Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tag: Sunparks (Page 2 of 3)

De Blankaart

We hadden geboekt bij Sunparks Oostduinkerke, omdat dat goed uitkwam met dat voorziene bezoek aan de tentoonstelling van James Ensor in Mu.ZEE waarvoor we de invulling voor maandag en woensdag nog moesten plannen.

We konden nog eens naar Westfront in Nieuwpoort gaan, we waren er wel al eens in 2014, maar dat is dus lang genoeg geleden om nog eens te gaan kijken en er eens betere foto’s te nemen.

Westfront Nieuwpoort is na de kerstvakantie gesloten tot 31 januari1.

“En de Blankaart²?” vroeg Luc. Want ja, toen we lazen dat een Europees zeearendenkoppel daar bouwplannen had3, hadden we geopperd dat we die wandeling ook wel eens konden doen. Niet dat we dachten dat die zeearenden zich zouden laten zien4, maar een mooie wandeling is mooi meegenomen en je weet maar nooit.

Maar toen las Luc dat grote delen van de Blankaart enorm hadden geleden onder de wateroverlast en dat vrijwilligers druk doende waren met de opruimingswerken5. En toen moest de voorbije wateroverlast van de voorbije week nog komen.

Ik keek naar alternatieven. Het Visserijmuseum? Het Visserijsmuseum is gesloten wegens renovatie door die potvis die er komt wonen6.

Het Paul Delvauxmuseum? Op die kalender kan je tijdens de maand januari niet terecht7.

Het Abdijmuseum Ten Duinen bleek, van na de kerstvakantie tot het einde van januari8, ook al gesloten.

Er is ook nog de Dodengang in Diksmuide. Maar daar waren we ooit ook al en die ligt pal naast de Ijzer. En de website waarschuwt ook al voor veel plassen en raadt botten aan9.

En voor ergens onderweg? Eens langs het kasteel van Beauvoorde? De website10 was in onderhoud, maar gelukkig kon ik er onder lezen dat het kasteel … gesloten was voor restauratie.

Dat het een dode periode was, wisten we al. Het aantal parken dat ons enorme kortingen bood om toch maar bij hen te boeken van 8 tot 10 januari is niet op één hand te tellen.

Een minivakantie plannen in die dode periodes is dan ook geen sinecure.

____________________
1 Nieuwpoort
2 De Blankaart
3 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/04/29/eerste-koppel-europese-zeearenden-in-de-blankaart-in-diksmuide/
4 Natuurpunt
5 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/12/28/vrijwilligers-ruimen-provinciedomein-blankaart-op-na-wateroverla/
6 Navigo
7 Paul Delvauxmuseum
8 Abdijmuseum Ten Duinen
9 De dodengang
10 Kasteel van Beauvoorde
____________________

Klachten (…) let maar beter op

Sedert wij in 2014 besloten dat wij ook recht hadden op vakantie, dat de klanten geen recht hadden op 24/7, hebben wij onze verblijven steeds via Booking.com geboekt, behalve bij Sunparks en Center Parcs natuurlijk. Als je mij vraagt wat ik er over denk, zal ik zeggen dat wij geen reden tot klagen hebben.

Al hadden we één van de eerste keren prijs in een hotel in Manchester dat niet voldeed. Dat was echt te erg: vuil, vies, zelfs het water zag er vies uit. Waren we zo laat niet aangekomen, we waren opnieuw vertrokken. En ’s morgens bij het vertrek lagen er spuiten op de traptreden.

Ik schreef een recensie maar was verbaasd dat ze er niet op reageerden. Maar ja, eigenlijk had ik toen weinig ervaring met boekingsplatforms.

Later kwam dan een probleem met een betaalkaart -wat men nu algemeen kent als een debetkaart van Visa- waarbij Luc zich ging afvragen hoe oplichters het voor elkaar krijgen.

Toen we lazen dat je goedkoper af bent als je rechtstreeks bij een hotel boekt of dat je dan een ontbijt bij krijgt, hebben we dat geprobeerd en kregen zjust niks. Dus hielden wij het bij Booking.com.

Vorig jaar was er het verhaal van mensen die wat ernstigers meemaakten en die zich in de steek gelaten voelden1. Bij het lezen van dat artikel heb ik begrip voor beider argumenten, zowel die van de gedupeerden als die van Booking.com en ik besloot de richtlijnen op te slaan, voor het geval er ons ooit iets gelijkaardigs zou overkomen.

Nu lees ik over klachten over fraude die binnenstromen2 en dan weet ik het zo niet meer. Want nu schuift het boekingsplatform de schuld blijkbaar in andermans schoenen. Als ik het goed begrijp is het bij de ene versie de schuld van de verhuurder, bij de andere van de huurder.

Dat er iets fout gaat kan overal gebeuren, daar kan ik zelfs begrip voor opbrengen maar je kan niet zomaar telkens met een beschuldigende vinger staan wijzen vooraleer de hele zaak ten gronde is uitgespit.

Is er een alternatief voor Booking.com? Ik denk het niet. Is er niet overal een foutenmarge … en is niet altijd voorzichtigheid geboden?

Uitgelichte afbeelding: ____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/08/03/wat-als-vakantieflat-nachtmerrie-is-eigenaar-bedreigde-ons-zel/
2 Het Nieuwsblad

Kunst in de Eifel

Zei ik al dat in de huisjes van Center Parcs veelal dezelfde decoratie te vinden is? Ja dat deed ik al. Ergens herinner ik me waterlelies maar ik weet nu niet meer bepaald waar. Maar in de Eifel zijn het Eifeltaferelen.

Toen ik het voor het eerst zag vond ik onderstaande rechtsboven wel iets hebben. Nu we het al telkens opnieuw zagen, vind ik het niks speciaals meer al vind ik het nog altijd het meest typische van de drie.



Roken op balkon

Roken in hotelkamers is meestal al niet meer toegelaten. Dan zien we dat rokers buiten gaan roken. Soms bewonder ik hen ervoor, dat ze er zoveel voor over hebben, zoals in de kou en/of regen gaan staan.

Soms vind ik het ergerlijk, als je in een kliniek binnen wil en de gezellig kletsende rokende -zij het tijdelijke- kliniekbewoners vlak voor die inkom staan en de doorgang belemmeren, maar blijkbaar is daar ook weer een regel tegen in de maak.

Wat doe je dan als je, in een hotel, de balkondeur openzet voor wat frisse lucht en de buur staat op het balkon te roken en de rook waait door die open balkondeur en komt gezellig bij jou op bed zitten?

Wat doe je dan? Ik doe dan gewoon de deur dicht. Ik wil de buur er niet op aanspreken.

Want op vakantie wil ik het rustig houden, zonder gedoe.

De waters op vakantie

Als ik zou zeggen dat alle vakantieparken een meer of vijver hebben, lieg ik misschien, want ik heb nog niet bij alle vakantieparken een vakantie, week, midweek of twee- of driedaagse doorgebracht. Ik denk trouwens niet dat dat me, in wat me nog rest van mijn één mensenleven, zou lukken. De vraag is ook of een heel mensenleven wel zou volstaan.

Wat wel waar is, is dat alle parken -en dat zijn er niet zo heel veel- waar ik wel al was zo een meertje of vijvertje hebben.

Soms hebben ze dat niet nodig, dan liggen ze gewoon aan bij zo een groter meer zoals de Bostalsee en het Rauwse Meer, zoals Center Parcs Bostalsee en Sunparks Kempense Meren.

Soms liggen ze aan zee, maar de beide Belgische parken hebben daarbovenop nog een parkmeertje.

Ook het -niet nader genoemde- park in Drenthe had een eigen parkwater, eigenlijk meer dan één al was het ene dan een zwemvijver en het andere een vennetje in natuurgebied.

En daar hadden we dan, als kers op de taart, de niet zo veraf gelegen Baggelhuizerplas. Die was een wandeling meer dan waard. Er was niet echt veel volk. Op enkele joggers na hebben we er niemand ontmoet. Rare gevolgtrekking? Als de wc-voorzieningen bij dat soort gebieden gesloten zijn, wordt het pas de moeite waard om ze te bezoeken.

Die waterpartijen vind ik een enorme meevaller, vooral als je ’s avonds niet de hele avond voor de TV wil hangen en nog een luchtje wil scheppen. Water heeft altijd een bepaalde aantrekkingskracht en het is snel gezegd: “Gaan we nog eens tot aan het meer?”

Kunst in Sunparks

Het lag niet echt in de mijn bedoeling om er een reeks van te maken, maar het schilderij op zich nodigde uit tot maar weer een log over de kunst die je in de Sunparks kamers vindt.

Dit maal geen tweede verdieping, geen koeien, geen Donald Turtle maar op de derde verdieping dit:

(Lees verder onder de foto)

En waar de naam “De koeien” en “Nakomeling van Donald Turtle” me nogal logisch leken, lijkt het bij dit schilderij ook best benoemd te worden als “Drie dames met hoed”.

Het vergde wat gewenning en een onweer op donderdagavond om te zien dat de vlinders en de muurdecoratie achter de dames er blijkbaar op gekleefd werden.

Ook begon ik me af te vragen of de middelste dame geen paspop was, zo zonder armen, want dat ene dat ik eerst voor een arm had gehouden lijkt eigenlijk meer een veer van die hoed.

En uiteindelijk, ga ik me beklagen dat ik me het schilderij van de eerste keer hotel niet herinner en er dus ook geen foto van nam.

Ik ga het niet uitzoeken welke kamer dat was, die lag aan de achterzijde met zicht op het dak. Een kamer met zicht op het Rauwse meer is véél prettiger en zeker om op het balkon te zitten, zelfs met onweer.

Mu.ZEE! Hoe.ZEE!

Mu.ZEE houdt de sfeer er in. Bij ons bezoek aan Anna Boch zagen we de nieuwe aankondiging al voor

Rose, Rose, Rose, à mes yeux! James Ensor en het stilleven in België 1830-1930

En het toeval wil toch dat er ineens een popup verscheen van Sunparks, die ons een verblijf van enkele dagen -voor een prijske- bij de Kempense Meren en/of in Oostduinkerke aanbood en ik dan maar ineens 1 + 1 ging optellen, Oostduinkerke boekte en op de eerste dag van die driedaagse een bezoek aan Mu.ZEE op de planning zette.

____________________
1 Mu.ZEE

Kunstkenner?

(Lees verder onder de foto)

Nakomeling van een vogelvis die paarde met Donald Turtle?


Eerlijk? Ik miste de koeien.

De koeien

Als ik, tijdens het lezen in mijn hotelbed bij Sunparks, even opkijk zie ik het schilderij. Dit schilderij:

(Lees verder onder de foto)


Ik bekijk de koeien en vraag me af, net zoals vorige keer,

    want ja, vorige keer verbleven we in dezelfde kamer. Daardoor wisten we dat het uitzicht er mooi en de wifi er goed is. Toen ik mocht aangeven of ik een voorkeur had, heb ik niet geaarzeld dezelfde kamer te kiezen,

wat die -op een paardenoog gelijkende- lappen toch konden voorstellen.

Ik herinner me dat ik me dat vorige keer ook had afgevraagd, maar blijkbaar had ik nu luidop gedacht, want Luc antwoordde: “Dat zijn andere koeien in de achtergrond”.

Met alle goeie wil ter wereld kon ik er toch geen rondhossende koeien in herkennen.

Tot ik, de buiten-de-lijnen-gekleurde, lappen wat beter ging bekijken en ineens weer wist, wat ik vorige keer ook heb geweten.

Ik zei: “Dat zijn geen andere koeien. Het zijn hun oren”.

Daardoor was het probleem ook weer van de baan en kon ik verder lezen.

Boek ik volgende keer weer dezelfde kamer, hoop ik maar dat ik me tenminste herinner er deze keer iets over geschreven te hebben.

Turn – Dans – Fiets

Een heel oud en lang verhaal dat erg kort te vertellen is.

Ik was 15 en mijn moeder kreeg bij de Solo een paar sloefkes, turnpantoffels zei ze, maar ze zagen er niet uit als de lompe witte turnsloefen en ik mocht ze niet gebruiken. Dan zijn het balletschoenen, beweerde mijn moeder. Maar zo zagen ze er ook niet uit.

Tot hier het heel oud en kort verhaal.

Nieuw en nutteloos belandden ze in een doos tot een dikke 20 jaar geleden en ik ze ging gebruiken om met het binnenhuisveloke te rijden. Ze pasten niet, maar ze pasten wel. Ze waren te klein, maar dat waren ze niet. Het probleem zat hem in een te platte tip en mijn tenen waren niet plat.

Maar ach het deerde niet, ik reed er toch maar mee.

Tot hier het gewoonweg oud en kort verhaal.

Het binnenhuisveloke ging op stal tot een poos terug en ik wou geen geknepen tenen meer. Ik stak de sloefkes bij de rommelmarkt en bij de eerste gelegenheid waren ze verkocht.

Voilà. En dan nu het nu, dat niet oud en niet zo kort is.

Ik reed op het binnenhuisveloke met mijn sportsloefen. Dat was een slecht gedacht. Mijn voeten geraakten niet in de stijgbeugels. Ik reed op het binnenhuisveloke op mijn sokken. Dat was een slecht gedacht. Mijn voeten schoven van de pedalen.

Ik wou terug Solosloefkes, maar wat waren dat eigenlijk. Ik vond ze ergens op google bij turnsloefen maar nader bekijken kon niet en ik kon ze ook niet kopen.

“Yogasokken met antislipnoppen” stelde Luc voor. Dàt was een goed idee. Ik zou ze bestellen nadat we naar Sunparks waren geweest. Een mens wil toch geen pakskesdienst aan de deur tijdens dagen van afwezigheid.

En dan staan we in de Kilomeet, je weet wel, waar alles te koop is per meter of per kilo. En wat ligt daar? Jawel. Nieuw, nog in de verpakking. Met veters en niet met een elastiek en met platte tenen maar wel groot genoeg. Ik heb ze niet gepast, ik heb ze enkel zool tegen zool tegen mijn voet gelegd. Moesten ze niet passen zouden ze gewoon hun voorgangers gevolgd zijn.

De prijs? In de Kilomeet? Verwaarloosbaar! 2,5€ voor de volledige aankoop waar ook een tiental boeken bij zaten.

Ze gaan niet naar de rommelmarkt. Ze passen.

En bij het googelen op de naam die op de zool staat bleek dan wel dat het wel turnsloefen konden zijn maar niet voor schooldoeleinden en dat het dan wel dansschoenen konden zijn maar dan niet voor ballet.

We hebben weer wat bijgeleerd en ik moet geen yogasokken hebben.

Page 2 of 3

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén