Die tickets waren, zoals reeds vermeld, gespaard met bedankjes van de Bloedgevers. Maar owee, er speelden echt geen aan- of verlokkelijke films in die zalen.
Toen mske dan bedacht dat ze daar best in Oostende een avondje uit van maakten en ze daar efkes het aanbod ging bekijken, bleef er de keuze:
Slow las even de recensies van Only God forgives op de pagina van Humo en ze besloten dan maar op Safe Haven te gokken.
Ze ruilden hun tegoedbonnen in en kregen zetel 6 en 7 op rij 5. Toen Slow eens achter het hoekske ging piepen, kwam hij al grijnzend terug. Hij zei dat mske zich niks moest voorstellen bij rij 5 want dat er maar acht rijen waren in dat zaalke. En hij had gelijk. Als er 100 stoelen stonden, zal het veel geweest zijn. En als er 20 geïnteresseerden waren, zal het ook veel geweest zijn.
Wat raar aandeed was dat iedereen eigenlijk gewoon zonder betalen in die cinema binnen en buiten kan lopen. Tickets kopen doe je aan een kassa ergens in het winkeltje voor kraak- en andere vreettoestanden. Maar de zalen komen gewoon uit op de gang waar ook de ingang tot het complex is.
Daardoor zal het ook wel gekomen zijn dat een groepke nullen daar met een groene laser stonden te spelen en in de ogen van de mensen in de zaal schenen vanachter de deurlijst. En toen de film begon dachten ze waarschijnlijk dat ze hun getreiter zouden voort kunnen zetten, maar mske denkt dat er ingegrepen werd van bovenaf.
Voor zover datte. De film? Awel ze waren blij dat ze die hadden gekozen. Er waren een paar echt onverwachte wendingen. En mske heeft maar twee keer goesting gehad om haar vingers in haar oren te steken. Goed, hij was goed.
Heb je gezien dat hij van dezelfde schrijver en maker is als: “The Notebook“? Die vindt mske ook goed trouwens.
Jammer dat hij zo laat begon dat ze de tram van kwart na tien misten. Misschien zou Kinepolis dààr eens iets kunnen aan doen. Vijf minuten vroeger en niemand moet daar een uur op die kusttram staan wachten.
Nu ook niet trouwens, want Slow noch mske hadden zin om daar op dat dom tramperonneke te staan koekeloeren. Ze maakten er een avondwandeling van naar Oostende en liepen langs de zee.
In Oostende zijn ze bij een McDonald’s binnen gevallen al zijn ze daar geen voorstander van. Maar het was van hoge nood en Slow heeft dan maar twee bekers met een rietje gekocht die ze dan verder uitgelurkt hebben.
Weet je wat ik raar vind? Hoe verder ze stapten, hoe later die tram kwam. Bizar hé! Ze hadden dus de tram van 23.25u.
En daar zat een madam op die haar kop vasthield en niet achteruit wou kijken. Ze zag wit. En Slow haalde zijn neus op en mske gaf hem een elleboogstoot, want de man van die madam had hen in het snotje, maar goed rieken deed het niet. Ah neen, want die madam had blijkbaar al op de vloer gekotst nog voor Slow en mske daar op gestapt waren. Dat was óók cinema paté!
Zoek
