Zoek
Uitgelichte afbeelding:
Afbeelding van jobin scaria via Pixabay (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
Auteur: ms (Page 3 of 433)
Uitgelichte afbeelding:
Neen echt. Daar doe ik niet aan. Eerlijk gezegd vind ik dat 1 januari enkel de dag na 31 december is en al is het voor sommigen mooi meegenomen om te feesten, zijn er velen die het alleen moeten vieren … of met zijn tweetjes.
Al wat ik op het blog wil vertellen is van dag tot dag te lezen en moet niet samengepropt worden in een jaar.
En denk je dat ik zou vertellen als ik 20 miljoen met de lotto zou winnen? Zou iemand dat doen? Zo ja, zou je het dan in je jaaroverzicht zetten?
Welnu, die 20 miljoen is de ene kant van de lijn, er zijn ook de donkere kanten van het leven die niemand vertelt. Dus waarom dan wel op de laatste dag van het jaar.
Een nieuw blad? Is dat zo? Lopen de problemen van 2024 dan niet door in 2025? Iemand die ziek wordt in 2024 bijvoorbeeld …
Zolang het leven saai is, waarmee ik bedoel dat we niet te maken krijgen met extreme situaties, zoals die hierboven vermeld, ben ik al lang content.
Hebben wij nu in 2024 niet te maken gekregen met die extremen? Wel laat het me zo zeggen, die 20 miljoen hebben we alvast niet gewonnen.
En dan kijk ik liever uit naar het komende jaar, wat dat ons te bieden heeft. En als je alle nieuwsberichten en experten moet geloven, wordt dat een droge boterham.
Uitgelichte afbeelding:Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
Ergens in de laatste volle week van het aflopend jaar liepen we door de Kringwinkel en Luc zag een boosaardig kijkend hondenbeest tussen het speelgoed op het schap zitten.
Hij wou me daar opmerkzaam op maken, riep me en toen ik me omdraaide wees hij naar de hond maar blijkbaar raakte hij die dan ook nog effectief aan.
Het beest sprong op begon nijdig te blaffen en in het rond te springen … en ik zag Luc, met een verbouwereerd gezicht, een meter omhoog en een meter achteruit springen waar hij als door de hand Gods geslagen bleef staan en het boosaardige pluche stond te bekijken.
Ik heb al lang niet meer zo hard moeten lachen.
“En ik ben al zo bang voor een hond” vertelde Luc achteraf aan de kassa.
En ik dacht: “En dat voor die ene keer dat ze de batterijen er niet uit haalden”.
Uitgelichte afbeelding:Hond gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor in uitgelichte afbeeldingen).
Toen ik ergens de voorbije week geconfronteerd werd met een kerstfeest in pyjama -AI schotelde me die voor bij een zoektocht naar een afbeelding- vond ik dat maar heel bizar, maar ach, ik vergat …
… tot ik het één van de daaropvolgende dagen in de media zag staan:
(…) steeds meer gezinnen vieren kerst in pyjama1
Natuurlijk moesten daar een hele resem bekende en minder bekende personen hun mening over geven. Maar toen ik las dat het gezelliger zou zijn heb ik gefronst. Ik kan me niks gezellig indenken bij een pyjama, ik associeer dat meer met “ziek”.
En voor een kerstfeestje vind ik het gewoon ridicuul. Dat is mijn gedacht en zolang ik zeg: “ik vind” i.p.v. “dat is” is er geen probleem.
Eigenlijk, moest ik gevraagd worden op zo een feestje zou ik denkelijk weigeren. Wat ik draag of niet draag is een persoonlijke keuze. Als ik dat zo bedenk heb ik dat ook een beetje voor trouwfeesten, dan niet voor wat vrouwen betreft, maar eerder voor de mannen … ik dwaal af. We waren bij de pyjama’s.
En bij één van de winkels in Wijnegem Shopping Center merkte ik het ook al: pyjama’s in de etalage.
De laatste tijd zien we wel meer dat dingen uit Amerika naar hier komen overgewaaid en ik verzet me nog steeds tegen de kerstman en net zoals ik afstand nam van “het stalleke” zijn geen van beiden hier in huis te vinden. Sneeuwmannen en -mannekes daarentegen zijn wel welkom.
Nu ja, ieder doet zijn eigen goesting, maar ik denk dat ik nog eerder mijnen trottoir zou vegen in peignoir dan in pyjama naar een (kerst)feestje te gaan.
pske van mske:Voor wat mijn herinnering daaromtrent waard is, denk ik dat zo goed als nooit een pyjama aan gehad heb, dat was voor jongens volgens mijn moeder. Meisjes sliepen met een slaapkleed -roben genoemd in die tijd.
1 Het Nieuwsblad
Waar de ene kleindochter geïnteresseerd is in boeken en kerstmarkten moesten we toch efkes zoeken waarmee we de andere kleindochter konden plezieren.
Uiteindelijk was het Luc die met een grapje tot de kern van de zaak doordrong.
