Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Kleindochters (Page 26 of 73)

De slechte kant van de goeie kant

mske is een vriendelijk meiske. Zeg dat ik dat gezegd heb en het gaat hier niet over dat gezegde van: “wiens brood men eet, diens woord men spreekt” want ik eet geen brood.

Maar soms, en dat heb ik vroeger ook al verteld, dan gebeurt er iets en dan neemt mskes automatische piloot het commando over en dan is de vriendelijke mske foetsie, want die piloot is niet om mee te lachen … Of toch wel? Een beetje? Dan kan het gebeuren dat je van die situaties meemaakt.

Op de trein in het terugkomen van de zee, niet vorig weekend maar dat van de week ervoor heeft mske er ook een paar haar gedacht gezegd.

De trein zat bomvol en zij zaten beneden in een dubbeldekwagon zo alle vier naast mekaar zo stom op de andere kant te kijken waar ook iedereen naast mekaar zat, ook zo stom op de andere kant te kijken en waar er al miserie was geweest met een mens dat … Ik zal dat op een andere keer vertellen.

En dan zei mske, die altijd de goeie kanten van iets zoekt, zo stommelings tegen Slow dat ze tenminste geen wc moesten gaan zoeken, die was namelijk in die wagon al was het er dan een voor gehandicapten.

Nu zaten er boven hun hoofd een groep Franstalige kinderen. En die hielden die wc constant bezet, speelden er in en zo meer en toen leek het net of op die ganse trein geen enkele andere wc was. Daar onstond een file zodat de deur van de wagon niet meer dicht kon.

Op een zeker ogenblik komt er zo een dikke matrone kijken waar die klein mannen bleven, gooide die wc deur open en die begon die uit te schelden als een viswijf. Ze zette er daar drie in hun onderbroek op de gang en liep er al foeterend achter. “Wat een boze tante” roloogde Amke.

En toen was er iemand die luidop zomaar aan de file vroeg of er geen andere wc in die ganse trein was waarop een vrouw zei dat op de andere wc geen papier meer was. Tja, mske gebruikt dan een papieren zakdoekske.

Op een zeker moment had ze ook wel kunnen gaan maar in de rij gaan staan? Dat doet mske niet. Ze vindt dat je dan kan al evengoed een bord kan nemen waar op staat: “ik moet”.

Ze zou wel wachten tot in Landen. Die rit duurt 2 uur en 10 minuten en in Brussel was dat wc nog geen moment vrij geweest en toen zaten er drie van dat klein grut in die wc en stond er een vent verdraaid ambetantig net met zijn kont voor haar gezicht te draaien.

mske stond recht, trok die deur van die wc open en zei tegen dat spul dat het geen speeltuin was. Waarop die zegden dat ze moesten en je weet wel de uitleg die kinderen dan hebben. mske zei dat ze vijf minuten ervoor ook al geweest waren en een kwartier ervoor en een half uur ervoor ook al en dat ze nu konden opkrassen zodat andere mensen óók eens konden gaan. Ze dropen af.

Komt toch een vijftal minuten later die bende terug naar beneden gestommeld zeker, terug allemaal die wc in. En nog iets later kwam de dikke matrone en die stond daar weer zo van haar oren te maken en die trekt óók die deur open en stapt binnen bij die kleine kwispels.

En toen kwam de conductrice, die zag die rij wachtenden en vroeg of er een probleem was met de wc waarop mskes automatische piloot antwoordt dat er al van aan de kust een probleem was met die wc want dat er daar een telkens een ganse speeltuin op zat, zonder de dikke matrone te vermelden natuurlijk. Oeps!

De conductrice bonsde op die deur en zei dat ze onmiddellijk moesten openmaken waarop die dikke matrone brulde dat ze op het wc zat. Toen maakte dat mens de deur open. En boos dat die was. Boos! En ze schold. Dat zij ook het recht had van naar de wc te gaan en die kinderen ook. Maar die conductrice ging ineens ook van vriendelijk over op automatische piloot en zette op een correcte maar kordate manier de puntjes op de I. Ze hebben de bende niet meer gezien.

En toen moest Amke en toen moest Slow en de mensen van de wagon gingen ook en toen moest ook Ella.

En toen mske ging? Toen was het wc-papier op en gebruikte ze maar een papieren zakdoekske.

Nog een geheim

Toen Slow en mske vorige week zaterdag met de kindjes op de fiets terug kwamen van het station na een plezant dagske zee, reden Amke en mske vooraan en telkens ze aan een bocht of een oversteek kwamen stopten ze en keken om om te wachten op Slow en Ella. Want Ella met dat kleine fietske …

Toen ze in het veld waren, deden ze dat ook en ze keken wat verrast want Slow en Ella zaten hen telkens kort op de hielen.

Op zondagochtend bij ’t ontbijt fluisterde Slow wat in Ella’s oor en Ella fluisterde wat in Slow’s oor. “Oh neen” giechelde Amke “Slow en Ella hebben weer een geheim.”

Slow keek naar Ella en vroeg: “gaan we het vertellen?” “Ja” knikte Ella. “Wel” zei Slow en hij vertelde dat hij Ella wat had voortgeduwd met haar fietske. “Maar niet veel hoor” zei Ella.

Plan B: de alternatieven

Als we zo al eens iets schrijven over de trein of de bus en in de reacties dan een negatieve commentaar verschijnt over het openbaar vervoer, dan vragen we ons soms af of de lezers het grappige van die bepaalde vertelde situatie niet inzien. Want wij zijn pro openbaar vervoer. De nadelen wegen, volgens ons, niet op tegen de voordelen. En duur? Ik weet zo niet, een ritje op een kermismolen kost zoveel als een treinrit naar Tienen en je zit er zo lang niet op.

Wat we echter wél negatief vinden is die chronische neiging tot staken. Want staken dat is iets aanvechten wat in hun ogen niet eerlijk is, maar ze vechten dat dan aan tegen mensen die daar helemaal niet de oorzaak van zijn maar wel de dupe van worden.

En ja, staken is een recht. Goed! En de vakbond leverde goed werk. Ook goed! Maar te is te en trop is teveel. Dat denken wij er van.

Nu ja, wij rijden niet alle dagen en we worden daar dus gewoonlijk niet door getroffen. Maar nu hebben ze ons liggen.

Slow en mske wilden volgende zaterdag naar de markt van St. Truiden. Vandaag lukte dat niet wegens te veel werk en volgende zaterdag is wel de laatste mogelijkheid om dat bepaalde ding in huis te halen. De Lijn gaat staken. Nu is dat op zich niet zo erg. Er is een alternatief. De fiets. St. Truiden is niet zo erg ver.

Slow en mske gaan elke woensdag naar Amke en Ella en komen dan met de trein terug. De NMBS kondigt acties aan en misschien rijden treinen niet. Misschien rijden ze wél, maar mske gaat niet staan wachten op een misschientrein. Nu is dat op zich niet zo erg. Er is een alternatief. Ze kunnen in Tienen de bus lijn 313 nemen en dan met de fiets de berg op rijden. Dat deden ze vorig jaar de ganse zomer tot ze bij het kouder worden het gemak van de gedeelde bus/treinreis ondervonden.

Wat mske erger vindt is dat die van De Lijn waarschuwen dat, als er op 20 juni geen gepaste oplossing –lees: niks naar hun goesting– uit de bus komt, ze op 24 juni weer gaan staken. En dat, dat zint mske niet.

Want 24 juni is de dag van de reuzenstoet. Dan wilden ze ’s morgens met de bus naar Leuven, daar naar de markt –dat is ook al lang geleden–, daarna in Leuven centrum eens rondkijken voor een paar kledingstukken voor de zjubilee van Tante Gee om tegen de schoolbel aan de school van Amke en Ella te staan, de bus te nemen naar het station en daar de trein op te stappen, kwestie van zo snel mogelijk thuis te zijn. Ook kwestie van rap thuis te zijn wilden ze in Landen de belbus bestellen.

Als die bus van de school naar het station wegvalt, zullen ze dat te voet moeten doen. Wat die belbus hier betreft is het enige alternatief dat Slow en mske hier die ochtend vertrekken en de kinderfietskes op één of andere manier meenemen naar het station.

Voor die avond was een belbus gepland die hen naar de stoet bracht en ze wilden met de kindjes te voet in het donker terugkomen langs het sprookjesbos en het geheime weggetje, met zaklamp natuurlijk. Dat zal dan ook vervangen moeten worden door de fiets.

Zoals je ziet, er valt overal een mouw aan te passen maar we gaan toch maar hopen dat het verstand zegeviert en dat de 24ste gewoon kan doorgaan zoals hij werd gepland.

De terughoudendheid des katers

Vandaag wordt hier dus wel gewerkt. Vandaag zijn er ook geen mede-auteurs meer. Gedaan met lam en lui op de zoldertrap te liggen. Het is werken geblazen.

Niet dat ik niet naar beneden kom als Amke en Ella hier zijn, maar ik ben nogal eenkennig. Dat zegt mske. Amke en Ella zijn wel erg lief en als ze me eten geven mogen ze me aaien. Anders niet en daar doet Amke een beetje haar beklag over.

Een volwassen gedistingeerde kater aaien? Ik hoop dat ze niet gaan verwachten dat ik prrrrrt prrrrrt prrrrrt prrrrrt ga zeggen ook.

Mijn nieuwe fiets

Ik kreeg van oma en Slow een nieuwe fiets. Ella kreeg mijn oude fiets.

We fietsten langs het geheim padje naar huis.

Maar die fiets heeft alles. Het volgende verslag gaat over de zee van Blankenberge.

Het was een fijne dag!

Fijne zeeklassen

Ik ben  op zeeklassen geweest. Het was fijn.

Ik mocht in de speeltuin spelen. We mochten met de go-cart op een regenachtige dag.

Het eten was minder. Er waren kei-rare combinaties.

Ik heb schelpjes geraapt en we gingen naar een garnaalvisser. Die viste met zijn paard.

Ik mocht met Emma en Vanessa op een kamer slapen.

Tot de volgende keer!

Grote poppen?

“Vandaag wordt hier niet gewerkt” zei mske en dus stappen ze straks op hun fietske om naar de reuzenmakerij te rijden. Ze gaan de reus zijn rok aantrekken en eens kijken hoe het zit met de koppenververij.

En nog strakser, komen Amke en Ella.

En dat is ook niet om te werken!

De donkerte van een mooie dag

De zon schijnt en het wordt een mooie dag. Als het volgende week zaterdag ook zulk weer is gaan Slow en mske met Amke en Ella naar zee. Ze zijn er nog niet uit naar waar juist.

De zon schijnt en het wordt een mooie dag. Alleen vindt mske dat niet zo. Er zijn de dingen die niet zouden mogen maggen.

Mijn eerste communie

Hallo, ik ben Amke en ik deed zondag mijn eerste communie.

We gingen ’s morgens naar de mis. We hebben veel gezongen.

Daarna was het feest. We hebben lekker gegeten en veel gespeeld.

Ik heb leuke kadootjes en ook centjes gekregen.

Het was een mooie dag.

En volgende week vertel ik over de zeeklassen.

Dag iedereen!

Regenweer en koude benen

Slow en mske hadden zaterdag hun fietsen al aan het station gaan stallen, goed vastgelegd natuurlijk, zodat ze gisterenmorgen niet per fiets daarheen moesten maar de belbus op stapten.

Het heeft geregend … toen ze binnen zaten.

Het was koud … toen ze binnen zaten … in de kerk dan toch.

Het was koud … gisteravond op de fiets.

En voor zover de weersomstandigheden van een voor de rest schitterende dag.

Page 26 of 73

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén