Na alle elektriciteitsperikelen van de laatste tijd, konden we toch niet naast de volgende publiciteit op ROB TV kijken:

Op zoek naar een betrouwbare partner voor al uw elektriciteitswerken?
Contacteer

Geert Roekeloos

Commentaar van Luc: “Eigenlijk moest hij Formule 1-piloot worden”.

Beste Meneer Roekeloos, mocht u hier passeren bij het googelen op uw naam, gelieve ons voor dit bericht te excuseren. Mocht u het toch niet zo aardig vinden, laat het ons dan weten, dan vermelden we, als gratis reclame, ook uw adres en telefoon.

We zeggen niet waar, niet wanneer, het zal zo dadelijk wel duidelijk zijn waarom niet.

We komen aan een kruispunt waar verkeerslichten het verkeer in goede banen leiden. We rijden de grote steenweg op om een 200 m verder aan verkeerslichten links af te slaan. Er zijn werken in de tegengestelde richting. Ook na het links afslaan staat er een monsterachtige file. We denken: “amaai! En wij moeten ook nog terug.

Als we terugrijden en aan de verkeerslichten komen staat het licht op groen. Er staan bijna geen auto’s. Het wordt oranje en de eerste auto stopt. Als wij daar al heel lang, naar ons gevoel, staan, houden we de tijd in het oog. De rij auto’s na ons wordt langer en langer en we zien het einde van de rij niet meer.

Na nog eens tien minuten rijdt de eerste auto voorzichtig verder, door het rode licht. De tweede volgt.

Als die auto’s net op die steenweg staan, springt het licht op groen. Als die auto’s 20m verder zijn gereden, springt dat licht terug op groen.

Nu moeten ze mij eens uitleggen hoe een verkeerslicht 20 minuten op rood blijft staan. Blijkbaar was de prikkel van een doorrijdende auto nodig om ergens een contact te herstellen. Of zou het manueel gebeurd zijn? Zo iemand met een afstandsbediening die die eerste auto ziet doorrijden en denkt: “oei! Die staan daar ook nog”.

Wettelijk gezien moet je je kunnen afmelden van elke nieuwsbrief die je ongevraagd in je mailbox krijgt. Heb je dat al geprobeerd?

Soms lukt dat wel met een eenvoudige klik op “uitschrijven” maar meestal komt er meer bij kijken. Dan klik je op “uitschrijven” en dan moet je je eerst aanmelden om daar dan te gaan vertellen dat je je volledig wil uitschrijven. Echt een circus.

En dan zijn er andere waar je je wel uitschrijft maar die na verloop van tijd ineens opnieuw beginnen. Dat hebben wij met bepaalde firma’s van wie je wel anders zou verwachten.

Hoe ze soms aan je mailadres geraken … je wil het niet weten.

Een eigenaardig fenomeen doet zich voor. Ik krijg namelijk medelijden met sinterklaas.

Ooit was er een tijd dat hij gewoon ’s nachts op ronde ging, ongestoord. De kinderen wisten wie hij was en hun fantasie deed de rest.

Nu is alles van naadje tot draadje uitgewerkt. Sinterklaas is niet meer op zijn gemak om zijn ronde te doen. Hij moet namelijk overal op het appél verschijnen waar ze hem manen te verschijnen.

Ik heb het al meermaals, of beter, Sloef deed dat, aangehaald, dat zo iemand mysterieus zou moeten blijven en ik had me voorgehouden er geen woorden meer aan te verspillen.

Maar nu! Nu heeft Sinterklaas een beste vriend! Niet Zwarte Piet maar een echte sinterklaaskenner.

Sinterklaas, uitgebuit door de commercie, wordt dat ook nog eens gedaan tot meerdere eer en glorie van, onze niet zo beste vriend, Bart Peeters.

Herinneringen doen rare dingen met een mens. Zo hadden we het hier ooit al over mijn eerste vulpen.

Zo een half jaar geleden zag ik een bicske liggen en het deed me onmiddellijk aan die vulpen denken. Ik kocht het.

Even ter informatie: Bic, Stilo en Parker waren oorspronkelijk merken van wat we later een kogelpen of balpen moesten noemen. We schreven dus met een bic of een stilo al naargelang de plaats waar we woonden. In die tijd klonk Parker nog een beetje snobistisch maar dat is er nu wel af, denk ik.

Omdat ik geen resultaat kreeg bij het opzoeken op google en dus geen reservevullingen had, kocht ik elk zelfde bicske dat ik tegenkwam. Mijn verstand zegt dan wel dat ze helemaal niet op die vulpen lijken maar mijn gevoel vindt van wel.

Ik heb een grondige hekel aan lijmrestanten, zowel van plakband als van etiketten en stickers. Die moeten altijd verwijderd worden.

Nu, we gaan het nu niet over die tic hebben, maar over de webcam. Enkele maanden, het kan ondertussen al een jaar zijn, geleden ried men aan de webcam van een laptop, zelfs als hij niet in gebruik is af te plakken met een stuk zwart kleefband. Waarom? Omdat snoodaards er wel degelijk in slagen om zelfs ongebruikte webcams te gaan gebruiken om je te bespieden. En aan bespied worden, heb ik ook een gloeiende hekel.

Maar ik vertikte het. Ik kleef geen viezigheid op mijn laptop en ik doe geen viezigheid vóór die laptop, het idee alleen al, en dat in duplo!

En toen ging de Acer naar Luc en ik vergat webcams en kleefband, tot ik ergens vorige week dat kleine ronde ding in het oog kreeg dat zich daar in het midden bovenaan mijn scherm bevindt en ik bedacht dat ik daar eigenlijk een stuk zwart plakband zou moeten op kleven.

Heeft dat eigenlijk iemand gedaan?

Een maand of twee terug stelden ze ons, in verband met het afschakelplan, een website met een stroomindicator voor. Daar kon je dan zien hoe de verwachtingen waren wat het stroomtekort betrof.

Vorige week donderdag lazen we dan weer dat vandaag, 2 december een gevaarlijke dag zou worden. Toen dacht ik: “tiens, die stroomindicator werkt zeven dagen op voorhand”. Ik ging even kijken en zag …

Geen vermelding van verminderd vermogen. Wie is nu gek? Zij die het vertellen? Of wij die geacht worden het te geloven?