Enkele maanden terug, bij Zoneke thuis, begint er een programma op de TV en Amke laat alles vallen, kijkt op en zegt: “Boemba”. mske vraagt: “wat bedoelt ze daarmee?” Zoneke zegt: “ik zou het niet weten”. En ineens komt daar: “Bumba”. Zoneke bekijkt mske, mske bekijkt Zoneke en begrijpen er niks van. Achteraf bleek dan dat ze dat al gezien had bij mamaBollie.

Eigenlijk vertelt ze veel over Bumba, Piet Piraat en hun maatjes; bovendien zingt ze het liedje van Pippi Langkous terwijl ze al huppelend door de kamer danst.

Vorige week, op nieuwjaarsdag, neemt Amke de kijker met de wisselende kleurtjes, zet hem aan haar oog en speelt Piet Piraat.

Zodoende had Slow een super idee. Maar daarover later meer.

Gisteren zag mske Zonekes auto stoppen en deed de voordeur al maar open, roept dat klein ding daar vanachter: “Omà!” En dan gaat ze verder: “Deur opendoen!”

En mske doet de deur van de auto open, zit ze daar te friemelen aan haar gordel en zegt: “Losmaken”.

“Jawadde, ongeduld” zegt mske en ze tilt Amke uit het stoeltje en krijgt een knuffel om van te smelten.

“Bollie, ik koop geen speelgoed voor de kindjes hun nieuwjaar” zei mske. En Bollie zuchtte: “gelukkig”. En mske bedacht dat Bollie en Zoneke binnenkort, als het zo verder gaat, hun meubels kunnen buiten zetten, zo lang de kindjes nog te klein zijn om in de, tot speelkamer omgevormde, garage te spelen.

mske vertelde Bollie wat ze dan wél zinnens was te doen; mske wil namelijk een zandbak kopen voor de zomer. Dan moeten Bollie en Zoneke maar zien of ze die op het terras of in de tuin installeren. Morgen, nieuwjaar, zullen ze in onderling overleg (geleerd gezegd hé) de zandbakken bestuderen. Er zijn er namelijk veel: zandbakken met bankskes, zandbakken met deksel, zandbakken met een dakske, grote zandbakken, kleine zandbakken.

Volgens mske is die met zijn dak de beste, vermits die tuin weinig schaduw heeft. Bollie denkt er precies ook zo over. En bovendien kunnen ze die later nog omvormen tot speelhuisje.

Laatste bedenking van Bollie: “maar nu hebben we nog geen plaats om die te zetten. Natuurlijk niet hé Bollie, die kan toch nog gerust een paar maandjes in de winkel blijven staan.

Die brave sint had hier ook het één en ander neergelegd voor Amke en Ella. En telkens mske nu Zoneke aan de lijn heeft, hoort ze op de achtergrond het bekende melodietje. Telkens en telkens weer. Met kerstdag zaten de twee kindjes samen “in” Amke’s kado “met” Ella’s kado te spelen.

Vanavond had mske Zoneke aan de lijn en Zoneke hoorde mske niet goed!

Want dat speelgoed met die muziek …

Schitterend gewoon, maar ja, Slow en mske hadden dan ook heel lang rond gekeken eer ze iets vonden waar ze het over eens waren dat het goed genoeg was.

Alles gaat goed zeker …

• Zoneke heeft spierpijn.
• Ze zien dat er iets aan zijn lever is.
• Ze vragen of hij niet te veel drinkt. (toktoktok = potenbeweging tegen kattenkop).
• Ze trekken bloed.
• Hij zou vandaag de uitslag hebben.
• Hij moet morgen opnieuw bloed laten trekken.

 

• Amke en Ella zijn ziek.
• Ze kregen dat RS.
• Ze zijn daar even ziek van.
• Ze genezen rap.
• Vandaag hebben ze ineens koorts.

 

• D-schijf kapoet.
• mske had alles op harde schijf en op diskette.
• “Stom” zei kenner, dat staat slordig op C-schijf.
• Koop D-schijf.
• “Juist” zegt pc verkoper.
• “Juist” zegt pc doktoor.
• “Als je dat op C-schijf en CD opslaagt” zegt Kozzeke “zit je safe”.
• Stoemme oelewappers.

Men steekt de hand tot op schouderhoogte. Men beweegt de arm niet, de beweging komt van uit de pols, maar moet mechanisch zijn, klikvormig. De hand blijft rechtopstaand en scharniert op eigen as: duim naar voor als pink naar achter is en vice versa. Ondertussen knippert men niet met de ogen maar kijkt de persoon aan wie de “dada” gericht is recht in de ogen en … heel belangrijk: men lacht niet.

Met twee handen lukt het ook, maar dat is voor speciale gelegenheden.

Toen mske daarnet naar Bollie belde, hoorde ze Amke op de achtergrond babbelen en babbelen en ze zei: “ze heeft zo veel leut” en Bollie antwoordde: “ze is aan het telefoneren … met Pippi Langkous!”

En mske deed haar klapke en Bollie deed haar zegske en Amke deed haar babbelke. En ineens riep Bollie: “Amke, gà zitten!” “Ja sorry hoor” zei ze tegen mske “maar ze stond in de zetel te springen”.

Ergens wel normaal, als je met Pippi Langkous belt.

Nadat Slow en mske gisteren van pure frustratie practisch het ganse bakske mandarijntjes hadden leeg gegeten dat de goeie sint hier dinsdag had neergepoot, vertelde mske aan Zoneke dat ze wel een ander zou kopen voor Amke en Ella. “Mama” zei Zoneke “Amke lust geen mandarijntjes”. En hoe zou dat nu toch komen? Wel heel simpel. Zoneke en Bollie hadden bij het zien van mandarijntjes, gezegd: “mmm mandarijntjes” en Amke had daar zo in gebeten”.

Eens zien of ze Amke zondag niet kunnen overtuigen van zo eens een beentje zonder pel te proeven en het ding dan maar een andere naam te geven à la “sientjes” of zoiets. “Willen we anders niknakskes meebrengen?” vroeg Slow “zo van die droge”. “Dat zal wel zijn” zei mske “zo een droge zeker? Dan toch liever echte”. Maar ik weet dat die brave sint nog een zakske iets-andersen meegebracht heeft, iets waar Ella ook iets aan heeft, ze zal alleen heel hard plakken.