer gaan stappen en dan kijken ze ocharme op die 1.4 km over die berg …

Hm! Ik heb de indruk dat er ergens een fout in mijn redenering zit.

Page 12 of 23

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén