Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Auteur: ms (Page 33 of 427)

Even geduld …

Voor ons vertrek had ik al een voorlopig concept gemaakt dat ik enkel even moest aanpassen ter plaatse.

James Ensor is niet even aan te passen. Er komt meer bij kijken. Meer foto’s, meer uitleg, meer geduld, want waar had ik niet aan gedacht?

Die huizekes bij Sunparks hebben geen internet. Ik heb wel mijn mobiel internet, ik kan ook zelf een hotspot maken maar daar gaat Norton van steigeren. Dat gebruikt te veel, zegt die.

Om dit te typen gebruik ik wel de telefoon, maar foto’s bewerken op dit kleine scherm …

Ik kon wel naar de Market Dôme, daar is wel internet, maar zie je me al op trekken met die laptoptas? Ik niet. James Ensor kan wachten tot thuis … zei hij.

De Blankaart

We hadden geboekt bij Sunparks Oostduinkerke, omdat dat goed uitkwam met dat voorziene bezoek aan de tentoonstelling van James Ensor in Mu.ZEE waarvoor we de invulling voor maandag en woensdag nog moesten plannen.

We konden nog eens naar Westfront in Nieuwpoort gaan, we waren er wel al eens in 2014, maar dat is dus lang genoeg geleden om nog eens te gaan kijken en er eens betere foto’s te nemen.

Westfront Nieuwpoort is na de kerstvakantie gesloten tot 31 januari1.

“En de Blankaart²?” vroeg Luc. Want ja, toen we lazen dat een Europees zeearendenkoppel daar bouwplannen had3, hadden we geopperd dat we die wandeling ook wel eens konden doen. Niet dat we dachten dat die zeearenden zich zouden laten zien4, maar een mooie wandeling is mooi meegenomen en je weet maar nooit.

Maar toen las Luc dat grote delen van de Blankaart enorm hadden geleden onder de wateroverlast en dat vrijwilligers druk doende waren met de opruimingswerken5. En toen moest de voorbije wateroverlast van de voorbije week nog komen.

Ik keek naar alternatieven. Het Visserijmuseum? Het Visserijsmuseum is gesloten wegens renovatie door die potvis die er komt wonen6.

Het Paul Delvauxmuseum? Op die kalender kan je tijdens de maand januari niet terecht7.

Het Abdijmuseum Ten Duinen bleek, van na de kerstvakantie tot het einde van januari8, ook al gesloten.

Er is ook nog de Dodengang in Diksmuide. Maar daar waren we ooit ook al en die ligt pal naast de Ijzer. En de website waarschuwt ook al voor veel plassen en raadt botten aan9.

En voor ergens onderweg? Eens langs het kasteel van Beauvoorde? De website10 was in onderhoud, maar gelukkig kon ik er onder lezen dat het kasteel … gesloten was voor restauratie.

Dat het een dode periode was, wisten we al. Het aantal parken dat ons enorme kortingen bood om toch maar bij hen te boeken van 8 tot 10 januari is niet op één hand te tellen.

Een minivakantie plannen in die dode periodes is dan ook geen sinecure.

____________________
1 Nieuwpoort
2 De Blankaart
3 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/04/29/eerste-koppel-europese-zeearenden-in-de-blankaart-in-diksmuide/
4 Natuurpunt
5 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/12/28/vrijwilligers-ruimen-provinciedomein-blankaart-op-na-wateroverla/
6 Navigo
7 Paul Delvauxmuseum
8 Abdijmuseum Ten Duinen
9 De dodengang
10 Kasteel van Beauvoorde
____________________

Opgeruimd staat …

Om allerlei kleine prullen zoals kabels en zaken die zo af en toe de valies in moeten zoals medische hulpmiddelen, schoenpoetsgerief, haakgerief, …, netjes op te bergen, stopte ik het meeneembestek in een vroegere pennenzak, een paar zaken in vroegere toilettasjes, buffs in een oud handtasje zonder riem en al het andere in al -dan niet harde- reisetuis, die waarschijnlijk ooit eens als geschenk, maar dan met inhoud, aan een klant weren overhandigd.

Natuurlijk had ik die niet allemaal zelf niet in voorraad, maar in de Kringwinkel kan je wel mooie exemplaren op de kop tikken voor een halve euro of zo.

Nu had ik laatst, zonder er echt bij stil te staan een dezer leeg gemaakt omdat ik voor de inhoud een betere had gevonden en in het vrijgekomen exemplaar had ik de onderhoudsspullen voor mijn hoorapparaat gestopt. Zonder nadenken …

Dat nadenken deed ik pas toen ik de (box) dichtritste na één van de avondlijke schoonmaken en mijn oog op het logo viel.


Dat was er eentje van/voor Dove …

Onbehaaglijk akelig rijm

Pietje de dood loopt aan mijn zij
Al een paar weken volgt die mij
Neen, hij komt niet in mijn dromen
In het echt voel ik hem komen
Zo in de nacht op de paljee
Loopt hij rammelend met mij mee
Komt het door het daaglijks kijken
Naar die reeks met dode lijken
Zelfs ’s morgens vroeg na ’t ontwaken
Wil hij pas het stalken staken
Na het wassen met koud water
En wat zjatten koffie later

[© ms – 2 januari 2024]
Uitgelichte afbeelding:

Driekoningentaart of … Eigen schuld DIKKE bult

Vandaag is het Driekoningen. Dus eten wij straks driekoningentaart. Omdat dat we enkel met ons twee zijn zullen wij die niet in één keer op krijgen. Maar wij doen het, als herinnering aan vroegere jaren met de kleindochters, maar ook omdat we die traditie niet opnieuw willen stop zetten.

Want vóór de kleindochters deden wij daar niet aan. Toen leek het wel een beetje een uitgestorven traditie. Bij ons moeder thuis mocht het niet. Ze was zo streng katholiek maar de plezante dingen waren nonsens.

En de kleindochters sturen we straks ook een whatsappke, dan zijn ze er ook een beetje bij.

En dan komt nu de andere kant van de medaille.

Voor wie nu denk dat dat allemaal ook niet goed is voor het kcal tellen, eerst die Bossche bol en nu die driekoningentaart, ik lever daarvoor in op ander vlak. Wees gerust, die zijn meegerekend.

Want weet je, dat ken ik al langer. Dronk ik een glas wijn, nam ik een versnapering … er wist altijd wel iemand te vertellen dat dat ook niet zo goed is voor de lijn. Ik heb er dus ervaring mee.

Dus als iemand zich geroepen voelt … kom dan liever langs, eet een stuk mee, dan wordt mijn deel kleiner.

De kathedraal

Als je naar een, voor jou, onbekende stad gaat, wil je toch wel weten wat er zoal te zien is. Ik dus ook.

En het valt me op dat al die websites de kerken nogal hoog in het vaandel dragen, terwijl ik die eigenlijk liever oversla. De website waar ik, volgens mij dan toch, de meeste informatie vond1, beschreef zelfs àl het bezienswaardige binnen in die kathedraal … die ik toch wou overslaan.

De regen heeft er anders over beslist. Er stonden veel mensen te schuilen in dat voorportaal, maar dat is dan weer iets dat indruist tegen mijn aard. Dus gingen we binnen. En ja we zagen de preekstoel, we zagen het orgel, we zagen de Mariakapel maar daar gingen we niet binnen. Die was niet om te kijken maar om te bezinnen. Zo stond het er. En eerlijk gezegd heb ik die doopvont niet zien staan.

Maar verder was het gewoon wat ik ervan had verwacht: een kerk, zij het een grote.

De kerststal vooraan, verscholen tussen het groen -want je moest er voor betalen- hebben we ook overgeslagen.

Wat hebben we wél gezien? Meerdere mogelijkheden om geld te storten voor de verbouwingswerken. Die stonden wel allemaal achterin.

Achteraf dacht ik dat ook dat een overblijfsel uit de bijbel is. Denk maar aan Christus die de Farizeeërs en de Tollenaars uit het huis van zijn vader/de tempel verjoeg.

Kerken zijn geen gezonde omgeving voor mijn geest. Die gaat dwalen.

En de kathedraal zélf stond in de steigers, wat jammer is, want het gebouw zelf is wel degelijk prachtig.


____________________
1 Reisroutes

Naar Brueghel

Een beetje bizar is het toch wel dat ik overtuigd ben dat ik niks met Brueghel heb, dat ik twee boeken over Brueghel heb en dat de Dulle Griet toch wel één van mijn favoriete kunstwerken kan genoemd worden en dat ik denk: “Daar wil ik naartoe” als ik, tijdens het lezen van een artikel over wat er te doen is tijdens de kerstvakantie1 (of daarna) een een Bruegheltentoonstelling in ‘s-Hertogenbosch tegenkom … en ook nog wat in Aken.

Verkeerdelijk dacht Luc dat we nog tot in april tijd zouden hebben, maar dat was niet zo. Dat gold enkel voor die tentoonstelling over de Flämische Malerei in Aken2. In het Noordbrabants Museum3 moesten we deze week al gepasseerd zijn.

Waren we dat? Ik wilde me deze keer niet beklagen dat het er niet van gekomen was, zoals die keer met die Vlaamse Expressionisten in Den Haag. Dat kan ik me bij momenten nog steeds beklagen.

En al waren er dezelfde bezwaren, dezelfde afstand, dezelfde overdenkingen, dezelfde … ik zou het idee niet meer -zoals toen-, op kousenvoeten, stilletjes de aftocht laten blazen. Ik zette het gewoon de voorbije week àlle dagen op de agenda. Als we gingen kon ik me achteraf -in het slechtste geval- enkel nog beklagen dat we wél waren gegaan.

En dan kregen we te maken met een tijdsslot waardoor we pas om 16.30u in het museum werden verwacht. Ik boekte toch.

En dan kregen we te maken met wateroverlast ten allen kanten, ook in Nederland en zag ik gisterenmorgen, net voor we vertrokken, het weerbericht voor Noord-Brabant, Gelderland en Limburg4 en ik nam contact op met de gemeente van ‘s-Hertogenbosch -het museum is zo vroeg nog niet geopend- waar men mij verzekerde dat er geen problemen waren.

We gingen. We zouden er een namiddagje ‘s-Hertogenbosch van maken om af te sluiten met de Bruegheldynastie.

Het regende. Maar daar is ook wel een mouw aan te passen in een stad die gekend is om haar …

(Lees verder onder de foto)

Bossche bol5.

Voor Aken hebben we, zoals gezegd, nog tijd. Die heb ik toch maar tijdig op de agenda gezet … die kousenvoeten zitten me heel erg dwars.

____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/12/21/tips-voor-tentoonstellingen/
2 Suermondt-Ludwig-Museum
3 Het Noordbrabants Museum
4 rtlnieuws
5 Bossche bollen
____________________

Een legging

Het is lang geleden. In een tijd dat ik zo smal was als een plank, had ik een paar leggings. Ik vond die ideaal en vooral gemakkelijk om mee te nemen in de valies. Je trok dat aan, een mooie tuniek of lang T-shirt er over, een hieltje er onder en het zag er goed uit om uit te gaan.

In die tijd wou ik geen gewone jeansbroek, echt niet. Ik vond die stof te stijf, ze belemmerde mijn bewegingen. Ik koos dus ook altijd voor een stretch jeans. Dit terzijde.

Maar toen begonnen de commentaren over die leggings. Wat men zei raakte mijn kouwe kleren niet, maar uiteindelijk bleek het hun gevoel voor esthetiek te storen want -en dat was de meest gehoorde- dat was echt niks voor die vrouwen met een dik gat, zo lelijk om zien en ik voelde me niet aangesproken, ik had geen dik gat.

Nu waren het precies vrouwen met wat meer volume, die baat hadden bij een legging, het zat namelijk gemakkelijk. En wat commentaar op andermans kledij betreft –dit is niet de eerste keer dat ik het er over heb- is het enkel en alleen de persoon die het draagt die er zeggenschap over heeft. Vind je het niet mooi? Jammer.

Niks zo veranderlijk als de mode, die ons ook tenslotte is opgedrongen door anderen.

Nu las ik weer dat de legging terug was van nooit echt weggeweest1. Natuurlijk is die nooit echt weggeweest, je ziet ze nog steeds in het straatbeeld. En al draag ik ze al jaren niet meer, mijn ogen gaan er niet van op steeltjes staan.

En dan blijkt dat de jonge generatie het een inclusief kledingstuk vindt1.

Zou ik nu nog een legging dragen? Ach, ik weet het niet. Ik denk het niet, maar moest ik eens zin hebben om nog eens uit de bol te gaan en moest ik een mooie, kwalitatief goeie vinden … wie weet.

pske van mske:

    Bovenstaande is geen legging maar een housebroek. Die was van Lucs moeder en heeft om die reden nog steeds een plaats in de kast. Ze was een hippe vrouw.

____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/12/29/en-toen-was-de-legging-plots-terug-van-nooit-echt-weggeweest/

De mini-filmpjes

In de week na Kerstmis, zaten we genoeglijk naar een programma op TV te kijken en de tussendoor geserveerde publiciteit voor lief te nemen, toen ik, als door een wesp gestoken, opschrok.

Daar was die akelige kerel weer! Die kerel die, in plaats van de handen uit de mouwen te steken, een gezicht trok als had men hem daar ter plaatse een talloor beschimmelde patatten voorgeschoteld en dat omdat er kalkaanslag op een wijnglas zat. En ik dacht: “Die is lang geleden”.

Ondertussen zijn ze er wel allemaal terug: de man die aan zijn vrouw komt vertellen hoe ze de was moet doen, de vrouw die haar man belachelijk maakt als ze hem komt vertellen hoe hij een leiding moet ontstoppen en de onnozelaar die een wc te lijf gaat met afzuigsysteem dat groot genoeg is als hellegat.

En ik miste ze, de kerstpubliciteitjes. Als ik het zo overdacht kon ik ze ordenen naargelang mijn voorkeur.

Mijn favorieten? Niet moeilijk. Op een gedeelde eerste plaats hebben we die van Proximus: Think Possible1 en die van Bol over die prikkels2. Waarom? Dat moet je aan mijn bovenkamer vragen. Al vind ik van die van Proximus enkel een Franstalige -langere- versie terug op internet.

Wat mij er doet aan denken dat Bol ook wel een geslaagde had over Sinterklaas3.

En dan is er die ene, die ik niet echt goed vond. Maar die had één ding en dat ding is hier een eigen leven gaan leiden. Met een stopwoord als resultaat, omwille van een papegaai die volgens mij gewoon: “Oh! Kroketten” zegt. En dat ik nu te pas en te onpas gebruik als we gaan eten.

(Lees verder onder de foto)

Nog iets? Ook nog iets onnozel? Ergens daar tussen maakten ze ook reclame voor de zenders eigen programmatie en ging het over een -momenteel erg populair- persoon die ook nog kon dansen. Toen is Luc in een kramp geschoten en heeft die danspassen geïmiteerd. En dat doet hij ook te pas en te onpas.

Een mens moet blijkbaar ook selectief zijn in wat vervelend is en heeft niet echt veel nodig om plezier te maken, een paar kinderachtige onnozeliteiten volstaan soms.

Maar is dat nu niet net de bedoeling van de makers van die filmkes?

Uitgelichte afbeelding:
____________________
1 Proximus: Think Possible
2 Bol – De winkel van kerstmakers
3 Bol: de winkel van blije snoetjes
4 Telenet: De dag na de feesten is voor jou alleen
____________________

Wij wensen iedereen …

Een gezond, succesvol en vooral een gelukkig nieuw jaar

zonder tegenslagen

en oog voor de mooie dingen die ons omringen



Uitgelichte afbeelding:

Page 33 of 427

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén