Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Search results: "thermometer" Page 1 of 2

Nog een thermometer

Dat Luc vindt dat je nooit genoeg thermometers kan hebben, hebben we wel al meer verteld.

We hadden het al over zijn poging om de complottheorie te ontzenuwen en de groepsaankoop van de Aldi thermometers.

Maar die dag op de rommelmarkt, bij een kraam waar alles gewoon los in dozen gegooid leek, dacht ik opeens aan vroeger. Nog voor dat we op het blog gewag maakten van Lucs kleine manie was er al iets met een thermometer geweest.

“Weet je nog” vroeg ik aan Luc “dat je in onze beginperiode gezegd had dat je een Galileothermometer wou?” en ik wees met mijn kin naar de betreffende doos waar het ding bovenop lag. Wikipedia noemt dat dan wel een Galileithermometer1, maar daar gaan we nu niet over struikelen.

Luc bromde wat ongeïnteresseerd en liep door.

Toen we de hele markt hadden afgedweild wilde hij nog even … en even later kwam hij glunderend met zijn trofee aangelopen. Het kraam in kwestie is nogal gemakkelijk wat bieden betreft. De man had 5 gevraagd, Luc had 2 gezegd en de verkoop was beklonken.

1 Wikipedia

In de winterzon

Het is de tijd van het jaar waarin je ’s morgens door het venster kijkt en alles er wit bevroren uit ziet terwijl de buitenthermometer 0° aangeeft.

Als je je dan induffelt om te gaan wandelen krijg je na anderhalve kilometer echter al zin om je muts af te gooien en je jas open te laten hangen. Warm dat je het ervan gekregen hebt, van amper anderhalve kilometer.

De winter is maar goed een maand en een week oud en je krijgt al zin in lente met dat soort droog wandelweer.

En als je dan nog de eerste lentebodes tegenkomt denk je al aan wandelingen met korte mouwen en blote benen.

Gelukkig zijn andere wandelaars ook nog goed ingeduffeld, een mens zou zichzelf nog gaga gaan vinden.

De frigo met aanhang

Wij hadden geen diepvriezer meer nodig. Dat vonden wij toen onze grote bak in de kelder kapot ging. We waren te veel weg naar de evenementen, later waren we op pensioen.

We konden niet impulsief een pizza eten, maar ach, de Colruyt is niet zo ver. De zomer van 2019 echter leerde ons dat we dan soms wel naar de nachtwinkel moesten voor een ijsje.

Met de zomer van 2020 op komst besloten we daar wat aan te doen en we bestelden ons in februari een klein diepvriezerke, groot genoeg voor een paar pizza’s en een doos ijs en daar dan nog wat dagelijkse kost erbij. Je kan nooit weten dat we beiden samen eens ziek zouden worden.

En toen kwam Corona, de kans op ziek worden steeg met 200% en wij konden niet aan vlees geraken. De pizza’s vielen sowieso uit de boot.

We leerden creatief met de diepvriesruimte omspringen, vlees en groenten kwamen er in. Voor ijs bleek er wel nog wat gelimiteerde plaats.

En toen kwam de tweede golf en werden de stouteriken, die zomaar met twee naar de winkel durfden gaan, gestraft. Samen boodschappen doen mocht niet meer.

Dat werd een fiasco toen de kalkoenreepjes groen zagen en de paella opgeblazen was als een ballon.

De thermometer toonde ons dat het in onze frigo 13° was. Een mens zou er zo gaan in zitten met die hittegolf maar goed en gezond was het niet.

En zij die denken dat ik op mijn eentje een koelkast zou gaan kopen, die denken verkeerd. Dus zochten wij op op internet en vonden wat we wilden. Een toestel met zowel een koelkast als een diepvriezer. De koelkast iets groter dan de oude en het diepvrieselement ongeveer zo groot als onze mini-diepvriezer.

Zo snel als het terug mocht togen wij naar een echte winkel in een echte stad en kwamen weer voor het voldongen feit te staan dat onze keuze niet in voorraad was, Jawel, twee exemplaren, maar dat waren toonzaalmodellen.

Gelukkig hadden we het deze keer voorzien en hadden vier -duurdere, wat dacht je anders?- alternatieven opgeschreven.

Woensdag werd hij geleverd. Sedertdien voelen we de koude weer als we onze hand in de koelkast steken. Verschillende pizza’s zijn aanwezig en de ijsjes kregen een heel vak.

Van Patiënten

We hadden geen koortsthermometer, al die jaren dat wij samen waren hadden wij er geen nodig. Even met de hand voelen volstond. Maar nu met die dreiging vonden wij de tijd gekomen om er eentje aan te schaffen.

Dat ding heeft de laatste dagen overuren gedraaid. Sedert ik maandagavond lichtjes warm aanvoelde en met een verhoging zat kreeg ik te maken met een dokter. En wat voor één: Dr. Guy Vago. Dinsdag heeft Luc me zeker drie keer mijn temperatuur doen opnemen. “Van Patiënten” … zei hij dan.

Wie en/of wat Van Patiënten is/was? Kijk maar even naar het filmke van Kama en Herr Seele. Het dateert uit een tijd dat Zoneke ook een beetje gek was op Billy en Billy, twee cowboys, die samen met dokter Guy Vago en Van Patiënten te zien waren in “Lava1“.

Dat Luc erg bezorgd is, wist ik al. Maar dat hij ook graag dokterke speelde …

1 Wikipedia

Hij had het koud

In een tijd, lang geleden, werden de huizen gebouwd met inzicht. De ruimte die koud moest blijven werd noordwaarts gericht. Dat was hier bij ons zo in het vroeger buro, nu eetplaats.

Luc echter heeft de onhebbelijkheid ’s nachts die verwarming in de eetplaats veel te laag te zetten … om energie te sparen. We hebben daar al heel wat woorden aan verspild. Mijn argument? Een verwarmingstoestel moet dubbel zo hard draaien om een koude ruimte terug op temperatuur te krijgen.

Nu zaten we zondag met Querida en Zoneke in de eetplaats en Zoneke bleef maar klagen over kou en de deur mocht niet op een kier, ook niet om even wat te halen uit de keuken. Maar Zoneke zei ook dat de kou uit de schouw leek te komen. Ik zou gefronst hebben ware het niet dat Zoneke nogal geloofwaardig is.

Die avond vond ik de thermometers … Luc was aan de slag gegaan. Er hing een thermometer gewoon tegen de muur maar er lag ook een thermometer op de stoel waar Zoneke had gezeten.

Het bizarre? Er zat vijf graden verschil op. Luc ging eindelijk akkoord om ’s nachts van die verwarming te blijven en gisterenmorgen zat er nog steeds 5° verschil op beide.

Ik whatsappte Zoneke waarop hij antwoordde: “zie je wel, ik ben nog niet gek”.

Ik zei ook dat hij waarschijnlijk bij ons spook op schoot had gezeten. Volgens spokenjagers voelen spoken koud aan.

Maar het is een mysterie. Amke heeft nog nooit gewag gemaakt van koude als zij op die stoel zit.

Ook van slag

Ergens rond drieën in de namiddag merkte ik op dat de weerapp op de telefoon 34° aangaf. Benieuwd -ik had al eens gemerkt dat je bij die app meer graden krijgt voor hetzelfde geld- ging ik eens op Buienradar krijgen dat mààr 30° vermeldde.

Even later wou ik er toch snel een schermafbeelding van maken en zag dat de tussenstand geslonken was met 2°, dus moest ik de buitenthermometer gaan controleren.

En die, wel die gaf zo een 37° aan. Maar eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat die dan toch in de volle zon hangt.

Later was er dan weer wel 4° -36° vs 32°- verschil, maar toen had ik geen zin meer om te herbeginnen.

Het is zomer en zelfs de thermometers zijn van slag.


Voor op reis

Nu we tot onze grote tevredenheid kunnen zeggen dat zo goed als elke ruimte in huis over een eigen thermometer beschikt, verbaasde het me toen Luc vorige week in de Kringwinkel het exemplaar links ter hand nam en de mening toegedaan was dat het wel eens handig kon zijn om ook op vakantie te kunnen zien hoe warm het er is.

Ik daarentegen was een andere mening toegedaan. Ik voel eigenlijk altijd wel of het warm genoeg is en dat zonder thermometer. Ik vroeg me luidop af of hij soms overwoog om toch maar naar een grotere camionette uit te kijken.

Hij grinnikte.

Even later liep hij tussen de beebiespullen.

Op dat ogenblik had ik kunnen weten dat er nog wat zat aan te komen.

Hij draaide zich om, toonde me het exemplaar hier rechts en vroeg: “En deze? Voor in het zwembad?”

Ik antwoordde niet. Deze keer was ik namelijk zeker dat het voor de zwans was.

Aldi centraal in dit verhaal

Sedert een pozeke halen wij op zaterdag rozijnenkoeken voor bij het ontbijt. Luc, vroege vogel, ging die eerst wel halen nog voor ik op was. De laatste tijd ben ik echter vroeger op en gingen we samen.

Onze Aldi ging dicht, ze gaan verbouwen. Tot in juli moeten we naar één van de verderaf gelegen Aldi-filialen.

Sedertdien vroeg Zoneke eens of we voor hem wat wilden halen dat in de Aldi-aanbieding stond, Querida was met de auto werken. Die dag kregen we het grote winteroffensief.

Eigenlijk wilden we dan de koeken maar op vrijdag halen.

Dat deden we deze keer niet, want Luc –warmtecontroleur– wou thermometers, uit de Aldi, die staan nu in de aanbieding. Zijn ‘mobiele’ was kapot. Mobiele thermometer? Inderdaad. Dat was een klein thermometerke dat ooit bij een vroegere diepvriezer had gehoord en die vond ik zo een beetje overal hier in huis: in de gang, in de keuken, … Hij zou er wel een paar meebrengen. Zodoende kon hij dan op zaterdag die rozijnenkoeken meebrengen.

Maar toen begonnen ze weer over sneeuw en gladheid. Ik bezwoer Luc zijn leven niet te riskeren voor rozijnenkoeken en een paar thermometers.

Rozijnenkoeken op zaterdag werd rozijnenkoeken op zondag.

De vrieskou

We gaan geen victorie kraaien, de winter is nog niet voorbij, maar de week waarin de temperaturen niet boven 0 kwamen, die hebben we overleefd.

Niet dat we aan doodvriezen dachten, dat niet. Maar één en ander baarde ons toch zorgen.

Dat we met vriestemperaturen goed voor ons vuur moesten zorgen is verleden tijd. De verwarming nam het van ons over.

Maar die verdommelingen die hier ooit die waterleiding over die open zolder legden, die hebben ons toch maar weer kopzorgen bezorgd.

Na een lichte bevriezing in 2009, waarover we het toen uitgebreid hadden in:

gingen in 2012, om redenen waar we het niet meer over willen hebben, tijdens onze afwezigheid de stoven uit. En wij zaten met de gebakken peren. Het water was bevroren en in die mate dat de douchekraan uit de muur was gekomen.

We namen bijkomende maatregelen en sedertdien hebben we zulke koude periodes niet meer gehad … tot nu. Maar gingen die maatregelen voldoende zijn?

De nacht van zondag op maandag lieten we het venster dicht, maar die nacht ben ik alle uren, maar dan ook alle uren, die waterkranen gaan proberen. ’s Morgens stond ik op met die verkoudheid.

Ik ben dus de hele week meermaals daags het water gaan groeten. Het feit dat het niet bevroor gaf me geen beter gevoel. Ah neen, stel dat de elektriciteit uit zou vallen? Wat dan?

Ik was dan ook al blij toen ik donderdag om kwart voor drie de thermometer 0 zag aangeven. En ik ben nog veel blijer dat die week achter de rug is, al was het niet echt nodig om me zorgen te maken. De waterleiding zit blijkbaar veilig.

Maar toch ben ik er nog niks gerust in, ik wil het voor de toekomst nog veiliger. Die moet van die open zolder weg zodat ze, zelfs al moest de elektriciteit uitvallen, toch nog beschut zou zitten in het huis. Maar ik mag er niet aan denken dat Luc daarboven nu nog zulke toeren zou gaan uithalen.

Al bij al zijn we voorlopig weer een beetje gerust, nu alles weer -misschien maar tijdelijk- positief zit, al zag dat er vrijdagnamiddag en -avond niet naar uit dat het ooit zover zou komen.


Foto 2 maart 2018 – 16:29u.


Foto 2 maart 2018 – 18:53u.

Het complot

Luc maakt vergelijkingen. Je wil niet weten wat hij soms zit te vergelijken.

Toen ik dan ook op één januari én de badkamerthermometer én de woonplaatsthermometer samen op de badkamervensterbank vond zou ik dat nog niet bepaald eigenaardig gevonden hebben, ware het niet dat ook de grote buitenthermometer op dezelfde vensterbank prijkte.

Ik wéét wel dat hij beweert dat de thermostaten van de verwarming niet de juiste temperatuur aangeven of precies wél maar dat in dat geval de thermometers liegen.

Ik wéét wel dat hij het nogal snel te warm heeft. Ik trouwens ook. Maar op de badkamer, in mijn blootje, mag het voor mijn part best iets warmer zijn dan in de woonplaats. Daar hoeft dat niet, omdat ik daar niet in mijn blootje belief rond te huppelen.

“Ze geven alledrie 23° aan” grapte ik. Luc dacht dus dat het er warmer was. Ha! Hij had gedacht dat hij een leugenachtige jokkebrok van een thermometer zou ontmaskeren.

Misschien spanden ze wel samen.

Page 1 of 2

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén