Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Search results: "thermometer" Page 1 of 3

Nog een thermometer

Dat Luc vindt dat je nooit genoeg thermometers kan hebben, hebben we wel al meer verteld.

We hadden het al over zijn poging om de complottheorie te ontzenuwen en de groepsaankoop van de Aldi thermometers.

Maar die dag op de rommelmarkt, bij een kraam waar alles gewoon los in dozen gegooid leek, dacht ik opeens aan vroeger. Nog voor dat we op het blog gewag maakten van Lucs kleine manie was er al iets met een thermometer geweest.

“Weet je nog” vroeg ik aan Luc “dat je in onze beginperiode gezegd had dat je een Galileothermometer wou?” en ik wees met mijn kin naar de betreffende doos waar het ding bovenop lag. Wikipedia noemt dat dan wel een Galileithermometer1, maar daar gaan we nu niet over struikelen.

Luc bromde wat ongeïnteresseerd en liep door.

Toen we de hele markt hadden afgedweild wilde hij nog even … en even later kwam hij glunderend met zijn trofee aangelopen. Het kraam in kwestie is nogal gemakkelijk wat bieden betreft. De man had 5 gevraagd, Luc had 2 gezegd en de verkoop was beklonken.

1 Wikipedia

Mijn gevoel

Heel af en toe kan het gebeuren dat ik zeg: “Oegh, het is hier koud”. Dan kan het ook gebeuren dat Luc opspringt, naar de thermometer aan de muur gaat kijken en zegt: “Het is hier nochtans 21°” en ik antwoord dat dat me niks kan schelen, dat ik het koud heb.

Zijn dat dan de kouwelijke dagen waar men het vroeger zo over had? Of is er toch de koude die onder de deur naar binnen sluipt? Voor die bepaalde kouwelijke dagen ben ik wel wat te oud en binnensluipende vrieskou? Met mijn voeten op het dikke tapijt zou ik dat toch niet voelen?

Veelal trek ik dan mijn berensloefkes aan en sla mijn labradorblonde om.

Het gebeurt ook dat ik de Duitse weerapp bekijk. Die van het KMI geeft enkel de Belgische en Nederlandse weersverwachtingen aan. Maar bij de Duitse staat “fühlt sich 1° kälter an” en die informatie vind ik nuttig, niet alleen voor als we een paar dagen van huis zijn en om te beslissen wat mee in de valies moet, daar gaat sowieso te veel in, maar ook als we een ééndagsuitstap maken, gewoon om te weten of ik geen pulleke meer zou aantrekken.

Die Duitse weerapp beperkt zich bovendien niet tot Duitsland alleen. Jammer is wel dat ik wat “Werbung” moet verdragen -al is ze niet echt storend- of betalen.

En wat las ik gisterenmorgen bij “Het Nieuwsblad”? Een artikel over de zin en onzin van de gevoelstemperatuur1.

En toen ik bij: “Voor de bevolking telt maar één cijfer” kwam, sneerde ik: “Zoals indertijd bij de cola light”. Want zie je, die kon je toen ook nog niet overal krijgen en het standaard antwoord was altijd: “Daar is geen vraag naar”. En ik dacht “Als je het niet hebt kan er ook geen …” er het mijne van.

Maar toen ik erover wou bloggen vond ik het betreffend artikel niet meer, omdat ik het bij VRT NWS ging zoeken. Dat was nu ook niet zo slim.

Maar daar vond ik meer artikels, waaronder eentje dat zei dat het KNMI in Nederland ook vaker de gevoelstemperatuur zou gaan aangeven2, waarbij ook stond dat de gevoelstemperatuur ook beïnvloed kan worden door de luchtvochtigheid.

Verder vond ik ook nog een ouder artikel waarin VRT-weervrouw Jacotte Brokken uitlegt dat ook de wind daarbij een rol kan spelen3.

Ik ben dan maar een beetje gaan spelen vergelijken. Ik heb de app van het KNMI op mijn telefoon gezet en ben tot de conclusie gekomen dat die vollediger is dan die van het KMI, maar daar staat eigenlijk te veel op, maar dat beide apps niet hebben wat de Duitse wél heeft. Mijn locatie is namelijk bij beide gewoon “Landen”, terwijl dat bij de Duitse wel degelijk over ons dorp gaat. En dààr zit hem soms wel een verschil.

Daarom ben ik nu ook zo gewonnen voor die slimme sensor die nu thermometert in ons kot. Want daar zitten ook meer factoren die meespelen of het al dan niet binnen vriest of niet.

Uitgelichte afbeelding:

    Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

____________________
1 Het Nieuwsblad
2 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2025/01/30/knmi-vermeldt-vanaf-nu-gevoelstemperatuur/
3 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/01/09/gevoelstemperatuur/


Meten is weten

Voor ik aan mijn uitleg begin wil ik nog even in herinnering brengen dat Luc eigenlijk altijd en overal wil weten hoe warm -of hoe koud- het is. In elke leefruimte van ons huis -en buiten ook- is er wel een thermometer te vinden, soms meer dan één.

De laatste nieuwe was er ene voor in het kot, want Luc wou niet enkel weten hoe warm of hoe koud het er was, maar hij wou ook weten hoe warm of hoe koud het er geweest was. Zodoende.

Nu bezorgt dat kot ons wel een jaarlijks terugkomende onrust. Er is geen verwarming en sedert we in 2012 te maken kregen met een bevroren waterleiding wordt dat bij nachtvorst wel degelijk een punt om in het oog te houden. In 2012 was echt wel een uitzondering. We hadden met een wat speciale situatie gezeten en het was toen tot -12° gegaan. Maar toch, het blijft hangen.

Eigenlijk vriest het ook niet echt in het kot dat staat aangebouwd tegen de keuken. Maar die onrust hé, die ongelooflijke onrust. Je kan het niet geloven, daarom is hij ook ongelooflijk natuurlijk.

Nu wilde Luc een slimme thermometer, zodat we vanop afstand, zoals bijvoorbeeld als we op een korte vakantie zijn, weten wanneer we, met onze telefoon, via ons slim stopcontact, de infraroodlamp, die er aanwezig is, zouden kunnen aanzetten als het nodig moest zijn.

Die slimme thermometer wilden we halen in de vestiging van een winkelketen in Antwerpen, waar er volgens internet toch winkelvoorraad was. Er waren er geen.

Luc liet er geen gras over groeien, bestelde er ene in een andere vestiging waar we dan wel speciaal om moesten rijden want bij die van Hasselt, waar we op 19 januari waren, stond: “Afhalen in de winkel is niet mogelijk”.

Ik had het er warm van gekregen.



Eens thuis bleek dat, ondanks dat Luc dat in de winkel had nagevraagd, er wel degelijk een hub nodig was om die thermometer aan de praat te krijgen.

“Dan doen we die toch gewoon terug” zei ik, maar Luc sloeg aan het googelen, vond een hub, maar vond ook een hub waar een bel aan verbonden was. “En we hebben toch geen bel” zei hij.

Dat is ook zo. Ik hoorde ze toch niet, bezoekers die we verwachten weten dat en onverwachte aanbellers vinden wij niet helemaal prettig. Zodoende hadden we de bel afgeschaft toen de batterij leeg was.

We bestelden de hub mét bel, die kwam goedkoper dan de andere. Die ging drie weken onderweg zijn, te laat dus voor tijdens ons verblijf bij “Het Meerdal” maar dat wisten we sowieso al, de thermometer was hier maar net op tijd in huis gehaald. Maar die hub deed er uiteindelijk minder dan twee weken over.

We konden hem gisteren in de postautomaat afhalen. Prima op tijd om die nu te testen met de komende vorstperiode.

Maar de bel, die installeren we niet.

In de winterzon

Het is de tijd van het jaar waarin je ’s morgens door het venster kijkt en alles er wit bevroren uit ziet terwijl de buitenthermometer 0° aangeeft.

Als je je dan induffelt om te gaan wandelen krijg je na anderhalve kilometer echter al zin om je muts af te gooien en je jas open te laten hangen. Warm dat je het ervan gekregen hebt, van amper anderhalve kilometer.

De winter is maar goed een maand en een week oud en je krijgt al zin in lente met dat soort droog wandelweer.

En als je dan nog de eerste lentebodes tegenkomt denk je al aan wandelingen met korte mouwen en blote benen.

Gelukkig zijn andere wandelaars ook nog goed ingeduffeld, een mens zou zichzelf nog gaga gaan vinden.

De frigo met aanhang

Wij hadden geen diepvriezer meer nodig. Dat vonden wij toen onze grote bak in de kelder kapot ging. We waren te veel weg naar de evenementen, later waren we op pensioen.

We konden niet impulsief een pizza eten, maar ach, de Colruyt is niet zo ver. De zomer van 2019 echter leerde ons dat we dan soms wel naar de nachtwinkel moesten voor een ijsje.

Met de zomer van 2020 op komst besloten we daar wat aan te doen en we bestelden ons in februari een klein diepvriezerke, groot genoeg voor een paar pizza’s en een doos ijs en daar dan nog wat dagelijkse kost erbij. Je kan nooit weten dat we beiden samen eens ziek zouden worden.

En toen kwam Corona, de kans op ziek worden steeg met 200% en wij konden niet aan vlees geraken. De pizza’s vielen sowieso uit de boot.

We leerden creatief met de diepvriesruimte omspringen, vlees en groenten kwamen er in. Voor ijs bleek er wel nog wat gelimiteerde plaats.

En toen kwam de tweede golf en werden de stouteriken, die zomaar met twee naar de winkel durfden gaan, gestraft. Samen boodschappen doen mocht niet meer.

Dat werd een fiasco toen de kalkoenreepjes groen zagen en de paella opgeblazen was als een ballon.

De thermometer toonde ons dat het in onze frigo 13° was. Een mens zou er zo gaan in zitten met die hittegolf maar goed en gezond was het niet.

En zij die denken dat ik op mijn eentje een koelkast zou gaan kopen, die denken verkeerd. Dus zochten wij op op internet en vonden wat we wilden. Een toestel met zowel een koelkast als een diepvriezer. De koelkast iets groter dan de oude en het diepvrieselement ongeveer zo groot als onze mini-diepvriezer.

Zo snel als het terug mocht togen wij naar een echte winkel in een echte stad en kwamen weer voor het voldongen feit te staan dat onze keuze niet in voorraad was, Jawel, twee exemplaren, maar dat waren toonzaalmodellen.

Gelukkig hadden we het deze keer voorzien en hadden vier -duurdere, wat dacht je anders?- alternatieven opgeschreven.

Woensdag werd hij geleverd. Sedertdien voelen we de koude weer als we onze hand in de koelkast steken. Verschillende pizza’s zijn aanwezig en de ijsjes kregen een heel vak.

Van Patiënten

We hadden geen koortsthermometer, al die jaren dat wij samen waren hadden wij er geen nodig. Even met de hand voelen volstond. Maar nu met die dreiging vonden wij de tijd gekomen om er eentje aan te schaffen.

Dat ding heeft de laatste dagen overuren gedraaid. Sedert ik maandagavond lichtjes warm aanvoelde en met een verhoging zat kreeg ik te maken met een dokter. En wat voor één: Dr. Guy Vago. Dinsdag heeft Luc me zeker drie keer mijn temperatuur doen opnemen. “Van Patiënten” … zei hij dan.

Wie en/of wat Van Patiënten is/was? Kijk maar even naar het filmke van Kama en Herr Seele. Het dateert uit een tijd dat Zoneke ook een beetje gek was op Billy en Billy, twee cowboys, die samen met dokter Guy Vago en Van Patiënten te zien waren in “Lava1“.

Dat Luc erg bezorgd is, wist ik al. Maar dat hij ook graag dokterke speelde …

1 Wikipedia

Hij had het koud

In een tijd, lang geleden, werden de huizen gebouwd met inzicht. De ruimte die koud moest blijven werd noordwaarts gericht. Dat was hier bij ons zo in het vroeger buro, nu eetplaats.

Luc echter heeft de onhebbelijkheid ’s nachts die verwarming in de eetplaats veel te laag te zetten … om energie te sparen. We hebben daar al heel wat woorden aan verspild. Mijn argument? Een verwarmingstoestel moet dubbel zo hard draaien om een koude ruimte terug op temperatuur te krijgen.

Nu zaten we zondag met Querida en Zoneke in de eetplaats en Zoneke bleef maar klagen over kou en de deur mocht niet op een kier, ook niet om even wat te halen uit de keuken. Maar Zoneke zei ook dat de kou uit de schouw leek te komen. Ik zou gefronst hebben ware het niet dat Zoneke nogal geloofwaardig is.

Die avond vond ik de thermometers … Luc was aan de slag gegaan. Er hing een thermometer gewoon tegen de muur maar er lag ook een thermometer op de stoel waar Zoneke had gezeten.

Het bizarre? Er zat vijf graden verschil op. Luc ging eindelijk akkoord om ’s nachts van die verwarming te blijven en gisterenmorgen zat er nog steeds 5° verschil op beide.

Ik whatsappte Zoneke waarop hij antwoordde: “zie je wel, ik ben nog niet gek”.

Ik zei ook dat hij waarschijnlijk bij ons spook op schoot had gezeten. Volgens spokenjagers voelen spoken koud aan.

Maar het is een mysterie. Amke heeft nog nooit gewag gemaakt van koude als zij op die stoel zit.

Ook van slag

Ergens rond drieën in de namiddag merkte ik op dat de weerapp op de telefoon 34° aangaf. Benieuwd -ik had al eens gemerkt dat je bij die app meer graden krijgt voor hetzelfde geld- ging ik eens op Buienradar krijgen dat mààr 30° vermeldde.

Even later wou ik er toch snel een schermafbeelding van maken en zag dat de tussenstand geslonken was met 2°, dus moest ik de buitenthermometer gaan controleren.

En die, wel die gaf zo een 37° aan. Maar eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat die dan toch in de volle zon hangt.

Later was er dan weer wel 4° -36° vs 32°- verschil, maar toen had ik geen zin meer om te herbeginnen.

Het is zomer en zelfs de thermometers zijn van slag.


Voor op reis

Nu we tot onze grote tevredenheid kunnen zeggen dat zo goed als elke ruimte in huis over een eigen thermometer beschikt, verbaasde het me toen Luc vorige week in de Kringwinkel het exemplaar links ter hand nam en de mening toegedaan was dat het wel eens handig kon zijn om ook op vakantie te kunnen zien hoe warm het er is.

Ik daarentegen was een andere mening toegedaan. Ik voel eigenlijk altijd wel of het warm genoeg is en dat zonder thermometer. Ik vroeg me luidop af of hij soms overwoog om toch maar naar een grotere camionette uit te kijken.

Hij grinnikte.

Even later liep hij tussen de beebiespullen.

Op dat ogenblik had ik kunnen weten dat er nog wat zat aan te komen.

Hij draaide zich om, toonde me het exemplaar hier rechts en vroeg: “En deze? Voor in het zwembad?”

Ik antwoordde niet. Deze keer was ik namelijk zeker dat het voor de zwans was.

Aldi centraal in dit verhaal

Sedert een pozeke halen wij op zaterdag rozijnenkoeken voor bij het ontbijt. Luc, vroege vogel, ging die eerst wel halen nog voor ik op was. De laatste tijd ben ik echter vroeger op en gingen we samen.

Onze Aldi ging dicht, ze gaan verbouwen. Tot in juli moeten we naar één van de verderaf gelegen Aldi-filialen.

Sedertdien vroeg Zoneke eens of we voor hem wat wilden halen dat in de Aldi-aanbieding stond, Querida was met de auto werken. Die dag kregen we het grote winteroffensief.

Eigenlijk wilden we dan de koeken maar op vrijdag halen.

Dat deden we deze keer niet, want Luc –warmtecontroleur– wou thermometers, uit de Aldi, die staan nu in de aanbieding. Zijn ‘mobiele’ was kapot. Mobiele thermometer? Inderdaad. Dat was een klein thermometerke dat ooit bij een vroegere diepvriezer had gehoord en die vond ik zo een beetje overal hier in huis: in de gang, in de keuken, … Hij zou er wel een paar meebrengen. Zodoende kon hij dan op zaterdag die rozijnenkoeken meebrengen.

Maar toen begonnen ze weer over sneeuw en gladheid. Ik bezwoer Luc zijn leven niet te riskeren voor rozijnenkoeken en een paar thermometers.

Rozijnenkoeken op zaterdag werd rozijnenkoeken op zondag.

Page 1 of 3

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén