ms – Pagina 32 – Wizzewasjes

Cookies wissen

By ms

On 20 januari 2024

Dat ze het vroeger zo nauw niet namen met ons private leven losten ze op door ons te vragen om telkens cookies te accepteren of niet.

Ze hebben het zo ver gekregen dat het een hoogst enerverende bedoening werd en ik dan maar, zoveel mogelijk, alle cookies weiger.

Maar pas op! Als je het dan nader bekijkt ben je nog gefopt. Bij meerdere websites krijg je dan een ellenlange lijst van cookies die je niet wil, maar waar er toch een onderdeel aangevinkt blijft: het gerechtvaardigd belang. En van dat gerechtvaardigd belang wordt niet verder uitgelegd wat het inhoudt, je krijgt enkel te lezen dat het gerechtvaardigd is.

Ik vink ze dus allemaal uit. Gelukkig doen niet alle websites mee aan dat gerechtvaardigd belang. Of … ze doen het stiekem.

Ik vind het nogal pedant om in mijn plaats te gaan beslissen wat gerechtvaardigd is.

En wat te denken over het meest verse koekjesbericht dat ik onder ogen kreeg? Zo twee dagen voor de geplande datum van dit bericht, dat al een hele tijd zwevend was, krijg ik te lezen dat google komaf wil maken met cookies.

De vraag die men zich daarin stelt is of het er werkelijk om gaat om de private levenssfeer van de mensen niet te schenden of dat het geen uitgekookte zet zou zijn waarbij Google het monopolie over die advertenties krijgt¹.

Enerzijds denk ik: “Eindelijk”. Anderzijds denk ik: “Nog efkes de kat uit de boom kijken. Ik heb namelijk Chrome op de telefoon en Firefox op de laptop en daar heb ik een adblocker.

En zo houden we onze hersenen wakker en actief.

____________________
VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/01/18/cookies-einde-google-privacy/

Wij in de sneeuw

By ms

On 19 januari 2024

In Za za, ze & zo

Zoals gezegd, nodigde het weer ons tot een wandelingetje in de sneeuw. Het zicht daarbuiten zag er al van bij het ochtendgloren verlokkelijk uit.

(Lees verder onder de foto)

Veel valt daar niet over te vertellen behalve misschien dat we op het pad, waar we hadden gedacht ons als pioniers te voelen, merkten dat er al meerdere wandelaars waren door gestapt.

We kwamen ook nog een paar andere liefhebbers tegen, allemaal jeugd van vroeger.

Ook noodde de sneeuw uit tot een praatje. De man alleen, die we al meer op onze wandelingen en zijn joggingtocht ontmoetten, vertelde wat we ook al wisten: hoe we dat hadden gemist, hoe erg genieten het wel was, dat er jongere mensen waren die het nog nooit hadden meegemaakt, …

Om bij onze thuiskomst van een voorbijgangster te horen hoe goed gedaan het was dat we een doorgang op onze trottoir hadden gemaakt.

En dat was nu precies de oorzaak dat ik minder foto’s in de mist heb dan ik gewenst had. Een mens kan niet alles tegelijkertijd.

pske van mske:

Wie meer foto’s wil zien, kan ze op “In Beeld” bekijken.

Toch een terugblik? … zij het eenzijdig

By ms

On 18 januari 2024

In Za za, ze & zo

Op 14 december gingen we naar Kerstmagie in het kasteel van Laarne.

Op 17 december liep Luc rond met de hoorbare verschijnselen van een verkoudheid.

Op de avond van 18 december had ik ook prijs.

Luc was er na een week vanaf. Ik heb ze nu nog altijd. En ik hoor van meer mensen dat het lang, erg lang duurt, eer je er vanaf geraakt.

Is het erg? Maar neen, het is gewoon enorm energievretend. Het beterde, zo goed als weg.

In Oostduinkerke ging mijn neus terug dicht zitten. Dat is nu ook weer over. Ik krijg weer lucht. Al kreeg ik er wel een enorme koortsblaas gratis voor.

En ik ben weer aan het doempen mét Vicks. Dat ontzwelt nog het beste.

En ik vraag me af: “Wanneer krijg ik de volgende opstoot?” want zo lang het doffe gevoel en een zeker gebrek aan fut blijft is het niet volledig weg, al dacht ik van wel vóór Oostduinkerke.

Tegen dat gebrek aan fut verzet ik me door af en toe wat in te lassen maar dan moet ik het uitzweten en kan rond 21u al naar bed.

Wandelen stond dus al die tijd niet op het programma, al gaan we vandaag denkelijk wel een sneeuwwandeling maken.

En ik marsjeer bewust stevig de trap op omdat ik me anders een oude vrouw zou voelen die zich, met alle moeite van dien, die trap optrekt aan de leuning.

Nog een constante is wel die krassende stem en weet je wat nog? Wel, die Glühwein, maar dan nu in mijn eentje.

