Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Baanwielrennen

De opvolging

Toen we vorige week dinsdag goed en wel thuis waren van ’t Kuipke, kreeg ik een e-mail zeggende dat de online ticketverkoop voor 2024 zou starten op maandag 20 november1 om 10.00u.

Toen we vorige zondag, op ons lamme zij op de zetel liggende hangende waren, legde ik mijn boek terzijde en keken we op TV naar de afsluitende ploegkoers van de Lotto Zesdaagse in ’t Kuipke.

Toen we gisteren maandag opstonden hebben we na 10.00u zo snel mogelijk onze zitjes voor volgend jaar geboekt.

____________________
1 Lotto Zesdaagse Vlaanderen – Gent

Nie neute en nie pleuje1

Toen ik voor de Lotto Zesdaagse in ’t Kuipke2 wou boeken, omdat ik de heel erg sterke indruk had dat Luc daar wel graag eens zou bij zijn, waren er al bijna geen goeie plaatsen meer beschikbaar. We waren toen 17 april. Rap bij zijn is dus de boodschap.

Maar ach, het was maar voor ene keer, ge weet wel, om eens te kijken wat en hoe het was.

Hoe dichter de datum naderde hoe stommer ik het idee vond en alle nadelen worstelden om de eerste plaats:

  • het is duur;
  • ’s nachts in ’t donker is het in een stad niet veilig en parking Ledeberg is dan maar iets meer dan een kilometer afstand, maar de omgeving noodt niet tot een wandelingske;
  • er werd veel regen aangekondigd, ook in Gent.

Echt? Moesten we niet geboekt hebben, we waren ik was niet vertrokken geweest. Maar ach, we gingen er maar een uitstap van maken met eerst een bezoekje aan het MSK, daarna aan het S.M.A.K. om tegen half zeven naar ’t Kuipke af te zakken.

Gelukkig had ik het luid genoeg over die parking gehad en was Luc in actie geschoten. Hij vond een parking dichterbij, wel duurder, maar soit. Een veilig(er) gevoel is veel waard. Normaal zouden we die parking nooit kiezen, aan die Overpoort in Gent. Goe zot!

De dag begon niet goed, hij begon écht niet goed. De regen viel met bakken uit de lucht. Op sommige plaatsen konden we geen hand voor ogen zien. We lazen dat er ter hoogte van Koekelberg een vrachtwagen op zijn zijde lag. Zover moesten we niet door de afslag naar Gent. Maar de kleine auto die op zijn kop lag zagen we wel.

We picknickten in de regen, in de auto weliswaar, op de parking van Wetteren waar we toch gehoopt hadden van tegen de middag in Gent te zijn.

In het MSK waren enkele zalen afgesloten voor een komende tentoonstelling en daardoor -en mede door een kleine anekdote, die ik voor een later log houd- waren we daar sneller klaar dan voorzien, maar er valt altijd wel iets nieuw te ontdekken en we waren er wel lang genoeg gebleven zodat Lucs vest terug droog was.

De tentoonstelling van Jan Van Imschoot “The End is Never Near” in het S.M.A.K. kon Luc niet bekoren. “Dan liever Rubens” zuchtte hij. Ik was niet echt akkoord al was de eerste zaal mij ook niet bevallen -gelukkig hadden we tijd te veel anders had ik misschien afgehaakt- maar de andere zalen vond ik wel de moeite waard.

’t Kuipke? Eerst ging de oplaadkabel van mijn powerbank/telefoon kapot (waarover ook later meer) en kon ik die niet opladen.

Daarna vernamen we dat de deuren pas om 18u zouden openen. Zodoende liepen we maar efkes terug naar de auto om powerbank en kabel op te bergen, want die zaten in de zakken van mijn overgrote vest en wegen toch wel wat.

Toen we stonden te wachten om binnen te gaan zei ik tegen Luc dat het zeker vast stond dat het een éénmalig gebeuren was. Ik houd niet van massa’s volkeren die ergens door een smalle doorgang moeten. Het viel mee. Het was echt wel goed georganiseerd. Daar was echt niks op aan te merken.

En toen begon de pret. Er is geen vergelijk mogelijk tussen wat daar in ’t Kuipke gebeurde en BK’s en andere mogelijke kampioenschappen. Ik kan het verschil gaan uitleggen maar ik zou het zelf ook niet graag lezen.

Feit is dat we daar zeven uur naar een spektakel hebben gekeken zonder ons een minuut te vervelen.

Het verrassende is dat ik de mogelijkheid overweeg om terug te gaan, maar dan nóg sneller te boeken zodat we een nóg betere plaats kunnen bemachtigen al viel deze hoge plaats enorm, maar dan echt enorm mee. Waarom ik die mogelijkheid overweeg? Het is te gek voor woorden -je moet er zelf bij zijn- maar er was ambiance, heel veel ambiance zelfs. En als Luc dit leest …

En ik hoop dat Luc de Mexican Wave en het aansluitend “We will Rock you” van Queen op film heeft.

Is dat nu zo speciaal? Wél als elf koereurs dat doen op hun koersfiets op een wielerpiste .

____________________
1 Vlaams Woordenboek
2 Lotto Zesdaagse

Waarom ik “Neen” zei

Ja! Waarom zei ik nu neen, die dag in de zomer, toen er sprake was van de -nu voorbije- vakantie?

We hadden toen een paar dagen Kempense Meren geboekt toen Luc las dat het BK op de piste in de vernieuwde Velodroom van Heusden-Zolder zou doorgaan op onze laatste vrijdag in Sunparks en op de zaterdag erna.

En we wilden de binnenkant van die Velodroom wel eens zien en dat BK ook wel. Dus boekten we een nacht Sunparks bij en besloten dat we op zaterdag -in het naar huis komen- naar dat BK zouden gaan. Toen Luc opperde van de beide dagen een kijkje te gaan nemen, zei ik dus “neen”.

Wetende dat ik na wat onbestemd gebrom van Luc twee zitjes boekte voor de Lotto Zesdaagse van Gent1 waarvan ik al vertelde dat het op de planning stond, wel dat was gisteren.

Dat begon gisteravond om 18.30u en was daarnet om 1u zoiets gedaan. Het is nu 1.45u en we zijn onderweg naar huis.

En zo twee keer op vier dagen tijd vond ik wel kunnen maar drie keer op vijf dagen tijd, dat vond ik wat veel van het goede.

____________________
1 Lotto Zesdaagse

We waren de pist’ in

Ergens in oktober viel ik al googelend op een kalender van de Lotto Zesdaagse 2022 in ’t Kuipke1 van Gent.

Luc kijkt wel meer naar het baanwielrennen op TV; soms kijk ik mee maar -eerlijk gezegd- snapte ik er de hond zijn voeten van.

Omwille van de interesse van Luc en ook omwille van een paar gedeelde jeugdherinneringen zei ik er wat van. Ik vroeg of hij niet geïnteresseerd was om eens een kijkje te gaan nemen. Na een beetje onbestemd gebrom zijnentwege werd er niet verder op ingegaan en werd het gewoon vergeten.

Tot ik ineens, zo’n twee weken geleden, “Pistemeeting Gent” op de agenda zag staan, niet in ’t Kuipke maar in het “Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx2” (International Trackmeeting Belgium3).

“Op zaterdag valt er het meest te zien” vertelde Luc en zodoende waren we vorige zaterdag onderweg en gingen we nog meer jeugdherinneringen ophalen. Want ja, in mijn kindertijd had ik het wel gezien op TV. Eigenaardig eigenlijk, als het ik het zo bedenk, dat in de jaren van de zwart/wit TV er meer baanwielrennen te zien was geweest.

“Broer en ik gingen dat nadoen” zei ik. “We gingen ook surplacen”. “Surplacen mag nu niet meer” zei Luc, al verbeterde hij onmiddellijk dat het wel nog mag, maar niet te lang omdat het vooruit moet gaan.

Met wat spijt in het hart dacht ik aan die onbeweeglijk stilstaande coureurs daarboven op die scheve bocht, terwijl Broer en ik in spanning zaten af te wachten tot hun vertrek.

(Lees verder onder de foto)

En daarna speelden we dat na, maar dan zonder scheve bocht en, eerlijk gezegd, met veel valsspelen.

Derny’s4 had ik de laatste tijd ook niet al te vaak meer gezien op TV, maar die zijn er wel nog, volgens Luc. Maar stayeren was wel nog iets anders geweest … en daar was ik niet meer mee. Dat herinnerde ik me niet.

De proef heette nu “Keirin5” maar de traag trappende motorrijder vond ik nog altijd even hilarisch als indertijd toen ik kind was, of misschien precies daarom.

(Lees verder onder de foto)

Veel meer valt er niet te vertellen. Het duurde een hele dag, er was inderdaad heel veel te zien en het werd laat. Maar in de auto, onderweg naar huis, besefte ik ineens dat ik het blijkbaar wel snapte. Het is al zo onoverzichtelijk op een piste en als ze dan op televisie ook nog herhalingen inlassen, wordt het gewoon chaotisch.

En wat zei Luc in de auto? Die begon over de Lotto Zesdaagse6 in ’t Kuipke van Gent op ’t eind van ’t jaar, wat ik heb beantwoord met wat onbestemd gebrom.

Foto’s nemen viel niet mee. Anders gezegd, ik vond het resultaat niet bepaald geslaagd. Hieronder gewoon een paar actiefoto’s om het af te maken.

pske van mske:

    – De uitdrukking: “We zijn/waren de pist’ in” betekent: “We zijn/waren weg”.

    – Na even opzoeken thuis blijkt dat een surplace maximum 30 seconden mag duren.

____________________
1 ’t Kuipke
2 Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx
3 Belgian Trackcycling
4 Derny
5 Keirin
6 Lotto Zesdaagse
____________________

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén