De “B” en de “N” van mijn toetsenbord doen het niet meer. De stofzuiger is stuk. Wat dat met elkaar te maken heeft? De meest voorkomende oplossing voor een mankeliet toetsenbord is stofzuigen. Ik deed het al met zo een toetsenbordstofzuigertje. Noppes.

Vervelende toestand: Whatsapp ontving wel berichtjes maar verwittigde me niet. Ik gebruik Whatsapp de laatste tijd wel meer voor een praatje met iemand uit het buitenland. Na het uitvoeren van de vereiste acties die ik bij FAQ vond, werkte die weer.

Er waren updates bij WordPress. De vooruitgang newaar. Een plugin deed het niet. Het oude thema werd afgevoerd. Ik heb het nog niet gemist.

De like-knop deed het niet. Ik testte alle oplossingen die ik op het net vond. Noppes. Ik mailde jetpack. Het moest een plugin zijn. Ik deactiveerde alle plugins. Het werkte. De volgende ochtend werkte het niet meer. Ik deactiveerde de plugins één voor één, beginnende met die ene die al eens bij de oplossingen stond. In de sjakosj. Waarom deed die dat de eerste keer dan niet?

Whatsapp deed het weer niet meer. Ik mailde, kreeg de standaardmail die ze sturen als naar demente oma’s, vragende of ik wel in de FAQ had gekeken. Was het niet opgelost, moest ik maar even de nodige gegevens (versie van Whatsapp, telefoonnummer en een printscreen(?)) doorsturen, wat ik deed. Bizar, een goed halfuur later doet de Whatsapp het weer.

De Outlook agenda deed het ineens niet meer, van het ene moment -met Microsoft logo- op het andere moment -met Outlook logo- stopte die ermee en dat net na een update van Microsoft.

X-ClientId: 4ED7B1CFC41D4AA9B76743C51A6703AF
request-id: 1bc3c4f9-04cc-4960-a0e5-9cd5476eff8d
X-Auth-Error: ADDriverStoreAccessNonLocalException
X-FEServer: HE1PR02CA0038
X-BEServer: HE1PR02MB0858
Date: 15-10-2016 07:59:55

Ik testte alle oplossingen die ik op internet vond. Noppes! Alle? Neen, want ze wilden dat ik een ingebeeld kind een inlog gaf. Daar kreeg ik dezelfde foutmelding. Een ingebeeld kind is namelijk fraude.

Bizar is wel dat ik gewoon op mijn pc inlog en dat alles nog werkt op mijn telefoon. Een outlookfout dus.

Ik contacteerde de community. Ah ja, zij installeren het spul wel, maar oplossingen moet je in de community vragen, niet aan hen, en dan maar hopen dat er een oplossing uit de bus komt.

Het antwoord kwam na vier dagen. Ik moest mijn primaire inlog veranderen. Wablief? Ik zal helemaal zot zijn zeker! Als ik die verander, dan moet ik overal alles opnieuw gaan instellen, tot de gedeelde agenda -ah ja, Luc houdt geen agenda bij- aan toe. En wie weet welke calamiteiten ik dàn nog tegenkom.

Ik krijg een mail van Whatsapp. De problemen zijn een gevolg van een foute connectie met -tadam- Microsoft. Meestal zou ik denken: “ja lap, daar is de paraplu” maar nu weet ik het zo niet.

Eén van onze banken -ja we hebben er meer, een gevolg van mijn vroeger zakelijk leven- gaat de inlog vereenvoudigen. Dan kan je inloggen met de telefoon. Als ik dan alles wil instellen blijkt het niet te werken voor een Windows phone. Dat is niet hun doelgroep. Dat zeggen ze zelf. Voor Windows phone gebruikers wordt het zelfs moeilijker -wat is moeilijk?- geven ze grif toe.

Maar als ik dat wil instellen zie ik de nodige balk toch niet op mijn pc. Waarschijnlijk omdat ik die add-on heb die reclame bant. Terwijl ik die zoek en niet vind, denk ik dat ik dat misschien via Norton kan oplossen.

Maar waar is Norton? Norton is weg! Foetsie! Met de noorderzon verdwenen! En blijkbaar al geruime tijd! Hoe komt dat? Wel Windows Defender -jawel- heeft de plaats ingenomen en de Norton er uit gekoekt.

Na de nodige problemen -EraserUtilRebootDrv.sys- opgelost te hebben, draait die Norton terug zoals een bieke.

Dat tijdens het telkens opstarten óók nog de batterij van de muis plat was? Demonisch toeval om mij al visioenen te laten krijgen van muisloze dagen, aangezien ik ook niet de touchpad niet in mijn hart kan sluiten.

De volgende ochtend heb ik gereageerd op de Community. Ik heb hen gezegd dat ik mijn eigen zaken wil beheren, niet zij, noch google, dat ik nu wel orde op zaken zal stellen maar dat ze mogen stoppen. Wat ze heel waarschijnlijk aan hun wel gespijsde laars gaan lappen.

Het meeste is dus weer allemaal functioneel al heb ik de indruk dat ze allemaal denken: “die is nu met pensioen, die heeft tijd genoeg!

Voor die “B” en “N” hangt er thuis een extra toetsenbord aan de laptop, op reis zet ik wel het schermtoetsenbord op. Mocht er iemand weten hoe ik die toetsen kan herstellen, dan kan dat alsdan nog.

Maar die Microsoft agenda?

Potje breken is potje betalen repareren. En anders moet ik die andere oplossing, die er ook nog bijstond, maar proberen: wachten tot het overgaat!

Het was in de tijd toen ik van Skynetblogs overstapte naar WordPress dat ik vond dat het oud boekske perfect aansloot bij de inhoud van het blog. Ik schreef dan ook over dingen uit het verleden die eigenlijk al lang bestoft op zolder hadden moeten liggen maar die door allerlei omstandigheden springlevend werden gehouden.

In die tijd, begin 2008, was het oud boekje eigenlijk het enige dat ik vond in zijn soort, wist ik veel dat de ontwerper ervan er de nodige aanpassingen niet meer aan deed. Dat gaf niet. Die deed ik wel.

Telkens we in de problemen kwamen amuseerde ik me ermee om mijn thema bij te schaven en aan te passen aan de nieuwe noden van een steeds sneller veranderende tijd. Met een klein beetje kennis, een klein beetje logica en heel veel uren zoeken, lukte het me telkens weer.

Laatst dacht ik dat het ondertussen wat oubollig werd. En nu zijn onderdelen die niet meer functioneren en ik zag het echt niet meer zitten om er nog maar eens aan te beginnen.

Het is mooi geweest voor een oud retroboek, een nieuw thema is aan zet.

Op zeker ogenblik kreeg ik de ene melding na de andere dat de statistieken van het blog door het plafond gingen.

Het maakte me een beetje bezorgd, ik zijnde die altijd direct aan fiasco’s denk. Honderden views op één dag. Ik had dan ook een visioen van hackers die massaal een aanval pleegden.

Mijn counter vertelde me dat ze allemaal via één bepaalde website kwamen. Gelukkig is Luc wat bij de pinken en vond de oorzaak van die volkstoeloop. Op een bepaald forum was een vraag gesteld. En ene of andere had het antwoord daarop op Wizzewasjes gevonden, in een logje van lang geleden.

En daar kwamen ze, zoals gezegd, massaal op af. Het blog bleef enkele dagen erg populair om dan terug af te zwakken.

Misschien is dat wel de juiste manier om populair te zijn, me inloggen op dat forum en af en toe zo een vraag stellen waarop ik dan naar een ouder logske van mezelf kan verwijzen. Dan zou ik op het einde van het jaar een jaarverslag krijgen waarin staat dat ik het Sydney Opera House veel meer had kunnen vullen dan tot nu toe het geval was.

Word ik daar beter van?

Al jaren geleden had ik een Dropbox waarmee ik grote bestanden ontving en doorstuurde. Het werkte altijd feilloos.

Met de intrede van de apps op Windows, kwam OneDrive op de proppen en omdat ik OneNote ging gebruiken om mijn boekenlijsten na te zien, kwam ik ook automatisch op OneDrive terecht. Er was ook nog “the Cloud” van Belgacom Proximus.

Miserie dat ik met die dingen had. Ik kreeg meer meldingen dat ze vol stonden dan dat ze iets deftigs voortbrachten.

The Cloud was zo snel verdwenen als hij er had op gestaan.

Die OneNote heeft het twee keer verstaan om mijn boekenlijst gewoon te verwijderen. De eerste keer was dat een bittere pil want ik kon een groot deel van boeken terug gaan inventariseren.

De tweede keer blijkbaar een wraak van OneDrive. Aangezien in instelde dat er niet meer automatisch foto’s mochten opgeslagen worden en er verder een hoop afgooide waar ze geen zaken mee hadden, besliste dat ding maar om dan maar ineens die boekenlijst ook buiten te gooien, waarop ik nu OneNote én OneDrive buiten gooide. Dat kan je niet echt, maar ik heb ze op non-actief gezet.

Mijn boekenlijsten staan nu op Dropbox en ik heb daar een beter en veiliger gevoel bij.

Op de admin pagina van dit blog staat dat ik tot en met gisteren 9.200 berichten heb geplaatst. Dat zijn die logjes die dus effectief op dit blog staan.

Maar bij het verhuizen van het blog in 2008 heb ik de meest nietszeggende logs -waarvan ik soms zelf niet meer wist waar Sloef het over had- verwijderd.

Dertien jaar geleden, op 7 juli, begon ik dit blog om de dingen van toen van me af te schrijven. Dat betekent dat ik schreef om niet te moeten denken. Achteraf gezien was het eigenlijk meer een denken op het blog zelf.

9.200 berichten op dertien jaar tijd? Dat zijn er genoeg voor meer dan 25 jaar.

Gelukkig is het blog nu meer een vriend dan een uitlaatklep.

Kijk! Kijk! De regelmaat doorbroken.

De reden? De evenementen natuurlijk! Een dag later naar huis en een logske te weinig bij de geplande.

Vannacht geen zin om te schrijven maar wel als een blok in slaap gevallen. Twee blokken dan.

Nu, op de snelweg, bij het geschommel van de auto, dit schrijfselke.

Een afbeelding? Even proberen en anders zal het voor straks zijn, thuis.

Is het nu de nasleep van mijn mailconversatie met Jetpack? Ik zou het niet weten. Feit is dat ik ergens daarna een mail kreeg met een verwijzing naar een blog van hen met daarin een aanwijzing om dagelijks te bloggen. Ze geven zelfs onderwerpen aan.

Nu heb ik dat eigenlijk niet nodig, maar zoals gezegd, mijn logs voor tijdens de evenementen probeer ik toch wel op voorhand te plannen. En als er dan zo een onverwacht evenement tussen komt vallen, tja, dan is mijn voorraadje concepten wel uitgedund.

Of ik gebruik ga maken van de Jetpack prompts? Ik weet het nog zo niet. Ik houd niet van opgelegde taken als het over het blog gaat. We zien wel wat de toekomst brengt.

Sedert de laatste update van WordPress staat mijn reactieformulier half in het Engels. Het staat ook zo in de broncode: “lang=en”. Nergens vind ik achter de coulissen die vermelding terug om ze aan te passen.

Sedert een week voer ik een dagelijkse e-mailconversatie met de helpdesk van jetpack die me allerlei lieten uittesten om nu de cirkel rond te maken door te zeggen dat wat ze als oorspronkelijke oplossing voorstelden nu de oorzaak zou zijn. Een week om terug bij hetzelfde punt uit te komen.

Maar ze doen hun best.

Sedert Luc zijn smartphone heeft willen we wat oorspronkelijk mijn agenda was, onze agenda maken. Hij kreeg mijn agenda niet te zien. Ik riep de Microsoft community te hulp. Ik kreeg wel een antwoord zeggende dat hij eens in zijn spambox moest kijken. Was het maar zo simpel!

Uiteindelijk vond ik de oplossing zelf … gedeeltelijk. Want die agenda komt nu wel door op zijn laptop maar niet op zijn telefoon. Gedurende onze week afwezigheid krijg ik een e-mail om te vragen of het nu opgelost is. Neen dus! Zodoende heb ik de e-mailconversatie maar weer hervat.

Sedert vorige vrijdag heb ik nu windows10 op mijn telefoon en daar ben ik erg blij mee. Ze synchroniseren nu ook de e-mailaccounts zodat je maar één mailbox nodig hebt. Alléén krijg ik één e-mailaccount niet geregeld. Ik krijg daar telkens de melding:

Er is iets foutgegaan

Er is een probleem met de manier waarop “dat mailaccount” is ingesteld. Neem contact op met ondersteuning of uw mobiele provider.
Foutcode 0x85010004.

Na het hele internet te hebben afgeschuimd mailde ik weer naar de community aangezien dat me werd aangeraden. Toen ik merkte dat mijn wachtwoord, dat ik correct invoer, telkens met twee tekens verlengd wordt, mailde ik maar ineens naar die bepaalde e-mailprovider ook. De enige waar ik nog niet naar mailde is Proximus, zijnde mijn mobiele provider. Die bewaar ik voor het laatste, aangezien ik veronderstel dat zij er voor niets tussen zitten.

Ik heb in mijn jeugd erg genoten van het corresponderen met mensen van over de hele wereld, maar het ging toen wel over leutiger onderwerpen dan dit.

Ik heb een boek over bloggen. Het heet: “How blogs work – Tips & tricks voor beginnende en ervaren bloggers”. Het is van Stephanie Duval.

Ik heb het nog niet gelezen en ik weet niet of ik dat ga doen. Ik heb er wel al in gebladerd, wat mij de indruk gaf dat het vooral gaat over het lokken van lezers -waar op zich niets mis mee is- en over het geld verdienen met je blog -waar ook niets mis mee is- waar bij mij toch het schoentje wringt.

Want ergens zag ik: “je kan het ook voor je plezier doen”. En dat was het.

Ik doe het dus voor mijn plezier. Heb ik lezers? Ja! Zoveel te beter. Heb ik een blogkring? Neen. Dat hoeft ook niet. De blogs die ik bezoek lees ik graag en ik hoop van mijn bezoekers hetzelfde. Dat niet al die mensen die lezen hier reageren kan me niets schelen.

Misschien is het een wat infantiel blog. Of zoals iemand eens zei: “je schrijft altijd over Luc”. Daar kan ik enkel op antwoorden: “waar het hart van vol is loopt het blog van over”.

Maar ik wil niet de beste blogger zijn, ik wil er plezier aan beleven. Ik wil enkel het beste zijn in wat ik het beste wil zijn.

Ik wil gewoon mezelf zijn en mijn eigen goesting doen en dat is al moeilijk genoeg.

In de leeslijst van WordPress staat een titeltje: “Aanbevelingen”. Als ik daar op klik krijg ik een lijst van blogs, die ik niet volg, maar waarvan WordPress denkt dat ze me gaan bekoren. Velen daarvan worden gevolgd door mensen die hier lezen of die ik zelf volg.

Ik heb daartussen gesnuisterd in de hoop nog blogs toe te voegen aan mijn leeslijst. Ik heb er geen gevonden. Ze zijn nochtans goed. En toch, toch is de klik er niet.

Ze hebben allemaal één ding gemeen: ze zijn goed geschreven. Daar is geen speld tussen te krijgen. Ze zijn zo goed geschreven dat alle leven er uit verdwenen is. Alle zinnen zijn afgestoft en opgepoetst en het woordgebruik is zo variërend gekozen dat je snakt naar iets eenvoudiger. Bovendien lijkt het wel een wedstrijd van om ter meest van wat dan ook bijeen te scharen.

Kort gezegd? Ik mis karakter in die logs.

Ondertussen heb ik wel al een paar blogs op een andere manier gevonden. Ik vertel aan sommige mensen -mensen die ik aardig vind dus- dat ik een blog heb. Soms hebben die mensen dan zelf ook een blog.

Kleine bijkomstigheid! Mijn lichtjes verouderd boekske moet mee met de tijd.

Na de like- en beantwoordenknop toegevoegd te hebben, vroeg nu LL Rigby of er geen volg-knop op het blog staat. Dat heb ik ook maar snel even verholpen.