Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Categorie: Za za, ze & zo (Page 28 of 961)

Yeah right!

Lang geleden, toen ik nog uit werken ging, wou ik telkens voor ik op vakantie vertrok, alles in orde hebben, zowel thuis als op het werk. Simpel was dat niet, want telkens kwam er zo op het laatste ogenblik nog wel een voor-je-vertrekt-klus op mijn bord te liggen.

Na mijn vakantie had ik ook graag nog een dag om het vakantiestof uit mijn valies te schudden en alles op te bergen.

Later, toen ik zelfstandige werd, was dat ook nog zo. Maar toch waren er nog steeds zaken die nog snel even moesten gebeuren.

Daarna zijn Luc en ik jaren niet op vakantie gegaan, er was geen speld te krijgen tussen de opdrachten van de klanten en ik beloofde mezelf dat ik het later wel zou inhalen.

Dat “later” ging aan de boom schudden toen Boerbuur overleed, toen Max overleed, de overbuurman overleed, de collega van de evenementen overleed, … en we dumpten de dringende zaken weer in hun eigen klantenschoot en gingen.

Op pensioen plan ik telkens een dag vóór en na de vakantie om op mijn gemakske alles klaar te krijgen en dat geeft me plezier op voorhand en laat me nagenieten. Op de agenda stond op die twee dagen telkens “Buffer”.

Denk je dat dàt werkte? Niet dus. Zoneke ging die dag in 2019 gebruiken om een vlucht later te nemen zodat de beestenboel bovendien nog een dag alleen zat. Maar ook durft er nog een interessante boeken- of rommelmarkt op de proppen te komen. En telkens denk ik: “Nooit meer”. Maar er is iedere keer wel iets. En ik kan zo moeilijk “neen” zeggen.

En ik schrijf geen “Buffer” meer op de agenda. Er staat nu: “Blijf-er-af!”. En bij de vraag wanneer we weg zijn tel ik beide dagen gewoon mee in.

Laatst schrok Luc. Hij wilde iets op de agenda zetten en zei: “Oei? Blijf-er-af!?” En ik schrok terug en antwoordde: “Waag het niet!”

Als het nu niet werkt kan ik toch geen doodskop met “Doodsgevaar” in de planning gaan zetten … Dat lijkt me nogal drastisch.

En dan zetten ze in de gazet dat je je out-of-office een dag vroeger én later moet instellen om alles in goeie banen te leiden1.

Maak dat de ganzen wijs!

____________________
1 Het Laatste Nieuws

Waarom afvragen?

Soms vraag ik me af waarom ik de homepage van dit blog nog in orde houd en waarom ik zo begaan ben met een dagelijkse uitgelichte foto.

Zelf lees ik ’s morgens de blogs op mijn telefoon, maar wacht met reageren tot ik aan de laptop ben. Ik ga er dus van uit dat je vanuit de leeslijst ook rechtstreeks op het log van de dag komt.

Wie wil kan zelfs reageren via de telefoon. Soms doe ik het, maar ik krijg gegarandeerd problemen met de “o” en de “i” die volgens mijn vingers te kort bij elkaar zitten.

Ook gebeurt dat lezen en reageren dan via Jetpack en vraag ik me af of WordPress uiteindelijk niet overbodig gaat worden.

Dus waarom? Voor mezelf? Zelf weet ik wel wanneer er wat te doen is. Daarom moet ik niet op mijn eigen blog gaan kijken.

Omdat het mooier oogt? Of omdat het anders op een leeg huis zou gelijken. Ik zal het daar maar op houden. Als ik het zelf niet weet, wie moet het dan weten?

Een beetje zomer

Donzen winterjas kan in de was
T-shirts met praat hangen aan de draad
Sandalen aan mijn voeten
En mouwen in de kas(t)

Het dagelijks programma

Er is weer voetbal op tv
Ik wil naar bed en boek wil mee
Maar nog geen log
Gepland op ’t blog
Een limerick en huppekee!

[© ms – 23 juni 2024]

Oh Denneboom in de zomer

Waarschijnlijk ben ik niet de enige die al gemerkt heeft dat op bepaalde huizen de kerstversiering blijft hangen. Ze wordt dan wel niet aangestoken maar ze is er.

