Zoek
Maand: juli 2011 (Page 2 of 4)
Gaan zwemmen is nog altijd goed om stress te verzuipen. En erna nog een donkere gaan drinken met je lief maakt je zelfs vrolijk.
En dan over vrolijk gesproken, als je dan nog efkes voortzoekt op youtube op die Sons of Maxwell en je vindt dit liedje dan komt er zelfs geen einde aan al die vrolijkheid.
Het liedje is niet echt van hen is, het is een Iers kinderliedje blijkbaar, maar hun versie is dan wel de beste.
En heeft die Maxwell nu geen sjaans zeg? Met twee zo een zonen.
Een pooske terug dacht mske ineens aan iets en ze vroeg zich af hoe het nog met Dave Carroll van the Sons of Maxwell zou zijn.
Dave had namelijk enkele jaren terug een paar probleemkes gehad met United, een vliegtuigmaatschappij. Die hadden zijn Taylor guitar gebroken en hij had daar, na het nodige over en weer gediscuteer, een lieke over geschreven, waar ik dan een stukske over schreef.
En toen mske zich dat dan ging afvragen, ging ze dat postje opzoeken en toen vond ze via youtube dat Dave Carroll nog meer liekes over het voorval had geschreven. Maar aangezien er geen enkele het niveau kon halen van dat eerste, dat hier te beluisteren is, zei ze dat we er maar niks gingen over zeggen.
En wat las mske nu gisteren in de gazet? Dat het uitbrengen van dat lieke een ferme financiële strop werd … voor die vliegmaatschappij, wel te verstaan.
“Komkommertijd” zegt er ene in de reacties. Die is al vergeten zeker dat komkommers soms serieus uit de hoek kunnen komen. Dus vinden wij Dave Carroll en zijn gitaar wel nieuws. Dat van die politiekers die niet kunnen politieken, dat vinden wij pas kommernieuws.
En mske zegt dat ik alles zo niet dooreen moet gooien.
Als mske naar huis komt met haar fietske, dan is eerst nog flink trappen met die pedalen en dan alle remmen los en de berg af.
Als Slow naar huis komt met zijn fietske, dan houdt hij zijn benen stil en remt, remt op die bergaf en hier net voor de poort tracht hij zijn voeten op de grond te zetten, maar meestal loopt hij dan nog een eindeke mee omdat hij niet gestopt geraakt.
Die remmen versleten? Neen hoor. Slow heeft dat probleem met oude remblokjes maar ook met nieuwe, met zijn vorige fiets en nu met deze.
mske is een bergafstuiver, dat vertelden we vorig jaar al, maar één van de vorige dagen zei ze zo tegen Slow dat ze zo best eens een bergaf van de TdF zou willen doen, niet die van gisteren natuurlijk want mske spreekt geen Italiaans.
Slow had haar eens bekeken en mske legde uit dat ze het niet zoals die koereurs zou doen, dat niet, ze zou rondkijken om al die schoonheid te zien waar ze voorbij ging. Net zoals ze vroeger deed, maar dan met de auto.
En dan is er de dag dat we niets klaar hadden gezet om te posten en lezen we dat er mensen bedreigd worden omdat de prijs van de mosselen te laag is.
Wat is dat nu voor zever? Als die mensen daar aan uit kunnen is dat hun probleem toch?
Zo hebben die van Boerenbond ons soms ook al eens geërgerd met die acties tegen Ikea die zo één of twee keer per jaar friet met biefstuk aanbiedt aan een onmogelijke prijs. Maar die verrekenen dat in hun omzet natuurlijk en dat is een geste naar hun klanten toe. Eigenlijk wel om klanten te lokken ook natuurlijk.
Maar wij hier geloven nooit dat één restaurant daarom één steak minder verkoopt. Zeg nu zelf, er is toch een reuzegroot verschil tussen de twee. Je kan een rappe steak met friet bij Ikea toch niet gaan vergelijken met een dineetje op restaurant.
Diegenen die die rappe steak met friet gaan eten zouden hoedanook niet op restaurant gegaan zijn.
Eigenlijk is dat juist ten voordele van de Boerenbond. Ah ja, dan hebben ze die dag meer vlees verkocht.
Zo van tijd tot tijd lezen we in de gazetten dat een crèche of een kinderopvang moet verhuizen door klachten van de buren. Zo een berichten in de gazet werken als rode lap op een stier voor al de geroutineerde reageerders op die gazetten.
Ah natuurlijk! Want zo een bericht dat oogt goed, dat werkt als een magneet op alle verdraagzame medemensen. Want zeg nu zelf, zo een kinnekes dat misdoet niemand iets en wie kan daar nu iets tegen hebben behalve ouw zakken die vergeten zijn dat ze jong waren. Dat is de teneur van de meeste reacties.
Wat de reageerders vergeten is dat die ouw zakken als kind niet mochten wat de kinderen van nu wel mogen maar dat de ouw zakken in hunnen tijd wel mochten spelen in hun eigen gebuurte en met de buurtkindjes, maar dan liefst uit de ogen van de grote mensen.
Nu zitten al die kinderen geconcentreerd. En ja in een school is dat ook zo, want dat zeggen sommigen van die reageerders ook. Ze wonen naast een school en dat stoort niet. Natuurlijk stoort dat niet. mske heeft voor haar trouwen ook in de buurt van een school gewoond. Twee keer een kwartierke speeltijd en onder de middag ook nog. En dan is dat zelfs leuk en lief om horen, al dat jong geweld.
Maar zo een crèche of kinderopvang van 7 dagen op 7 van ’s morgens 7 tot ’s avonds 7 … awel mske ziet ook graag kinnekes maar ze zou er op dat ogenblik, peizek, toch ook de seskes van krijgen zé en eigenlijk is ze zelfs nog geen ouwe zak.
De kinderen van nu zijn sukkels. Ze zitten een heel jaar in de crèche of op school en in de vakantie moeten ze nog naar de crèche of naar de kinderopvang.
De ouw zakken van nu zijn sukkels. Ze hebben die jonge garde van nu alles gegeven wat ze nodig hebben om dan op de ouw zakken hunne kop te kakken.
Ze moesten zich schamen … alle onverdraagzamen.
Het werd een druk weekend. Druk in die mate dat mske veel werk heeft gehad met te zeggen wat Slow moest fotograferen of filmen. Het is een mooi stadje.
Maar het is klaar en duidelijk dat mske geen stadskind is, ze houdt het liever op het sportieve vlak. Ze vindt dat wel mooi, zo van die geveltjes en gebouwen, dus koppelden ze de gebouwen aan het sportieve.
Ze fietsten overal doorheen, op en af en mske liet Slow al die schoonheid fotograferen om te tonen aan liefhebbers van mooie stadjes.
En in het stadje stonden er wel een pak bijeen. Kijk maar.
En dan het weer. Slow en mske hebben ferm veel geluk gehad. Zaterdag bleef het droog tot tien voor twee. Toen vielen er enkele druppels en zijn ze maar gaan incheken in het hotel. Het ging over en ze zijn nog een klein toertje gaan doen om dan terug naar het hotel te gaan en te douchen. Ondertussen stond de TV aan en zagen ze Vanendert winnen op Plateau de Beille. En ze wilden/mochten niet juichen omdat er nog gasten waren.
Maar toen ging het wel regenen. mske was er eigenlijk nogal ontgoocheld over. Ze wilde echt wel met de fiets naar de zjubilee van tante Gee. mske had met Broer afgesproken dat ze hem zou bellen als het om half zes regende. Dan zou hij hen aan het hotel komen oppikken. Om half zes vond Slow het precies minderen en ja om twintig voor zes was het zo goed als over. Ze waren daar nog voor Broer. HA!
Het feest, dat is van ons. Dat delen we niet.
Toen ze uiteindelijk om twee uur naar het hotel terug wilden keren stonden overal erg grote plassen al regende het op dat ogenblik niet. Gisteren morgen wist de hoteluitbaatster te vertellen dat het om 22.00 die avond zo gegoten had. “Met bakken!” zei ze. Maar toen ja, toen waren Slow en mske binnen in de zaal aan het feesten dat de stukken er af vlogen.
Ze pakten de valiezen, deponeerden ze in de bagagekastjes van het station en vertrokken dan voor een fietstochtje naast de Schelde. Langs de ene oever op, langs de andere terug. Er stond wel een stevige wind. Maar toen ze bijna terug waren begon het pas een beetje te regenen. Ze hebben er dan een spurtje in gezet om onder de brug te geraken om te schuilen. Het ging snel weer over en toen zochten ze maar hoe ze op die brug moesten geraken om terug over de Schelde te komen.
De inwoner die hen daar antwoord op gaf vertelde ook over de hevige regenval van zaterdagavond.
Slow en mske zijn dan maar op de markt iets gaan drinken. Onder de luifel. En het waaide zo erg dat je je glas moest vasthouden en terwijl ze daar zaten heeft het nog twee buitjes gedaan, heel kort maar heel hevig.
Ze hebben dan maar besloten van op huis aan te gaan gezien het weer niet meer te vertrouwen was.
En dus waren ze eigenlijk twee uur vroeger thuis dan voorzien, maar beter in schoonheid stoppen dan te rekken om te rekken.
Voor al diegenen die vinden dat mske weinig reageert op hun blog of hier op ons blog, ze is er niet. Slow ook niet trouwens.
Ze zijn al van gisteren weg en komen straks pas thuis. Hoe laat weet ik niet, maar als ze reacties begint te zetten, dan wil dat zeggen dat ze thuis is.
Iedereen gebrieft? Dan zit mijn job er op voor vandaag!
Toen mske hier twee jaar dat blog aan het verhuizen was, kwam ze zo hier en daar nog wat youtube-filmkes tegen die weggehaald waren. En terwijl ze dan toch bezig was met in orde zetten, paste ze daar maar een mouw aan. Of ze zocht een andere versie of ze kiepte ze gewoon weg.
Donderdag of zo was ze toch ergens iets gaan opzoeken dat ik hier ooit plaatste, zo iets om prentjes ondersteboven te gooien, maar dat gooide niet meer ondersteboven, neen, dat zei: “de webpagina kan niet worden weergegeven“.
mske zuchtte. Maar ze moet niet zuchten. Vermits ik dat van Slow kreeg zal ik eens aan Slow vragen of hij dat kan repareren zodat ik dat weer kapot kan doen.
En mske? Die gaat eens zoeken naar alle youtubekes en indachtig wat Max haar ooit zei, zal ze die misschien eens zélf op youtube gaan zetten. Potverdekke. Zo kunnen ze ne mens aan de waggel houden.
