« …
Gisteren morgen heel vroeg zijn Slow en mske hier vertrokken, zodat Amke rustig kon blijven slapen als Zoneke en Bollie, met kleine Ella vertrokken. Zoneke moest nog efkes mske verwittigen, hij zei: “mama, pas op, want Amke kent nu het verschil tussen: “Amke wil” en “Amke wil niet”. Laat je niet doen hoor!” Poeh Zoneke toch, precies hij zou moeten weten dat mske ook het verschil weet tussen: “mske wil” en “mske wil niet”. Zoneke keek eens bedenkelijk toen mske dat zei.
Om 10u stonden ze met hun drietjes, Slow, mske en Amke op de parking van Plopsaland indoor … helemaal alleen! “Heb je goed gelezen?” vroeg mske aan Slow en die begon warempel te twijfelen. mske overhaalde Amke om haar slaapkonijn toch maar in het zeteltje in de auto te laten wachten en ze stapten naar de ingang. Daar stonden ze weer alleen. Maar de meisjes aan de balie stelden hen gerust: “het was open, het was alleen nog vroeg”. Ze gingen naar binnen, maar ze hadden de tijd niet om zich te verwonderen over het feit dat er niemand anders was, want daar kwam Piet Piraat aangestapt en hij wuifde naar Amke.
Nu is het zo dat de techniek altijd alles beter maakt. Alleen ziet een masker er dan ook zeer kunstmatig en karakterloos uit en bovendien was het masker gemaakt naar de stripfiguur en niet naar de piraat die Amke zo bewondert. Amke ziet die afkomen, draait zich om, grijpt mskes been en zei: “pakke, pakke, pakke”. Amke is normaal niet zo een pakkekindje, enkel als de nood het hoogst is en een neppiraat nabij dan krijgt dat kwikzilver het in haar hoofdje en zegt: “pakke, pakke, pakke” als de kreet uit: “tora, tota, tora”.
Als de man, denken we, hij was nogal groot, zijn hand uitsteekt, steekt Amke zelfs haar gezicht in mskes hals.
Vijf meter verder is de man vergeten en wil Amke weer stappen en ze kijkt haar oogjes uit. Ze stapt alles voorbij en pas als ze de toer gedaan heeft, wordt beslist dat ze in de eendjes wil.
mske zet haar in een eend en gaat er zelf achter zitten – kindjes van <1m mogen veiligheidshalve nergens alleen op. Amke legt haar beide pollekes tegen de hals van het beest.
Na deze vaart gaat ze op de kikkertjes en op de grote piratenboot, waar ze het kanon afschiet. Daarna vaart Slow met haar op een vlot over het water en gaan ze op de grote paardenmolen en in de Bumba speeltuin.
Maar Amke wil terug naar de eendjes. En deze keer gaat Slow mee, maar hij kijkt bedenkelijk en zegt van in zijn watertuig dat ze “iets niet wil”. Maar volgens mske keek ze toch normaal, alleen zat ze nogal ver naar achter. Als ze uit de eend komt, blijkt het probleem gewoon te zijn dat Amke in een groene eend wou.
Daar komt een reusachtige Plop aan. “Pakke, pakke, pakke” gilt Amke en duikt in mskes nek. Plop probeert haar te overhalen om toch een handje te geven, maar Amke geeft niet thuis. En dan gaat ze in het ballenbad. Groot ding met een net over en een op kindermaat gemaakte ingang. mske kijkt bedenkelijk als ze denkt dat straks Amke wel eens “wil niet” zou kunnen zeggen. Slow’s gedachten gaan dezelfde kant op en hij zegt: “als ze er niet uit wil, ga jij haar halen hé! Amke zit tot aan haar hals in de ballen en probeert heel voorzichtig op te staan als er een jongetje vlak voor haar een duik neemt en Amke zou Amke niet zijn als ze dat niet moest nadoen.
Wordt vervolgd …