Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Kleindochters (Page 64 of 73)

Geladen als een muilezel

Nèm! “En dat kan ons niemand meer afpakken” zegt mske. Ze kwam binnen als een muilezel. Ze had de reiszak mee, ze had de GB zak mee waarmee ze naar de Lidl gaat (jaja), ze had haar kabas met attributen mee en ze had een plastic zak mee … voor Ella! Allemaal voor Ella. Waarom? Dat zullen we dan op een andere keer vertellen. “We moeten ons plezante berichtjes wat spreiden” zegt mske “anders lachen de mensen zich hier dood”.

Ze is dus gaan winkelen voor Ella! Leuke dingetjes voor kleine meisjes. Neen, mske winkelt niet voor zichzelf. Er is eerst nog het een en het ander te regelen en bovendien is de kilostand nog niet naar behoren.

Bam!

Grensverleggende haarkepluk! Zo zou je de laatste rel ten huize Zoneke kunnen omschrijven.

Toen Ella geboren werd was het al “Aaizuv” dat de klok sloeg en het werd “Aai zus” maar dan meer om de grijpgrage handjes van Amke’s speelgoed weg te houden. En toen bleek dat al die grote mensen nu toch wel wilden dat Amke met Ella zou spelen en niet alles afpakken, werden de blokkades iets subtieler. Ze kon namelijk tussen zus en het speelgoed in gaan zitten, probleem opgelost.

Brute pech natuurlijk als “Aai zus” begint te kruipen en rond hosselt om er toch maar bij te komen. Bovendien wordt Aai zus ineens slagvaardiger en dan komt de dag dat Aai zus … owee!

Weet je aan wie Ella me doet denken?” vroeg Slow in de auto en mske knikte van ja.

Snoepje

Mama, mag Amke snoepje hebben?

Neen, Amke, je hebt zelfs geen half boterhammeke gegeten.

Papa, papa, knuf geven.
Knuf, knuf, knuf, knuf.
Mag Amke nu snoepje hebben?

Buil en bluts

“Mama” panikeert de telefoon “ik ben op de kindjes aan het passen en Ella is gevallen en dat wordt een bult. Wat moet ik nu doen?”

Dat vraagt Zus die altijd en overal van elke trap die ze tegen komt moet afvallen (VT en TT), die alle deuren ramt (VT en TT), die haar vingers tussen deuren steekt (VT) en altijd rare situaties meemaakt als het maar “knotst” (VT en TT).

Miss Catastrofica in conflict met een buil.

Amke belt

Daarnet was Zoneke aan de telefoon, maar hij was verkeerd verbonden. Dit nummer hier en dat van Bollie’s werk zitten op één knopke verschil in zijn verkortte nummerlijst.

mske heeft dan maar een lameer gedaan met haar kleindochter. Zo:

OmaSlow, is koud buiten, papa weg wekke, mama weg wekke,

En hier kwam iets dat ze zo snel vertelde dat mske niet mee was.

Koud buiten, jasje aandoen.”

Natuurlijk zal omaSlow haar jasje aandoen als ze buitengaat, zeker als Amke zegt dat het koud is.

Amke vertelt

« …

Het verhaal valt nogal lang uit, maar mske zegt dat ik me dat niet moet aantrekken, dat het toch ons blog is en dat er op deze manier minder verloren gaat, mocht Amke ooit interesse hebben in wat haar oma bezig hield.

In de auto slaapt ze al voor ze de parking afrijden, met slaapkonijn in haar armpjes en haar boekje in haar vuistjes gekneld.

Bij Zoneke is nog niemand thuis en ze nestelen zich alledrie in de zetel. Amke neemt haar boekje en begint er uit te vertellen. Kleine verhaaltjes over Samson en Gert.

Als Zus Bollie en Ella naar huis brengt, vliegt Amke als een veer uit de zetel en begint een relaas te doen over: “op kikketjes ezeten, op eendjes ezeten, op paadje ezeten” en als Bollie vraagt wat ze gegeten heeft roept ze enthousiast: “fietjeeeeeeeeeeees!”

Bollie en mske hebben de kindjes dan maar in bad gezet want Zoneke werkt donderdags tot 19.00u en Amke gaf weer te kennen met: “Amke doen” dat ze al groot genoeg was om zichzelf te wassen.

Toen ze later aan tafel zaten en Bollie het Plopsalandverhaal aan Zoneke vertelde, alsof ze er zelf bij was geweest, dacht mske dat gelukkig zijn soms zo simpel is.

Amke-show

« …

Op de middag, als ze met drie aan tafel schuiven gaat het doek open en verschijnen Samson en Gert op het grote scherm. Ze zingen een liedje en Amke zingt mee. “Perfecte timing jongens” denkt mske als Amke in haar stoel begint te schwingen. Blijkbaar lukt het dan toch om frietjes te eten terwijl ze zingt en wiebelt en handjes klapt. Als eindelijk de frietjes op zijn en ondertussen Big en Betsy -die ze niet kent- en K3 en Spring en Plop … de revue passeren, springt ze uit de stoel en gaat midden in de gang een one-woman show opvoeren, been links, been rechts, handje klap links, handje klap rechts, handje klap boven het hoofd, draaien met het gepamperde onderdeel. En een pirouette mag natuurlijk niet ontbreken.

Als mske vraagt of ze even in de buggy wil is het antwoord: “wil niet slapen”, neen, Amke wil terug naar de Bumba speeltuin en als mske haar weer het laddertje wil ophelpen, zegt ze “laat” terwijl ze mskes hand zachtjes wegduwt en ze klautert alleen het trapje op.

Wat later stappen ze voorbij de grote boot en Slow denkt dat die voor haar ook best te doen moet zijn. Hij gaat het eerst even uitproberen. Amke kijkt toe en als het geval zich in beweging zet zegt ze: “Oh Ooooh! Op mskes vraag of ze er in wil met Slow zegt ze: “neen” en ze schudt overtuigend haar hoofdje. Stel dat mske net op dat moment een aanval zou hebben van tijdelijke doofheid, dan zou ze dat “neen” toch wel gesnapt hebben. Als Slow komt en hetzelfde vraagt krijgt hij ook een “neen, wil niet” en Amke stapt doelbewust naar het water en ze wil het vlot op. mske zet het ding in beweging en trekt aan het touw: “laat” zegt Amke en wil het vlot zelf aandrijven. Maar pienter als ze is … dat vlot stopt weer bij de eendjes en Amke “wil in een joene eend”. Als mske dat aan de eendjesmanager vertelt, zegt die dat er veel kindjes niet in de grijze of beige eendjes willen. Kinderlogica! Amke houdt maar weer de hals van de joene eend vast.

Tegen 14u is er een Bumbashow in het amiftheater en stilaan wandelen ze dan die richting uit. “Kom” zegt Amke en neemt mskes hand en stapt de winkel binnen. Ze kijkt rond maar de Samson kleren interesseren haar niet, de CD’s niet, de pluchen mannekes niet, enkel de stand van de boeken, daar blijft ze bijstaan en bestudeert ze. Ze kijkt naar mske en zegt: “boekje ebbe”. mske die toch zinnens was om haar een herinnering te kopen, neemt het boekje, geeft het in haar handje en stopt ook de centjes in haar polleke. Maar aan de kassa staan mensen die een Samson jas kochten en mske moet Amke tegenhouden want ze wil de centen gewoon op de toog deponeren. Als er een andere medewerkster komt, om even iets te checken, moet mske weer ingrijpen want Amke wil die al mobiliseren om de centen aan te nemen. Uiteindelijk is het haar beurt en ze steekt het geld uit, maar het meisje wil het boekje hebben om te scannen. Amke kijkt van: “zo zijn we hier niet getrouwd hé” en houdt het boekje stevig vast terwijl het meiske scant.

Op de Bumbatijd zitten ze op de treden van het amfitheater en weer begrijpt mske de mensen niet die altijd net voor haar moeten weg en weer lopen of gaan staan. Of zijn ze zich enkel bewust van hun eigen kinderen? Wat mske van die hele Bumba denkt gaan we hier niet vertellen. Feit is dat Amke met open mond en blinkende ogen zat te kijken. En alle andere kindjes zijn al even begeesterd. Alleen moeten ze op een zeker moment dansen, maar Amke danst niet op commando, enkel op leuke liedjes.

Na de show vraagt mske of ze haar jasje wil aandoen en dat doen ze dan. Terwijl mske de vragenlijst invult, komt Bumba er aan en Amke zegt niet “pakke, pakke, pakke” maar duikt achter de tafel waarop mske staat te schrijven.

Wordt vervolgd …

Pakke, pakke, pakke en de joene eend

« …

Gisteren morgen heel vroeg zijn Slow en mske hier vertrokken, zodat Amke rustig kon blijven slapen als Zoneke en Bollie, met kleine Ella vertrokken. Zoneke moest nog efkes mske verwittigen, hij zei: “mama, pas op, want Amke kent nu het verschil tussen: “Amke wil” en “Amke wil niet”. Laat je niet doen hoor!” Poeh Zoneke toch, precies hij zou moeten weten dat mske ook het verschil weet tussen: “mske wil” en “mske wil niet”. Zoneke keek eens bedenkelijk toen mske dat zei.

Om 10u stonden ze met hun drietjes, Slow, mske en Amke op de parking van Plopsaland indoor … helemaal alleen! “Heb je goed gelezen?” vroeg mske aan Slow en die begon warempel te twijfelen. mske overhaalde Amke om haar slaapkonijn toch maar in het zeteltje in de auto te laten wachten en ze stapten naar de ingang. Daar stonden ze weer alleen. Maar de meisjes aan de balie stelden hen gerust: “het was open, het was alleen nog vroeg”. Ze gingen naar binnen, maar ze hadden de tijd niet om zich te verwonderen over het feit dat er niemand anders was, want daar kwam Piet Piraat aangestapt en hij wuifde naar Amke.

Nu is het zo dat de techniek altijd alles beter maakt. Alleen ziet een masker er dan ook zeer kunstmatig en karakterloos uit en bovendien was het masker gemaakt naar de stripfiguur en niet naar de piraat die Amke zo bewondert. Amke ziet die afkomen, draait zich om, grijpt mskes been en zei: “pakke, pakke, pakke”. Amke is normaal niet zo een pakkekindje, enkel als de nood het hoogst is en een neppiraat nabij dan krijgt dat kwikzilver het in haar hoofdje en zegt: “pakke, pakke, pakke” als de kreet uit: “tora, tota, tora”.

Als de man, denken we, hij was nogal groot, zijn hand uitsteekt, steekt Amke zelfs haar gezicht in mskes hals.

Vijf meter verder is de man vergeten en wil Amke weer stappen en ze kijkt haar oogjes uit. Ze stapt alles voorbij en pas als ze de toer gedaan heeft, wordt beslist dat ze in de eendjes wil.

mske zet haar in een eend en gaat er zelf achter zitten – kindjes van <1m mogen veiligheidshalve nergens alleen op. Amke legt haar beide pollekes tegen de hals van het beest.

Na deze vaart gaat ze op de kikkertjes en op de grote piratenboot, waar ze het kanon afschiet. Daarna vaart Slow met haar op een vlot over het water en gaan ze op de grote paardenmolen en in de Bumba speeltuin.

Maar Amke wil terug naar de eendjes. En deze keer gaat Slow mee, maar hij kijkt bedenkelijk en zegt van in zijn watertuig dat ze “iets niet wil”. Maar volgens mske keek ze toch normaal, alleen zat ze nogal ver naar achter. Als ze uit de eend komt, blijkt het probleem gewoon te zijn dat Amke in een groene eend wou.

Daar komt een reusachtige Plop aan. “Pakke, pakke, pakke” gilt Amke en duikt in mskes nek. Plop probeert haar te overhalen om toch een handje te geven, maar Amke geeft niet thuis. En dan gaat ze in het ballenbad. Groot ding met een net over en een op kindermaat gemaakte ingang. mske kijkt bedenkelijk als ze denkt dat straks Amke wel eens “wil niet” zou kunnen zeggen. Slow’s gedachten gaan dezelfde kant op en hij zegt: “als ze er niet uit wil, ga jij haar halen hé! Amke zit tot aan haar hals in de ballen en probeert heel voorzichtig op te staan als er een jongetje vlak voor haar een duik neemt en Amke zou Amke niet zijn als ze dat niet moest nadoen.

Wordt vervolgd …

Tickets kopen

We hebben er al een paar keer naar verwezen, maar nu het voorbij is, gaan we er wat meer over vertellen. Over wat? Over Amke en haar bewondering voor de Samson en Gert, Piet Piraat en Bumba personages.

Slow stelde voor om even Plopsaland indoor te Hasselt uit te proberen. Het was nog redelijk nieuw en nog niet erg gekend.

mske sprak af met Zoneke en Bollie voor de 19de en Slow onderzocht de website. Maar die was niet bepaald klaar en duidelijk, vooral kwestie van de prijs voor groter of kleiner dan 1m. En mske belde vorige week naar de post, waar ze zegden dat die tickets helemaal geen probleem vormden, ze konden die zelf afprinten. Maar die dame sprak over gratis voor kleiner dan 1m en dat, dat zag mske niet zo zitten als ze afging op de info op die website.

mske belde dan maar naar de grote Plopsa en daar legden ze eindelijk goed uit hoe het ineen zat. Maar … daar raadden ze mske aan om die tickets online te bestellen zodat ze zeker zouden zijn dat ze donderdag binnen konden want de tickets van de post zijn niet daggebonden. En er waren al 1000 tickets verkocht . Met Slow en zijn tegenpruttelende ingewanden -op dat ogenblik- en een klein meisje van iets meer dan twee jaar wou mske echter het risico op een zieke niet lopen en ze ging dus maar naar het postkantoor.

Simpel? We zegden het al, het park is nieuw en de postbediende vond eerst helemaal geen prijzen voor kleine meisjes van 93,5cm. Toen ze het gevonden had kon ze geen twee volwassenen bij één kindje krijgen. mske raadde aan om dan toch even die ene volwassene samen met dat kindje al af te printen maar dat ging ook niet want op het scherm stonden wel degelijk de drie tickets vermeld. Alles dan maar weer verwijderd en weer helemaal opnieuw. Veertig minuten later had mske haar tickets.

En Slow en mske besloten dan maar zo vroeg mogelijk voor de deuren te staan zodat ze bij de eersten waren.

Wordt vervolgd …

Wij waren weg

Mooie da-agen
Ik hou zo van die mooie da-agen

Page 64 of 73

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén