Geheim – Wizzewasjes

Het Banksy-mysterie

By ms

On 25 november 2023

Na al die jaren dat ze ons hebben voorgehouden dat de onbekende die die veelbesproken muurschilderingen maakte een onbekend iemand was, wat ik hoogst eigenaardig vond, gezien de grootte van sommige van die muurschilderingen en de tijd die ze toch moeten gevraagd hebben om ze te maken, gaan ze nu vertellen dat ze in de beginperiode al een interview deden en dat daar de kunstenaar blijkbaar zijn naam had verteld¹.

Het ergste aan het hebben van een geheim is nu precies dat niemand wéét dat je een geheim kent. Er is maar een mogelijkheid: het uitbrengen. Maar dan is het ook geen geheim meer.

Mijn wantrouwige geest denkt dat er misschien iets anders kan achter zitten, Banksy is ondertussen een heel bekende naam en zijn werken verkopen goed op kunstveilingen. Ik zie niet goed in hoe ze zo’n stuk muur op een kunstveiling krijgen. Natuurlijk is dat pure nonsens, maar het maakt toch dat je het origineel niet aan je slaapkamermuur kan hangen.

Ik mag sommige van de werken van Banksy wel en uiterst rap content als ik ben, ben ik al zeer tevreden dat ik tenminste ooit zelf een foto van een origineel heb kunnen maken … dat ondertussen ook al niet meer bestaat².

Dover – 22 augustus 2018
Aanpassing:

Nadat ik het eerst een paar dagen terug las bij HLN, bevestigd door Het Nieuwsblad¹, publiceert VRT NWS het op de dag dat ik het log plaats. Ik zet er de verwijzing maar volledigheidshalve bij³.

____________________
¹ Het Nieuwsblad
² VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/08/26/verwijderd-of-bedekt-met-laag-vernis-beroemde-brexit-muurschild/
³ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/11/24/banksy-robbie/

Het geheim van Jim

By ms

On 20 oktober 2022

In Za za, ze & zo

Al zolang ik Luc ken had ik een geheim voor hem. Ik wist het eerst zelf niet meer tot ik er eens per toeval op stuitte en dacht: “Ach ja, dat moet ik hem nog eens vertellen”.

Maar weer vergat ik het en het geheim bleef waar het was, stil en verdoken en goed beschermd.

Tot ik vorige vrijdag, tijdens een praatje met Jim, het over inspiratie of geen inspiratie had en Jim zei: “Je moet dat geheim nog aan Luc vertellen”.

“Luc” zei ik “Jim heeft een geheim”. Want ja, eigenlijk ben ik de oorzaak maar Jim hád het.

Luc keek vragend en ik tastte in de zak van Jims’ schortje en haalde het kokertje er uit. Luc keek nog vragender. Ik haalde het dopje van het kokertje. Allee, dat probeerde ik want het dopje brak af.

“Wat is dat?” vroeg Luc en ik duwde het kokertje onder zijn neus. Hij trok een vies gezicht, waarop ik ook eens ging snuiven. Bah! Wat een stank!

Eigenlijk was het ooit eens romantisch bedoeld. In de tijd dat Luc en ik elkaar wel al kenden maar nog niet samen woonden bewaarde ik een klutske van zijn parfum in dat kokertje. Wel een beetje puberachtig voor een vrouw van middelbare leeftijd, maar ach ….

En daar is het al die vele jaren blijven zitten. Tot nu.

Ik heb het stinkend geval nu maar in de vuilbak gegooid, wel een beetje met pijn in het hart.

Het échte reuzengeheim

By Sloef

On 18 juni 2011

In Amke en Ella

Ergens in de voorbije weken kwam de mail met de vraag om geheimhouding. Er werd geen persverbod uitgevaardigd maar wel gevraagd om niet met de pers te praten. Ook werd er gevraagd niet te veel te vertellen over de proefrit aangezien ze die enkel voor de reuzenbouwers wilden houden.

De proefrit was een soort algemene repetitie vóór die reuzen in de stoet zouden gaan.

Slow en mske vertelden dat aan Amke en Ella. “Dat is dus een geheim” zei Ella “een écht geheim”. En Slow en mske beaamden dat. Dat was een echt geheim. Ella ging er zowaar van fluisteren. “Maar daar staan toch huizen” fluisterde ze, die mensen gaan dat toch zien“. En toen ze hoorde dat het ministoetje naar het rusthuis zou gaan om daar de bergop uit te proberen, zei ze: “maar dan gaan die oude mensen erg schrikken, als daar zomaar al die reuzen voorbijkomen” en trok ze haar oogskes groot open van de schrik. Ella heeft een groot inlevingsvermogen, al dacht ze dan dat het verrassingseffect voor de stoet bedoeld was.

Gisteravond was het zover. De reuzen kwamen buiten en daar werden nog de laatste montages gedaan, ze kunnen namelijk niet op hun geheel binnen of buiten, gezien de poutrellen in het plafond en de lagere poort.

Ze werden “geboren” en begonnen aan hun stap in de wereld. Bij het oversteken aan de straat werd de stoet even gestopt. Toen enkele reuzen waren over gestoken, bleek de brandweer te moeten uitrukken, de échte brandweer wel te verstaan. En zelfs reuzen hebben daar begrip voor. Ze maakten pirouettes, korte bochten en 45° hoeken. Ze manoeuvreerden hun koppen tussen boomtakken en lachten over dingen waar mensen ook om lachen.

Het rusthuis werd een opgave. Ella kon gerust zijn, de oudjes sliepen mogelijk al. Slechts twee hebben er door het venster gekeken. Daar werd een groepsportret van de ganse bende gemaakt. Het werd wat passen en meten eer ze allemaal op één foto konden. En toen liepen ze op rij de straat terug af en het domein terug op.

Ondertussen was daar het mobiele frietkot open. Friet en drank waren gratis voor iedereen. Feit is dat er toch een pak mensen rondliepen die er bij het reuzenbouwen nooit hadden bijgeweest.

Ella kan beter geheimen bewaren.

Nog een geheim

By Sloef

On 14 juni 2011

In Amke en Ella

Toen Slow en mske vorige week zaterdag met de kindjes op de fiets terug kwamen van het station na een plezant dagske zee, reden Amke en mske vooraan en telkens ze aan een bocht of een oversteek kwamen stopten ze en keken om om te wachten op Slow en Ella. Want Ella met dat kleine fietske …

Toen ze in het veld waren, deden ze dat ook en ze keken wat verrast want Slow en Ella zaten hen telkens kort op de hielen.

Op zondagochtend bij ’t ontbijt fluisterde Slow wat in Ella’s oor en Ella fluisterde wat in Slow’s oor. “Oh neen” giechelde Amke “Slow en Ella hebben weer een geheim.”

Slow keek naar Ella en vroeg: “gaan we het vertellen?” “Ja” knikte Ella. “Wel” zei Slow en hij vertelde dat hij Ella wat had voortgeduwd met haar fietske. “Maar niet veel hoor” zei Ella.

Een geheim

By Sloef

On 16 november 2007

In Za za, ze & zo

Soms hoor je of lees je: “ik weet iets maar ik mag het niet zeggen”. Ach ach ach … de mensen kunnen niet leven met geheimen. Want zeg nu zelf, welk nut heeft het nu om een geheim te kennen als de anderen niet weten dat men het kent.

Dus zegt of schrijft men: “ik weet iets maar ik mag het niet zeggen”. Zielig eigenlijk.

Wel nondepellepatat! We gaan ook wat zielig doen, ik weet ook iets dat ik nog niet mag zeggen. Niet dat het een geheim is, maar mske wil niet dat ik dat vertel vóór ik het volledig kan vertellen. In elk geval, mske was er efkes niet goed van, niet dat het zo iets erg is, maar van de opluchting. En ze belde direct naar Zoneke en zei: “Zoon, je moeder is een super Jennie”. Waar ze dat haalt, weet ik niet, want ze heet niet zo, zelfs niet met haar tweede of derde naam.

In tegenstelling met anderen die iets weten dat ze niet mogen vertellen, mag ik dat dus wel … zo volgende week ergens, dinsdag of woensdag of nog iets later misschien …

Ultra geheim

By Sloef

On 2 juni 2006

In Za za, ze & zo

mske bestelt een CD voor de vaderkesdag van Slow, die haar vader niet is en ook niet de vader van haar kinderen, maar toch Slow ís een vader en mske vindt dan ook dat hij een kadooke mag krijgen. Maar hoe dan ook, omdat Slow dat niet zou weten, laat mske de CD bij Zoneke toe komen, ze zouden dan wel eens langs Zoneke passeren ten gepaste tijde.

Maar ja, mskes die veel aan hun hoofd hebben, die denken soms eens ne keer niet na en het heel geheim was geen geheim niet meer. Slow zat raar te kijken en zei: “ik zie iets dat ik denkelijk niet mocht zien” en mske heeft gevloekt en met het middel van verraad gesmeten.

Nu is die CD nog altijd niet bij Zoneke en mske belde. Die CD moest vandaag nog in de winkel binnenkomen en de winkelier zei dat hij ging proberen van die vandaag te posten, als hij het niet vergat. Maar morgen, zondag en maandag was hij weg en kon hij die niet posten.

mske bedacht dat, als hij die morgen, zondag of maandag postte dat toch geen avans was want dat de post toch niet werkt op die dagen. “In elk geval zal je die tegen het eind van volgende week hebben” zei hij.

Stel dat dat nu nog een ultra-geheim was, hoe zou die CD dan nog hier geraakt zijn? Neen, mske heeft niet gezegd dat hij die rechtstreeks naar hier mocht sturen, dat is enkel goed om misverstanden te scheppen en het adres van Zoneke heeft hij sowieso klaar en duidelijk bij de hand.

Groot geheim

By Sloef

On 14 oktober 2004

In Amke en Ella

Ojee, mijn nikkel valt! Ik ben iets vergeten vertellen!

Enkele maanden terug was er een geheim dat mske niet mocht laten horen dat ze het wist en daarna wel maar nog niet mocht voortvertellen, dat mag nu wel!

Als alles goed gaat, komt er in maart een broertje of een zusje bij Amke.