Za za, ze & zo – Pagina 39

Het nut van een powerbank

By ms

On 29 november 2023

Had ik het over een kapot kabeltje van mijn mijn powerbank is dat eigenlijk een gsm probleem dat al een hele poos geleden begon.

Die batterij liep leeg als een zeef en ik weet dat aan een update waarna dat begon. Wat ik ook deed, wat ik ook probeerde, het bracht geen aarde aan de dijk.

Enkele apps van die telefoon zwieren had ook al niks geholpen. En ondertussen nam ik toch al een jaar, als het niet langer is, die powerbank overal mee naartoe. De laatste maanden echter moest die ook mee op wandel want ook dat kon de telefoon niet meer aan. Dat weet ik dan weer aan de overname van Runtastic door Adidas. Vroeger frette die gps van Runtastic die batterij niet leeg. Eens Adidas gebeurde dat wel.

Nu ja, ik kon excuses verzinnen zoveel ik wou, die telefoonbatterij was naar de Filistijnen. Het was na ’t Kuipke dat ik besloot dat het genoeg geweest was. Ik zou een andere telefoon kopen en dat moest vóór mijn volgende vakantie. Het storende woord in die zin is “zou”. Alle excuses waren goed zoals: “Het is een beetje kort dag” en “Dan zit ik op vakantie met een telefoon die ik -nog niet goed ken” …

… “of met een telefoon die zegt: ’trekt nu uwe plan’ en het verder vertikt” vulde Luc aan.

Ik hield vast aan mijn plan. De week nà de vakantie zou ik werk maken van die telefoon. Ik ging met die grote drukte van Black Friday toch niet tussen die mensenzee gaan hangen, zeker …

Het heeft niet mogen zijn.

Vorige zondagmorgen vroeg ik: “Rijden we morgen maandag om een nieuwe telefoon?” “Waarom maandag?” vroeg Luc “De winkels zijn nu op zondag ook open”. En dus reden we zondagavond na onze uitstap nog naar een telefoonwinkel. Gelukkig wist ik wat ik wou en moest ik enkel nog enkel even aftoetsen of het wel die werd of toch maar een andere.

Ondertussen draait die al naar behoren, zijn er een paar apps afgegooid en de andere ingelogd.

Enkel zijn frakske is nog onderweg. Hij gaat nu nog overal mee in zijn doos.

In de microfoon

By ms

On 28 november 2023

In Za za, ze & zo

Het is niet iedereen gegeven. Echt niet.

Als je aan een groep mensen iets wil diets maken en ze praten onderling, dan kan je wat luider praten. Als zij dan ook met meer zijn en er een geroezemoes is en je wil de aandacht, kan je ook gaan roepen.

Sommigen verkiezen dan een megafoon. Maar dat is onbegonnen werk. Diegenen die iets verstaan van iets dat met een megafoon kond wordt gedaan, mogen nu hun vinger opsteken.

Maar de techniek staat voor niks. Nu kan het ook met een microfoon. Daarmee kan je hele zalen stil krijgen. Daarmee kan je je boodschap aan duizenden mensen ineens overbrengen.

Soms is die microfoon een wonder, al hangt het niet van de microfoon af maar van diegene die hem gebruikt.

Als die installatie goed is aangesloten, de spreker er op normale manier in spreekt, is dat een zegen voor wie wil luisteren.

Maar wee het moment dat die spreker denkt dat hij er in moet roepen.

Uitgelichte afbeelding:

Afbeelding van StockSnap via Pixabay.

De zoon van de bakker

By ms

On 27 november 2023

In Za za, ze & zo

Denk je dat alle grote schilders uit de gouden tijden afkomstig waren van grote steden? Dat had je gedacht!

Want dan lopen Luc en ik zo samen in het MSK in Gent de schilderijen en hun schilders te bestuderen en staat daar ineens: “Neerlinter” bij de informatie over de schilder. Werkelijk dat stond er. En Neerlinter is niet bepaald een grote stad. Neerlinter is een dorp hier wat verder. Dat ligt naast Oplinter en maakt nu deel uit van Linter. Dat is toch niet te ingewikkeld mag ik hopen.

Het wordt pas ingewikkeld als ik vertel dat het voornoemde Oplinter niet bij Linter hoort, maar bij Tienen.

Dan hangt daar, zoals gezegd, ineens een schilderij “Rommelpot” van een schilder die in Neerlinter geboren is. Ik neem een foto van schilderij en beschrijving en zou dat thuis wel eens opzoeken. Maar dat “eens” is al zo erg als “ooit”. Het kwam er dus niet van.

En dan loop ik op mijn eentje in het KMSKA tussen de “Krasse Koppen” -Luc heeft minder tijd nodig dan ik- en blijkt één van de schilderijen “De roker” van de hand van de man uit Neerlinter. Ik heb Joos van Craesbeeck¹ daar ter plaatste gegoogeld. Niks meer “eens” of “ooit”. Ik moest het onmiddellijk weten.

Een kleine anekdote? Drie dames stonden ook foto’s te nemen van voornoemd schilderij. De zaalwachter tegen wie ik er iets over zei antwoordde dat hij dat wist. Hij wàs van Neerlinter. Eén van de dames draait zich om en zegt: “En wij zijn van Tienen”. En zo had Joos van Craesbeeck daar ineens een hele fanclub verzameld.

pske van mske:

Of de ogen op het schilderij “Rommelpot” echt zo geprononceerd waren of dat dat lag aan de nonchalante wijze waarop ik het fotografeerde, zal ik bij een volgend bezoek aan het msk eens moeten verifiëren. Ik weet het namelijk zelf niet meer.

____________________
¹ Joos van Craesbeeck

Moorddadig log

By ms

On 26 november 2023

In Za za, ze & zo

Bij het voorbereiden van de volgende boekenmarkt in december in Aarschot, maakte ik nog maar eens werk van een andere doos boeken waar er een resem in zaten die voor mijn part weggegeven mochten worden aan organisaties die boekenverkopen organiseren voor het goede doel.

Dus haalde ik maar weer een lege bananendoos van de zolder, vermoordde de drie wespen die daarin overwinterden en begon de doos te vullen.

De volgende ochtend wees Luc me op de venster op de overloop. Daar zaten weer twee wespen die nog niet volledig bij hun positieven waren gekomen. Die heeft Luc dan maar dood genepen.

Die middag, tussen de soep en de patatten, om het zo uit te drukken want wij eten geen soep en patatten in één maaltijd, vertelde Luc me dat hij nog een derde had moeten kelen.

Weet je dat ik al twijfelde om het kerstgerief van de zolder te halen. Wie weet wat daar allemaal uit komt gekreffeld.

pske van mske:

Ik ga niet naar elk log apart verwijzen waarin ik het over onze curieuze situatie met wespen heb. Wie daar meer wil over weten kan hier onder even op de tag “Wespen” klikken. En wie er nog niet genoeg van heeft, er is nog een tag “Hoornaars” ook.

Het Banksy-mysterie

By ms

On 25 november 2023

In Za za, ze & zo

Na al die jaren dat ze ons hebben voorgehouden dat de onbekende die die veelbesproken muurschilderingen maakte een onbekend iemand was, wat ik hoogst eigenaardig vond, gezien de grootte van sommige van die muurschilderingen en de tijd die ze toch moeten gevraagd hebben om ze te maken, gaan ze nu vertellen dat ze in de beginperiode al een interview deden en dat daar de kunstenaar blijkbaar zijn naam had verteld¹.

Het ergste aan het hebben van een geheim is nu precies dat niemand wéét dat je een geheim kent. Er is maar een mogelijkheid: het uitbrengen. Maar dan is het ook geen geheim meer.

Mijn wantrouwige geest denkt dat er misschien iets anders kan achter zitten, Banksy is ondertussen een heel bekende naam en zijn werken verkopen goed op kunstveilingen. Ik zie niet goed in hoe ze zo’n stuk muur op een kunstveiling krijgen. Natuurlijk is dat pure nonsens, maar het maakt toch dat je het origineel niet aan je slaapkamermuur kan hangen.

Ik mag sommige van de werken van Banksy wel en uiterst rap content als ik ben, ben ik al zeer tevreden dat ik tenminste ooit zelf een foto van een origineel heb kunnen maken … dat ondertussen ook al niet meer bestaat².

Dover – 22 augustus 2018
Aanpassing:

Nadat ik het eerst een paar dagen terug las bij HLN, bevestigd door Het Nieuwsblad¹, publiceert VRT NWS het op de dag dat ik het log plaats. Ik zet er de verwijzing maar volledigheidshalve bij³.

____________________
¹ Het Nieuwsblad
² VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/08/26/verwijderd-of-bedekt-met-laag-vernis-beroemde-brexit-muurschild/
³ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/11/24/banksy-robbie/

Variabele planning

By ms

On 24 november 2023

In Za za, ze & zo

Op de planning:

De tijdelijke tentoonstelling: “Zeldzaam & Onmisbaar” in het MAS¹;
Een boekenwinkel/antiquariaat waar we, na ons bezoek aan de Nottebohmzaal, per toeval binnenliepen en er nu bewust een kijkje wilden nemen²;
De tijdelijke tentoonstelling: “Krasse Koppen” in het KMSKA³.

Luc puzzelde wat om het met die trams in orde te krijgen. Maar het kwam goed. En toen, onderweg naar de boekenverkoop vorige zaterdag, las ik over een tijdelijke tentoonstelling: “Van crabbelinge tot carton” in het Museum Plantin-Moretus.

