’s Morgens drink ik koffie en meestal smaakt de koffie gewoon naar koffie natuurlijk.

Maar het valt mij wel op dat de koffie op bepaalde dagen lekkerder smaakt dan anders zodat ik de hele dag constant aan de koffie zit. En dat terwijl ik op andere dagen eerder het gevoel heb dat ik olie zit te drinken en het spul voor de rest van de dag dan laat voor wat het is.

Waarom smaakt die koffie nu telkens anders?

De koffie zelf komt uit dezelfde verpakking, het is dus dezelfde koffie. Daar kan het eigenlijk niet aan liggen.

Het water komt uit dezelfde kraan en wordt met dezelfde waterkoker gekookt. Daar kan het eigenlijk ook niet aan liggen.

Mijn maag? Dat is toch altijd dezelfde maag. Daar zou het ook niet mogen aan liggen.

Eerst dacht ik dat het te maken had met het uithuizig zijn tijdens de evenementen, zodat ik dan die eerste dag(en) erna weer verkikkerd ben aan de koffie thuis. Dat klopt niet.

En dan ga ik na of het te maken heeft met uitgeslapen zijn of nog moe zijn, of andere factoren die de nood aan koffie kunnen vergroten of verkleinen. Maar dat is het ook niet.

Ik zal maar verder koffie drinken, misschien vind ik ooit eens het antwoord.

Koffie over de rand
Op mijn hand
Hand verbrand

Dat van dat verbrand mag je met een korrelke zout nemen hoor. De koffie was wel heet, maar niet gloeiend en haar hand was alleen maar nat.

Maar hoe komt dat nu?

Luc had de koffie ingeschonken maar had die van mske nogal vol gekiept, op een toreke, zoals mske dat noemt.

Zodoende wiggelwaggelde mske met haar overvolle tas naar de eetplaats.

Maar toen Luc riep: “kom je?” schrok ze met bovenstaande rijmsel als gevolg.

We zegden het hier veel eerder al, mske rijmt altijd en overal.

Een ochtendhumeur, wat is dat? Dat is ’s morgens vies gezind opstaan, alhoewel iedereen wel met een humeur opstaat, al dan niet vies gezind.

Nu had mske daar jaren geleden toch ook last van, van die viesgezindigheid dan. Elke morgen om zes uur op om te zorgen dat iedereen naar school en werk kon vertrekken en dan zelf aan de dagelijkse bezigheden beginnen. Tot na haar eerste tas koffie was ze niet echt aanspreekbaar. Daarna was dat over.

Nu moet ze niet meer om zes uur opstaan en heeft ze al jaren geen last meer van dat vieze gezind zijn. Of toch? Toen ze vorige herfst naar zee gingen en ultra vroeg uit de veren waren om de vroege trein te halen was ze de ganse reis niet aanspreekbaar. Tot ze in Blankenberge een tas koffie gingen drinken. Dat was dan wel al haar tweede.

Vorige zaterdag had ze weer prijs. Ze hadden de wekker om vijf uur gezet. mske weet niet wanneer het juist is over gegaan.

Dat het ook niks met koffie op zich te zien heeft blijkt dan weer uit het feit dat mske een tiental jaar geen koffie dronk en daar pas een jaar geleden terug mee begonnen is.

mske is geen langslaper. Ze staat uit zichzelf, zonder wekker, zo ergens tussen zeven en acht op en dus denkt ze nu dat een ochtendhumeur te maken heeft met het gewekt worden op een ogenblik dat zij daar nog niet klaar voor is.

En dan is het nu tijd voor een tweede zjat koffie.

Eigenlijk wou mske eens rondkijken naar ontbijtalternatieven en ze wou zeker en vast al bananen en speculoos mee brengen.

Dat is gevaarlijk! Want gisteren was Slow vroeger hier en terwijl ze zaten koffie te drinken zei hij dat hij daar wel een koekske bij zou kunnen verdragen hebben.

Heb dan eens speculoos in huis!

Ik denk dat het het veiligst zal zijn als mske er gewoon op gaat zitten.

Weet je waar mske soms heimwee naar heeft? Naar wat ze ooit als het meest typische aan een ochtend ervoer: de geur van versgezette koffie.

Maar Slow en mske drinken geen koffie, dus kunnen ze hier ook niet van dat aroma genieten.

Want een ganse pot koffie zetten, enkel voor het genot van het ruiken, dat is toch wat zottekes!

Een raar gevolg van het terugschroeven van de cola light, maar toch niet zo verwonderlijk is dat mske nu al twee dagen na mekaar zin heeft in koffie.

Vroeger dronk mske koffie, maar op een zekere morgen weigerde haar maag.

Om nu te verhinderen dat haar maag weer zou opspelen heeft ze al twee dagen na mekaar een tas Wiener Kaffee gedronken van Nescafé. Daar had ze ooit punten voor gespaard en die zaten in zakskes in een mooi roodhouten kisteke en die zitten daar nog in.

Het voordeel daarvan is dat die nu ook gaan op geraken voor ze af zijn, als ze dat tenminste al niet zijn, want die van gisteren smaakte een beetje verdoeft. Of dat nu waar is, of gewoon het feit dat mske al jaren geen koffie meer dronk, wat eigenlijk ook niet waar is, ze dronk soms eens een cappuccino en als het heel koud is een Hasseltse of een Ierse, maar ze heeft de Hasseltse het liefst, kwestie van wat chauvinistisch te zijn, of dat ze er nu te weinig water in gekapt heeft, want het was een grote Nescafé mok, doet er nu allemaal niet toe, want die van vandaag smaakte gewoon zoals die moest smaken.

En op die laatste zin mag iedereen zijn tanden stuk bijten, we hebben dat express zo geschreven. En wie er niet aan uit kan, moet maar een straffe zjat kaffei drinken en dan zal ’t wel lukken.