Hij zei: “vrouwen kunnen geen kaart lezen, dat is bewezen”.

mske vond dat hij moest stoppen met veralgemenen.

Hij zei dat een neutraal onderzoek had uitgewezen dat vrouwen geen kaart kunnen lezen omdat het mannelijk en het vrouwelijk DNA anders in elkaar zit.

Hij zei dat er misschien enkele uitzonderingen waren, maar onderzoekers hadden met 10.000 proefpersonen de zaak onderzocht en waren tot die bevinding gekomen, met bewijs dus, gezien het groot aantal personen.

mske dacht er het hare van, mske is geen professionele onderzoeker, maar ze is er zeker van dat met die onderzoeken wat dan ook te bewijzen valt, zélfs dat vrouwen beter kaart kunnen lezen dan mannen. Jawel, mske is er zeker van dat ze 10.000 uitermate capabele vrouwmensen kunnen vinden.

Maar mske zei niets. Met idioten discuteert ze niet.

Hij zei: “zo” en parkeerde de auto.

mske liet hem eerst de motor afzetten. Toen zei ze: “ik zou nog wat vooruit rijden. Je blokkeert een fietsenstalling”.

Toen mske aanwijzingen gaf over iets dat ze niet wou en de persoon in kwestie tegenpruttelde en mske wat kortaf zei dat ze het niet wilde, bemoeide de andere er zich mee. Ze blafte kortaf.

De andere keek haar trots aan en zei: “ik was bij het leger, ik kan goed commanderen”. mske was niet blij. Ze houdt niet van bemoeienissen met haar zaken en zeker niet dat mske de zaken anders wil aanpakken, niet zo hard.

Twee dagen later gaf mske aanwijzingen over iets dat ze niet wou en de andere pruttelde tegen zodat mske wat kortaf zei dat ze het niet wilde. Werd dat mens nu eens lastig ja!

Ze kon misschien wel commanderen maar luisteren was er niet bij.

mske voelde pijn aan haar vinger en de volgende dag was dat nog erger en daar was helemaal niets aan te zien.

Na drie dagen kon ze met dat topke van die vinger geen aanrakingen meer verdragen. En toen kwamen ze naar huis.

mske wou daarmee naar de dokter, Slow bekeek de site en zag dat de volledige week tot en met zondag al volzet was met afspraken. Natuurlijk kan je dan nog ziek worden, natuurlijk kan je dan nog bij de dokter terecht, maar dan moet je in de wachtzaal je beurt afwachten.

En dat wou mske niet. Het was net in de piekdagen van de griep en ze wou niet riskeren van omwille van een pijnlijke vinger nog een griep te gaan opdoen.

Ze heeft haar vinger enkele dagen in heet water met chloortabletten gestopt en hoopte toen dat het over was.

We zetten hier geen prenteke van fijt hoor, dat is vies.

Als we nu zeggen dat mske zich ergert, dan is dat overdreven, want dat doet ze niet. Maar ze heeft wel enkele bedenkingen over hotels.

Zo heb je telkens als je ’s avonds binnenkomt het fantastische gevoel van het wc-papier dat in een puntje is geplooid. Net of je een puntgat hebt. Okee, er is dus bewezen: “roomservice was here!”

Maar dan krijg je weer die hele resem kussens in bed. Dus is het eerste wat je doet, die berg kussens er weer uitkiepen want jij wil in dat bed.

Klagen we nu? Nee toch, we denken maar een beetje al bloggend.

Wat nog zo een bedenking is, we vragen ons toch af waarom die deuren zo moeilijk te openen zijn. Je staat daar met een koffer op wieltjes en een tas op je schouder tegen die deur te duwen en het lijkt wel of er aan de binnenzijde een kerel van 150 kilo probeert om die deur dicht te houden.

De uitleg is simpel. Dat is om te verhinderen dat klanten hun deuren zouden laten open staan. Ah ja? En wanneer zou een klant vergeten van de deur te sluiten? Terwijl hij of zij in bed ligt? Terwijl al de spullen daar staan, laptop inbegrepen?

Gelukkig hebben ze van die lekkere ontbijten die je thuis niet hebt. Lekker en uitgebreid en vers en je moet er zelf niets aan doen.

Hoofdpijn hebben is erg. Want hoofdpijn en tandpijn zijn de pijnen die je het meeste voelt. je voeten kunnen er ook wat van, maar die spelen hier nu geen rol.

mske heeft niet dikwijls hoofdpijn, maar wat ze nu heeft is ook vervelend.

Ze droomt namelijk regelmatig dat ze hoofdpijn heeft.

Als ze dan opstaat is daar niets van aan.

Hij was goed. Er goed. Hij had genoeg aan een half woord en mske vond hem één van de beste waar ze ooit mee samenwerkte.

En toen vernam ze dat, uitgerekend hij, op Twitter was bezig geweest.

“Goeiemorgen” zei hij.

“Zo goed is die niet” zei mske “blijkbaar staat er één en ander op Twitter”.

“Dat is er al af” zei hij.

“Te laat” zei mske “ze hebben het gezien”.

Ze zullen het nooit leren, de twitteraars!

Ga je eens een weekendje naar Rotterdam … dan begint het te sneeuwen.

Wil je een dagske naar Utrecht, dan zijn ze er terug daar mee.

En dan lees je dat het maar enkele vlokken zullen zijn, niet genoeg om alles wit te maken. Niet wit? Het lag als een dik tapijt over ons dorpke toen Slow en mske de deur achter zich toetrokken.

Er lag wel minder sneeuw onderweg, maar het heeft de ganse dag aan één stuk door gesneeuwd.

Wat zou er gebeuren als ze hun volgende uitstap naar Nederland nu eens in de zomer planden?

Na al de verhalen die we hier al vertelden over die taxi, zoals die keer dat hij gewoon de telefoon niet nam toen ze in Nederland zaten en dan dat uitgebreide verhaal van vorig jaar, over de belbusvervangende functie en die keer dat hij zo vroeg niet kon, had mske toch zo een voorgevoel dat het ooit eens ging fout gaan.

Vorige keer was het zover!

Slow telefoneerde op zondag voor een taxi op maandag om half acht. Het was iemand anders aan de telefoon. Die moest alle gegevens opnemen wat meestal niet het geval is, meestal volstaat de naam.

Op maandag om half acht stonden Slow en mske hier te staan maar de taxi, die zagen ze niet. mske telefoneerde. Ze kreeg niemand aan de lijn op het gevormde nummer maar ze werd wel opgebeld door een collega taxi, waar ze soms wel mee samenwerken. Die vielen uit de lucht, wisten van niets, ze gingen efkes informeren en zouden terug bellen.

En toen werd het stil.

mske heeft nog een keer gebeld en ze heeft tegen het antwoordapparaat gezegd dat ze tenminste mochten laten weten hoe ze het probleem zouden oplossen.

En toen zijn ze vertrokken. Hoe? Dat gaan we hier niet vertellen, stel dat die taxi mee leest.

Een feit is wel dat Slow en mske in plaats van een kwartier te vroeg, drie kwartier te laat waren en dat vindt mske absoluut onaanvaardbaar.