Nu las ik de voorbije week over een kantoor waar de kerstboom het hele jaar door blijft staan, met aangepaste versiering per seizoen1, wel te verstaan.

En dan denk ik aan mijn eigen gedachten daaromtrent rond die periode. Vóór de kerstboom van de zolder komt, neem ik een foto van de hoek waar hij komt, want ik vind het een gezellig hoekske.

Als ik, na die dagen, de kerstboom heb opgeruimd, vind ik het hoekske eerder leeg ogen. De kerstboom komt hoe dan hoger dan de tafellamp.

Zou ik de kerstboom laten staan met telkens andere versierselen? Ik denk het niet. Er komen wel de veranderlijke en aangepaste attributen per seizoen en de kerstboom hoort daar -volgens mij- bij de winter bij.

____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/06/18/linda-zet-heel-jaar-kerstboom-op-kantoor-in-aangepast-thema/

Het bezinksel

Eerst keek ik wat raar op toen ik de titel van het artikel las.

Eerst je whatsappjes laten controleren voor je ze verstuurt1?

En toen ik het helemaal gelezen had moest ik het toch wat laten bezinken. Er is een voorstel om, in de strijd tegen kindermisbruik, van iedereen, die een fotootje via Whatsapp wil verzenden, de toelating te eisen dat de inhoud gecontroleerd wordt, dat er iemand meekijkt.

Het zint me niet. Het verwonderde me dan ook niet dat er bij stond dat dat botst met ons recht op privacy.

En oh, als je geen toestemming geeft mag je de dienst niet meer gebruiken.

Is dat niet een beetje de onschuldigen straffen terwijl de crapuleuzen al druk doende zijn een oplossing te vinden.

Stel je voor dat je een winkel wil binnengaan en dat men je vraagt of je toestemming geeft dat ze, in de strijd tegen winkeldiefstal, mee gaan kijken … het lijkt er wel wat op.

Ik krijg er een beetje een vieze smaak van.

Uitgelichte afbeelding: ____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/06/20/eu-buigt-zich-weer-over-chat-control-strijd-tegen-kindermisb/

Raadsels en puzzels

Er was een tijd dat je in elk dag-, week en/of maandblad een kruiswoordraadsel kon vinden. Ik vulde die met plezier in. De andere raadsels en puzzels interesseerden me niet, ik vond ze nogal kinderachtig.

Soms was er dan wel eens een paar vakjes of een rij vakjes, die niet ingevuld geraakten. Dan kon je bij de volgende uitgave wel de volledige oplossing gaan bekijken … als je dat al zou willen.

Later kwamen er meer puzzels, ook minder kinderachtige, zoals een Zweedse puzzel, de sudoku en ik ging aan de slag. Die zijn wel handig om, met de telefoon, te doen tijdens het fietsen met het binnenhuisveloke.

Maar toen merkte ik dat je bij die sudoku van HLN een hint-knop kon gebruiken. En die toonde je dan het vakje dat je moest uitzoeken. Zo was het gemakkelijk natuurlijk, want in dàt vakje paste maar één cijfer. Als je wou kon je zo die hele sudoku oplossen en je dan opgeven als supersnelle oplosser.

Dat was niks voor mij dus. Ik speelde nog niet vals bij het kaarten, wat zou ik hint-knoppen gaan gebruiken.

Bij die van Het Nieuwsblad heb je ook knoppen, maar die tonen je dan wel of je op de juiste weg bent of markeren de eventuele fouten.

Maar Zweedse puzzels en kruiswoordraadsels, daar moet je eigenlijk ook niks meer voor weten. Ken je het woord niet? Lijkt de verwijzing wel voor marsmannetjes geschreven? Dat kan geen kwaad.

Eén of andere bolleboos heeft namelijk alle opgaves mét oplossing op internet gezet, een echte kruiswoordraadseldictionaire gemaakt, om zo te zeggen.

Negeren en de oplossing lezen in de volgende editie kan niet meer, die geven ze niet meer.

Dus los ik ze op zonder spieken, vaak lukt het volledig, vaak komt ook hetzelfde terug, diegene die niet weet dat een familielid met drie letters een opa, een oma of een oom kan zijn kan ook gaan gluren.

Wat doe ik dus? Als er écht een woord in zit waar ik niet kan opkomen, sta ik mezelf met grote uitzondering toe om te googelen.

En weet je welk woord ik dan niet weet? Het allerlaatste. Niet verwonderlijk natuurlijk, aangezien je de andere eerst invult.

Is dat nu een gedacht van mij, maar hebben ze zo de spanning van het puzzelen niet bedorven?

De korting

Een paar dagen geleden …

“Ikea heeft me een e-mail gestuurd” zegt Luc.  “Als we vrijdag 2 dingen kopen, krijgen we 15% korting voor hun veertig jaar”.

We wisten wel 2 dingen die we bij Ikea zouden willen kopen, drie ook.

We hebben Ikea op de agenda gezet.

Gisterenmorgen …

“Ikea heeft op TV ook publiciteit gemaakt voor vrijdag” zegt Luc.

“Dat gaat daar een overrompeling zijn” zeg ik.

“Dat denk ik ook” zegt Luc.

We hebben Ikea van de agenda gegooid”.

Zo pakken we natuurlijk naast alle voordelen, maar ik houd niet van massa’s mensen rond mij.

Ook denk ik dan aan Amerikaanse toestanden bij Black Friday met vechtpartijen en zo en ik voel me echt niet geroepen om over iets te gaan bekvechten.

We zullen wel eens gaan als het er rustiger is … als ze dan maar de zaken die wij willen niet uitverkocht hebben, natuurlijk.

Een andere kijk

Laatst, na een rommelmarkt, bij het napraten met de standhoudster naast ons, kwam ik tot een eigenaardig besef.

De ene had goed verdiend, de ander wat minder en ik vond dat ineens niet zo belangrijk, zolang we maar geen verlies deden en ons amuseerden.

Ik zag het ineens anders. We komen onder de mensen. We praten een beetje met iedereen. We konden er een friet met stoofvlees bestellen, wat we niet deden. We konden er pistolets kopen, wat we wel deden. Koffie was er ook. Andere dranken ook natuurlijk. Dat klinkt zo een beetje als eens op café gaan of een Vlaamse kermis of zo, dingen waar ik door mijn slecht horen geen plezier meer aan beleef.

Het is natuurlijk niet altijd zo. Dit was een binnenrommelmarkt. De sfeer was er beter, de mensen gemoedelijker. Op die manier wil ik wel nog rommelmarkten doen, als ik ze zo kan bekijken als een uitstap.

En de klanten? Die betalen het gelag.

De vijftien minuten

Ik had een dingetje, een ieniemienie dingetje, maar dat ieniemienie dingetje had een voorgeschiedenis de voorbije winter.

Toen had dat ieniemienie dingetje zijn ieniemienie broertjes en zusjes meegebracht en bestreed ik die geniepige dingetjes met een paar onorthodoxe wapens, die niet het beoogde resultaat hadden maar die me leerden dat er vele jaren geleden ook al een voorgeschiedenis was geweest, iets met een échte naam. En dat middel daartegen had ik nog, zij het verouderd en al was het dan gedateerd, het werkte.

Vorige vrijdag was er ineens terug een ieniemienie dingetje en ik besefte dat het tijd werd om ermee naar de dokter te gaan, vooraleer hij weer de familie erbij zou halen. En dokters en ik, je weet wel.

Ik vreesde echt dat hij het ook een ieniemienie dingetje zou noemen, al had ik hem de -vermoedelijke- echte naam genoemd en de voorgeschiedenis uit 2012 verteld. Maar neen, hij verraste me, hij ging grondig te werk en ging opzoeken op zijn laptop, al had ik hem dat allemaal al verteld.

Hij ging wel degelijk over de gemiddelde 15 minuten per patiënt1 en dat stoort als hij dat bij de patiënten doet, die vóór je een afspraak hebben, maar als het jezelf betreft ga je dat wel relativeren.

Ik kwam buiten met een voorschrift voor een gel die de apotheker zou bereiden en ik was content dat het niet was afgedaan als een kleine ontsiering2 in mijn gezicht.

____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/06/13/te-korte-consultaties-huisartsen-vlaams-patientenplatform-else-t/
2 Rosacea

Page 28 of 961

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén