Net als alle vorige keren, bij de oproep om de Belgische driekleur uit te hangen voor één of ander voetbaltornooi, zuchtte ik.

Maar toen ik zei dat er wel meer te beleven viel dit jaar, niet enkel die voetbal, en dat er wel meer sporten waren en sportevenementen waarin landgenoten hun beste beentje voorzetten, wist Luc me te vertellen dat ze dat in Landen ook hadden gedacht en toestemming kregen van het Belgisch Olympisch Comité. Daarom hangen er in Landen dan ook vlagjes met het Team Belgium logo aan de bloempotten in het centrum¹.

Ik weet het, het is een slechte foto. We konden niet even halt houden, er kwam een bus van de Lijn en die heeft een tijdschema dat hij moet volgen.

Het is niet de enige vorm van favoritisme die ik merk. “Vive le Vélo” wordt pas vanaf volgende zondag -na al een volledige week Tour- uitgezonden. De uitleg van de VRT vind ik een lachertje. Ze noemen het “te veel sport²“, ik zeg “te veel voetbal”.

Maar wakker lig ik er niet van, want Vive le Vélo is ook niet meer wat het geweest is en bovendien komt hun ondertiteling voor slechthorenden nogal dikwijls op een holletje achterop gelopen. Ik keek vorig jaar al haast niet meer. Dit jaar zal dat -denkelijk- helemaal noppes worden.

En ik denk ineens spontaan aan een liedje van lang geleden …