Een winter met sneeuw

By ms

On 17 januari 2024

In Gerijmd

Er was eens een vrouw in peignoir
Zij stond buiten op het trottoir
Nam foto van Luc
Hij had het wat druk
Naarstig veegde hij een couloir

[© ms – 16 januari 2024]

Hout binnen hoorbereik

By ms

On 16 januari 2024

In Za za, ze & zo

Zou ik durven? Of niet? Twijfelgeval. Vanwege het gekende op onheil roepen zou ik ieder die dit leest willen vragen om, vooraleer verder te lezen, even een stuk hout te gaan zoeken en dat vast te houden¹.

Tijdens het typen dezer staat mijn laptop sowieso op een houten verhoogje, zodoende …

In mei zal ik mijn nieuw hoorapparaat een jaar hebben. Een poosje na de aanschaf werd ik wakker en hoorde … niets. En ik realiseerde me dat ik al een hele poos “niets” had gehoord. En ik vroeg me af: “Waar is Tinnitus?” Ik luisterde en luisterde en omdat ik geconcentreerd luisterde hoorde ik een zachte ruis, meer niet.

Sedertdien zijn er af en toe momenten dat ik denk: “Hij is er wel nog” maar het komt haast niet meer voor, meestal als ik me opjaag.

Soms, zo heel af en toe, zo een 2 à 3 keer sedert de aanschaf, fluiten mijn oren. Maar dat was vroeger ook al zo, toen mijn grootmoeder zei: “Hoe linker hoe flinker, hoe rechter hoe slechter”.

Dan vraag ik me af of mijn eerste hoorapparaat dat in de hand heeft gewerkt, want Tinnitus? Die is opgedaagd kort nadat ik die toestelletjes had.

Al bij al, hij is er nog, maar in lichte mate en vaak zwijgt hij helemaal. En daar ben ik niet kwaad om.

En nu dat hout nog opruimen.

____________________
¹ Het Laatste Nieuws

Dubbel verdiend

By ms

On 15 januari 2024

In Za za, ze & zo

Toen ik naar dat weerbericht voor ’s Hertogenbosch zat te zoeken, vond ik nog iets dat mijn aandacht vroeg.

KPN laat doorverkoop adresgegevens van klanten stopzetten¹ en ik had ineens een antwoord op de vraag die ik me al enkele keren stelde na een verblijf bij een Center Parcs of bij het Sunparks hotel.

Het is niet dat het dikwijls keer gebeurt, maar toch al een tweetal keer. We komen thuis en er valt spam in mijn mailbox, de laatste keer werd die zelfs overspoeld zodat ik echt wel argwanend die parken begon te verdenken.

Bij Center Parcs en bij Sunparks Kempense Meren is er gratis wifi en via welke provider komt die, denk je?

Zeg ik nu dat het vandaar komt? Neen, natuurlijk niet.

Maar mijn eigen hotspot gaan gebruiken in het vervolg? Dat deed ik sowieso al in de huisjes van Sunparks. En dat was ook niet bepaald handig.

Maar als KPN nu die doorverkoop gaat stopzetten is de zaak geklaard … hoop ik toch.

____________________
¹ rtlnieuws

Het sterretje dat uit de hemel viel

By ms

On 14 januari 2024

In Za za, ze & zo

Op een koude maandag vertrekken we, zoals gezegd, naar onze driedaagse vakantiebestemming. We vertrekken niet zo vroeg als anders, over de gekende obstakels had ik het al, de Ring rond Brussel was zo goed als leeg en we schoten goed op.

Bijna ter hoogte van Jabbeke vliegt er iets op de ruit, we horen een rare tik en we zien -met heel veel moeite dat wel- een miniatuursterretje.

En wanneer gebeurt dat? Als je geen internet in het huisje hebt. Dus heb ik in de auto op de telefoon de verzekeringsmakelaar ge-e-maild, die me tijdens het eten opbelde en zei dat er geen probleem was, dat het inbegrepen zat in onze verzekeringspolis en dat die dat onderling met de hersteller zou regelen.

Ik wou ook per e-mail een afspraak maken bij Carglass maar op die telefoon kon ik dus niet meer dan één pagina per keer bekijken. We zijn dan maar naar het Carglass center gereden voor die afspraak en we konden er ’s anderendaags terecht.

De auto kreeg wel een pleister voor het pijntje.

De volgende dag, na Jürgen Vanhoof, Rose, rose, rose à mes yeux en Ensor aan het station reden we netjes op tijd bij Carglass binnen en een halfuurtje later was het euvel verholpen.

En eigenlijk is daarmee alles verteld.

(Lees verder onder de foto’s)

Als je het even overdenkt moet het toch veel voorkomen als je ziet hoe vaak de Carglass-spot op TV voorbij komt.

Fotogalerij in de Gaanderij

By ms

On 13 januari 2024

In Za za, ze & zo

Het was wat aan de late kant. Maar Luc vond nog een tentoonstelling in Oostende, namelijk: Jürgen Vanhoof. Van beeldpoëet tot lichtfluisteraar¹⁺². En die liep tot 9 januari in de Nieuwe Gaanderijen, net op de dag dat wij gereserveerd hadden bij Mu.ZEE.

Het was er wat aan te zien. De tenten die er stonden -voor waarschijnlijk de nieuwjaarsduik- waren aan de afbraak toe en de Gaanderijen waren leeg op de foto’s en een hoop stoelen, die er waren samen getroept, na.

Valt er iets over te zeggen? Behalve dat het jammer was dat we ze niet in volle glorie hadden gezien? Er speciaal naartoe rijden zou ik ook niet doen, maar als je er toch was … het was zeker geen verloren tijd.

Meer nog, ik ga die Nieuwe Gaanderijen wat in het oog houden, want daar kan je zes keer per jaar een foto-expo bekijken. Je weet maar nooit, in combinatie met …

____________________
¹ Jürgen Vanhoof
² Oostende
³ Oostende – Foto-Expo’s

Putteke winter

By ms

On 12 januari 2024

In Za za, ze & zo

Zag niemand het aankomen? Jawel, ik wel. Op de app van KMI kon ik al twee weken zien dat de temperatuur bij de aanvang van deze week een duik zou nemen en ik dacht: “Ja, lap”.

Want, weet je, het is schering en inslag, als wij in de winter uithuizig zijn moet en zal het vriezen, gewoon omdat we niet ten volle zouden kunnen genieten van onze uithuizigheid.

De oorzaak daarvan? Een bevroren waterleiding in 2012, zo erg dat de douchekraan uit de badkamermuur was gevroren. Over oorzaak en reden spreken we niet meer, maar het gevolg blijft voelbaar.

Dus ja, zondagavond was het effectief zo ver, we gingen onder nul. Maar zondagmorgen gingen ze het er in de krant nog eens goed inwrijven, met woorden als putteke winter en:

Vanaf maandag krijgen we enkele ijsdagen voorgeschoteld, waarbij de temperaturen niet boven het vriespunt stijgen.

En welke dagen waren dat? Juist ja.

“Een digitale meter bevriest niet” zei de installateur. En wie staat daar dan weer erg argwanend tegenover?

“Een kartonnen doos of een oude seuzze is genoeg voor de waterfilters” zei een andere installateur. En wie kocht er onmiddellijk een slimme stekker om een quartzstraler aan te sluiten? Net of ik die zo graag opzet als we er niet zijn.

Het werd koud, het dook onder nul en ik hield van op afstand de temperatuur hier ten huize in het oog.

Nu we thuis zijn is het pas duidelijk dat het hier gevoelig kouder is dan aan zee -gisteren was het min 8°, om 11u nog altijd min 6°- en zijn we opgelucht dat het water en de filters stand hebben gehouden zonder quartzstraler.

En, zoals naar goede gewoonte bij onze thuiskomst, stond de rookmelder in de gang te piepen. Deze keer was hij niet alleen, die van de slaapkamer deed mee.

____________________
¹ Het Nieuwsblad

De aanvang van een jaar Ensor

By ms

On 11 januari 2024

In Za za, ze & zo

Toen ik het had over over de tentoonstelling “Rose, Rose, Rose à mes yeux – James Ensor en het stilleven in België van 1830 tot 1930¹” leek het allemaal nog zo ver weg weg. Als ik terugblik lijkt het gisteren.

En nu stonden we daar in Mu.ZEE …

Zoals aangekondigd waren er meerdere zalen. En er waren echt wel prachtstukken bij … die niet van Ensor waren. Echt gewoon prachtig. Wat ook opviel was dat er meer werken van vrouwelijke kunstenaars² waren, maar ook de meer gekenden zoals Gustave De Smet, Léon Spilliaert en zelfs René Magritte lieten zich van hun beste kant zien.

En stillevens, ik zou niet enkel Ensor roemen voor zijn stillevens, maar ik houd meer van de andere werken van zijn hand zoals de mensen van de zee, de zee zelf, de baders en al wat daar mee samenhangt, maar meest houd ik van wat men de “Satirische Ensor” placht te noemen, je weet wel met de maskers en geraamten.

Ergens, zoals met die rog, leek het wel of het een opdracht o.d. was. Naast de rog van Ensor hing er namelijk een haast identiek schilderij van Willy Finch³. Die is blijkbaar ook in het atelier van Ensor geschilderd en die is dan wel eigendom van Mu.ZEE

Ander nieuws: Mu.ZEE blijft ook niet op de gekende locatie. Ze verhuizen tijdelijk, om dan binnen een jaar of 5 à 6 in het Thermae Palace te worden ondergebracht⁴. Dat lijkt nog lang. Maar dat is het ook niet. Sloef is al meer dan vijf jaar dood en dat lijkt ook gisteren.

Ergens de voorbije weken lazen we dat er een standbeeld -in hout en stro- werd onthuld aan het station^5. Daar gingen we dan ook eens kijken. Eigenlijk maakten we er een hele -zij het korte- tour James Ensor van.

(Lees verder onder de foto)