Slow had gisteren geen brood uitgehaald omdat er nog vijf sneetjes brood in de zak waren en dat is ruim voldoende voor hen beide. Deze morgen, terwijl het brood stond te roosteren en Slow de thee opschonk, zat Mouche ineens aan de broodrooster en toen Slow dat zag en zich omdraaide was er een sneetje brood verdwenen! Karboenkel zat daarmee onder het buro. En Slow werd boos en mske werd boos. Slow omdat ze het brood pikken en het dan niet opeten, mske omdat Mouche liever pikt dan krijgt, zelfs uit haar bakje gaat ze dievelings haar eten stelen.

En mske was zo -ja wat is mske dan- dat ze enkel mij en Toke eten gaf, naast haar stoel zodat ze dat goed in het oog kon houden. Maar Karboenkel wist blijkbaar waar de schoen wrong en kwam niet in de buurt van die stoel.

En toen Slow zei dat Ploefie -wanneer gaat die man goed leren spreken- niets gedaan had, zei mske dat Sloef nog nooit iets had gestolen, maar ze voegde er aan toe dat ze niet wist wat er zou gebeuren als ze het bakje met kaas zou laten staan. Ja zie, mske, een bakje kaas op tafel laten staan, dat is uitlokking!

Daarnet was mske in de keuken bezig en Karboenkel was haar aan het pesten. Hij probeerde in haar kom te geraken van boven op de kast, van achter de microgolfoven, gewoon via de grond en mske zei dat hij moest stoppen. En die bleef maar wroeten en proberen.

En op een zeker moment kwam Slow in de keuken en riep uit: “Kijk die zijn kop eens!” en Karboenkel had een héél wit gezicht.

En Slow lachte zo hard dat Karboenkel zijn staart dik maakte en onder de tafel ging zitten mokken.

Daarnet toen Slow ging inkopen doen, ging hij voor ons katteneten meebrengen. Maar onze korrels komen van bij Aveve omdat wij geen andere korrels lusten. En omdat hij nu voor potjes Whiskas niet extra naar de Colruyt zou moeten ging hij enkele blikken van daar ook meebrengen want die waren wel op! En gisteren twee maal korrels en vanmorgen ook al!

En Slow kon niet over de spoorwegbrug want er stond een file. Echt waar, een file in het stadje! En hij draaide de auto op de parking van de GB en keerde (niet) tevreden terug, want hij wou daar niet opnieuw binnengaan. Maar mske vond dat zielig voor ons, die droge korrels. Ik moet zeggen dat we met ons vier om te zieliger gekeken hebben toen Slow het verhaal van de file in het stadje vertelde.

Dus besloot mske in het terugkomen van Mr. Sloddermans, maar even te stoppen aan het motel. Het motel is een tankstation tussen Bertem en Haasrode en heeft -wat dacht je nu- ook een motel en een winkeltje.

En toen ze daar binnen stonden, stond daar wel katten- en hondeneten, maar het vlees voor katten was van Sheba, het soort in van die kleine doosjes en Slow zei dat dat maar tandvulling was voor Karboenkel.

En mske nam twee blikken Pal voor honden wat Slow deed uitroepen: “dat is voor honden!” en mske zei: “het is wel rund”. En Slow vroeg of wij dan hondeneten mochten hebben, dus legde mske uit dat hondeneten speciaal bestudeerd is voor honden en katteneten voor katten en dat het geen kwaad kon om dat een keer te geven maar dat je dat niet constant mag doen.

En toen vroeg Slow, en mijn snorharen trillen nog na van verontwaardiging, want mske heeft het me verteld: “Ben je bang dat ze gaan blaffen?” Waarop mske hem terecht vernietigend aankeek en zei: “Neen, maar in katteneten zit een voedingssupplement dat speciaal voorzien is voor de ogen van de katten”.

Nu zou ik eens overal mijn pootje moeten gaan tegen heffen, maar daarom ben ik te goed opgevoed.

Poeh!

Wat zou een kat meer willen dan een zachte sofa, een warme kachel en rust. Hmmm, maar we moeten hier nogal opletten. Slow maakt er hier een echte politiestaat van.

