Center Parcs – Pagina 2

Tag: Center Parcs (Page 2 of 9)

Verbrand

By ms

On 24 maart 2025

Toen ik de avond na onze wandeling boven de “Creuttes” op de badkamer mijn gezicht in de spiegel bekeek, snapte ik al snel vanwaar het eigenaardige gevoel kwam. Ik was niet tomaatrood maar mijn kaken zagen er uit als blozekriekses en mijn voorhoofd was ook wat rozig.

Dat krijg je als je zonder hoed gaat wandelen, want zonnecrème was eigenlijk blijkbaar nodig geweest al zag het er zo -nog niet- naar uit.

Een beetje crème smeren en het euveltje was verholpen.

…

Aangezien de meeste parken voorzien zijn van een supermarkt, zij het een kleintje, nemen wij meestal wel één of ander mee voor in de microgolfoven: speltbroodjes om af te bakken bijvoorbeeld.

En al was de supermarkt daar wel al een relatief grote Carrefour, speltbrood hadden ze niet. De eerste keer ging het goed, al was het broodje niet krokant gebakken.

De tweede keer … “Luc, daar gaat iets fout” zei ik. “Snel, snel, want anders gaat hier direct een alarm gaan afgaan” zei Luc. Zij woorden waren nog niet koud of de kermis begon. Alle rookmelders in het huisje gingen af.

En het broodje was deze keer wél krokant.

(Lees verder onder de foto)

Of we in de toekomst nog iets gaan meenemen voor in de microgolfoven? Dat is nog zeer de vraag. Maar in sommige parken is de keuze in brood niet erg groot en ik moet dan niet absoluut speltbrood hebben maar de winkels zijn niet overal zoals deze Carrefour waar je echt alles vond en we écht niks hadden moeten meenemen (behalve naaigerief).

…

De ochtend na dat verbrande broodje stond ik op met een aireke in mijn hoofd. Ik wist niet wat het was, het klopte van geen kanten en het ging weg na het ontbijt.

Maar de volgende ochtend was het weer daar en sedertdien alle ochtenden en telkens vergat ik het te googelen tijdens de dag.

Dat deed ik zaterdagmorgen, thuis. En blijkbaar klopte het wél. Want waar ik dacht dat het nooit: “de soep is aangebrand” kon zijn, was het dat wél.

(Lees verder onder het filmke)

En ik die al aan “vlees” en “pap” had gedacht en had vermoed dat het een soldatenliedje was, vroeg me af van waar ik dàt liedje kende.

Les creuttes en de kuiten

By ms

On 23 maart 2025

In Za za, ze & zo

Van waar komt toch die zelf opgelegde verplichting om te wandelen als we op vakantie zijn? Dat vraag ik me af. Natuurlijk is het geen verplichting, maar toch plan ik voor alle dagen een wandeling die er mag zijn.

Dat deden we in 2014, toen we begonnen op vakantie te gaan, dus helemaal niet. We gingen de eerste keer naar -toen nog- Sunparks De Haan, namen de tram maakten een uitstap naar Blankenberge of tramden naar Oostende.

Maar dat zelfde jaar gingen we de eerste keer naar Schotland en daar reed geen tram naar Machrie Moor noch naar de King’s Caves en de andere bezienswaardigheden. Is het dààr ontstaan, die noodzaak om te wandelen om een vakantie compleet te maken? Ik weet het niet.

We hadden in elk geval een poos niet gewandeld door een verminderde energie door een lichte bronchitis en zouden daar, in Frankrijk, opnieuw aanvangen met een kleine wandeling van iets van een 6km. De wandeling heette: “Au-dessus des creuttes de Neuville”, waar het “au-dessus” wel aangaf dat er gestegen zou worden.

We hebben geen “creuttes” gezien, al zag de foto op RouteYou er verleidelijk uit.

Wat heb ik wél geweten. Eens terug in het huisje kregen we alle twee pijn in onze kuiten, om de dag nadien te merken dat drie van de vier benen goed bekomen waren. Mijn rechter kuit wrokte nog na.

We reden met de auto naar de restanten van de Abdij van Vauclair, waar onze wandeling van die dag zou beginnen, slenterden tussen de ruïnes, hadden de tegenslag dat er gerestaureerd werd, maar dat kon de pret niet drukken.

Maar toen we er opnieuw de pas inzetten, dacht ik: “Dit is niet goed” en ik herinnerde me vier jaar geleden een wandeling van 10 km waar ik had doorgezet met pijn in mijn heup en daarna al schuifelend moest herbeginnen met wandelen.

We hebben dan maar de planning aangepast en zijn met de auto naar de bezienswaardigheden gereden. Onderweg hebben we ook nog Napoleon eens een goeiedag gaan wensen.

En “Les creuttes¹⁺²” heb ik gegoogeld en een goeie uitleg gevonden, maar niet in Neuville.

Voor volgende vakanties ga ik ook meer uitstappen plannen die niks met wandelen te maken hebben, je kan niet voorzien genoeg zijn.

Want ja, vanwaar die zelf opgelegde verplichting om te wandelen?

____________________
¹ Les Creuttes – Mons-en-Laonnois
² Les Creuttes – Wikipedia

Une petite histoire

By ms

On 22 maart 2025

In Gerijmd

Un merle de mauvaise humeur
N’entendait pas le moteur
De notre voiture
Ni mon murmure
“Faites attention
Petit con
Que tu ne perdes pas ton pantalon”
Mais étant de retour
De notre séjour …

Kan ik het alweer in ’t Vlaams zeggen.

[© ms – mars 2025]

____________________
Google Verrtalen

De kraanvogels

By ms

On 28 januari 2025

In Vakanties

Terwijl we daar al wandelend door het Limburgse land en bossen liepen hoorde ik het -ondertussen- gekende geluid en Luc wees me dan telkens op de grote vlucht vogels in de lucht.

“Ja” zei ik “dat zijn denkelijk kraanvogels”. En ik vroeg me af of ze er niet erg vroeg bij waren om terug te keren.

Tot Luc ineens zei: “Daar komen er nog. En die vliegen lager”.

En ik had nu wél het fototoestel in aanslag … dat weigerde. Sedert begin dit jaar heeft dat blijkbaar last van een paar kwaaltjes.

De tweede klik deed het wel. Maar toen zaten ze wel boven ons hoofd en zaten wij onder de bomen.

(Lees verder onder de foto)

Ik zal toch pas echt overtuigd zijn dat het kraanvogels zijn, als ik ze echt goed kan herkennen.

De witte hinde

By ms

On 27 januari 2025

In Vakanties

Luc was de auto van de parking gaan halen, ons vertrek stond al voor de deur, toen hij bij zijn terugkomst hoogst verbaasd vroeg: “Witte reeën? Bestaan die?” Want, zo vertelde hij, hij had daar in het bos zeker een vijftal witte reeën gezien en had eerst gedacht dat het geiten waren.

Met mijn beknopte wetenschap ter zake antwoordde ik: “Albino’s misschien” maar dacht: “Toch geen vijf tegelijk” of, overwoog ik luidop: “Hebben herten een wintervacht?” Dat zocht ik even op.

Feit is, als Luc zegt dat hij die gezien heeft, dan heeft hij die gezien. Luc lijdt niet aan waanvoorstellingen.

Even later, met een goed gepakte auto, reden we stapvoets naar de uitgang, toen Luc ineens ging remmen, stilstond en zei: “Kijk hier! Links!”

En ja, daar stond het. Ik stapte uit en verwonderde me dat het niet wegliep. Ik ging dichterbij tot ikzelf het dicht genoeg vond en nam de foto.

(Lees verder onder de foto)

En goh, wat vond ik het jammer dat ik de hele groep niet had gezien.

En wat doet het park? Die vragen me een beoordeling van ons verblijf. En welke foto staat dààr bij? Juist. Ik wou die hier wel onder zetten maar jammer genoeg wist ik niet hoe ik, snel genoeg, aan toelating om die te publiceren moest geraken zonder teveel gedoe.

Uiteraard ging ik googelen op: “witte reeën in Het Meerdal” en vond het antwoord op het Center Parcs Forum¹.

Het blijken dus geen reeën te zijn maar damherten, vandaar de “hinde” in de titel, want er zit wat verschil in de benaming².

Nog iets om naar uit te kijken bij een eventueel volgend bezoek.

____________________
¹ Center Parcs Forum
² Herten

Het Meerdal vs Limburgse Peel

By ms

On 26 januari 2025

In Vakanties

Het stond er zo wat raar bij de “Last Minutes”. Er was er eentje bij “Het Meerdal” maar ook bij “Limburgse Peel” en beide bevinden zich in America.

Natuurlijk wou ik dan wel eens weten hoe ver “Het Meerdal” verwijderd lag van “Limburgse Peel”. Via Internet kreeg ik er geen antwoord op. Wel vond ik een vergelijking op CParcs¹: “Meerdal of Limburgse Peel?”

(Lees verder onder de foto’s)

Eens daar zijn we een kijkje gaan nemen. Er was een wandeling die ze een “De Omweg naar Limburgse Peel noemden”. We hebben die wel gedaan, maar de exacte afstand heb ik gemeten met Mapedometer. Het is geen kilometer.

Of het beter of slechter is kan ik niet beoordelen, we waren er niet. Het zag er wel, zo van buiten gezien, eerder wat uit zoals Sunparks van Mol terwijl het Meerdal nogal gelijkt op Erperheide.

En gelijk dat ik kreeg. Maar dan écht. Want wat kwamen we tegen toen we die omweg naar Limburgse Peel volgden?

(Lees verder onder de foto)

Het park zelf ziet er van buiten gelukkig niet zo verkommerd uit als het oude bord, maar toch niet zo mooi als Sunparks Mol, want daar ziet het er nog altijd schitterend uit. De huisjes van Limburgse Peel zijn qua inrichting wel degelijk vernieuwd, als ik de foto’s bekijk. Ze vertonen een afwerking zoals we aan de Bostalsee ook al zagen.

Zou ik het overwegen om daar te verblijven? Natuurlijk wel, maar als ik moet kiezen tussen beide, weet ik het zo nog niet. Dat zal van het moment afhangen, denk ik.

Wat vriendelijkheid betreft moet ik nu wel zeggen dat Het Meerdal één van de vriendelijkste parken is waar we ooit al waren.

____________________
¹ (Vergelijking januari 2025)- CParcs

Eerste terugblik

By ms

On 25 januari 2025

In Vakanties

Nooit had ik gedacht dat ik ooit voor dit park zou gekozen hebben. Zelf zou ik nooit overwogen hebben om het park te kiezen. Waarom? Ik zou het zo direct niet weten.

Nochtans toen ik een melding kreeg dat we drie dagen voor een erg voordelige prijs konden boeken, ging ik het eens beter kijken.

Het had wel veel van de vereisten die we hadden gesteld voor een korte vakantie in januari, zoals niet te ver van huis, geen sneeuw onderweg, … Het was dan wel geen midweek, maar het kwam ons echt wel goed uit.

Ook vond ik niet zo erg veel te beleven in de omgeving, voor ons dan want voor gezinnen met kinderen ligt dat wel wat anders. Maar er waren bossen en veel wandelpaden. Het stond dus al van voor ons vertrek vast dat het hoofdzakelijk een wandelvakantie zou worden.

En weet je wat? We kwamen al snel tot de conclusie dat het er wel erg aangenaam was en eens terug thuis beslisten we dat we er echt nog eens naartoe wilden.

Of dat nog vaak het geval zal zijn, dat kan ik niet zeggen, maar we zijn er zeker nog niet uitgewandeld.

Een cadeaubon

By ms

On 7 december 2024

In Za za, ze & zo

Toen het tijd was om ons abonnement bij Touring te verlengen, zat er bij de e-mail een rits cadeautjes, waaronder een kortingbon voor Center Parks. Een paar dagen later kregen we die aanbiedingen ook nog eens in de brievenbus.

Die kortingbon voor Center Parks interesseerde ons wel en we gingen dat eens bekijken om ergens in januari nog een midweek te boeken.

Maar, zo bleek al snel, wat we ook probeerden, we kregen die 30% niet geregeld en dat kwam omdat die niet telde als er andere kortingen waren. En ja, die was er. Er was een Black Friday korting. Dus wat we ook deden, de prijs -zij het afgeprijsd- was en bleef dezelfde, maar nooit aan -30%.

Nu ja, we hebben tijd om te boeken tot het einde van dit jaar. We moeten dan wel een verblijf voorzien vóór een datum in juni. Wat dan ook al niet kan, want dan krijg je met vroegboekkorting te maken.

Ik zal dat toch efkes goed in het oog moeten houden.

Nu was de goesting er wel voor een midweek in januari, maar Luc wil ab-so-luut niet naar de sneeuw. Of misschien toch wel maar hij wil er niet in rijden.

Dus bekeek ik de Last Minutes en ook die van Landal GreenParks. En daar zat er een goeie bij. Een verblijf aan de Nederlandse kust. Ik zag het echt zitten. Tot Luc de recensies ging voorlezen. Die waren slecht, maar dan écht overtuigend slecht, zo erg overtuigend dat ze geloofwaardig waren.

We willen wel weg, maar het moet toch ook comfortabel blijven, zeker in de winter.

Lucs Broer had ergens in een niet zo ver verleden bij een ander goed bekend ressort of park verbleven en die was daar helemaal niet over te spreken geweest. Ook had ik toen, iets later, bij Myriam gelezen dat zij in hetzelfde verblijf problemen met de verwarming hadden ondervonden.

Voor zover ik over de ervaring kan spreken, weet ik dat Center Parks het beste te vertrouwen is qua voorzieningen en eventuele oplossingen bij problemen. Sunparks ook trouwens maar die zitten zo dichtbij huis dat we ze gewoonlijk houden voor een onverwacht kort tussendoortje.

Wat het wordt? Ik weet het nog niet. Misschien blijven we wel gewoon thuis.

Maar die cadeaubon? Die is volgens mij nu enkel goed voor het oud papier want boeken aan 30% korting? Dan krijgt Touring waarschijnlijk een percentje, die ze dan beter aan ons konden geven.

pske van mske:

Aan lachmannekes¹ in mijn logs doe ik niet, maar iedereen mag zich inbeelden dat er een knipoog achter die laatste alinea staat.

____________________
¹ Het Nieuwsblad

Geen twee zonder …

By ms

On 3 december 2024

In Vakanties

Het is nu ook niet de bedoeling dat ik hier een verslag van elke wandeling zou schrijven. Maar aangezien ik het al over het klimmen had, zou ik het ook wel eens over het afdalen mogen hebben.

De wandeling waar ik het over heb wandelden we de eerste keer rond de Kastelberg en kwamen daarna voor een muur -bij wijze van spreken- naar de Galgenberg te staan. Eens we bijna terug aan het park kwamen stonden we voor een vijver met nepeenden en onze aandacht was dermate verslapt dat we het spoor bijster raakten.

Om dat euvel op te lossen wandelden we de tweede keer naar de top van de Galgenberg en daalden via die muur weer richting de Kastelberg. En dat, dat is nu iets waar ik geen krak in ben.

Bij dat soort erg steile afdaling lijkt het wel of ik naar beneden wordt gezogen en hebben mijn voeten de neiging om sneller en sneller en sneller te gaan zodat ik niet meer zou stappen maar lopen.

Meestal zet ik dan mijn voeten dwars en ga zo wat zijdelings naar beneden, oppassend dat ik niet in mijn veters blijf haken. Maar owee, als het glad is lukt ook dat niet.

Ik zet daar dus een stap opzij in de zijkant, pak een boom, knuffel die en terwijl ik met mijn ene hand al naar de volgende boom reik, laat ik de eerste los en zo kom ik ook heelhuids beneden, behalve natuurlijk als het begroeisel aan die zijkant doornstruiken uit doornstruiken bestaat.

En daar stapt Luc me dan gezwind voorbij. “Je moet je voeten dwars zetten” zegt hij dan. Dat doe ik wel op minder, zoals gezegd, maar op van die gladde muren is de zuigkracht van beneden groter dat de stevigheid van mijn voeten.

Dit jaar, derde keer, goeie keer, wàs het er glad. Het had, zoals iedereen wel weet, namelijk al veel geregend en het pad was wel heel erg modderig en terwijl ik bomen knuffelde had ik de indruk dat Luc me gewoon voorbij geskied is.

pske van mske:

Wie meer foto’s wil zien, kan ze op “In Beeld” bekijken.

pske van mske:

Ondertussen zijn ook de foto’s voor “Maar! Maar! Maar!” en “Het zou niet regenen. Maar!. toegevoegd.

Het zou niet regenen. Maar!

By ms

On 2 december 2024

In Vakanties

Bij het bestuderen van de wandelkaart die we ooit kochten(?)/kregen(?) toen we in Eschbach, dicht bij de Nurburgring, logeerden zag ik dat daar een wandeling op stond die we toen ook deden en die eigenlijk perfect aanpaste bij die van de Dauner Maare, er stond namelijk bij dat ze gemakkelijk was, wat meestal vertaald kan worden in “vlak”.

Bovendien ging het ook over een Maar, een Doppelmaar dan nog, namelijk de Booser Doppelmaartour”. Maar het was vijf jaar en nog wat geleden, zodoende kon die ook weer tellen als een nieuw te ontdekken wandeling, al waren er de kleine herinneringen zoals bijenkasten en hars in mijn haar.

Het zou niet regenen en dat deed het dan -oorspronkelijk- ook niet maar er hing wel een dikke mist.

(Lees verder onder de foto)

En onderweg dacht ik dat we even goed later hadden kunnen vertrekken. Maar het geheel had op deze manier ook wel wat speciaal.

Stapsgewijze kwamen ook de herinneringen terug met zo af en toe een: “weet je nog wel?” en “hoe zat dat hier nu weer?” afgewisseld met een “zeker dat we juist zitten?” Maar dat zaten we dan wel.

Toen we bijna terug aan de auto waren begon het wel degelijk te druppelen en al kan dat ons meestal niet echt deren, waren we toch blij dat we daar in dat huisje niet moesten beginnen met natte kleren te drogen.