Als mske iets leest, dan wéét ze wat ze gelezen heeft. Daar komt dan nog bij dat mskes geheugen al zo goed is dan dat van deze pc. Dat betekent dat mske, als ze later iets tegenstrijdig leest, direct hare nikkel valt en zegt: “hé, dat klopt niet, die liegt”. En lap hé, de schrijver heeft er gelegen.

Dat hebben we dus nu voor bij de blogs en dat is niet de eerste keer.

De zaak is dat mske die leugens niet kan aankaarten omdat de meeste andere lezers, niet lezen wat er staat of gewoon vergeten dat het er gestaan heeft. Dus zwijgen is de boodschap, maar dan blijft het dilemma: link wissen … of niet?

En wat ook niet kon uitblijven … al heeft het nog betrekkelijk lang geduurd, is de aankomst van de eerste verkiezingsblogs.

Binnenkort schuiven we er op uit!

De zin om te bloggen staat op een vrij laag pitje. Waarom? Er zijn verschillende redenen. Er is al te veel werk, dat al om te beginnen; verder zijn er dingen op de blogs zelf die ons wat tegen de borst stoten al zijn we normaal de eerste die het gewoon van ons laten afglijden, maar sommige dingen zijn van die aard dat je toch efkes de zaken moet laten bezinken en bedenken wat en hoe je er nu mee aan moet.

Nu ja, de hoofdzaak waarom we bloggen is er nog steeds, dus die neveneffecten moeten gewoon efkes gerelativeerd worden en dan gaan we wel weer verder.

Het is niet de eerste keer dat we een onvruchtbare periode kennen.

Met deze nemen we afscheid van Wiet. Niet dat we er geen meer hebben, niet dat we hem niet meer zien zitten, maar we hebben gemerkt dat er citaten van Wiet op andere blogs verschijnen ook. Niet dat we de mening hebben dat Wiet ons persoonlijk bezit is, maar wat wel ons persoonlijk bezit is, is de originaliteit.

We spreken hier niet over na-apen, het zal waarschijnlijk toeval zijn, net zoals het waarschijnlijk toeval was dat we, toen we dingskes van Toon Hermans en citaten van Mark Uytterhoeven op het blog zetten, die ineens ook op andere blogs zagen opduiken en toen wij er mee stopten, ze ook nergens meer te zien waren.

Originaliteit dus.

Daarom ook besloten we ons archief weer te sluiten. Het heeft een maand of twee open gestaan en weer duiken elders bepaalde verhaalkes op, die ooit hier hebben gestaan. En misschien is dat dan iets om fier op te zijn, maar daarom moeten we de deur nog niet open laten.

En waarom kunnen wij nu geen prentjes meer posten?

Iets van zeggen of niets van zeggen? That’s the question!

Het sop is de kool niet waard. Enkel efkes een dikke nek opzetten omdat het blog van een kat dan schijnbaar wél de moeite waard is om van af te kijken door mensen die blijkbaar zelf niks te vertellen hebben.

Wel, dat uit de doeken doen is precies wat uitgesteld. mske is absoluut niet in de mood en ze zegt dat als er op views geaasd wordt het zeker hier niet is.

Ferm ambetant is het, als je denkt van “volgende keer zet ik iets over dit, of schrijf ik dat” dat er een andere blogger blijkbaar je gedachten kan lezen en het net voor je neus gaat posten.

En dan wil mske niet dat ik het daar nog over heb. Ja … later als het al weer vergeten is. Maar mske vindt dat niet leuk voor de blogger die daar eerst iets over gepost heeft en dan ineens de ganse updatelijst vol ziet staan met hetzelfde thema.

Soms doe je wel écht een ideetje op bij iemand anders maar dat is dan weer iets anders. Dan kan je daar op inpikken … mits de nodige link natuurlijk. Dat noemt mske “hoffelijkheid”.

Banner er op! Banner er af! Banner er op! Banner er af! En nu terug er op! Al vinden wij dat geen banner meer -dat is eerder een gazet- ergeren we ons daar niet echt aan, enkel aan het wispelturige er van. Iedere keer moeten we die verplaatsbare prentjes gaan verzetten. Het is gewoon juist een kerstboom: aan, uit, aan, uit, aan, uit. Dat ze doen wat ze willen, maar dat ze het verdorie eens definitief beslissen.

Scrollen wij gewoon ons blog wat en dan zien we dat zelfs niet.

Onlangs hadden we ons nog afgevraagd wat ze toch allemaal aan het bekokstoven waren want eerder kwam je bij het refreshen gewoon terug op dezelfde plaats te staan. Opeens niet meer, dan ging dat blog zich gewoon boven aan de pagina zetten. Nu weten we wel waarom, al doet ie dat niet meer, maar bij het refreshen krijg je wel de banner te zien.

Misschien toch eens de tijd nemen om die papschool hier boven vast in het design te zetten, maar verdorie, we hebben nog wel ander dingen te doen ook dan alleen maar dat blog.