• Op de papieren mag niet;
• Op de router mag niet;
• Op de pc’s mag niet;
• Op de machinekes mag niet;
• Op het buro mag niet.

Op de kasten mag ik wél maar niet op de kast met de radio, de waterdispenser en de koffiepot met thee.

Daarnet wou Slow zijn hoofdtelefoon nemen en Karboenkel lag op de draad. Dat was niet erg volgens Slow maar die arme Karboenkel zijn slaap was zo toch gestoord.

Mensen!

Deze morgen had mske de deur niet goed gesloten zodat ik de gang in geslopen ben. mske had wel gezegd dat wij daar na nieuwjaar gingen mogen rondlopen maar is wééral eens van gedacht veranderd, omdat er achteraan in de gang teveel materiaal staat en ook de kolenzakken. Niet dus!
 
En mske verwonderde zich over het feit dat ik niet op mijn plaats aan de tafel kwam zitten voor mijn kaas. En ze riep in het deurgat en Toke huppelde snel terug in de warmte maar ik hield me gedeisd. Ik had namelijk een gezellig plaatsje gevonden. En ik dacht daar nu eens een zalig dagje vrij van te maken.
 
Het mocht niet zijn! Slow kwam naar boven en zag mij op het bed liggen. Normaal is de kamerdeur dicht maar door de strenge vorst was het raam dichtgevroren. Slow zette me van het bed en ik kroop er gezwind onder. Maar het was me niet gegund want hij joeg me van onder het bed en riep mske dat ze even de deur moest openzetten. Ik ben dan maar terug naar binnen gegaan; dan waren ze tevreden.

Maar als het voorjaar komt en de gang is leeg, dan mogen wij rondlopen -hopelijk is het dan waar- maar dan ga ik op dat bed liggen ronken. Eens zien wie me gaat tegenhouden … behalve als de deur dicht is.

Eigenlijk mag ik over Slow niet klagen want die noemt mij de enige normale kat in huis.

De meeste mensen vinden mij een afstandelijke kat en mske een afstandelijk mens. Wat in beide geval juist is. We kijken beide de kat uit de boom. Maar Slow zal ook zo zijn en begrijpt die boomkijkerij dus wél.

mske vindt mij een kat uit de duizend, Mouche vindt ze lief maar ze weet dat Mouche niet juist is in haar hoofd, Toke is een zalige flodder en Karboenkel is een grapjas.

Gisteravond zei Slow dus dat ik hier de enige normale kat in huis was. En waarom? Omdat ik niet ga lopen van hem! Ik heb 6 maand boven gezeten toen hij er was, maar ééns ik hem vertrouwde hoefde ik toch niet meer te gaan lopen. Mouche gaat van iedereen lopen. Toke vertrouwt hem niet meer sedert hij eens met zijn 47 op haar klein pootje stond en Karboenkel en Slow … tja!

Als mske ons eten geeft, eten we allemaal in ons eigen bakje, als Slow ons eten geeft is het net een stoelendans, in die drie hun geval dan een eetbakjesdans. En aanleiding hiertoe is steeds Karboenkel en Slow kan dat niet hebben. Nu échter de Whiskas op is, is dat nóg erger, want Karboenkel denkt dat Slow zou durven de anderen wél Whiskas geven … dus moet hij in alle bakjes gaan neuzen … Omdat ik dat niet doe, vindt Slow mij de enige normale kat …

Noch hij, noch mske eten uit andermans bord! Ik ben ook geciviliseerd!

Karboenkel heeft de onhebbelijke gewoonte om, als Toke of Mouche op de kattenbak gaan, achter het hoekje van de nis, waar die kattenbak in staat, op de loer te gaan liggen. Als ze dan van die bak afkomen krijgen ze daar ineens zo een zwarte pets op hun toot.
 
Deze middag vroeg Slow zich af wat hij daar zo leuk aan vond en toen hij Toke een pets verkocht riep Slow verontwaardigd: “Zèèèèèg, zet dan een schaaltje hé!”