En toen werd de planning:

De tijdelijke tentoonstelling: “Zeldzaam & Onmisbaar” in het MAS¹;
Een boekenwinkel/antiquariaat waar we, na ons bezoek aan de Nottebohmzaal, per toeval binnenliepen en er nu bewust een kijkje wilden nemen²;
De tijdelijke tentoonstelling: “Van crabbelinge tot carton – Tekeningen van Bruegel tot Rubens” in het Museum Plantin-Moretus⁴;
De tijdelijke tentoonstelling: “Krasse Koppen” in het KMSKA³.

Luc puzzelde weer wat om het met die trams in orde te krijgen. Uiteindelijk zei hij, met een zucht van verlichting, dat er niks veranderde. We konden te voet van de boekenwinkel/Antiquariaat naar het Museum Plantin-Moretus en daarna naar de volgende halte om de tram te nemen.

Op het eind van de dag voelden we ons echt wel tramhoppers.

pske van mske:

Natuurlijk kennen we wel meer boekenwinkels in Antwerpen, maar we kunnen ze ook niet allemaal gaan bezoeken. Die tijdelijke tentoonstellingen wachten niet, boekenwinkels kunnen dat wel.

____________________
¹ Zeldzaam & Onmisbaar – MAS
² Demian Books
³ Krasse Koppen – KMSKA
⁴ Van crabbelinge tot carton – Tekeningen van Bruegel tot Rubens – Museum Plantin-Moretus

____________________

What’s another year? Johnny Logan

By ms

On 22 november 2023

In Za za, ze & zo

En wat was nu die kleine anekdote waarvan sprake?

Toen ik voorstelde om in Gent maar nog maar eens in het MSK binnen te gaan, omdat we daar indertijd met de kennismaking met Theodore Rombouts nog niet alles gezien hadden, was Luc al aan het googelen geslagen en vond een tijdelijke tentoonstelling in het MSK van Duits expressionist Erich Heckel. En die was al bezig van 12 oktober en zou lopen tot 25 januari.

En ik vroeg me af waarom ik geen nieuwsbrief had ontvangen, bij het googelen zag ik die tentoonstelling namelijk ook.

In Gent aan de balie keken ze beduusd. Bij het dubbelchecken blijkt die tentoonstelling van 12 oktober 2024 tot 25 januari 2025¹ te lopen. Die nieuwsbrief zal dus nog komen en wij konden -natuurlijk- Erich Heckel -nog- niet zien.

Maar hij staat wel al op de agenda.

____________________
¹ Erich Heckel

De opvolging

By ms

On 21 november 2023

In Za za, ze & zo

Toen we vorige week dinsdag goed en wel thuis waren van ’t Kuipke, kreeg ik een e-mail zeggende dat de online ticketverkoop voor 2024 zou starten op maandag 20 november¹ om 10.00u.

Toen we vorige zondag, op ons lamme zij op de zetel ~~liggende~~ hangende waren, legde ik mijn boek terzijde en keken we op TV naar de afsluitende ploegkoers van de Lotto Zesdaagse in ’t Kuipke.

Toen we gisteren maandag opstonden hebben we na 10.00u zo snel mogelijk onze zitjes voor volgend jaar geboekt.

____________________
¹ Lotto Zesdaagse Vlaanderen – Gent

Roken op balkon

By ms

On 20 november 2023

In Za za, ze & zo

Roken in hotelkamers is meestal al niet meer toegelaten. Dan zien we dat rokers buiten gaan roken. Soms bewonder ik hen ervoor, dat ze er zoveel voor over hebben, zoals in de kou en/of regen gaan staan.

Soms vind ik het ergerlijk, als je in een kliniek binnen wil en de gezellig kletsende rokende -zij het tijdelijke- kliniekbewoners vlak voor die inkom staan en de doorgang belemmeren, maar blijkbaar is daar ook weer een regel tegen in de maak.

Wat doe je dan als je, in een hotel, de balkondeur openzet voor wat frisse lucht en de buur staat op het balkon te roken en de rook waait door die open balkondeur en komt gezellig bij jou op bed zitten?

Wat doe je dan? Ik doe dan gewoon de deur dicht. Ik wil de buur er niet op aanspreken.

Want op vakantie wil ik het rustig houden, zonder gedoe.

De boekenverkoop

By ms

On 19 november 2023

In Za za, ze & zo

Gisteren gingen we naar een boekenverkoop. We stonden er heel vroeg voor op, het was wel een eindje rijden.

En omwille van dat eindje, hadden we daarna nog een paar bestemmingen voorzien, kwestie van niet gewoon heen en terug te rijden. Zo zouden we naar het Verdronken Land van Saeftinge gaan, dat zeggen we al zo lang. En ook het Hooghuis in Doel stond nog eens op het programma. Herita kon daar in april 2023 eigenaar van worden en gaat het restaureren¹.

Nog voor we vertrokken wisten we al dat we al verdronken land genoeg hadden gezien, schrapten Saeftinghe en Doel en zijn na de boekenverkoop maar gewoon naar huis gekomen.

We hebben thuis maar een Glühwein gedronken en hebben onze aanwinsten bekeken.

____________________
¹ Herita