We zijn met haar gaan shoppen … in Wijnegem Shopping Center (dat nu blijkbaar “Wijnegem – Shop Eat Enjoy1” heet).
____________________
1 Wijnegem – Shop Eat Enjoy
Toen Kleindochter vorig jaar vroeg of we voor haar Lebkuchen konden meebrengen vanuit de Eifel, deden we dat. We vonden er bij Edeka in Ulmen maar ook in het parkwinkeltje, dat een Rewe is.
Nu had ze dat dit jaar niet gevraagd maar we hadden wel in het parkwinkeltje rondgekeken, zonder resultaat. En toen we thuis waren zei ze het. Ze zei: “Als jullie nog eens in Duitsland zijn …”
Maar nu vond ze ze zelf op de Kerstmarkt in Eupen. En waar Luc en ik er vorig jaar niet happig op waren, vonden we deze wel lekker.
En terwijl we ons dan toch thuis koest zaten te houden, ging ik nog maar eens dat recept bestuderen en stond ik even later met mijn zelfde vingers in mijn zelfde haar als vorig jaar omdat bepaalde ingrediënten wel degelijk Duits zijn en er te veel verschillende mogelijkheden te vinden zijn op internet.
Na veel denken en peinzen vond ik een oplossing, een te zotte oplossing, maar toch, ik zou ze even aan Luc voorleggen. En ik vroeg: “Wat zou je ervan denken als we nu eens in de auto zouden stappen en naar Duitsland rijden om die ingrediënten. Dan kan ik zien wàt er nu juist in dat Lebkuchengewürz zit”.
Wie nu denkt dat Luc me gek verklaarde vergist zich. Hij sprong recht en vroeg: “Zijn we weg?” Dat deden we niet. We hebben tot de volgende ochtend gewacht. En ondertussen vond Luc ook een Rewe Center. En dat is nog geen klein bier want … er is een verschil tussen een Rewe supermarkt en een Rewe Center1. De eerste heeft een oppervlakte van 500 tot 3.500 m² mààr het tweede heeft een oppervlakte van 3.500 tot méér dan 6.000m².
Dat is dus ruimte genoeg om verloren te lopen op zoek naar een zakske of pakske of dooske Lebkuchenkruiden en nog een paar kleinigheden. Maar dat viel mee, het ging echt vlot. Enkel en alleen vonden we er geen kant en klare Lebkuchen. Die haalden we dan maar wat verder bij de Aldi.
En nu kunnen we Kleindochter verblijden met het nieuws dat ze het hele jaar Lebkuchen kan eten, mocht ze dat al willen. We kunnen ze zélf bakken.
____________________1 Rewe
Nadat ik, een dag later dan het log verscheen, een reactie vond van Meninggever waarin hij vond dat men gelijk heeft dat men van kerstmarkten wegblijft, zie maar Maa… heb ik daar op gereageerd. Nogal nutteloos eigenlijk aangezien al het een oudbakken log was.
Nadat we aan de telefoon een lichte hint: “Ge zult maar in Maa… zijn” hoorden, besloot ik mijn reactie in een nieuw log te gieten. De reacties laat ik gesloten, want daar heb ik pas mijn buik van vol is genoeg over gepalaberd.
Nee. Zo zie ik het niet. Ik geef je dan ook geen gelijk. Als we toegeven aan terreur wint terreur.
Op concerten zijn er al aanslagen geweest, zie Bataclan in Parijs. Dus niet meer naar een concert?
Op sportmanifestaties ook al. Ook niet meer gaan?
Op de luchthaven van Zaventem? Niet meer vliegen?
Moet ik verder gaan? De Metro in Brussel en London? In supermarkten?
En dan blijf je thuis en stort je huis in. 😐
Trouwens, Wikipedia heeft een completere lijst van aanslagen1.
____________________
1 Wikipedia
Maar … ieder zijn mening natuurlijk.
Er was een tijd dat ik bovenstaande banner wel elke kerstmis op het blog zette. Ik ben ermee gestopt toen er commentaar op kwam. Men vond dat ik die wens niet mocht beperken tot de mensen van goede wil. En ja, misschien kon er beter staan: “Vrede op aarde aan alle mensen op aard”. Die van slechte wil vallen dan ook sowieso uit de boot.
En ik probeer dat verschil ook niet meer uit te leggen. Ik heb al lang genoeg geleefd om te weten dat een mens nooit voor iedereen kan goed doen.
Nu mijn vroegere hoop op blijvende vrede is gesmoord, zie ik het wat kleinschaliger.
We wensen iedereen dan ook prettige, vredevolle en gezellige kerstavonden en -dagen … en houd de grinchen buiten.
Gisteren was het hier bij ons het stormke wel
De regen sloeg hevig en de wind waaide fel
Bij tijden werd het buiten zo donker als hel
Een kerstkaart naar de postbus brengen … rap en snel
Met jas en bottinnen waaid’ik nog uit mijn vel
[© ms – 23 december 2024]
