Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Boekenverkoop (Page 2 of 3)

De boekenverkoop

Gisteren gingen we naar een boekenverkoop. We stonden er heel vroeg voor op, het was wel een eindje rijden.

En omwille van dat eindje, hadden we daarna nog een paar bestemmingen voorzien, kwestie van niet gewoon heen en terug te rijden. Zo zouden we naar het Verdronken Land van Saeftinge gaan, dat zeggen we al zo lang. En ook het Hooghuis in Doel stond nog eens op het programma. Herita kon daar in april 2023 eigenaar van worden en gaat het restaureren1.

Nog voor we vertrokken wisten we al dat we al verdronken land genoeg hadden gezien, schrapten Saeftinghe en Doel en zijn na de boekenverkoop maar gewoon naar huis gekomen.

We hebben thuis maar een Glühwein gedronken en hebben onze aanwinsten bekeken.

____________________
1 Herita

Verborgen parels

Vorige zaterdag -en gisteren ook nog trouwens- was er een boekenverkoop in Mol. En Mol, wel dat lijkt ook altijd wel een beetje thuis komen. Ik zou niet kunnen zeggen waarom, maar het is nu eenmaal zo.

Dus gingen we daar nog eens een mooie wandeling uitzoeken voor na die boekenverkoop. We kozen voor het Galbergenpad en volgens de informatie op de website van de gemeente:

(…)in de buurt van het Molse centrum verstopt zich nog een groene long die het bewandelen overwaard is: de Galbergen. Een stukje oer Kempen dat haast onaangeroerd is gebleven1.

En na een uiterst geslaagde boekenaankoop, parkeerden we de auto op een parking tussen de bosjes om onze wandelkleren aan te trekken en begonnen er aan.

Na een paar honderd meter stonden er een paar huizen in dat bos, het is tenslotte een straat. Dat zien we in Mol wel meer, maar dat kan de pret niet drukken.

Maar toen moesten we een grote steenweg over en liepen we gewoon op straat.

En wat nu volgt schrijf ik nu omdat ik wel altijd vertel dat Luc kan mopperen over smalle paadjes bergop maar dat ik het nu eens wil hebben over wat mij aan het mopperen krijgt op wandel.

Er waren, zoals men dat nu pleegt te noemen, te veel prikkels: te veel beton, te veel auto’s en dat op een zaterdag, te veel gezoefzoefzoef en mijn oren die dat dan wel een poosje accepteren maar toch gaan protesteren.

En ik mopperde. Echt wel. Echt zo van: “Voor dit verborgen pareltje hebben ze toch niet hard moeten zoeken” en “Ik keer op mijn stappen terug hé” dreigde ik ook.

Maar uiteindelijk liep die straat het bos in, werd alles bos, mijn oren rustiger en was ik in één klap mopperaar af.

Een lang verhaal in het kort? Nadat we terug bij de auto waren, ons weer even in burgers hadden vermomd i.p.v. wandelaars, zegden we: “Toch een schoon wandeling hé” en “Die moeten we onthouden voor een volgende keer”.

Achteraf gezien was dat stuk ongeveer 1,3 kilometer lang maar kan ik dat tegen volgende keer, mits wat aanpassing, halveren.

Dan duiken we het bos in tegen de tijd dat mijn oren beginnen te sputteren en ik begin te mopperen.

____________________
1 Toerisme – Gemeente Mol

Mei is lekker wegwezen

Tussen onze voorbije mini-mei-vakantie in de Oostkantons, in de eerste helft van de maand, en de komende driedaagse bij de Kempense Meren in Mol, zo tegen het eind van de maand, hadden we een paar rustige weken.

We hadden een boekenverkoop -om te bezoeken en te snuisteren- vorige zaterdag en een dagske Antwerpen met een bezoek aan de Hofkamer op de voorbije zondag voorzien.

Twee vakanties zo kort na elkaar hadden me al aan het peinzen gezet over wat ik het toch nog op het blog kon hebben.

En toen, op de voorlaatste dag van ons verblijf in de Oostkantons kwam een e-mail die me van mijn sokken blies. Een e-mail van Center Parcs Eifel. Dat is een park dat sterk mijn voorkeur geniet omwille van de streek en de geweldige wandelingen die je er kan maken. Maar dat park was al haast een jaar dicht wegens vernieuwingen.

Dus nu kwam er die e-mail met een uitnodiging. Het park ging terug open en wij werden uitgenodigd voor een proefverblijf. Jawel. Pardaf en precies tussen beide mini-vakanties in kwam het zich nestelen. Vanaf vorige vrijdag tot en met gisteren.

Ik dacht aan bedrog, aan phising, aan oplichters. Ik vertelde het aan Luc. Luc dacht aan bedrog, aan phising, aan oplichters.

Eens thuis stuurde ik schoorvoetend een e-mail met een vraag over de voorwaarden en kreeg prompt een out of office reply. Ziede wel?

Een uur later kwam er een e-mail met een antwoord van een collega, die mijn e-mail doorgestuurd had gekregen, en die kwam wel degelijk van Center Parcs Eifel zelf.

Ondertussen had Luc ook niet stil gezeten en had gegoogeld én gevonden. Op een Center Parcs forum vertelde iemand iets gelijkaardig maar dan over het park in Parijs ergens in het verleden.

We hebben én boekenverkoop én hofkamer van de agenda gegooid en zijn vertrokken.

Zoals Luc het verwoordde: “Voor die ene keer dat wij iets krijgen”.



Zomaar zaterdag

We zouden naar een boekencafé gaan. Dat stond al een paar maanden op de agenda. Het was geen typisch boekencafé, het betrof een boekencafé met een bijhorende boekenverkoop. Dat is dan blijkbaar iets anders dan een boekenverkoop met een bijhorende cafetaria.

Maar kom, het leek ons wel iets prettig om doen.

Tot Luc op vrijdagavond, met nogal ontsteld gezicht, zei: “Kom eens kijken”. Hij was nog eens gaan loeren op de site en zag een foto. Hij keek me, nog altijd met ontsteld gezicht, aan en wachtte tot ik wat zou zeggen. Lang moest hij niet wachten want ik vroeg, even ontsteld als hij: “Is dat àlles?”

We gingen niet. We verprutsten de zaterdag We hielden ons in stilte bezig.

Zelfs Jim las een boek.


Fideel de Fluwelen Ridder

Zo soms bekijk ik nog eens een bericht uit het verleden. Die zie ik dag na dag hiernaast in de zijkolom opduiken en ja …

Zo had ik op 25 februari Fideel in het snotje gekregen, een ouder logje van uit het begin van het einde van de evenementen. En ik herinnerde me dat ik me toen had voorgenomen om eens uit te kijken of ik hem nergens tegenkwam. En blijkbaar was ik dat ook weer vergeten.

Dat kwam, denkelijk, omdat ik me niet kon herinneren of ik die Fideel wel zo grappig vond of niet.

Maar acht, we zouden toch naar die boekenverkoop in Mortsel gaan, ik kon daar eens kijken. Maar neen, ik vond hem niet tussen de strips.

Luc, altijd in voor een gesprekje, sprak iemand van de organisatie aan en vroeg hem of ze soms … Zoals verwacht wist de man te vertellen dat hij dacht van niet, dat hij zo goed als zeker was van niet.

Houdt dat Luc tegen? Iets later kwam hij afgestormd met een boekje: “Het Werk van goT” uitgegeven door de “Heren van Lier1” over Gommaar Timmermans2, waarin verscheidene van zijn personages hun opwachting maakten en dus ook Fideel en Bambozijn.

Nu moest en zou ik toch dat stripverhaal vinden een googelde, vond het op een verkoopplatform, bestelde, vond het zunne van de verzendkosten, maar was gerust want Bpost deponeert pakjes toch altijd in het afhaalpunt.

Twee dagen later -op vrijdag- zat het pakje -zij het half- in onze brievenbus. Tja, er is discussie mogelijk. Is het al een pakje? Of is het nog altijd een zwaar uitgevallen brief? Ik ga toch eens bij Bpost laten weten dat alles wat niet helemaal in onze brievenbus kan, voor mij een pakje is.

Weet je waarom ik daar nu zo een punt van maakte? De maandag en dinsdag daarop zouden we bij Zoon op de B.B. gaan passen en als ze dan zoiets half in de brievenbus stoppen …

Weet je waarom ik er ook niet kon om lachen? Die verkoopplatforms geven geen namen of adressen van de verkopers. Die zie je pas bij ontvangst. Dat pakje kwam uit Zoons gemeente. Dus is dat gewoon vijf euro in ’t rioolputteke hé.

Stop ik hier? Of vertel ik de rest ook nog? Ach neen, misschien rolt er nog een log voor later uit.

Waar kon ik uiteindelijk wel om lachen? Om de -ietwat onnozele- fratsen van Fideel en zijn halfgare maten en toen nam ik er al die complicaties maar al gewoon bij.

pske van mske:

    Jammer genoeg, geen afbeelding. Het colofon van de eerste vermeldt uitdrukkelijk dat niets uit de uitgave mag worden verveelvoudigd … In de strip staat gewoon: Copyright: G. Timmermans.

    Wij houden ons daaraan. Googelen op afbeeldingen werkt verduidelijkend.


____________________
1 Heren van Lier
2 Gommaar Timmermans

Musea Nostra

Bij de snuistertweedaagse kochten we het Museumboek van het KMSKA, zoals vermeld in de reacties.

Maar niet dat alleen. Er was een tweede boek over het KMSKA, uitgegeven door het -toenmalig- Gemeentekrediet. Dat boek was ook de moeite waard.

Thuis vond ik achterin een lijst. Het bleek een boek uit een reeks te zijn, die “Musea Nostra” heette en waar nog meer interessante musea opstonden, zoals dat van het MSK in Gent bijvoorbeeld, of dat van Museum Mayer van den Bergh.

Ik ging wat aan het googelen en vond ze niet zo direct terug, wel verwijzingen maar daar bleef het bij. Dat werd dus een nieuwe nota op mijn boekenlijst. En wel bij de dingen die ik in het oog moet houden bij volgende snuistermarkten en -verkopen.

Niet dat ik ze allemààl wil, maar als ik er ene tegenkom zal ik die toch niet laten liggen.

Zoals ik ook al vertelde in de reacties, was ik de voorbije week wat aan het kijken in de eigen boekendozen welke ik eventueel wel aan een boekenverkooporganisator zou willen geven.

En wat zat dààr tussen? Juist ja, het boek “Museum voor Schone Kunsten Gent” uit de reeks Musea Nostra, uitgegeven door o.a. het -toenmalig- Gemeentekrediet.

Je weet nooit waar je schatten vindt, al was het in je eigen boekendozen.

Ik kon al direct mijn nieuwe nota op mijn mijn boekenlijst gaan aanpassen en voelde mij net als ware ik van een geslaagde boekenverkoop thuis gekomen.

Snuistertweedaagse

Zaterdag waren we op een boekenverkoop in Mortsel -ja, ik maak een verschil tussen een boekenverkoop en een boekenmarkt- en naar een boekenverkoop ga ik graag naar toe.

Niet omdat er soms -te- veel volk is, ook niet omdat de gangskes er zo smal zijn, maar wel omdat je daar boeken kan vinden waar je je op internet of in de winkel nog altijd blauw aan betaalt.

Sedert die keer met “Ensor en de Avant-gardes aan zee” controleer ik mijn aankopen achteraf om hun gangbare prijs te kennen.

Zaterdag betaalde ik 12€ voor vijf boeken waarvan ik er drie terugvind op internet. Daar zouden die drie me tussen 52,50€ en 75,5€ (afhankelijk van de aanbieders) gekost hebben. De twee zonder spoor op internet waren speciale uitgaven.

En dan moest zondag nog komen.

Daar vond Luc dan meer zijn gading dan ik.

Daarna zijn we maar efkes de RegiRoute gaan wandelen. Niet dat we zo pro Regi1 zijn, we zijn er niet tegen ook niet, maar Luc had tijdens één van de ergste dagen van zijn rugpijn naar “Het Huis” gekeken en daar had Regi het over zijn favoriete wandelroute gehad.

Het was een mooie wandeling, die we zeker nog eens zullen doen … als we nog eens in die buurt verdwalen.

____________________
1 Regi Penxten

Combineren en plannen

Toen ik las over de tijdelijke tentoonstelling over Theodoor Rombouts ter gelegenheid van 225 jaar MSK in Gent, wou ik die zien.

En dan gaan we uitkijken wat we op zo’n dag nog kunnen doen, om niet alleen daarvoor naar Gent te rijden. Maar, ergens in februari zouden we sowieso in Gent zijn. Maar Luc wou ook naar de boekenmarkt op de Ajuinlei. Dat moest dus op een zondag. Geloof me, die dingen vielen niet te combineren.

Deze week vond Luc een boekenmarkt in Hulst. Wat zouden we dan nog meer kunnen doen? Hij opperde een Kringwinkel in het Gentse. “Waarom Theodoor Rombouts niet?” vroeg ik me af. “Alle problemen lossen zichzelf op” zei Luc.

Zodoende …

Bij de boekenverkoop was meer te vinden dan gedacht, maar minder dan gehoopt. We waren er alleen een beetje aan de late kant. Ze sloten de deuren om 12u en wij kwamen pas rond elven aan.

Bij het MSK hadden we meer tijd. Theodoor Rombouts opende de deur en ik was echt blij dat ik het niet had laten voorbijgaan omwille van een moeilijk in te plannen evenement.

Door wat we zagen geprikkeld, liepen we ook verder het MSK in. Kort verteld, er was zoveel te zien dat ik besloot dat we nog eens gingen teruggaan.

“Als je toch wil terugkomen” zei Luc “kunnen we er dan nu niet beter mee stoppen”. Hij had gelijk. Net zoals bij het KMSKA loop je er van zaal naar zaal om zoveel mogelijk indrukken op te nemen maar bij een te veel blijven ze niet hangen.

Maar omdat we voor de Kringwinkel in Gent in zulk druk verkeer terecht kwamen dat we 18 minuten zouden doen over 2km -echtig waar- besloten we maar ommekeer te maken en in de plaats daarvan maar ergens te gaan eten.

De boekenmarkt op de Ajuinlei zal volgende keer, in februari ook niet lukken. Die valt ook niet te combineren met dat andere evenement. Maar daar lig ik niet echt wakker van.

____________________
1 Theodoor Rombouts

Boeken met een verhaal

Eindelijk ben ik er uit, eindelijk weet ik wat ik bedoel als ik wil uitleggen welk soort kunstboeken ik zoek. Eigenlijk zijn het een soort catalogi van een tentoonstelling of een museum, zoals die ene die ik nu nog wil gaan kopen in Tongeren. Ze bevatten alle afbeeldingen van die tentoonstelling met een korte uitleg erbij.

Ik weet dat de meeste boeken een verhaal vertellen maar in dit geval betreft het twee boeken die zelf onderwerp uitmaken van het verhaal.

Het eerste vond ik, voor een prijske, op de boekenverkoop in Sint-Truiden. Het dateert van 2007 en werd uitgegeven naar aanleiding van een tentoonstelling.

(Lees verder onder de foto)

Wat was er nu speciaal aan dit boek? Buiten dat het een fantastisch boek is, met prachtwerken, niet enkel van Ensor maar waarin ook andere kunstenaars aan bod komen?

Het boek werd gekaft, met een zelfklevende folie die erg precies was aangebracht. In de daardoor ontstane ruimte achter de geplooide flap vond ik een treinticket voor een 65-plusser (vanuit ergens in West-Vlaanderen naar de kust), een armbandje voor een gratis inkomticket voor één persoon en een aankoopbon van het boek.

Hoe komt nu zo een boek, dat met zo veel zorg en interesse werd behandeld, op een boekenverkoop zo ver van huis terecht?

En ik dacht: “ocharme” en keek naar mijn boeken achter mij. Want hen staat mogelijk -zelfs waarschijnlijk- hetzelfde lot te wachten.

Voor het tweede moest ik wat meer neertellen. We waren bij De Slegte binnengelopen op zoek naar je-weet-maar-nooit en daar kwam ik het tegen. Ze sprak me aan en zei: “Ik ga met je mee”.

(Lees verder onder de foto)

Ik dacht: “Dat weet ik zo nog niet”, ik geef meestal niet zoveel uit aan een boek, maar Luc was al naarstig aan het googelen gegaan om te zien of het nergens goedkoper te vinden was. Dat was het niet. Méér nog … hij vond het boek helemaal niet op internet.

Ze had gelijk, ze kwam mee en ik zweefde bijna over de Leuvense straten van contentement.

Eens thuis heeft Luc op de laptop nog gezocht, hij vond een verwijzing ernaar maar zelfs in het Käthe Kollwitzmuseum van Köln was het boek niet meer te verkrijgen.

Ik heb het wél nog gevonden, één exemplaar, op een Italiaanse site. En voor de goedkoop moest ik er niet zijn, met inbegrip van verzendingskosten kwam dat ook een stuk boven mijn betaalde prijs uit.

Zweven doe ik niet meer, ik blader en kijk, wil naar Berlin -Köln is een vraagteken door aankomende verbouwingen en Koekelare staat al op de agenda- en denk: “Ik heb in twee dagen op rij een heel museum gekocht”.

Nog een boekenverkoop

Blijkbaar wil iedereen van zijn oude boeken vanaf. Er zijn meer boekenverkopen dan ik vroeger ooit geweten heb.

Van gisteren tot zondag is er een boekenverkoop1, in Sint-Truiden deze keer.

We waren er gisteren al, al verwachtten ze dan drummende liefhebbers al een half uur voor de officiële opening. Maar de kans op een kunstboek van Käthe Kollwitz, Edvard Munch en nog enkele andere wou ik toch ook niet zomaar laten liggen.

Deze week vond ik tussen de kunstboeken in de Kringwinkel een boekje van Gustav Klimt van Taschen books, dat ik niet kocht aangezien ik niet echt Gustav Klimt-gezind ben. Maar het betekent wel dat blijven snuisteren en neuzen de boodschap is.

Nu ja, ik ben dan niet met de gezochte naar huis gekomen, “Spieghelken” lag -jammer genoeg- ook niet bij de curiosa maar we hebben er wel een paar schitterende dingen op de kop getikt, waar we erg blij mee zijn.

“En niet vergeten een foto te nemen” had ik in de auto gezegd, maar bij het binnengaan dacht ik enkel: “boeken” en niet “foto”. Ik zal dan maar een foto van een vroegere boekenverkoop gebruiken.

____________________
Boekenverkoop Sint-Truiden

Page 2 of 3

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén