Film en televisie – Wizzewasjes

Tag: Film en televisie (Page 1 of 24)

Het vergelijken

By ms

On 4 juni 2024

Vorige week ergens stelde Luc voor om naar “Memory”, een Amerikaanse film uit 2022¹, gebaseerd op het boek “De zaak Alzheimer” van Jef Geeraerts, te kijken.

Dat de film een remake was van de film “De zaak Alzheimer²” van Erik Van Looy (2003) moest hij er niet bij zeggen, dat wist ik zelf ook wel.

Maar ik was wél benieuwd wat de Amerikanen ervan gemaakt hadden. En we zetten er ons voor en keken. Achteraf waren we het er over eens: die film was goed.

En ik zei, nogal terloops, dat we eigenlijk toch de film van Erik Van Looy eens zouden moeten herbekijken, want de herinnering daaraan zat wel erg ver.

Zondagavond vroeg Luc: “Kijken?” Hij had de film uit de kast gehaald en alles al klaar gezet en al snel bleek dat de remake wel degelijk zo goed als hetzelfde was als de originele, zij het hedendaagser: het gebruik van gsm en usb-sticks t.o.v. vaste telefoons en geluidscassettes om maar de opvallendste te noemen.

Nog een verschil: ze hadden er wel de -typisch Amerikaanse- achtervolgingsscène in gelast, maar gelukkig maar heel kort, maar ze hadden er ook de -wel erg langdradige- scene na die arrestatie uit gelaten.

Nog commentaar? Liam Neeson was eerder huurmoordenaar dan zieke met Alzheimer, bij Jan Decleir was de ziekte duidelijker al bleef hij moordenaar.

Ik heb geen voorkeur. Soms vraag ik me af waarom ze een film opnieuw willen maken. Bij deze begrijp ik het, al weet ik zelf niet welke ik nu echt verkies.

____________________
¹ Memory (2022)
² De zaak Alzheimer (2003)

Domme dingen doen dwaas denken

By ms

On 18 april 2024

In Za za, ze & zo

Wat me al meer opviel bij het bekijken van Amerikaanse films en reeksen is, dat wanneer ze onverwachte gasten over de vloer krijgen, die altijd op de zetel mogen of moeten slapen, zelfs als de bewoner er goed voor zit of ronduit stinkend rijk is.

En dan vraag ik me af of ze in Amerika maar één slaapkamer hebben.

Maar nu laatst -en dat twee keer op rij- lag de eigenaar gewoon op de zetel te slapen en dat zonder dat hij/zij zat was.

En dan vraag ik me af of ze in Amerika geen bedden hebben.

En dan weet ik wel dat dat soms gemakshalve -voor de opnames dan- gebeurt. En dan weet ik wel dat dat soms gebeurt om bepaalde gebeurtenissen uit te lokken. Maar als het te vaak gebeurt doet dat wel een beetje afgezaagd aan en gaat een mens zich domme dingen afvragen.

Dat is een beetje als een geschreven stuk waar je in één zin drie keer het woord “gebeurt” en één keer het afgeleide “gebeurtenissen” kan vinden. Dat gaat ook al gauw als zagen klinken.

Uitgelichte afbeelding:

Photo by Pixabay on Pexels.com. Deze werd een beetje bijgesneden op Wizzewasjes.

Golden Girls

By ms

On 3 april 2024

In Za za, ze & zo

Zo ergens einde jaren ’80, beginjaren ’90 -blijkbaar, want ik moest het opzoeken- keek ik zo af en toe eens naar “The Golden Girls¹“. Het was niets hoogstaand, het was enkel amusement. En waar men het altijd had van vier vrouwen “op leeftijd” bleek al snel dat de personages 50’ers waren, met uitzondering van Sofia, zij was een 80’er.

Ik was dus wel jonger maar kon het programma wel smaken en kon er zelfs wel eens mee lachen.

Zoiets blijft natuurlijk geen jaren nazinderen en ik vergat. Tot ik ze laatst in de VTM GO app zag opduiken en zei: “Goh! The Golden Girls, hoe lang is dàt geleden …”

Luc kende het niet. Dus vijf minuten later zaten we naar het programma te kijken. Eerst deed het wat verouderd aan, daarna kwam de herkenning en daarna zag ik er soms weer het grappige van in. Die vier vrouwen op leeftijd waren ondertussen jaren jonger dan ik.

Af en toe kijken we naar “The Golden Girls” zo meestal na het noeneten. Het is een goed programma om ons eten te laten zakken. En soms kan ik er zelfs wel eens mee lachen.

____________________
¹ The Golden Girls

Het tweede deel

By ms

On 14 maart 2024

In Za za, ze & zo

Zoals al eerder aangegeven hebben we ons een chromecast gekocht en onze decoder er uit gegooid. En we zijn nog altijd content dat we dat deden. En het werkt, het werkt zelfs goed.

Maar nu hadden we toch iets eigenaardig voor. Echt bizar, raar en ongelooflijk gek.

We kijken namelijk zo soms eens naar een reeks op TV. En nu begon er ergens een nieuw seizoen en de tweede aflevering volgde op de eerste. Dat is niet raar, dat is normaal, maar normaal gaat het om allemaal losse afleveringen. Ja? Deze eerste en tweede waren een dubbeltje.

Goed, we zetten ons op ons gemakske en willen dat vervolg bekijken … en dan gebeurt het.

Ineens komt Aurora Teagarden in beeld, we horen echter de stemmen van de personages van de door ons gevolgde reeks, de ondertiteling is onleesbaar want daar krijgen we zowel de ondertiteling van de gewenste reeks als de ondertiteling van Aurora door elkaar gemixt.

Gelukkig konden we ondertussen de derde aflevering wel normaal zien. Daardoor weten we nu ook dat de tweede goed afliep en dat het hoofdpersonage het overleefd heeft. Je zou zo maar eens een in ongerustheid moeten blijven zitten.

pske van mske:

Niet voor ’t een of ’t ander, maar Aurora Teagarden volgen we niet.

____________________
¹ Aurora Teagarden

De mini-filmpjes

By ms

On 2 januari 2024

In Za za, ze & zo

In de week na Kerstmis, zaten we genoeglijk naar een programma op TV te kijken en de tussendoor geserveerde publiciteit voor lief te nemen, toen ik, als door een wesp gestoken, opschrok.

Daar was die akelige kerel weer! Die kerel die, in plaats van de handen uit de mouwen te steken, een gezicht trok als had men hem daar ter plaatse een talloor beschimmelde patatten voorgeschoteld en dat omdat er kalkaanslag op een wijnglas zat. En ik dacht: “Die is lang geleden”.

Ondertussen zijn ze er wel allemaal terug: de man die aan zijn vrouw komt vertellen hoe ze de was moet doen, de vrouw die haar man belachelijk maakt als ze hem komt vertellen hoe hij een leiding moet ontstoppen en de onnozelaar die een wc te lijf gaat met afzuigsysteem dat groot genoeg is als hellegat.

En ik miste ze, de kerstpubliciteitjes. Als ik het zo overdacht kon ik ze ordenen naargelang mijn voorkeur.

Mijn favorieten? Niet moeilijk. Op een gedeelde eerste plaats hebben we die van Proximus: Think Possible¹ en die van Bol over die prikkels². Waarom? Dat moet je aan mijn bovenkamer vragen. Al vind ik van die van Proximus enkel een Franstalige -langere- versie terug op internet.

Wat mij er doet aan denken dat Bol ook wel een geslaagde had over Sinterklaas³.

En dan is er die ene, die ik niet echt goed vond. Maar die had één ding en dat ding is hier een eigen leven gaan leiden. Met een stopwoord als resultaat, omwille van een papegaai die volgens mij gewoon: “Oh! Kroketten” zegt. En dat ik nu te pas en te onpas gebruik als we gaan eten.

(Lees verder onder de foto)

Nog iets? Ook nog iets onnozel? Ergens daar tussen maakten ze ook reclame voor de zenders eigen programmatie en ging het over een -momenteel erg populair- persoon die ook nog kon dansen. Toen is Luc in een kramp geschoten en heeft die danspassen geïmiteerd. En dat doet hij ook te pas en te onpas.

Een mens moet blijkbaar ook selectief zijn in wat vervelend is en heeft niet echt veel nodig om plezier te maken, een paar kinderachtige onnozeliteiten volstaan soms.

Maar is dat nu niet net de bedoeling van de makers van die filmkes?

Uitgelichte afbeelding:

Afbeelding van Micha via Pixabay.

____________________
¹ Proximus: Think Possible
² Bol – De winkel van kerstmakers
³ Bol: de winkel van blije snoetjes
⁴ Telenet: De dag na de feesten is voor jou alleen
____________________

a couple watching a movie displayed on a wall from a projector next to a christmas tree

De kerstfilms

By ms

On 22 december 2023

Het is weer de tijd van het jaar, de tijd van de kerstfilms. Die periode wordt echter van jaar tot jaar langer want nu konden we al in november genieten van zoveel zeemzoete plakkerige romantiek. Of wat ze daar onder verstaan.

En waar de zoetsappigheid vroeger van Halmark kwam is er nu ook Reel One en … De films worden dus aan de lopende band gemaakt en dat zie je er aan.

Kijken wij? We kijken op de manier die ik vroeger al aanhaalde bij het opkuisen van de decoder:

Wij hebben van de periode tussen kerst en nieuwjaar gebruik gemaakt om onze opnames eens wat op te kuisen. We gingen ze af, de films, en als het na een -kort- poosje niet snor zat, dan porde ik hem aan en vroeg: “en?” of hij zei gewoon: “zullen we maar afzetten zeker”. Er zijn er dus best een paar gesneuveld.

Waarom kijken wij daar nu naar als we daar geen fan van zijn? Wel je kan niet geloven hoe ik, hoe wij, kunnen genieten van zo onbelemmerd ongezouten commentaar te geven op wat daar op het scherm gebeurt. We vergeleken onszelf ooit al met Statler en Waldorf en dat komt héél, maar dan héél erg dicht in de buurt.

Vermoedelijk doen we dat omdat we daarbij zo prettig ongebreideld commentaar kunnen geven, Statler en Waldorf achterna, (…)

Er zijn natuurlijk ook kerstfilms die ver over onze commentariërende grenzen gaan, die zetten we vroegtijdig af. Als er daar één of ander personage in rondloopt met een stem als een slijpschijf, zoals Luc dat in heel bloemrijke taal beschreef, dan wil hij niet verder kijken. Lopen de nonsens de spuigaten uit, dan wil ik niet verder kijken.

Maar verder genieten wij van het feit dat wij zo straffeloos en zonder blad voor de mond ons gedacht kunnen zeggen.

Tot Luc eens, in een zelfbeschouwende bui, zei dat het toch maar gemakkijk is/was om zomaar kritiek te geven, dat we beter zelf eens een kerstfilm zouden schrijven. Is dat nu in dovemansoren gevallen?

Uitgelichte afbeelding:

Photo by Игорь Лушницкий on Pexels.com.

____________________
¹ Hallmark Channel
² Reel One Entertainment

Factcheckers

By ms

On 30 november 2023

Factcheckers is een programma van de Vlaamse Televisie¹, gepresenteerd door Britt², Jan³ en Thomas⁴. Zij brengen telkens elk een stelling naar voor die ze willen uitzoeken.

Gisteren, in de namiddag, keken we naar de uitzending die pas ’s avonds zou uitgezonden worden. Dat kan omdat we niet meer met de decoder kijken maar met de VRT MAX app.

Waarom ik het er nooit eerder over had? Meestal kijk ik daar wel met plezier naar, maar gisteren was ik echt in shock.

Aflevering vier van seizoen 4⁵ handelde over zwerfvuil, over de invloed van de lakkleur van je auto op de binnentemperatuur en over de job van kinderverzorgers in de praktijk. Het eindresultaat:

“Zwerfvuil opruimen is dweilen met de kraan open” is waar;
“Een witte auto wordt even warm als een zwarte auto” is niet waar;
“Negen kinderen voor een begeleider is te veel” is waar.

Wie nu denkt dat ik dat zó ook had kunnen weten heeft gelijk. Ik zou daar nooit aan getwijfeld hebben, behalve aan die autokleur misschien. Maar dat doet minder ter zake, we hebben toch een witte.

Maar wat het zo schokkend maakte waren die beelden van sluikstorters die gewoon verder sluikstorten terwijl zij er bij staan en met allerlei smoezen op de proppen komen als er om uitleg gevraagd wordt.

Al moet niet altijd het ergste gevreesd worden als iemand op een parking zijn koffer opent. Weet ge nog? Wij hebben daar nog altijd onze porta potti in staan.

Over die situatie in een crèche wil ik het niet eens hebben. Diegene die die regel heeft gestemd ~~is een~~ heeft een kemel van groot formaat geschoten⁶.

Uitgelichte afbeelding:

Afbeelding van OpenClipart-Vectors via Pixabay.

____________________
¹ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtmax/a-z/factcheckers/
² Britt Van Marsenille
³ Jan Van Looveren
⁴ Thomas Vanderveken
⁵ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtmax/a-z/factcheckers/4/factcheckers-s4a4/
⁶ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/11/28/factcheckers-kinderopvang/
____________________

Gesloten wegens toe

By ms

On 15 september 2023

In de Kilomeet -dat is de overschottekeswinkel van de Kringwinkel- krijg ik de DVD: “Little Big Man” in handen. Ik zeg: “Oooh” en neem hem mee.

Waarom? Een herinnering van lang geleden, toen de film in Ter Ijse gedraaid werd en ik die ging zien.

Was die dan zo goed? Ik weet niet. Was de herinnering zo speciaal? Ik weet niet. Misschien was het gewoon omdat het de eerste keer was dat ik alleen naar een film mocht gaan kijken.

Eens thuis, na chromecast en ander gedoe, sluit Luc de DVD-speler terug aan en willen we de film bekijken. Jammer maar helaas, die zit op slot.

En volgens internet krijg je die open met twee magneten, maar de magneten waren niet straf genoeg of ik was niet handig genoeg.

Toen vond Luc bij het opruimen een lege DVD-doos en ge kunt niet geloven hoe snel die andere toen open was. Hij is niet meer herbruikbaar. Dat niet.

Ergens is het onlogisch dat ze iets verkopen dat ze op slot hebben gezet. Dat vind ik er tenminste van.

De film hebben we nog niet gezien. Blijkbaar is door al dat gedoe die vlaag aan herinnering weggewaaid, want ik heb er nu nog even geen zin in.

De reportages

By ms

On 29 juni 2023

Koning Albert van België (89) werd vorige dinsdag in de kliniek opgenomen met uitdrogingsverschijnselen.

En daarop kan de media dan niet anders dan dat verhalen op de gewone -oudere- bevolking en ze maken een kleine reportage in een wzc waarin -een beetje overdreven- de nadruk wordt gelegd op het extra voorzien van drinken voor de bewoners.

En dan interviewen ze dokter Karel Van Engeland -coördinerend arts wzc Borsbeekhof- die begint over plaspillen en zweten en diarree².

Natuurlijk is dat een situatie die kan bestaan, maar ons werd geleerd dat je het daar niet over had en was het onderwerp voor jongetjes in de pis-kak-periode weggelegd.

Het stoorde me; ik vond dat een beetje ongepast en zeer denigrerend veralgemenend.

Waarom keek ik daar nu naar? Ik die -voorlopig nog- niet naar het Nieuws op TV kijk omdat mijn oren nog niet volgen?

Wel ik wou de reportage zien over het onthaal van de Belgian Cats in Brussel. En daar was ook al niks aan.

____________________
¹ Het Nieuwsblad
² VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/kijk/2023/06/27/uitdroging-belang-van-veel-te-drinken-bejaarden

PAF! met camouflage

By ms

On 11 juni 2023

In Za za, ze & zo

Vele jaren geleden, in 1997, keken we met plezier naar een nieuw Brits feuilleton dat “Midsomer Murders” heette. Na een paar jaartjes werd Inspector Tom Barnaby vervangen door zijn neef Inspector John Barnaby en ik dacht: “Lap, het is om zeep”.

Maar uiteindelijk begon ik de reeks met John Barnaby beter te vinden en bleven we toch maar kijken … tot ze op zeker moment in de ziekte van altijd vervielen en herhaling op herhaling begonnen uit te geven en wij afhaakten.

Nu las ik vorige vrijdag toch dat er een nieuwe reeks begon, de 22ste al, en dat de Britten die zelf nog niet hadden gezien en ik vertelde dat aan Luc, die vrijdagavond zei: “Er is toch niks op TV, toch maar eens kijken”.

En dat deden we. Gaan we nu opnieuw kijken? Ik denk het niet. Ondanks de mooie beelden -die ze ook bij Vera en bij de Brokenwood Mysteries gebruiken om kijkers te lokken- en je niet zo gestresseerd geraakt dat je niet meer kan slapen is het tegendeel eerder waar. Ik vind het slaapverwekkend.

Okee, ze zijn wat gemoderniseerd, de digitale wereld heeft er ook zijn intrede gedaan, maar of dat ook maar iets heeft veranderd aan de complexe moorden, neen zenne. Het is wel anders maar toch eigenlijk het zelfde. Een simpele moord is er ook nooit bij, niet gewoon “PAF” maar wat er daar allemaal komt bij kijken, je zou er verstomd van staan.

En er is in het artikel ook de nodige uitleg waarom het aantal moorden in “Midsomer Murders” toch niet zo heel hoog te noemen is. Dat ga ik niet uit de doeken doen, dat artikel doet dat al¹.

____________________
¹ Het Nieuwsblad